پاورپوینت کامل آیا کودک شما خود برمی گزیند؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آیا کودک شما خود برمی گزیند؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آیا کودک شما خود برمی گزیند؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آیا کودک شما خود برمی گزیند؟ ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

>

والدین به عنوان اصلی ترین نقش آفرینان، وظیفه دارند کودک را راهنمایی کنند و به او مبنای انتخاب دهند نه این که به جای او انتخاب کنند. والدین موظّفند پس از فراهم کردن امکان انتخاب، به کودک فرصت انتخاب نیز بدهند.

آموزش انتخاب گری به کودکان

انتخاب گری جریانی است هوشمندانه و هدفمند که فصل ممیّز میان انسان و حیوان به شمار می آید. در علم روان شناسی این موضوع با عنوان تصمیم گیری مورد بررسی قرار گرفته است. به اعتبار روان شناسان تصمیم گیری فرایندی است که طی آن گزینش بهترین راه حل صورت می گیرد.

موضوع تصمیم گیری و انتخاب از مسائلی است که در قرآن کریم بارها و بارها مورد اشاره قرار گرفته است.

آن جا که می فرماید: «إِنَّا عَرَضْنَا الْأَمَانَهَ عَلَی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالْجِبَالِ فَأَبَینَ أَن یحْمِلْنَهَا وَأَشْفَقْنَ مِنْهَا وَحَمَلَهَا الْإِنسَانُ…» (احزاب،۷۲)، اشاره ی روشن و عمیقی به موضوع مختار بودن انسان و انتخاب گری او دارد.

یا در آیه ی «إِنَّا هَدَینَاهُ السَّبِیلَ إِمَّا شَاکرًا وَإِمَّا کفُورًا » (انسان،۳) به روشنی مفهوم آزادی انسان در انتخاب نمایان گشته است. راه، نشان داده شده، این انسان است که انتخاب می کند که شکرگزار باشد یا ناسپاس.

با این توصیف روشن می شود که فرایند انتخاب گری، مهم ترین و بنیادی ترین نقش را در خوشبختی و عاقبت بخیری انسان یا شقاوت و بدفرجامی او دارد. ضرورت و اهمّیت این آموزش نیز بر هیچ پدر و مادر هوشیار و دلسوزی پوشیده نیست.

نوشتار حاضر سعی برآن دارد که به روش ها و راهکارهای آموزش انتخاب گری به کودکان اشاراتی بنماید.

زندگی انسان مجموعه ای از انتخاب هاست. فرزند آدمی از زمانی که دیده به جهان می گشاید با این مقوله ی مهم سر و کار دارد.

او لحظاتی پس از تولّد، نخستین انتخابش را انجام می دهد و با گریه به مادر می فهماند که شیر می خواهد. بدین ترتیب او لحظه به لحظه در حال انتخاب است.

این که از کدام پستان شیر بخورد، با کدام اسباب بازی اش بازی کند، به آغوش چه کسی برود یا نرود، کدام غذا را بخورد و… همه حاکی از انتخاب های متعدّد کودک است.

این انتخاب ها عموماً براساس نیروی غریزه ی کودک است که صورت می گیرند. در واقع، این ها انتخاب به معنای ذکر شده در آغاز نوشتار نیست؛ نوعی انتخاب غریزی است. امّا می توان نام انتخاب را بر آن ها نهاد.

اکنون این پرسش مطرح می شود که انتخاب به معنای درست از چه زمانی برای کودک مطرح می شود؟ او در چه سنّی قادر به برگزیدن یکی از دو غذایی است که برایش در نظر گرفته شده؟ او به طور دقیق کی می تواند به عنوان یک تحلیل گر کوچک اقدام به انتخاب آگاهانه نماید؟

پاسخ این پرسش ها زمانی روشن می شود که بدانیم در واقع پشت هر انتخابی، نوعی تفکّر پنهان است.

به این معنا که پیش زمینه و مقدّمه ی یک انتخاب، در مرحله ی نخست، فکر کردن و سنجیدن است. بنابراین فرایند انتخاب زمانی به عنوان یک موضوع جدّی مورد توجّه کودک قرار می گیرد که او به مهارت تفکّر ساده و ابتدایی دست یافته باشد و تفاوت میان اشیاء را درک کند.

این در حالی است که به استناد آیه ی قرآن، نوزاد انسان در بدو تولد توانایی هیچ گونه تفکّری را ندارد: « وَاللّهُ أَخْرَجَکم مِّن بُطُونِ أُمَّهَاتِکمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَیئًا ». زیرا تفکّر در گام اوّل نیازمند اطّلاعات است؛ تا آگاهی وجود نداشته باشد، انسان قدرت تفکّر اصیل و معنادار را نخواهد داشت.

به اعتقاد روان شناسان و پژوهشگران این حوزه، فرایند تفکّر ساده و معنادار حدوداً از سن ۶ ماهگی در کودک شکل می گیرد و تا دو سالگی تکامل می یابد (پیاژه، زندگی و پرورش کودک:۸۲). یعنی دقیقاً زمانی که حافظه ی کودک به آن توانایی دست می یابد که اطّلاعات را برای لحظاتی در خود نگهدارد.

او از این پس تا حدودی به انتخاب های هدفمند و معنادار دست می زند و در این امر آن چه بیشتر در نظر اوست سود و زیان و لذّت و رنج است. یعنی همان حسّ منفعت طلبی و لذّت جویی که در وجود انسان به ودیعه نهاده شده است و درست همین جاست که وظیفه ی متولّیان تربیتی روشن می شود.

در این میان والدین به عنوان اصلی ترین نقش آفرینان، وظیفه دارند کودک را راهنمایی کنند و به او مبنای انتخاب دهند نه این که به جای او انتخاب کنند.

در این مرحله والدین موظّفند پس از فراهم کردن امکان انتخاب، به کودک فرصت انتخاب نیز بدهند. زیرا گفته شده که حتّی می توان از دوران شیرخوارگی موقعیت هایی را برای کودک فراهم کرد و محدودیت هایی را ایجاد نمود تا او ترغیب به تصمیم گیری و انتخاب شود.

مثل تکان دادن دو اسباب بازی که که یکی صدا دارد و دیگری بی صداست. یا در اختیار گذاشتن دو وسیله با رنگ های متفاوت. گفتنی است که گاهی والدین می گویند که کودکشان نمی فهمد؛ عقلش نمی رسد و اگر به او قدرت آزادی و انتخاب بدهند، انتخاب خوبی نخواهد داشت.

لذا خودشان را به منزله ی چشم و عقل کودک قرار می دهند و