پاورپوینت کامل گوهر خود را هویدا کن کمال این است و بس ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گوهر خود را هویدا کن کمال این است و بس ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گوهر خود را هویدا کن کمال این است و بس ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گوهر خود را هویدا کن کمال این است و بس ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

>

مربّیان یادآورندگانند نه نوآوران؛ آموزش جدید به بشر نمی دهند بلکه آن چه در مکتب فطرت آموخته و به صورت کم رنگ در نهان انسان وجود دارد متجلّی می سازند.

سلسله درس های استاد طاهایی در شکوفایی کمالات انسانی

تنظیم: مریم پورحسینی

هر انسانی با مجموعه ای از استعدادها و لیاقت های درونی قدم به این جهان می گذارد که همه در او بالقوّه نهفته است و هر چه از عمر او می گذرد این نیروها تحت شرایطی به فعلیت در می آید و شکوفا می شود؛

بنابراین آدمی موظّف است همان طور که برای زندگی خود تلاش می کند، برای نیل به کمال و فعلیت پیدا کردن قوای درونی اش هم تلاش کند و راهی را انتخاب نماید که او را به سعادت و خوشبختی برساند. پس خداوند تبارک و تعالی سرمایه های گران سنگی را در اختیار بشر قرار داده است.

قرآن می فرماید):وَ اللَّهُ أَخْرَجَکمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِکمْ لا تَعْلَمُونَ شَیئاً وَ جَعَلَ لَکمُ السَّمْعَ وَ الْأَبْصارَ وَ الْأَفْئِدَهَ لَعَلَّکمْ تَشْکرُون ( و خداوند شما را از شکم مادرانتان خارج نمود در حالی که هیچ نمی دانستید؛ امّا برای شما گوش و چشم و عقل قرار داد تا شکر نعمت او را به جای آورید».(نحل،۷۸) این آیه به وضوح می گوید که انسان در آغاز تولّد، مطلقاً علمی ندارد، بنابراین هر چه کسب کرده بعد از تولّد و به وسیله ی ابزاری بوده که خداوند در اختیارش قرار داده است.

هم چنین علوم بدیهی، ضروری و فطری در لحظه ی تولّد به صورت «فعلیت» در انسان نبوده است و تنها استعداد و قوّه ی آن در نهاد آدمی وجود داشته است. به تعبیر دیگر، ما، در لحظه ی تولّد از همه چیز حتّی از خویشتن خویش غافل بودیم؛ کم کم، چشم قدرت بینایی،گوش قدرت شنوایی و عقل قدرت درک و تجزیه و تحلیل پیدا کرد.

این آیه ی مبارکه نخست از گوش و سپس از چشم نام می برد. شاید به جهت آن باشد که فعالیّت گوش زودتر از چشم آغاز می شود. گوش انسان حتّی در دوران جنینی قدرت شنوایی دارد و آهنگ قلب مادر را می شنود. خداوند گوش را وسیله ای برای تعلیم و تربیت در همه ی زمینه ها قرار داده است.

دیگر از ابزارهای شناخت و شکوفایی و کمال « فؤاد» است. گرچه فؤاد به معنی قلب آمده است امّا این تفاوت را با قلب دارد که در معنی فؤاد، جوشش و افروختگی و پختگی یا به تعبیر دیگر تجزیه و تحلیل و ابتکار گنجانده شده است.

به طور مسلّم این موضوع پس از تجربه ی کافی به انسان دست می دهد و به هر حال گرچه ابزار شناخت منحصر به این دو یا این سه نیست ولی مسلّماً مهم ترین ابزارها همین است زیرا علم انسان یا از طریق «تجربه» حاصل می شود یا «استدلالات عقلی» و تجربه بدون استفاده از چشم و گوش امکان ندارد و استدلالات عقلی از طریق فؤاد یعنی عقل صورت می گیرد.

هر گونه پیشرفت و تکامل و ترقّی مرهون این سه وسیله است؛ بنابراین بلافاصله خداوند می فرماید: «لَعَلَّکُم تَشْکُرُونَ» در واقع شکرگزاری این نعمت ها، مرحله ای از رشد و کمال انسان است.(نمونه،ج۱۱، ص۳۳۵تا۳۳۸)

قرآن کریم علاوه بر ابزار شناخت، از علمی که سبب رشد و شکوفایی می شود نیز خبر می دهد. در سوره ی انبیاء آیه ی ۵۱ می فرماید: «وَ لَقَدْ آتَینا إِبْراهیمَ رُشْدَهُ مِنْ قَبْلُ وَ کنَّا بِهِ عالِمین: ما وسیله ی رشد ابراهیم را از قبل به او دادیم و از (شایستگی) او آگاه بودیم».

«رشد» در اصل به معنی راه یافتن به مقصد است و در این جا ممکن است اشاره به حقیقت توحید باشد که ابراهیم (علیه السّلام) از سنین کودکی از آن آگاه بود. جمله ی «کُنّا به عالمین» به شایستگی های ابراهیم (علیه السّلام) برای کسب این مواهب اشاره دارد. در حقیقت خدا هیچ موهبتی را به کسی بدون دلیل نمی دهد(نمونه،ج۱۳، ص ۴۲۸).

قرآن کریم بارها انسان ها را به تفکّر و اندیشه دعوت نموده است و معتقد است که به کار انداختن این نیروی درونی درهای علم و دانش را به روی انسان باز می کند، امّا باید دانست که هر دانشی مایه ی رشد و تکامل انسان نمی گردد بلکه علمی رشد آخرین است که انسان را در مسیر توجّه به خدا قرار دهد و به اصطلاح رنگ الهی به بینش توحیدی انسان بدهد.

شکّی نیست که ابراهیم (علیه السّلام) یقین استدلالی و فطری به یگانگی خدا داشت، امّا با مطالعه در اسرار آفرینش یقین او به حدّ کمال رسید و خداوند درهای رشد و تکامل را برای او گشود.

«وَ کذلِک نُری إِبْراهیمَ مَلَکوتَ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ وَ لِیکونَ مِنَ الْمُوقِنین: و این چنین، ملکوت آسمان ها و زمین(و حکومت مطلقه ی خداوند بر آن ها) را به ابراهیم نشان دادیم (تا به آن استدلال کند) و اهل یقین گردد(انعام، ۷۵)».

با تدبّر در آیات قرآن فهمیده می شود که منظور خداوند از نشان دادن ملکوت آسمان ها و زمین به حضرت ابراهیم (علیه السّلام) این است که خداوند با نشان دادن وابستگی همه چیز به خود، خود را به ابراهیم نشان داد؛ وقتی فهمیده