پاورپوینت کامل اشباح و سایه ها ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اشباح و سایه ها ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اشباح و سایه ها ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اشباح و سایه ها ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

کتاب «سازمان مجاهدین خلق، پیدایی تا فرجام»، جامعیتی خاص دارد و نگاه تازه ای را در مطالعات مربوط به این سازمان و موضوعات جنگ مسلحانه در ایران، تحولات ایدئولوژیک، تاریخچه بدعت های اعتقادی در تاریخ سیاسی ایران از دهه چهل به بعد، پیدایش صف بندی های سیاسی در دهه های ۵۰ و ۶۰ و ریشه های آنها آشکار کرده است.

مقاله حاضر فشرده ای در باب مأخذشناسی یک موضوع مهم در تاریخ معاصر ایران است. این نوشته را می توان مقدمه ای بر معرفی کتاب «سازمان مجاهدین خلق، پیدائی تا فرجام» دانست که توسط مؤسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی در سه جلد چاپ و منتشر شده است. هدف، شناخت تلاش های پیشینیان و ارائه حداقل منابع برای محققان و پژوهندگان جوان است تا گرد فراموشی از زوایای تاریخ معاصر بزدایند و راه لغزنده مبارزه را برای درس آموزی معاصران هموار سازند.

سازمان مجاهدین خلق [منافقین] همیشه موضوع جذابی برای تحقیق و بررسی بوده است نه فقط جذابیت، بلکه اهمیت معرفتی بسیاری نیز برای درک سوانح و پیچیدگی های تاریخ معاصر ایران داشته و دارد. به طور طبیعی، ساختار تشکیلات، کیفیت ایده ها و ماهیت رخدادهای درونی این سازمان همراه با بازخوردهای رسانه ای و مطبوعاتی آن، هیچگاه به یک مورخ اجازه نمی دهد که قضاوتی کامل و نهایی را در باب آن مطرح کند و دیدگاه بی خدشه ای را بپذیرد و به خوانندگان خود پیشنهاد نماید. زیرا، مخفی و منزوی بودن افراد و حصر ایشان در خانه های اعتزال و شرایط خوف و خفا، همراه با تقلیل آموزش ها و کنترل روابط، رفتارها و مناسبات و بالاخره سیطره نظام امنیت و تشکیلات آهنین، وضعی ویژه و بسیار دشوار را رویاروی مورخ یا تحلیلگر سیاسی قرار می داده است.

به نحوی که حتی انبوه اسناد و بازجویی های بازمانده از ساواک یا اعترافات و نوشته های مفصل اعضا در زندان ودادگاه های پس از انقلاب یا تک نگاری ها و خاطرات طولانی نیز، آن رضایت خاطر نهایی را ایجاد نمی تواند کرد. مگر آنکه زمانی طولانی با برخی از ایشان زیسته شود، شرایط خفقان و ظرایف دهه های گذشته تجربه شده باشد و سرانجام متون و منابع فکری مبنای کار و به اصطلاح ایدئولوژی آنان مطالعه و هضم گردد تا شرایط نزدیکی و قرابت با چنین جریانی حاصل آید، البته نظر ما بیشتر ناظر به جریان اولیه تا قبل از پیروزی انقلاب اسلامی سال ۱۳۵۷ است و جریانات پسین و کنونی به رغم حفظ برخی ویژگی های پیشین، تفاوت های رفتاری و نهایتاً ماهوی بسیاری را از سر گذرانده و اساساً ذیل نام تشکل سیاسی یا سازمان چریکی قابل طرح نیستند، بلکه فرقه ای با مشی تروریستی اند و باز هم البته خوانندگان بصیر نباید هیچ یک از این نام ها را به مثابه حد نظری یا تعریف دقیق پذیرا شوند، بلکه اینها امکانات زبانی ما برای تحلیل یک موضوع لغزنده، مبهم و دشوار معاصر است.

در صدر انقلاب و نخستین سال های جمهوری، به جز گروهی اندک از زندانیان سیاسی و مطلعان خبره، کسی از وجود تضادها و تعارضات درون سازمانی و سرنوشت شگفت انگیز و عبرت آموز ایشان خبر چندانی نداشت. جوانان آن دوران عجالتاً و اجمالاً می دانستند که سازمان توسط محمد حنیف نژاد، سید محسن و اصغر بدیع زادگان [ و نیز عبدالرضا نیک بین رودسری معروف به عبدی] در سال ۱۳۴۴ بنیانگذاری شده است.

سپس سیری رزم آورانه و خونین در مبارزه با ساواک و رژیم شاه را طی کرده و در سال ۱۳۵۳ الی ۱۳۵۴ گروهی منحرف و مارکسیست با رخنه در ارکان رهبری سازمان، آن را به نفع خود مصادره و ایده های ناجوانمردانه خود را با قتل مخالفین و ارعاب اعضا پیش برده اند. در این راه، قتل مجید شریف واقفی و مرتضی صمدیه لباف، نماد مظلومیت جریان مذهبی محسوب می شد و تا پیروزی انقلاب نیز اکثر اعضا گرفتار بند اوین و سلول قصر و دیوار قزل حصار و سایر زندان های رژیم بوده اند.

این ماجرای عجیب که حتی در همین روایت تحریف شده بدوی نیز عجیب است و پس از انقلاب تا خرداد ۱۳۶۰ و از آن پس تا پایان جنگ ایران و عراق و نهایتاً از آن زمان تا حمله آمریکا به عراق و بالاخره تاکنون، همچون یک تراژدی بسیار دردناک و اندوهبار طی شده و تعداد پرشماری از جوانان و مردان وزنان وطن ما را در کام کشیده و درون و برون مرزها به کینه و آتش و بمب و حصر تشکیلاتی و شست و شوی مغزی و حتی شکنجه و ارعاب اتلاف کرده است.

چنین جریانی را نمی توان و نباید با ادعای «انحراف ۴۰ ساله» یا «گوهرهای تاریکی» و امثالهم تذلیل یا تقدیس کرد و گذشت، بلکه باید زمانی بس طولانی به توصیف واقعیت ایشان بگذرد و بی هیچ عداوت و شایبه ای ریشه یابی شود که علت ظهور چنین فرقه ای با این همه بدعت های ناهنجار، چه بوده و علل اساسی آن همه تلاش ها و دشوارخوئی های مردانه و مبارزات سرسختانه چه بوده است؟ در اینجاست که به رغم همه ابهامات، اسناد، کتب و خاطره ها به کار می آید و مورخ که الزماً باید سال های مزبور را در دوره حیات مجاهدین، ولو به اختصار و ابهام، درک کرده باشد، می تواند با احتیاطی زایدالوصف به بازسازی فضای آن زمان و زمینه سازی برای شناخت این پدیده عجیب و عبرت آموز اقدام کند.

نخستین منابعی که در اختیار مورخان و علاقه مندان تاریخ معاصر، درباره مجاهدین در اختیار قرار می گرفت، مقاله ها و خطابه های ایشان و وابستگانشان بود که عمدتاً در نشریات و روزنامه های صدر انقلاب منتشر شد. در زمان انقلاب جزوات، زندگینامه ها، دفاعیات و تصاویر بنیانگذاران و اعضا منتشر شد و صورتی اساطیری و تحریف شده در آنها به مردم عرضه گردید. همین تصویر، موجب جذب جوانان خام فکر به تشکیلات پسین سازمان در اواخر دهه ۵۰ تا سال ۶۰ گردید. سپس جزوه موسوم به «اعلامیه تغییر مواضع ایدئولوژیک» از سوی بخش مارکسیستی سازمان (موسوم به پیکار) و سپس بیانیه تحلیلی این اعلامیه با عنوان «آموزش و تشریح اطلاعیه تعیین مواضع مجاهدین در برابر جریان اپورتونیستی چپ نما» در یک و سپس دو جلد مفصل از سوی گروه رجوی منتشر و در سطح وسیعی توزیع گردید.

در کنار این آثار، جزوه منتقدانه بنی صدر به نام «منافقان از دیدگاه ما» و سپس «مواضع گروه ها در زندان» از نویسنده ای ناشناس اما بسیار مطلع، به تدریج پیچیدگی موضوع فوق را به ما گوشزد کرد. در تمام این سال ها، زندگینامه های اسطوره و ار، دفاعیات جانانه، بزرگداشت ههای اغراق آمیز و.. . نیز توسط سازمان منتشر و برگزار می شد، اما کمتر خبر از اثری مستند و علمی و عقل پسند بود، البته مخالفین نیز که ترجیح می دادند از عنوان منافقین برای سازمان استفاده کنند، اثری در خور فکر و تحقیق نداشتند و هدف غایی جملگی، از موافق و مخالف، پیشبرد اهداف کوتاه مدت سیاسی در ابقا یا حذف رقیب بود و بس.

نخستین اثری که با رویکرد استنادی در ایران منتشر شد و البته شائبه تجلی از بنیانگذاران و اعضای اولیه را داشت، از سوی انتشارات و «مرکز خدمات فرهنگی رسا» منتشر گردید. با عنوان «گوهرهایی که در تاریکی درخشیدند.» در این اثر که با عباراتی مجلل از مرحوم آیت الله سید محمود طالقانی در وصف بنیانگذاران آغاز شده بود، برخی اسناد بازجویی ها و وصایای مجاهدین، همراه با مختصری از بیوگرافی ایشان درج گردیده بود.پس از آن، آثار مستقیم و منحصر به مجاهدین، ناظر به نقد ایشان بود که دفتر سیاسی و انتشارات سپاه چندین عنوان از آنها را منتشر کرد و عمدتاً به عملکرد مجاهدین پس از انقلاب و سپس خیانت های آنان در زمان جنگ توجه داشت.

در اواخر دهه شصت و اوایل دهه هفتاد، به تدریج مراکز، سازمان ها و افرادی با رویکرد توجه به اسناد و توصیف دقیق تر تاریخ، وارد ماجرا شدند. بحث انگیزترین اثر در این زمان که از حیث تفصیلی، منابع و موضوعات تا آن زمان نظیر نداشت، یکی از مجلدات کتاب «نهضت امام خمینی» اثر حجت الاسلام سید حمید روحانی بود که یکسره در نقد و افشای انحراف، بدعت و فساد اعضای مجاهدین و اثبات نفاق سیاسی، انحراف فکری و فقدان اعتقاد دینی ایشان نگاشته شده بود. برخی بازجویی ها و روابط درونی اعضای سازمان در این اثر منتشر شد که واکنش های زیاد و اثرات فراوانی در میان خوانندگان دهه هفتاد بر جای نهاد.

اما این تازه آغاز ماجرا بود. از این پس سیل آثار، خاطرات، تک نگاری ها و تحلیل ها به صورت مقاله و کتاب منتشر شد و زاویه های تازه ای را به روی موضوع گشود. زاویه هایی که بازترین و مهمترین آنها بی شک کتاب سه جلدی اخیر مؤسسه مطالعات و پژوهش های سیاسی با عنوان «سازمان مجاهدین خلق، از پیدایی تا فرجام ـ ۱۳۴۴ تا ۱۳۸۴) است و سیر ۴۰ ساله این جریان را به دقتی شایسته تر مورد توجه قرار داده و کاویده است.

پیش از بررسی این کتاب، منبع شناسی مختصری در باب مجاهدین را ارائه می دهیم که اجمالاً نزدیک ترین و ممکن ترین منابع برای علاقه مندان خواهد بود. هر چند تعداد کثیری مقاله هم وجود دارد که در نشریات مختلفی همچون «چشم انداز ایران» یا «راه مجاهد»، که نشریه فعلی و قبلی آقای لطف الله میثمی است یا مطالب منتشره از سوی مرکز مطالعات روزنامه کیهان یا بسیاری نشریات خارجی و داخلی نباید نادیده گرفته شود، اما این اجمال برای خوا