پاورپوینت کامل راه روشن هدایت ۲۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل راه روشن هدایت ۲۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل راه روشن هدایت ۲۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل راه روشن هدایت ۲۷ اسلاید در PowerPoint :

>

خداوند انسان ها را با فطرت الهی آفریده و به او عقل داده ولی بدون شک پیمودن این راه، تنها به کمک عقل و فطرت امکان پذیر نیست، در این مسیر هم دعوت کننده ی الهی لازم است و هم دلیل و راهنما و استاد و مربی.

شرحی بر خطبه ۷۶ نهج البلاغه

استاد نوقانی

صفات بندگان پرهیزگار

«رَحِمَ اللهُ امْرَأً سَمِعَ حُکماً فَوَعَی وَ دُعِی إِلَی رَشَادٍ فَدَنَا وَ أَخَذَ بِحُجْزَهِ هَادٍ فَنَجَا رَاقَبَ رَبَّهُ وَ خَافَ ذَنْبَهُ»؛ خدا رحمت کند کسی را که چون سخن حکیمانه بشنود، خوب فرا گیرد و چون هدایت شود بپذیرد، دست به دامن هدایت کننده زند و نجات یابد، مراقب خویش در برابر پروردگار باشد و از گناهان خود بترسد.

امام علی(ع) با بیان پنج وصف، در واقع مقدمات کار راهیان قرب الی الله و سالکان مسیر تقوا و خودسازی را بیان می فرمایند؛ چه این که در آغاز راه، نخست گوش شنوا لازم است که حقایق را بشنود و در خود جای دهد و سپس برای فهم بیشتر به سوی دعوت کننده ی الهی گام بردارد و به دنبال آن، برای انتخاب رهبر و راهنما به دامن هدایتگر دست زند و درپی آن، خدا را در همه جا حاضر و ناظر خویش بداند و از گناه و خطا بترسد.

کسی که این پنج فضیلت را بدست آورد مقدمات سفر را کامل کرده و آمادهی حرکت است.

مقصود حضرت از «حُکم» شاید حکمت و دانش باشد؛ چنان که در قرآن کریم در چند جا کلمه حکم را بیان نموده و مفسرین آن را به حکمت تفسیر نمودهاند. برای نمونه درباره حضرت یحیی آمده: «آتَیناهُ الْحُکمَ صَبِیا»(سوره مریم/۱۲)؛ و او را در طفولیت حکمت و دانش دادیم.

«وَعَی» ظرف است. همان گونه که ظرف مایع درون خود را حفظ و نگهداری می کند، گوش ما نیز باید ظرف برای حفظ و نگهداری حکمت باشد.

قرآن کریم در این باره می فرمایید: «لِنَجْعَلَها لَکمْ تَذْکرَهً وَ تَعِیها أُذُنٌ واعِیه» (الحاقه/۱۲)؛ تا آن را وسیله ی تذکری برای شما قرار دهیم و گوش های شنوا آن را دریابد و بفهمد. کنایه از این است که انسان مطالبی را که می شنود به خوبی پذیرا باشد.

درست است که خداوند انسان ها را با فطرت الهی آفریده و به او عقل داده ولی بدون شک پیمودن این راه، تنها به کمک عقل و فطرت امکان پذیر نیست، در این مسیر هم دعوت کننده ی الهی لازم است و هم دلیل و راهنما و استاد و مربی. در حدیث آمده است: « عن برید بن معاویه عن أبی جعفر(ع) فی قول الله: «إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَ لِکلِّ قَوْمٍ هادٍ»(رعد/۷)

فقال: قال رسول الله(ص): أنا المنذر- و فی کل زمان إمام منا- یهدیهم إلی ما جاء به نبی الله(ص)، و الهداه من بعده علی، ثم الأوصیاء من بعده واحد بعد واحد، أما و الله ما ذهبت منا و لا زالت فینا إلی الساعه، رسول الله المنذر، و بعلی یهتدی المهتدون»؛

فرمودند: منم منذر ترساننده و بیم دهنده و یا علی تو هادی و راهنما و امام امت هستی بعد از من و از ما اهل البیت(ع) است هادی و راهنمایی که قرآن کریم فرموده که موجب نجات و سعادت است تا روز قیامت (غایه المرام/ تفسیر عیاشی/ج۲/ص۲۰۴).

«قَدَّمَ خَالِصاً وَ عَمِلَ صَالِحاً اکتَسَبَ مَذْخُوراً وَ اجْتَنَبَ مَحْذُوراً وَ رَمَی غَرَضاً وَ أَحْرَزَ عِوَضاً کابَرَ هَوَاهُ وَ کذَّبَ مُنَاهُ»؛ خالصانه گام بردارد، عمل نیکو انجام دهد، ذخیره ای برای آخرت فراهم آورد، و از گناه بپرهیزد. همواره اغراض دنیایی را از سر دور کند و درجات آخرت را به دست آورد؛ با خواسته های دل مبارزه کند و آرزوهای دروغین را طرد نماید.

امیرالمؤمنین علی(ع) در این بخش از صفات مؤمنان سعادتمند، نخست برعمل خالص و صالح تکیه فرموده اند، همان گونه که امام صادق(ع) در تعریف آن می فرمایند: «الْعَمَلُ الْخَالِصُ الَّذِی لَا تُرِیدُ أَنْ یحْمَدَک عَلَیهِ أَحَدٌ إِلَّا اللهُ عَزَّ وَ جَل » (کافی، ج۲، ص۱۶)؛

عمل خالص، همان عملی است که انسان نمی خواهد احدی او را بر آن مدح کند جز خدا» و معنای اخلاص، در آیه ی شریفه ی «وَ ما أُمِرُوا إِلاَّ لِیعْبُدُوا اللهَ مُخْلِصینَ لَهُ الدِّینَ» (بینه/۵)؛ و به آن ها دستوری داده نشده بود جز این که خدا را بپرستند و دین خود را برای او خالص کنند.

عمل صالح و عمل خالص در فرهنگ اسلامی لازم و ملزوم یکدیگرند؛ چون نمی شود خالص و صالح را دو صفت جداگانه و دارای دو معنا و مفهوم جدا از هم دانست؛ ول