پاورپوینت کامل آزمونی ده گانه برای دانایان ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آزمونی ده گانه برای دانایان ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آزمونی ده گانه برای دانایان ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آزمونی ده گانه برای دانایان ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

>

سلسله درس های استاد طاهایی

تنظیم: استاد مریم پورحسینی/ استاد طیبه رثایی

انسان، گل سرسبد مخلوقات عالم است و تمام موجودات در خدمت او می باشند. امتیاز آدمی بر سایر مخلوقات به سبب نعمت والا و بزرگ عقل است که اساس شخصیّت و منشأ اصلی افتخارات آدمی شمرده می شود.

به وسیله ی این گوهر گران بهاست که آدمی راه را از بیراهه و صلاح را از فساد تشخیص می دهد و در پرتو فروغ و روشنایی آن خود را از تاریکی ها و پرتگاه های زندگی نجات می بخشد.

مراتب کمال انسانیت، هنگامی حاصل می شود که شخص از سلامت و رشد عقلی برخوردار باشد. عوامل و اسبابی می توانند موجب باروری عقل و یا انحطاط و رکود آن بشوند. انسان، هنگامی می تواند حقایق را خوب تمیز دهد و هر چیزی را به خوبی بسنجد که عقل خود را در مسیر حکمت الهی قرار دهد.

امام علی بن موسی الرضا (علیه السّلام) می فرمایند:

«لا یتِمُّ عَقْلُ امْرِء مُسْلِم حَتّی تَکونَ فیهِ عَشْرُ خِصال: أَلْخَیرُ مِنْهُ مَأمُولٌ. وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ. یسْتَکثِرُ قَلیلَ الْخَیرِ مِنْ غَیرِهِ، وَ یسْتَقِلُّ کثیرَ الْخَیرِ مِنْ نَفْسِهِ. لا یسْأَمُ مِنْ طَلَبِ الْحَوائِجِ إِلَیهِ، وَ لا یمَلُّ مِنْ طَلَبِ الْعِلْمِ طُولَ دَهْرِه. أَلْفَقْرُ فِی اللّهِ أَحَبُّ إِلَیهِ مِنَ الْغِنی. وَ الذُّلُّ فی اللّهِ أَحَبُّ إِلَیهِ مِنَ الْعِزِّ فی عَدُوِّهِ. وَ الْخُمُولُ أَشْهی إِلَیهِ مِنَ الشُّهْرَهِ. ثُمَّ قالَ (علیه السّلام): أَلْعاشِرَهُ وَ مَا الْعاشِرَهُ؟ قیلَ لَهُ: ما هِی؟ قالَ (علیه السّلام): لا یری أَحَدًا إِلاّ قالَ: هُوَ خَیرٌ مِنّی وَ أَتْقی» (تحف العقول، ص ).

عقل هیچ مسلمانی به کمال نمی رسد، مگر این که ده صفت در او یافت شود:

۱- (مردم) از وی همیشه آرزوی خیر داشته باشند؛

۲- از شرّش در امان باشند؛

۳- خیر دیگران در نظرش زیاد جلوه کند؛

۴- خیر خودش را اندک شمارد؛

۵- اگر از وی هر حاجتی بخواهند، خسته نشود؛

۶- در طول عمرش از طلب علم ملول و دلتنگ نشود؛

۷- نیازمندی به خدا، از ثروت در نزد او بهتر باشد؛

۸- خواری در پیشگاه خدا از عزّت به دست آوردن در نزد دشمنان خدا، نزد او گرامی تر باشد؛

۹- گم نامی نزد او لذّت بخش تر از شهرت باشد؛

در اولین فراز این روایت حضرت می فرمایند:

۱- اَلخَیرُ مِنْهُ مَأمُولٌ:

خیر دارای معانی گسترده ای است و شامل خیر مادّی و خیر معنوی می شود. خیر مادّی یعنی هر نوع کمک مادّی به افراد که می تواند با دست و زبان یا مال و غیره باشد. خیر معنوی شامل کمک های علمی، مذهبی، روحی و. .. است.

مأمول از ریشه ی أمل، به معنای آرزوست؛ بنابراین معنای جمله چنین می شود: مردم آرزومند خیر او می باشند.

۲- وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ:

شر در مقابل خیراست؛ به معنای چیزی که مردم به آن بی رغبت اند و به معنای فساد و ظلم نیز به کار رفته است. مأمون از ریشه ی أمن، به معنای امنیّت و آسودگی است.

امام (علیه السّلام) می فرمایند: عقل در صورتی کامل است که مردم از شرّ وی در امان باشند؛ یا به بیان دیگر شرّی نبینند. مردم می دانند که این فرد اسرارشان را فاش نمی کند؛ شخص امینی است؛ غیبت نمی نماید؛ از مصاحبت با او در رنج نخواهند بود؛ زبان او تیز و برنده نیست؛ قلب ها را نمی سوزاند؛ آبروی افراد را حفظ می کند و فحّاش و پرخاشگر نیست.

۳- یسْتَکثِرُ قَلیلَ الْخَیرِ مِنْ غَیرِهِ:

انسان عاقل، خوبی های مختصر دیگران در نظرش بزرگ جلوه می کند. به آن ها ارزش می دهد و غبطه می خورد و آن فرد را سعادت مند و موفّق می داند.

این غبطه خوردن او را به سعی و تلاش وامی دارد. باید توجّه کرد که غبطه غیر از حسد است. المُؤمِن یَغبط وَلا یَحسُد: مؤمن غبطه می خورد، ولی حسادت نمی ورزد. چون حسد یکی از صفات رذیله است و اگر کسی در صدد معالجه نباشد، هلاکش می کند.

حسد هم برای محسود و هم برای خود حاسد ضرر دارد. امّا غبطه آن است که انسان، خیری را در کسی ببیند و غبطه بخورد و مشغول به آن عمل خیر شود. مصادیق غبطه معمولاً در علم وعبادات و خدمات ارزنده و. .. یافت می شود.

۴- یسْتَقِلُّ کثیرَ الْخَیرِ مِنْ نَفْسِهِ:

رشد عقل، آدمی را به جایی می رساند که هر اندازه عمل خیر و کار خوبی انجام دهد، آن را کم و ناچیز می شمارد. علی (علیه السّلام) در اوصاف متّقین نیز چنین سخنی دارند: «لا یرْضَوْنَ مِنْ أعْمالِهِمُ الْقَلِیلَ، وَلا یسْتَکثِرُونَ الْکثِیرَ»؛ از اعمال اندک خود خشنود نیستند و اعمال زیاد خودرا بسیار نمی شمارند (خطبه ی۱۹۳).

زیاد شمردن اعمال و عبادات، موجب عُجب در آدمی می شود و این ناشی از نقصان عقل اوست. در حالی که انسان اگر عمل خود را کوچک و ناچیز شمارد، موجب رشد و کمال او می گردد. این گونه افراد هیچ انتظاری از دیگران ندارند، چون همیشه خود را وام دار خداوند می دانند.

آن ها پیوسته از این بیم دارند که حقّ نعمت خدا را ادا نکرده و راه و رسم عبودیت پروردگار را ترک گفته باشند و در برابر خلق خدا مسئول باشند. به همین سبب ذکر زبانشان این است: «الهی ما عَبَدْناک حَقَّ عِبادَتِک… » (بحار الأنوار، ج ۵۶، ص ۲۲۵)

۵- لا یسْأَمُ مِنْ طَلَبِ الْحَوائِجِ إِلَیهِ:

یکی از ویژگی های انسان عاقل، این است که از برآوردن حوایج مردم کسل و خسته نمی شود؛ با روی باز با مردم برخورد کرده، از آن ها دل جویی می کند.

به طور مسلّم وقتی خداوند به کسی نعمت فراوان می دهد در مقابل، آن کس باید به شکرانه ی نعمت های پروردگار به خودش، از برآوردن حوایج مردم خسته نشود. امام علی (علیه السّلام) می فرمایند: «یا جابِرُ! مَن کَثُرَت نِعَمُ اللهِ عَلَیهِ کَثُرَت حَوائِجُ النّاسِ اِلَیهِ»؛ ای جابر! کسی که نعمت های فراوان خدا به او روی آورد، نیازهای فراوان مردم نیز به او روی آورد (قصار/۳۷۲).

چنین فردی هر کاری در حقّ دیگران از دستش برآید، کوتاهی نمی کند