پاورپوینت کامل کردستان ترکیه ومیراث نلسون ماندلا ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کردستان ترکیه ومیراث نلسون ماندلا ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کردستان ترکیه ومیراث نلسون ماندلا ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کردستان ترکیه ومیراث نلسون ماندلا ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

خبر درگذشت نلسون ماندلا قهرمان مبارزه با تبعیض نژادی در مدت کوتاهی شرق تا غرب جهان را درنوردید و همه مردمان روی زمین را صرف نظر از نژاد و زبان ومذهب تحت تاثیر قرار داد. در بیشتر شبکه های خبری و اجتماعی و روزنامه ها ،تحلیلهای مختلفی از زندگی، زمانه وکارنامه او ارائه می شود و هرکس از ظن خود ،زوایای مختلف اندیشه وعمل او را بررسی می کند

خبر درگذشت نلسون ماندلا قهرمان مبارزه با تبعیض نژادی در مدت کوتاهی شرق تا غرب جهان را درنوردید و همه مردمان روی زمین را صرف نظر از نژاد و زبان ومذهب تحت تاثیر قرار داد. در بیشتر شبکه های خبری و اجتماعی و روزنامه ها ،تحلیلهای مختلفی از زندگی، زمانه وکارنامه او ارائه می شود و هرکس از ظن خود ،زوایای مختلف اندیشه وعمل او را بررسی می کند.محور عمده بحثها این است که ماندلا شخصیتی یکتا ویگانه و غیر قابل تکرار است اما به موازات این تم کلی، می توان گفته ها و نوشته های مختلفی را دید که وجه مشترک آنان” تمنا ،امید و آرزو برای پیدایش ماندلایی دیگر” واحیای میراث سیاسی واخلاقی او درمناطقی است که مردمانش درگیر تبعیض وجنگ و خشونت اند. امروزه مردم خاورمیانه عربی و نقاطی مانند افغانستان و پاکستان در حسرت و رویای پیدایش شرایط و اشخاصی اند که به این آرزوی” فعلا محال” قابلیت ” تصور در خیال” ببخشد اما خوشبختانه در کشورهایی مانند ترکیه و برمه در یکی دو سال اخیر گامهایی برای پایان دادن به دهها سال جنگ و تبعیض وخشونت برداشته شده و دولت ورهبران مخالف نشان داده اند که حداقل پتانسیل تحقق این آرزو و خلق آفریقای جنوبی دیگری را دارند.

موضوع این نوشتار سوالی است که این روزها بیشتر از هر زمانی در کردستان ترکیه شنیده می شود و آن این است که آیا روزی فرا خواهد رسید که کردهای ترکیه هم از حقوق برابر با ترکها برخوردار شوند؟ آیا تبعیض قومی و زبانی در کشوری که حداقل ۳۰% از مساحت و جمعیت آن را کردستان و مردم کرد تشکیل می دهند خاتمه خواهد یافت؟ آیا سرنوشت ماندلا و تجربه آشتی ملی در آفریقای جنوبی درکردستان ترکیه تکرار خواهد شد ؟ آیا کردهای ترکیه که ماندلا به خاطر نقض حقوق انسانی آنان از پذیرش جایزه صلح آتاتورک خودداری کرد و آنان هم چند سال پیش از ماندلا برای شرکت در جشن نوروز دیاربکر دعوت کردند ، حاضرند راه و تجربه او را سرمشق خود قرار دهند؟ پاسخ بخشی ازجامعه کرد و حتی ترک ترکیه به این پرسش مثبت است . توده میلیونی کردهای ترکیه که در جشن نوروز امسال در دیاربکر و دیگر مناطق کردنشین به پیام آشتی عبدالله اوجالان گوش دادند و همه آنانی که چند هفته پیش سخنان اردوغان و مسعود بارزانی و آواز خواننده حماسی کرد” شوان پرور”را در همین شهر شنیدند به آینده ای روشن چشم دوخته و خواستار پایان خشونت،رفع تبعیض و تحکیم برابری ، صلح و دموکراسی اند

مساله کردها در ترکیه حداقل تاریخی پانصد ساله دارد وبه جنگهای صفویان وعثمانی ها برمی گردد.در خلال این کشمکشها بخش زیادی از سرزمین کردستان از ایران جدا شد و متاسفانه مطابق عهد نامه های صلح آماسیه در زمان شاه تهماسب و قصرشیرین(زهاب) در زمان شاه صفی به عثمانی داده شد. هر چند در دوره عباس میرزا وسپس امیر کبیر تلاشهای زیادی برای باز پس گیری آن ابتدا به شیوه نظامی وسپس به شیوه حقوقی صورت گرفت ولی نتیجه ای در بر نداشت و بر اساس عهدنامه ارزروم وضعیت قبلی با اندکی تغییر تثبیت شد. با وجود این، اکثریت کردهای عثمانی هرگز زیر بار شرایط جدید تحمیلی نرفتند وصدها شورش علیه خلفای حاکم به راه انداختند ولی به سبب قدرت نظامی امپراتوری و مشروعیت خلافت برای بخشی از علما وسنی مذهبان کرد از یک سو و اختلافات داخلی کردها از سویی دیگر همه آنها ناکام ماندند.پس از انقراض عثمانی در جنگ جهانی اول و بر اساس عهدنامه های سایکس پیکو،ورسای ، سور و در نهایت لوزان قلمرو کردنشین عثمانی به سه بخش جدا از هم تقسیم شد و جزء سه کشور تازه تاسیس ترکیه ، عراق و سوریه قرار گرفت و بخش اندکی هم جزء ارمنستان گردید.کردهای عثمانی هنگامی که دیدند عربها وترکها وارمنیها که همانند آنان در گذشته تحت سلطه امپراتوری عثمانی بودند ،در شرایط پس از جنگ ،صاحب دولتهای ملی در میراث امپراتوری شده وکردهای قلمرو نویافته خود را از ابتدایی ترین حقوق انسانی و فرهنگی محروم می کنند، سر به شورش برداشتند که البته حکایتی مفصل دارد و جای بحثش اینجا نیست. در میان کردهای عثمانی سابق، وضعیت کردهای ترکیه از همه رقت بارتر بود زیرا در ترکیه مصطفی کمال آتاتورک دولتی قوم گرا و ناسیونالیستی تاسیس کرد و هویت کردی را انکار و موجودیت کردها را از اساس نفی کرد وآنان را ترک کوهی خواند .از همان آغاز قیامهای زیادی علیه او صورت گرفت که مشهورترین آنها قیام شیخ سعید پیران بود اما آتاتورک با اعدام او وچهل نفر از یارانش در دیاربکر وسرکوب شورشهای بعدی و حتی کشتار دسته جمعی ده ها هزار نفر از مردم درسیم نشان داد که با کردها سر سازش ندارد .ایدئولوژی آتاتورک پس از مرگ او همچنان ادامه یافت و کردها برای سالیان درازی قربانی پاکسازی قومی واسیمیلیشن فرهنگی شدند. آنان از خواندن ونوشتن و حتی سخن گفتن به زبان مادری خود محروم شده و مجبورشدند که زبان ترکی را یاد گرفته وفقط با آن سخن گویند. آنان حتی حق انتخاب اسم وفامیل کردی برای فرزندانشان را نداشتند . اسامی بسیاری از شهرها و روستاها وحتی نام مساجد و مدارس کردی تغییر کرد و به جای آنها اسامی ترکی گذاشته شد..نام بردن از واژگان کرد یا کردستان در محافل عمومی به جرمی بزرگ تبدیل شد که سزایش زندان وگاه اعدام وگور دسته جمعی بود.در مقابل برای کسانی که هویت خود را کنار گذاشته وترک می شدند امتیازات بسیاری در نظر گرفته شد. .از ۱۹۲۵ تا اواخر قرن بیستم صدها هزار کرد در ترکیه قربانی این سیاست شدند وشمار بیشتری هم از خانه و کاشانه خود دور شده وبه مناطق دور دست و ترک نشین تبعید شدند که در جمعیت ترک ادغام واستحاله شوند. گروههای زیادی از قبایل ترک هم در شهرهای کردنشین اسکان یافتند که بافت جمعیت بومی را به هم زنند در زمینه اقتصادی هم کردها از امکان رشد و توسعه محروم شده و مناطق کردنشین به عقب مانده ترین بخش ترکیه تبدیل گردید .در همه این سالها حرکتهای زیادی برضد این سیاستها انجام گرفت که هر کدام