پاورپوینت کامل کوتاه ترین سایه در آفتاب نیمروز حقیقت ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کوتاه ترین سایه در آفتاب نیمروز حقیقت ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کوتاه ترین سایه در آفتاب نیمروز حقیقت ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل کوتاه ترین سایه در آفتاب نیمروز حقیقت ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

می توان نیچه یی را یافت که نسبی گرا نیست و حقیقت را قبول دارد، اما این حقیقت را الزاما از دل یک هستی شناسی اسپینوزایی بیرون نمی کشد. این نکته یی است که هم دلوز و هم بدیو بر سر آن اتفاق دارند و با تکیه بر همین چهره از نیچه است که به نقد نیچه بازاری شده می پردازند. در واقع بحث من این است که بدون درگیر کردن نیچه با انتولوژی می توان از حقیقت نزد او حرف زد
فردریش نیچه در میان فارسی زبانان نامی شناخته شده است، آثارش به دلایل متعددی از عنوان آنها گرفته تا آلمانی بودن یا جذاب بودن ظاهری شکل بیانش به صورت گزین گویه، همواره خواننده داشته است.

گزارشی از سخنرانی مراد فرهادپور در نقد نیچه به مثابه ناقد فرهنگ

محسن آزموده

: می

توان نیچه یی را یافت که نسبی گرا نیست و حقیقت را قبول دارد، اما این

حقیقت را الزاما از دل یک هستی شناسی اسپینوزایی بیرون نمی کشد. این نکته

یی است که هم دلوز و هم بدیو بر سر آن اتفاق دارند و با تکیه بر همین چهره

از نیچه است که به نقد نیچه بازاری شده می پردازند. در واقع بحث من این است

که بدون درگیر کردن نیچه با انتولوژی می توان از حقیقت نزد او حرف زد

فردریش

نیچه در میان فارسی زبانان نامی شناخته شده است، آثارش به دلایل متعددی از

عنوان آنها گرفته تا آلمانی بودن یا جذاب بودن ظاهری شکل بیانش به صورت

گزین گویه، همواره خواننده داشته است. به این اعتبار می توان از چهره های

متکثر نیچه سخن گفت و بر قامت او جامه های متنوع پوشاند، گاهی از تعبیر

عرفانی نیچه سخن رانده می شود، گاه او را چهره یی ضد مسیحی می خوانند،

گروهی از ناقد فرهنگ حرف می زنند، برخی او را نیای نازیسم می دانند و عده

یی نیز نیچه پست مدرن را منظور دارند. عصر پنجشنبه یازدهم اردیبهشت ماه،

مراد فرهادپور پژوهشگر و مترجم نام آشنای ایرانی در موسسه پرسش به نقد نیچه

به مثابه منتقد فرهنگ پرداخت و کوشید از نیچه فیلسوف دفاع کند، او البته

به طریقی متفاوت از چهره هایی چون دلوز و بدیو به خوانش از نیچه پرداخت و

تفسیرش از نیچه را بر خوانش آلنکا زوپانچیچ استوار کرد. در ادامه روایتی از

سخنان فرهادپور را می خوانیم

.

مراد فرهادپور در آغاز به تقارن

تصادفی زمان جلسه به روز اول مه یا روز کارگر اشاره کرد و گفت: شاید این

تقارن تصادفی هم نباشد، ضمن آنکه اگر توجه کنیم که به قول آدرنو فراسوی خیر

و شر نیچه به حقیقتی که کارگران در جهان به دنبالش هستند، نزدیک تر است تا

الفبای کمونیسم بوخارین

.

وی بحث خود را با شعری از جان کیتس شاعر

رمانتیک انگلیسی که می گوید زیبایی حقیقت است و حقیقت زیبایی آغاز کرد و

گفت: اگر خیر و نیکی را نیز به حقیقت و زیبایی اضافه کنیم، به تثلیث مقدسی

می رسیم که از نظر نیچه مبنای تمدن مسیحی غربی است. اگر در برابر هر کدام

ضد آن یعنی زشتی، دروغ و شر را نیز قرار دهیم، در این صورت با آپاراتوس یا

رمزگان ارزشی مواجه می شویم که از نظر نیچه بنیان تمدن بورژوا مسیحی است و

به همین علت نتیجه نهایی این تمدن نیهیلیسم اروپایی است. نیچه خودش را

معاصر نتیجه نهایی بروز این آپاراتوس می داند. اما منظور از مسیحی تنها

اشاره یی به سرنوشت کلیساهای مسیحی صرف نظر از سرنوشت تاریخی آنها نیست،

بلکه اشاره به نوعی ماشین نظم دهی به ارزش ها و قلب متافیزیک غربی و تمدن

بورژوامسیحی است

.

مولف «بادهای غربی» سپس با رجوع دوباره به شعر

کیتس گفت: نکته اصلی که در شعر کیتس نبود، از قضا ستون وسطی یا خیر و شر

است. نیچه برای واسازی این دستگاه به این ستون توجه دارد و آن را اصل و

اساس این آپاراتوس می داند. در واقع نیچه با اشاره به خیر یا

good

، آن را

نوعی افلاطون گرایی عوامانه می داند. این خیر است که سازنده این تمدن

بورژوا- مسیحی است. اما نیچه در آثار نخستش در حمله به خیر و شر، ستون

زیبایی-زشتی و ارزشگذاری زیبایی شناسانه را برجسته می کند. این نکته یی است

که همیشه در نیچه وجود دارد که گاه در ستایش از فرهنگ یونانی جلوه گر می

شود و گاهی نیز به صورت این حکم که زندگی و هستی را تنها به عنوان یک اثر

هنری یا پدیده زیباشناسانه ارزشمند می داند

.

فرهادپور در ادامه گفت

:

نیچه خیر و شر را به عنوان نوعی ارزشگذاری معکوس معرفی می کند، یعنی نوعی

ارزشگذاری که در آن همه آن چه همراه زندگی، قدرت و خلاقیت است منفی تلقی می

شود و بر عکس هر چه ستایشگر ضعف و نه گفتن و مرگ است، مثبت تلقی می شود

.

به زعم نیچه این تلقی از خیر و شر اخلاق بردگان است که از طریق ایده آل

زهد، سیستم تمدن بورژوا- مسیحی برنامه ریزی می کند. نیچه معتقد است که این

اخلاق بردگان نهایتا از کار می افتد، زیرا ضد زندگی و خلاقیت و قدرت است و

نهایتش چیزی جز تولید نیست انگاری نیست، نگاهی که بر اساس ایده آل زهد،

زندگی را بی معنا می داند و آن را به سخره می گیرد و زندگی زمینی را مسخره

می کند و نابودکننده زندگی و نشانه اخلاق بردگان است که ضعف و سترونی را

مثبت تلقی می کند. نیچه با رجوع به ستون حقیقت و دروغ می گوید از آنجا که

این فرهنگ ورای حقیقت ارزشی قایل است و صداقت و حقیقت را برای خودش درونی

کرده، همین تعهد باعث می شود که نهایتا نیهیلیسم سر بر آورد و چیزی که این

دستگاه (آپاراتوس) در نهایت تولید می کند، بی معنایی، مرگ و نیستی و بی

ارزش شدن همه ارزش هاست

.

مترجم «فلسفه و معرفت و حقیقت» نیچه گفت

:

ما اینجا با چهره یی از نیچه آشنا می شویم که این ماشین را باز می کند و

قطعه وسطی آن (خیر و شر) را دور می اندازد و به فراسویش می رود و راست و

دروغ را هم تابع همین قضیه می کند، این از عنوان مقاله مهمش «حقیقت و دروغ

به مفهومی غیراخلاقی» نیز آشکار است که در آن می خواهد بگوید حقیقت چیزی

نیست جز یک دروغ سودمند و یک استعاره بشری که آرامش و ثبات و هستی ما را

تضمین می کند و ربطی به واقعیت فی نفسه ندارد. انسان با پرش از استعاره

هاست که نهایتا به چیزی به نام حقیقت می رسیم و آن را درونی می کنیم و نسل

اندر نسل انتقال می دهیم و فکر می کنیم جهان را درک کرده ایم، در حالی که

صرفا جهان را انسان شکل کرده ایم و با نیازهای خودمان (عموم) مثل رفاه،

آرامش و امنیت تطبیق داده ایم. حتی علم نیز چیزی جز انسان شکل کردن جهان

نیست و حقیقت به عنوان پیستون فرعی در خدمت خیر و شر عمل می کند و می خواهد

جهان را قابل زیست کند و به آن نظمی ببخشد که از سقراط تا آکویناس دنبال

آن هستند. انسان عقلانی نیز بر اساس رسیدن به یک زندگی آرام و مطمئن حرکت

می کند. از سویی چون این تلقی از خیر و شر به اخلاق بردگان باز می گردد،

این نظم، نظم توده دستان و عامه است و نه نظم نخبگان که بر اساس نیک و بد

قضاوت می کنند

.

نویسنده «عقل افسرده» در ادامه به نیچه به مثابه

ناقد فرهنگ اشاره کرد و گفت: اما نیچه یی که ستون اول یعنی زیبایی-زشتی را

برجسته می کند، همان ناقد فرهنگ است که معروف ترین چهره اوست. نیچه پست

مدرن و نسبی گرایی که حقیقتی ندارد و جهان را صرفا استعاره می داند و معتقد

است که ما فقط با تفاسیر سر و کار داریم، نیچه یی که از ظاهر و نمود

ستایش، نیچه یی که زندگی را شهودی و هنری می خواند و معتقد است که زندگی را

باید به صورت خلق یک اثر هنری زیست، نیچه یی که سودمندی و فایده گرایی را

کنار می گذارد و تصویری رمانتیک ارائه می کند. این نیچه یی است که افراد

وقتی در جوانی با آن آشنا می شوند، عاشقش می شوند،