پاورپوینت کامل گزارش ۸۰ سال پیش فروغی از موقعیت داخلی و خارجی ایران ۴۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گزارش ۸۰ سال پیش فروغی از موقعیت داخلی و خارجی ایران ۴۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گزارش ۸۰ سال پیش فروغی از موقعیت داخلی و خارجی ایران ۴۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گزارش ۸۰ سال پیش فروغی از موقعیت داخلی و خارجی ایران ۴۰ اسلاید در PowerPoint :

روز پنجم آذر سالروز مرگ محمد علی فروغی است. فروغی از رجال عصر قاجار و دوران پهلوی اول و دوم است. او ۶۷ سال عمر کرد و از ۲۷ سالگی که وارد فعالیتهای سیاسی شد تا زمان مرگ خود طی یک دوره ۴۰ ساله، چهار نوبت نخست وزیر، سه نوبت رئیس دیوانعالی کشور، چهار بار وزیر جنگ، چهاربار وزیر دارائی، پنج بار وزیر خارجه و سه بار وزیر دادگستری بود. او همچنین در دوره های اول و دوم و سوم مجلس شورای ملی نماینده بود و در مجلس دوم، چندی به مقام ریاست نیز رسید. فروغی هنگامی که در پنجم آذر ۱۳۲۱ بر اثر عارضه قلبی درگذشت وزیر دربار بود.

در میان دولتمردان عصر قاجار و دوره ۵۰ ساله حاکمیت پهلوی، کم نبودند دولتمردانی که از حقائق تلخ و شیرین جامعه خود خبرداشته اند، واقعیتها را خوب می دیدند، راه درمان آنها را نیز می دانستند ولی هنگامی که خود صاحب منصب و مقام می شدند برای حفظ منافع و جایگاه خویش، خود را در دایره مصالح و منافع حکومت محدود می کردند، از هر قدمی که خلاف رویکرد حکومت بود اجتناب می ورزیدند و به عبارت روشن تر، نان را به نرخ روز می خوردند.

فروغی از این دسته افراد بود. او دانشمند، ادیب، شاعر و جامعه شناس بود. صاحب قلم، بیان و تفکر بود. سیاستمداری بود که به زبانهای عربی، فرانسه و انگلیسی تسلط کامل داشت. اما همه این استعداد و توانائی را زمانی که به هرم قدرت پهلوی راه یافت، صرف ترویج فرهنگ منحط غرب، و تحکیم پایگاههای فرهنگی استعمار در کشور از جمله فراماسونری نمود و مغز متفکر رژیم در جهت پدیده اسلام زدائی در ایران شد.

به قول فردوست، مکتب فروغی، بانی خلق یک فلسفه عرفانی بود. ولی فلسفه ای که با مضامین غنی و تعالی بخش اسلام همخوانی نداشت و بیشتر همسو با بابیگری و بهائیگری و فراماسونری بود. نتیجه آن شد که گنجینه والای فرهنگ اسلامی در دوران حاکمیت فروغی از مضمون تهی شد و به ابزاری برای تحکیم اندیشه های حکماء پهلوی و تحقق «نورالانوار شاهنشاهی ایران» مبدل گردید.

با وجود همه این انحرافات، نمی توان آن توانمندیها و استعدادهای فردی فروغی را انکار کرد. یکی از آثار برجای مانده فروغی، نامه ارزشمندی است از وی به یکی از رجال ایران در پاریس. این نامه در زمانی که وی سفیر ایران در ترکیه بود ( ۱۳۰۷ ـ ۱۳۰۹) نوشته شده است و نشان می دهد که فروغی به خوبی از نقاط ضعف کشور و جایگاه و موقعیت ایران در عرصه بین المللی با خبر بوده و راه حل معضلات را نیز می دانسته است. ولی آیا او در راستای حل این مشکلات قدمی هم برداشت؟ و یا آنکه به خاطر حفظ موقعیت خود تلاش کرد تا از محدوده صلاحدید حکومت پا فراتر ننهد؟بخشهائی از نامه خواندنی فروغی در سال ۱۳۲۸ در ماهنامه «یغما» به چاپ رسید که توجه خوانندگان گرامی را به آن جلب می کنیم.

فروغی در این نامه راجع به سیاستی که ترکها پس از فروپاشی امپراطوری عثمانی و برقراری حکومت آتاترک دنبال می کنند می نویسد:در راپرتهای سابق خود نوشته ام فعلاً ترکها نسبت به ما سوءنیتی ندارند. بد نیست که عقاید خودم را در این باب توضیح بکنم: امروز ترکها به کارهای خود مشغولند یعنی ملتفت شده اندکه در گذشته اساس کارشان غلط بوده است و به این واسطه مملکتشان تجزیه و دولتشان ضعیف و ملتشان فقیر و نادان وعاجز و استقلالشان محدود شده بود و حتی نزدیک بود وجودشان از میان برود.

این است که حالا تمام مساعی عقلای آنها مصروف است به اینکه ترتیبات اداری خود را منظم کنند، اقتصادیات خود را ترقی دهند، قوه ی نظامی خود را با مقتضیات امروزی متناسب نمایند حدود و ثغور خود را امن کنند، مشکلات سیاسی خود را تسویه نمایند و مخصوصاً اساس قومیت و ملت خویش را محکم سازند و به این واسطه حتی الامکان از جنگ و جدال و حوادث احتراز دارند. البته چون طبیعت ترکی از آنها زایل نشده ممکن است اگر امری پیش بیاید یکدفعه نپائیده مثل پائیز گذشته کاسه و کوزه را به هم بزنند اما این نه از بابت طمع و سودای جهانگیری است بلکه از جهت سوء ظن و ترس و خیال است.

اما خوش بینی بنده فقط راجع به حالت حالیه است و از آتیه نگرانم به این معنی که اگر ترکها به پیشرفت مقاصد امروزی خود موفق شوند و بنیان کار خود را محکم کنند واساس سیاست دنیا و اوضاع بین المللی نیز مانع خیالات خام آنها نباشد یقیناً هوا و هوس در سر خواهند داشت و ممکن است نسبت به ما خیالاتی بپزند و آن اشکال مختلف می تواند داشته باشد که دو قسم آن را عجالتاً من می توانم پیش بینی کنم:

یکی اینکه یک قسمت کوچک یا بزرگ از خاک ما را بخواهند متصرف شوند، هر چند این خیال با وجود دولت روسیه به ملاحظه ی قفقاز و ترکستان بعید است ولیکن از کجا که مناسبات روسیه با قفقاز و ترکستان همیشه مثل امروز بماند و از کجا که روزی خود قفقازیها مؤید این خیال نشوند و از کجا که یک وقتی گرفتاریهای روسیه در داخله یا خارجه برای اجرای مقاصد ترکها موقع مناسب به دست ندهد و چنانکه سابقاٌ نوشته ام برای آن موقع من از افغانستان هم نگرانم. نمی دانم اطلاعات شما از آن مملکت از چه قرار است اگر آنچه اینجا استنباط می شود صحیح باشد افغانها به کلی تحت نفوذ ترکند، از ترکیه صاحب منصب و مستشار می گیرند و غیره. پادشاه افغان هم که عنقریب به آنکارا خواهد آمد و نمی دانم هیچ گفتگوی رفتنش به ایران هست یا نیست.

باری اینها همه چیزهائی است که باید در نظر گرفت. اما با این همه احتمال این پیش آمد را به واسطه ی اوضاع بین المللی آتیه می توان ضعیف دانست خاصه اینکه می بینم خود ترکها اصرار دارند که دولت ایران باید در ازدیاد قوه بکوشد و قشونش را اقلاً به صدو پنجاه هزار نفر برساند و ادعا می کنند که حاضرند برای این مقصود هر کمکی به ایران بکنند. حالا آیا حرفها خدعه و تزویر است و می خواهند ما را اغفال کنند و مطمئن هستند که ما نمی توانیم قوه ی خود را زیاد کنیم، یا از روی صدق است و حقیقتاً سوء نیت ندارند و میل دارند ما قوت داشته باشیم که روزی بتوانیم زیر بال آنها را بگیریم، بنده عجالتاً نمی توانم از روی قطع در این باب حکم کنم و فهم مطلب طول مدت و تجربه لازم دارد ولیکن صورت ظاهر اظهاراتشان به صداقت و صمیمیت بیشتر شباهت دارد.

اگر این عناوین را هم صمیمی بدانیم ممکن است بگوئیم این عقیده