پاورپوینت کامل گذرگاه تاریخی ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گذرگاه تاریخی ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گذرگاه تاریخی ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گذرگاه تاریخی ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

برای مطالعه و خوانش صحیح آنچه این روزها میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات‌متحده می‌گذرد و فهم صحیح آنچه من آن‌را نرمش گفتاری رهبران دو کشور می‌خوانم، باید به ریشه‌ها و عوامل تحول سازی که این تغییر گفتاری را رقم زده‌اند توجه جدی مبذول داشت و آنها را مورد کاوش قرار داد. آمریکا در یک دهه اخیر دو جنگ تمام عیار را در خاورمیانه تجربه کرده که این دو مناقشه بیش از هر زمان دیگری افکار عمومی جامعه آمریکا را نسبت به آغاز درگیری دیگری از سوی دولتمردان ایالات‌متحده بدبین کرده است. هزینه‌هایی که عراق و افغانستان برای آمریکا به همراه داشته احتمال هرگونه اقدام نظامی جدید از سوی آمریکا در خاورمیانه یا قسمت دیگری از جهان را پایین آورده است. مجموعه تحولات باعث شده تا تفکر غالب در آمریکا این باشد که تمام مسائل و مشکلات در جهان راه حل نظامی ندارد و بسیاری از مناقشات و بحران‌های بین‌المللی را می‌توان با گفت‌وگو و دیپلماسی حل و فصل کرد. طبیعتا فزونی یافتن چنین روندی باعث انزوای بیش از پیش جریان‌های رادیکال و افراطی در این کشور شده است.

برای مطالعه و خوانش صحیح آنچه این روزها میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات‌متحده می‌گذرد و فهم صحیح آنچه من آن‌را نرمش گفتاری رهبران دو کشور می‌خوانم، باید به ریشه‌ها و عوامل تحول سازی که این تغییر گفتاری را رقم زده‌اند توجه جدی مبذول داشت و آنها را مورد کاوش قرار داد. آمریکا در یک دهه اخیر دو جنگ تمام عیار را در خاورمیانه تجربه کرده که این دو مناقشه بیش از هر زمان دیگری افکار عمومی جامعه آمریکا را نسبت به آغاز درگیری دیگری از سوی دولتمردان ایالات‌متحده بدبین کرده است. هزینه‌هایی که عراق و افغانستان برای آمریکا به همراه داشته احتمال هرگونه اقدام نظامی جدید از سوی آمریکا در خاورمیانه یا قسمت دیگری از جهان را پایین آورده است. مجموعه تحولات باعث شده تا تفکر غالب در آمریکا این باشد که تمام مسائل و مشکلات در جهان راه حل نظامی ندارد و بسیاری از مناقشات و بحران‌های بین‌المللی را می‌توان با گفت‌وگو و دیپلماسی حل و فصل کرد. طبیعتا فزونی یافتن چنین روندی باعث انزوای بیش از پیش جریان‌های رادیکال و افراطی در این کشور شده است.

از سوی دیگر روند تحولات در چند سال اخیر باعث شده تا ایران به این نتیجه برسد که روندی که در خصوص رابطه با غرب در پیش گرفته بیش از اینکه دستاوردهایی برای جمهوری اسلامی ایران به همراه داشته باشد، شرایط مطلوب و قابل توجهی را برای همسایه‌های ایران به وجود آورده است و آنها از کنار رابطه تیره ایران و غرب به امتیازات قابل تاملی دست یافته‌اند.

البته مسلما تحریم‌ها هم نقش موثری در این خصوص ایفا کرده است و علاقه مردم به تغییر فضای کنونی که در انتخابات ۲۴ خرداد بروز و ظهور یافت، همگی دست به دست هم دادند تا ادبیاتی جدید از سوی تهران به گوش برسد. صدایی که برخلاف هشت سال اخیر، ایران را علاقه‌مند به برقراری رابطه با جهان غرب می‌داند و از تعامل سازنده و گفت‌وگوی متقابل سخن به میان می‌آورد. حال نگاه‌ها به این است در شرایطی که هر دو طرف با توجه به بهای گزافی که در پی سیاست پیشین خود پرداخت کرده‌اند، می‌توانند تغییری عملی و کاربردی در رویکردهای خود ایجاد کنند یا خیر. مسلما اساس دیپلماسی بده و بستان است و تمام کنشگران در عرصه دیپلماسی باید با تعامل و بده و بستان اهداف و منافع خود را پی بگیرند. حال جهان در پی این است که ببیند دو طرف تا چه اندازه در این بده و بستان جدی هستند، چراکه ما پیش‌تر هم چنین رویه‌هایی را درخصوص روابط ایران و آمریکا شاهد بوده‌ایم و چه در زمان آقای هاشمی و چه در زمان آقای خاتمی تلاش‌های جدی برای اعمال تنش‌زدایی حقیقی در روابط دو کشور صورت پذیرفت و امیدواری‌هایی در این خصوص به وجود آمد اما به دلیل عدم جدیت طرفین و فرصت‌سوزی‌هایی که دو کشور در آن مذاکرات انجام دادند نتیجه‌ محسوسی حاصل نشد.

مساله دیگری که توجه به آن ضروری به نظر می‌رسد این است که در عصر کنونی دیگر تمرکز کردن بر مباحث ایدئولوژیک جوابگو نیست و باید رویه‌هایی فراتر از برد – باخت مدنظر قرار گیرد و نگاهی ملی و جامع و در جهت منافع ملی کشور در دستور کار جریان‌های سیاسی قرار گیرد، چراکه با توجه به مشکلاتی که تحریم‌ها ایجاد کرده است، دیگر مجالی برای طرح مسائل و خواست‌های حزبی و جریان‌های مختلف سیاسی باقی نمانده است و به عبارت دیگر باید نگاهی ملی بر نحوه پیگیری مراودات میان ایران و آمریکا و همچنین مساله هسته‌ای حکم‌فرما شود.

از سوی دیگر نباید از ارتباط تنگاتنگ میان پرونده هسته‌ای ایران و روابط ایران و ایالات‌متحده به سادگی گذر کرد. امر بدیهی این است که اگر روابط دو کشور مثلا چیزی شبیه روابطه آمریکا و پاکستان بود، ایالات‌متحده قطعا مشکلی با برنامه هسته‌ای ایران نداشت و