پاورپوینت کامل مشاهیر;استاد احمد بیرشک ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشاهیر;استاد احمد بیرشک ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشاهیر;استاد احمد بیرشک ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشاهیر;استاد احمد بیرشک ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

>

آموزش و پرورش کشورمان ایران، تاکنون روزهای پرفراز و نشیبی را پشت سر گذاشته است. استادها و دانش مندهای زیادی در این راه تحقیق کرده اند تا بهترین و کارآمدترین راه آموزش را برای فرزندان این مرز و بوم پیدا کنند. یکی از کسانی که به راستی بر گردن پیش رفت های نظام آموزشی ایران حق دارد، استاد«احمد بیرشک» است. با این که یک قرن از تولد او و چندین دهه از تحقیقاتش در زمینه ی آموزش کشور می گذرد، اما هنوز خدمات استاد بیرشک جاری است. چند سالی است که او دیگر در بین ما نیست، اما بدون شک کسانی که ارزش و اهمیت یک نظام هدفمند و کارآمد آموزشی را می دانند، همواره با دیدن آثار خدماتش، از او به نیکی یاد خواهند کرد.

کودک باهوش

محمد بیرشک، پدر احمد، به خاطر شغلی که داشت، مجبور بود مرتباً در سفر باشد و به خاطر مأموریت های پی درپی کاری، هرچند سال در یک شهر زندگی می کردند. خیلی زود بعد از این که احمد در سال ۱۲۸۵ هـ. ش. در تهران به دنیا آمد، پدر برای یکی از همین سفرها، به شهر باجگیران از توابع شهر قوچان در خراسان رضوی منتقل شد. احمد، دوران کودکی اش را در باجگیران گذراند. بیش تر درس های ابتدایی و خواندن نوشتن را پدر احمد به او یاد می داد. پدر که به زبان فرانسه هم آشنا بود، مقدمات و الفبای زبان فرانسوی را هم به احمد آموزش داد. احمد بیرشک از خاطرات آن روزهایش این طور می گوید: «در همان سال های ۱۲۹۲ – ۱۲۹۳، چند تا لغت یاد گرفته بودم. گوشه ی طاقچه کتاب فرانسه ای بود که تصمیم گرفتم آن را ترجمه کنم. رفتم کتاب را آوردم و شروع کردم به ترجمه ی چهار- پنج سطر اولش. در سطر دوم از «کور سوپریور» (بالاترین کلاس) صحبت می کرد. من می دانستم که «کور» یعنی حیاط، «سوپریور» هم یعنی عالی، بنابراین ترجمه کردم: حیاط عالی. البته بعد از این که سه- چهار سطر جلو رفتم، متوقف شدم. نکته ی جالب این که من در چنین سنی تصمیم داشتم کتاب ترجمه کنم.»

طولی نکشید که مأموریت پدر احمد، باز هم عوض شد. این بار آن ها باید به مشهد می رفتند. مشهد، که بزرگ ترین شهر ایران بعد از تهران است، موقعیت مناسبی بود تا احمد استعدادهایش را شکوفا کند.

میرزا حسین خان زاده، مدیر مدرسه ی احمدیه ی مشهد، وقتی برای ثبت نام احمد از او آزمون گرفت، او را مستقیم در کلاس چهارم ثبت نام کرد. شاید اول برای خود احمد هم جالب بود، اما چند ماهی نگذشت که متوجه شد حتی تمام درس های کلاس چهارم را هم بلد است. روزی نزد پدرش آمد و به او گفت که من همه ی درس هایی که معلم سر کلاس می گوید از قبل می دانم. محمد، که در کودکی استعدادهای احمد را دیده بود و سرعت یادگیری او را تجربه کرده بود، زیاد از حرف های پسرش تعجب نکرد. فردای آن روز پدر احمد به مدرسه آمد و موضوع را با مدیر مطرح کرد. مدیر هم دوباره از او آزمونی گرفت و به این ترتیب، بعد از دو- سه ماه، احمد وارد کلاس پنجم شد.

سال ۱۳۰۰، وقتی احمد ۱۵ سالش بود، بار دیگر خانواده ی بیرشک به تهران بازگشتند. آن روزها بیش تر مدرسه های پیش رفته و مجهز در تهران جمع بودند. بیش تر آن ها مدرسه هایی بودند که اروپایی ها و آمریکایی ها در تهران ساخته بودند. یکی از معروف ترین این مدرسه ها، «آلیانس» بود که مدیریت آن برای فرانسوی ها بود. «موسیو مرل» مدیر مدرسه ی آلیانس بود. معروف بود که او مدیر سخت گیری است. هرکس می توانست از مدرسه ی او فارغ التحصیل شود، معلوم بود که زرنگ و باهوش است؛ اما موسیو مرل هم با تمام سخت گیری هایش مجبور شد کار میرزا حسین خان زاده را تکرار کند. دوره ی دبیرستان در مدرسه ی آلیانس این طور بود که باید ابتدا وارد کلاس ششم می شدند و بعد یکی یکی به کلاس های بعدی یعنی پنجم، چهارم،. .. تا اول. احمد باز هم در کلاسی که وارد شد، یعنی کلاس ششم، تنها دو- سه ماه دوام آورد! این بار نه تنها یک کلاس، بلکه با تشخیص موسیو مرل، او سه کلاس بالاتر رفت و در کلاس سوم، درسش را ادامه داد. تنها مشکل احمد این بود که نمی توانست درس هایش را پیوسته ادامه دهد. کلاس دوم هم که تمام شد، بار دیگر خانواده عازم سفری طولانی شدند و همین باعث شد که احمد در سال ۱۳۰۶ تحصیلات متوسطه اش را تمام کند.

ورود به جرگه ی معلم ها

سال ۱۳۰۸، وقتی دیگر تحصیلات متوسطه ی احمد تمام شده بود، وارد دارالمعلمین شد. در آن جا هم ت