پاورپوینت کامل مرد صلح، قربانی تعصب ۵۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مرد صلح، قربانی تعصب ۵۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مرد صلح، قربانی تعصب ۵۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مرد صلح، قربانی تعصب ۵۸ اسلاید در PowerPoint :

تأثیرگذاری گاندی به‌عنوان معلم اخلاق و شخصیتی صلح‌دوست و موعظه‌گر، دوری جستن از خشونت و حامی حل مسائل و مشکلات با توسل به شیوه‌های مسالمت‌آمیز به قدری عمیق است که به داوری درباره او رنگی عمومی داده. وقتی گاندی در مقام یک معلم اخلاق پا به عرصه مبارزه سیاسی می‌گذارد، درواقع به عرصه‌ای وارد می‌شود که تداوم پایبندی به اخلاق در آن کار ساده‌ای نیست.

تأثیرگذاری گاندی به‌عنوان معلم اخلاق و شخصیتی صلح‌دوست و موعظه‌گر، دوری جستن از خشونت و حامی حل مسائل و مشکلات با توسل به شیوه‌های مسالمت‌آمیز به قدری عمیق است که به داوری درباره او رنگی عمومی داده. وقتی گاندی در مقام یک معلم اخلاق پا به عرصه مبارزه سیاسی می‌گذارد، درواقع به عرصه‌ای وارد می‌شود که تداوم پایبندی به اخلاق در آن کار ساده‌ای نیست. با این حال برای من که با تربیتی سیاسی،‌ به مسائل از دیدگاهی عملگرایانه‌تر می‌نگرم، یعنی برای پراگماتیسم و مصالح و منافع ملی جایگاه ویژه‌ای قائلم، اولویت قائل شدن برای یک معلم اخلاق آسان نبود. دیدگاههای سیاسی به نتیجه و فایده نهایی فعالیت و مبارزه و برنامه توجه دارد. با این دیدگاه ارزیابی سیاسی من درباره عملکرد گاندی با جایگاه اخلاقی او فاصله داشت.

۳۶ ‌سال پیش‌ که لابد ۳۶ سال جوانتر بودم(!) طبق ضوابط آن زمان برای ترفیع به مقام دبیر اولی در حرفه دیپلماتیک خود، همراه با سایر همکاران همدوره خودم باید در امتحانی کتبی که خیلی هم جدی بود، موفق می‌شدیم. آن ‌سال مضمون پرسش اصلی و سرنوشت‌ساز، تحلیل مبارزات سیاسی هند از آغاز قرن بیستم تا نیل به استقلال بود. در آن زمان،‌ به اقتضای شور‌ و جوانی،‌ باوجود احترام به ارزشهای اخلاقی گاندی، درباره ارزش سیاسی شیوه او تردید داشتم. معتقد بودم که تا‌ سال ۱۹۴۸،‌ هند با گاندی یا بدون گاندی مستقل می‌شد.‌معتقد بودم که شیوه مبارزه گاندی اگرچه با آسیبهای انسانی بسیار کمتری همراه بوده، ‌اما در‌واقع استقلال کشور عظیمی مانند هند را سالیان دراز به تعویق انداخته است. معتقد بودم که وقتی کشوری مورد اشغال، استعمار و استثمار بیگانه قرار می‌گیرد،‌ جای تعارف نیست‌ و باید متجاوز را به جای خود بنشاند و با ضربه هرچه شدیدتر متجاوزان را بیرون بیندازد. البته در سیاست هر اقدامی باید با امکانات و توانمندی‌ها جور ‌باشد؛ اما هند هم اوگاندا نبود! وسعت و جمعیت آن چندین برابر بریتانیا‌ و فاصله آن از کشور متجاوز هزاران کیلومتر بود.

در یک نگاه

گاندی در ‌سال ۱۸۶۹ در خانواده‌ای از کاست میانه هند،‌ مربوط به پیشه‌وران و بازرگانان ‌به دنیا آمد، در انگلستان حقوق خواند. در سال ۱۸۹۱ (یعنی در ۲۲ سالگی) به هند بازگشت و وکیل دادگستری شد. تجربه اصلی زندگی سیاسی گاندی به دورانی بازمی‌گشت که توسط شرکتی هندی (متعلق به ثروتمندی مسلمان) به آفریقای جنوبی اعزام شد. در آنجا بارها مورد اهانتهای نژادپرستانه قرار گرفت و کوشید هندیهای مسلمان و هندو را در برابر آن تبعیض‌ها متحد کند. در جنگ بوئر (مهاجران بومی شده هلندی) با استعمارگران بریتانیایی با تشکیل گروههای داوطلب هندی برای کمک‌های بهداشتی و تدارکاتی جانب بریتانیا را گرفت تا شاید موجب جلب حمایت آنان شود. در ‌سال ۱۹۱۴ پس از اقامتی ۲۱ ساله، ‌یعنی درواقع در سن پختگی (در ۴۵ سالگی) به هند بازگشت. همان سالی که جنگ جهانی ‌اول درگرفت و انگلستان در اروپا به شدت درگیر جنگ شد.

عقیده داشتم که در آن زمان بهترین فرصت دست داده بود تا دشمن را در ضعیف‌ترین موقعیت بکوبند. گاندی که اکنون نوعی رهبری در جامعه هند و در حزب کنگره پیدا کرده بود، باوجود فشارهای برخی از ملیّون،‌ روشی انفعالی درپیش گرفت. به همان شیوه آفریقای‌جنوبی حتی امکانات و کمک‌هایی برای بریتانیا فراهم آورد تا شاید بتواند بعداً امتیازاتی دریافت کند که چنین نشد. هند بازار بزرگ محصولات بریتانیا، خصوصاً پارچه تولیدی منچستر بود،‌ گاندی آن مبارزه نمادین چرخ ریسندگی را به راه انداخت و مصرف پارچه و کالاهای بیگانه و خصوصاً ‌بریتانیایی را تحریم کرد و به آن حرکتِ تولید نمک از دریا پرداخت.

مبارزه بدون خشونت،‌ در مقابل خشونتهای استعماری بریتانیا آنقدر ادامه یافت تا جنگ جهانی دوم آغاز شد. انگلستان در زیر بمبارانهای آلمان‌نازی کوبیده می‌شد. امکانات مالی و تدارکاتی بریتانیا به شدت کاهش یافته بود. از دید سیاسی بهترین زمان برای ضربه‌زدن و بیرون‌راندن بریتانیا فرا رسیده بود. گاندی در مقابل مبارزه با انگلستان که موجب تقویت نازیهای نابکار می‌شد ‌و کمک به انگلستان که به زیان مبارزه برای نیل به استقلال بود، حالت بی‌طرفی برگزید و درواقع انگلستان فرصت یافت که روی منابع انسانی و تدارکاتی هند حساب کند. با این حال در ‌سال ۱۹۴۲به مدت دو ‌سال در خانه آقاخان در پونا بازداشت شد. سرانجام جنگ جهانی دوم که بریتانیا را به زانو درآورده بود، به پایان رسید. مستعمرات در صف انتظار استقلال بودند. جمعیت هند به ۳۰۰ ‌میلیون نفر رسیده بود. مهاجرت نگران‌کننده به کشور مادر(!) بریتانیا افزایش می‌یافت. درواقع مستعمره‌ای مانند هند دیگر گاوی شیرده نبود، ‌به وبال گردن تبدیل می‌شد!

داوری

با این افکار در آن جلسه امتحان که در آن زمان، ‌با آینده‌نگری و جاه‌طلبی‌های جوانی برایم مهم بود، پرسش اصلی که برایم مطرح شد، این بود که آیا دیدگاه واقعی و تحلیلی خودم را بنویسم یا باتوجه به سیاستها و آرمانها و نوع برداشتهای محافظه‌کارانه حاکم در آن زمان، پاسخی مصلحت‌آمیز بدهم و به این بیندیشم که چه پاسخی به مذاق داوران (ژوری) و امتیازدهندگان ورقه خوشتر می‌آید. درباره اطلاعات و روند تاریخی آنچه در آن دوران در هند گذشته بود، مشکلی نداشتم؛ اما امتحان ما امتحان تاریخ نبود. امتحان گروهی حرفه‌ای بود که انتظار می‌رفت توان تحلیل و نتیجه‌گیری سیاسی داشته باشند و تحلیل و نظر مستند خودشان را بنویسند. هرگونه مصلحت‌اندیشی درواقع از اصالت تحلیل سیاسی می‌کاست و می‌توانست بر هیأت ممتحنان تأثیر منفی نیز بگذارد. لذا تصمیم گرفتم به استقلال تحلیلی خودم، چنان‌که قاعدتاً انتظار می‌رفت، وفادار بمانم.

تحلیل صمیمانه خودم را بر پایه روندی که در بالا اشاره شد نوشتم،‌ با این نتیجه‌گیری که: روش گاندی که مسالمت‌آمیز و کم‌هزینه بود، درواقع در نیل هند به استقلال، اثر مهمی نداشت،‌ بلکه موجب طولانی شدن مبارزه و اعطای استقلال در زمانی شد که با تشکیل سازمان ملل و تحولات جهانی و مشکلات داخلی بریتانیا و مشکل مهاجرتهای بزرگ اتباع مستعمرات برای انگلستان چاره‌ای جز قبول استقلال هند باقی نگذاشته بود و نتیجه امتحان بسیار هم خوب شد!

گاندی مرد صلح، ‌مانند بسیاری دیگر از مردان صلح قربانی تعصب مخالفان خود شد. هندوان متعصب با تجزیه هند و با پرداخت غراماتی به بخش تجزیه شده پاکستان که گاندی با آن موافقت کرده بود، مخالف بودند و قاتلش پیرمردی را که جز تن‌پوش و عصایی و عینکی و نعلینی،‌ چیزی از مال دنیا به همراه نداشت، در‌ سال ۱۹۴۸ با شلیک سه گلوله به قتل رساند و جهان را متأثر کرد.

دمکراسی پایدار

البته داوری امروز من بسیار ملایم‌تر از آن روزگار جوانی است ‌که عمری و تجربیاتی حیرت‌انگیز را پشت‌سر گذاشته و شاهد سیاستمداران و وقایعی بوده‌ام که موجب شده است به جنبه‌های دیگر بیندیشم. هنوز معتقدم که هند با مسالمت یا بدون مسالمت، در هر حال کم و بیش در همان زمان مستقل می‌شد؛ اما بزرگترین ارزشی که هند و هندیان به آن می‌بالند، دمکراسی است. مسأله این است که اگر هند با خشونت به استقلال می‌رسید، ‌باز هم از این دمکراسی پایدار بهره‌مند می‌شد؟ گفتیم که بخشی بزرگ از مناطق مسلمان‌نشین هند زیر نام پاکستان از هند جدا شد که بنگلادش امروزی نیز بخش شرقی آن بود. این تجزیه در عمل به خشونتهای بسیار انجامید. به کشتار مسلمانانی که از هند به پاکستان می‌گریختند و هندوانی که به مسیر معکوس می‌رفتند! پاکستان در خون زاده شد.

آمارتیا سن، اقتصاد‌دان بزرگ هندی و برنده جایزه نوبل خاطرات خود را از آن زمان در کتاب هویت و خشونت چنین بیان می‌کند:«نخستین‌باری که در معرض وقوع جنایت قرار گرفتم، ۱۱ ‌سال داشتم. ‌سال ۱۹۴۴ بود، در شورشهای جوامع که خصوصیت سالهای آخر حکومت راج بریتانیا بود که در ‌سال ۱۹۴۷ پایان یافت. ناشناسی را غرقه در خون دیدم که ناگهان تلوتلو خوران از دروازه باغ ما وارد شد، تقاضای کمک و قدری آب می‌‌‌‌‌‌‌‌کرد. درحالی‌که برایش آب می‌‌‌‌‌‌‌‌آوردم، با فریاد والدینم را صدا می‌‌‌‌‌‌‌‌زدم. پدرم او را شتابان به بیمارستان رساند؛ اما او بر اثر جراحات وارده مرد. نامش قادر میا بود. شورشهای هندو مسلمان پیش از استقلال راهگشای تقسیم کشور به هند و پاکستان شد. قتل‌عام به‌طوری غمبار و ناگهانی فوران کرد و از بنگال معمولا آرام نیز فروگذار نکرد.

قادر میا در داکا کشته شد که د