پاورپوینت کامل ردیه کهنسال زیدی درباره مساله غیبت امام ۶۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ردیه کهنسال زیدی درباره مساله غیبت امام ۶۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۶۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ردیه کهنسال زیدی درباره مساله غیبت امام ۶۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ردیه کهنسال زیدی درباره مساله غیبت امام ۶۲ اسلاید در PowerPoint :

این یک ردیه کهنسال زیدی از نیشابور سده پنجم بر کتاب المقنع شریف مرتضی درباره مسئله غیبت امام است.نویسنده این ردیه از شاگردان برجسته امام زیدی الناطق بالحقّ ابو طالب الهارونی در نیمه سده پنجم قمری و در نیشابور بوده است؛ به نام ابوالقاسم محمد بن احمد بن مهدی العلویّ الحسنی النّیسابوری که در میان جامعه زیدیان این شهر فعال بوده و حاکم جشمی نیز از محضر او بهره مند بوده و به واسطه وی در آثارش و از جمله در جلاء الأبصار از ابو طالب الهارونی روایت می کند….

این یک ردیه کهنسال زیدی از نیشابور سده پنجم بر کتاب المقنع شریف مرتضی درباره مسئله غیبت امام است.نویسنده این ردیه از شاگردان برجسته امام زیدی الناطق بالحقّ ابو طالب الهارونی در نیمه سده پنجم قمری و در نیشابور بوده است؛ به نام ابوالقاسم محمد بن احمد بن مهدی العلویّ الحسنی النّیسابوری که در میان جامعه زیدیان این شهر فعال بوده و حاکم جشمی نیز از محضر او بهره مند بوده و به واسطه وی در آثارش و از جمله در جلاء الأبصار از ابو طالب الهارونی روایت می کند

یک ردیه کهنسال زیدی از نیشابور سده پنجم بر کتاب المقنع شریف مرتضی درباره مسئله غیبت امام

نویسنده این ردیه از شاگردان برجسته امام زیدی الناطق بالحقّ ابو طالب الهارونی در نیمه سده پنجم قمری و در نیشابور بوده است؛ به نام ابوالقاسم محمد بن احمد بن مهدی العلویّ الحسنی النّیسابوری که در میان جامعه زیدیان این شهر فعال بوده و حاکم جشمی نیز از محضر او بهره مند بوده و به واسطه وی در آثارش و از جمله در جلاء الأبصار از ابو طالب الهارونی روایت می کند (نک:جشمی، جلاء الأبصار، در ضمن اخبار أئمه الزیدیه مادلونگ، ص ۱۲۶). این شخص دانشمندی است معتزلی و زیدی که در شرح العیون جشمی، نامی از او و مختصری درباره اش می یابیم: “… وممن لقیناه من الأشراف على هذا المذهب … ومنهم السید أبو القاسم محمد بن أحمد بن مهدی الحسنی وکان زیدیاً أخذ عن السید أبی طالب” (نک: شرح العیون، جلد اول، تحقیق حسن انصاری و زابینه اشمیتکه، در دست انتشار). وی علاوه بر حدیث در کلام معتزلی هم دانشمندی برجسته بوده و چنانکه در مقاله مربوط به زیادات شرح الأصول تألیف ابوطالب هارونی در کتاب بررسیهای تاریخی نشان دادیم، “تعلیق” نویس و تهذیب کننده و مکمل کتاب استادش در کلام معتزلی بوده که خوشبختانه همینک چاپی منقح از آن در اختیار است (نام عربی این طبع چنین است: طوالع علم الکلام المعتزلی: کتاب الأصول لأبی علی محمد بن خلاد البصری وشروحه. طبعه محققه لزیادات شرح الأصول للإمام الناطق بالحقّ أبی طالب یحیی بن الحسین بن هارون البطحانی الزیدی (م ۴۲۴/۱۰۳۳)؛ انتشارات بریل در ۳۰۶ صفحه متن عربی و با مقدمه ای به انگلیسی). در واقع ابو طالب الهارونی نویسنده مستقیم این متن نیست و بلکه این متن حاصل تدوین یادداشتهای درس اوست که در سنت “تعلیق” نویسی فراهم آمده است. ابو القاسم الحسنی شاگردی است که در واقع این تعلیقات را فراهم کرده است

.

این دانشمند تقریباً شخصیتی ناشناخته دارد و حتی در منابع زیدی جز آنچه حاکم جشمی درباره او مطرح کرده چیزی درباره اش تاکنون شناخته نبوده و محققان عرصه زیدی و معتزلی شناسی هم تاکنون چیزی بیش از این عرضه نکرده بودند (برای روایت او از ابو طالب هارونی؛ همچنین نک: فرائد السمطین، تألیف الحموی الشافعی ، ج‏۱،ص۱۷۷. در این متن در سند روایت اختلالی دیده می شود و بنابراین راوی از ابو القاسم الحسنی نامش افتاده است). شرح حالی از این دانشمند در سیاق فارسی دیده می شود و از آن پیداست که او علاوه بر دانش کلام، در حدیث هم مطلع بوده و از راویان ابوعبدالرحمان سلمی بوده است و مرگش هم به تاریخ ۴۶۵ ق بوده و در نیشابور به خاک رفته است. فارسی از شیعی بودن وی و اینکه علوم شیعی را می شناخته است سخن به میان می آورد. می دانیم که در نیشابور آن زمان و در شهرهای پیرامونی مانند بیهق شماری از شیعیان امامی و زیدی زندگی می کرده اند

:

تاریخ نیسابور (المنتخب من السیاق)، ص ۶۷ – ۶۸

“

محمد بن أحمد بن مهدی العلوی أبو القاسم فاضل من دعاه الشیعه عارف بطرقهم وعلومهم سمع وروى [ عن ابی عبد الرحمان السلمی وعبد الله بن یوسف وغیرهما ، روى عنه زاهر ووجیه ابنا طاهر وعبد الغافر الفارسی ] توفی فی ذی القعده سنه خمس وستین وأربعمائه ودفن بمقبره الحیره

“.

در آن یادداشت نوشتیم که نام کتاب این دانشمند زیدی نیشابوری، النقض المکتفی علی من یقول بالإمام المختفی است. بر روی برگ آغازین نسخه کهنه کتاب نام کتاب و نویسنده چنین نقش بسته است:

النقض المکتفی علی من یقول بالإمام المختفی

عن السید الإمام أبی القاسم محمد بن أحمد بن المهدی الحسنی سقی الله ثراه وطیّب مثواه

مالکه العبد … ( کلماتی آمده که متأسفانه به دلیل پاک شدگی خوانده نمی شود؛ اما معلوم است که گواهی تملکی است با خطی متفاوت که با پاک کردن بخشی از عبارات کاتب اصلی بر روی خطوط کاتب اصلی نوشته شده بوده). در دنباله آن هم با همان خط متفاوت چنین آمده: أعانه الله علی حفظ معانیه وغفر له ولوالدیه آمین

.

درست ذیل آن با خطی متفاوت و البته چنانکه خواهد آمد به خط کاتب نسخه، باقیمانده عبارات کاتب اصلی نسخه دیده می شود:

«…

الحسینی المرعشی الرازی تاب الله علیه بتاریخ منتصف ربیع الآخر سنه خمس ستمائه (کذا) بحضره شاذیاخ حامداً لربّه ومصلّیاً علی نبیّه خاتم الأنبیاء وعلی آله وأصحابه

»

در پایان متن کتاب، نام کاتب به طور کامل آمده است

:

در برگ ۱۰۳ الف: « تمّت الرساله بتوفیق الله وعونه ببلده شاذیاخ عمّرها الله فی مدرسه السید الإمام مجد الدین یحیی بن إسماعیل الحسینی قدّس الله روحه سابع من جمادی الأولی سنه خمس ستمائه (کذا) علی ید العبد المذنب المرتضی بن سراهنک الحسینی الرازی تجاوز الله عن سیئاته کتبه

حامداً لله عزّوجلّ علی آلائه ومصلّیاً علی محمد خیر أنبیائه وعلی آله وأصحابه

»

درباره کاتب این نسخه یعنی المرتضی بن سراهنک الحسینی که از عالمان زیدی بوده و خود را هم اینجا در این نسخه، رازی می خواند و معلوم است که با زیدیان ری به نحوی مرتبط بوده پیشتر در پاره ای از نوشته هایم نوشته ام و از جمله در دو مقاله ای که درباره اعلام نهج البلاغه در مجله معارف پیشترها منتشر کرده بودم (نیز نک: مقاله مشترک حسن انصاری و زابینه اشمیتکه درباره نسخه خطی مسائل الخلاف تألیف ابو رشید نیشابوری، در استودیا ایرانیکا). در همان نوشته ها درباره این مجد الدین یحیی بن اسماعیل که نسخه کتاب در مدرسه او کتابت شده و ارتباط این دو با شاذیاخ نیشابور و سهم هر دو در روایت نهج البلاغه هم نوشته بودم. در شرح حال این کاتب در کتاب طبقات الزیدیه الکبری تألیف الشهاری چنین آمده است:

«

المرتضى بن سراهنک، ضبط بضم المهمله الأولى، وفتح الثانیه، وکسر الهاء، وسکون النون ثم کاف بن محمد بن یحیى بن علی بن شراهنک بن حمزه بن الحسن بن علی المرعشی بن عبد الله بن محمد بن الحسن بن الحسین الأصغر بن علی زین العابدین بن الحسین بن علی بن أبی طالب الحسینی العلوی المرعشی بمهملتین بعد المیم ثم معجمه؛ نسبه إلى مرعش قریه بین أرمینیه وحلب ، الشریف الفاضل شرف الدین أبو طالب. سمع (نهج البلاغه) على الشیخ معین الدین أحمد بن زید الحاجی، عن یحیى بن إسماعیل الجوینی، وکذا غیرها، وسمع (أعلام الروایه على نهج البلاغه) على رکن الدین فیروز شاه الجیلی، وعن الحسن بن مهدی البیهقی، وعن أحمد بن زید الحاجی، قراءه علیهم جمیعهم، وهم سمعوها على مؤلفها علی بن ناصر، وقرأ (أنساب الطالبیه)[بیاض فی (جـ)] وسمع علیه (أعلام الروایه) حمید بن أحمد المحلی، وکان السماع بکحلان تاج الدین فی ذی القعده سنه ثمان وثلاثین وستمائه، وقرأ علیه (أنساب الطالبیه) الشیخ أحمد بن محمد شعله، وأجازه جمیع مسموعاته ومناولاته. قال مولانا الإمام المؤید بالله محمد بن القاسم: فی ذکر (نهج البلاغه)، واجلّ من أخذ علیه هذا الکتاب بالیمن السید المرتضى بن سراهنک الواصل من بلاد العجم مهاجراً إلى الإمام المنصور بالله عبد الله بن حمزه ومتجرداً للجهاد بین یدیه، فوافى دیار الیمن ، وقد کان الإمام قبض فأخذ عنه أولاد المنصور بالله وشیعته هذا الکتاب، وتوفی هذا الشریف المذکور بظفار دار هجرته بعد أن خلطه أولاد المنصور بالله بأنفسهم وزوجوه بنتاً للمنصور بالله، وقبره جانب الجامع المقدس بحصن ظفار

.»

بنابراین کاتب نسخه که زمانی در نیشابور و در شاذیاخ و پیشتر از آن در ری بوده و تحصیل علم کرده بوده به نیت ملاقات با امام المنصور بالله عبد الله بن حمزه به یمن آمد و البته بعد از مرگ امام پا به این سرزمین نهاد و آنگاه زیدیان یمن از وجودش و دانشش بهره مند شده و در نهایت هم در ظفار به خاک رفت. او از عوامل اصلی انتقال تعدادی کتاب به یمن و از جمله نهج البلاغه و نیز اعلام نهج البلاغه تالیف صدر الدین سرخسی و نیز کتاب الشجره المبارکه فی أنساب الطالبیه منسوب به فخر رازی به یمن بوده است (درباره این مطالب در مقالات مجله معارف نوشته ام و نیز نک: مقاله ای در دست انتشار درباره الشجره المبارکه فخر رازی و بررسی تعیین دقیق نویسنده این کتاب که به زودی منتشر خواهد شد

).

خوشبختانه نه تنها همینک بدین ترتیب ن