پاورپوینت کامل تعزیه؛ نمایش بومی پیشرو ایران ۲۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تعزیه؛ نمایش بومی پیشرو ایران ۲۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تعزیه؛ نمایش بومی پیشرو ایران ۲۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تعزیه؛ نمایش بومی پیشرو ایران ۲۹ اسلاید در PowerPoint :

این عنوان یقیناً بحث‌انگیز است؛ اما شاید صحیح‌ترین توصیف از تنها نمایش (درام) بومی ارائه‌شده دنیای اسلام باشد. «تعزیه» نمایشی آیینی است که قالب و مضمون آن از سنتی مذهبی ریشه‌دار متأثر است. این نمایش، اگرچه در ظاهر اسلامی، اما قویاً ایرانی است که در اصل از میراث خاص سیاسی و فرهنگی خود ملهم است. ویژگی این نمایش آن است که صراحت و انعطاف را با حقایق کلی درهم می‌آمیزد و با یگانه ساختن هنر عامیانه روستایی و شهری ـ تفنن درباری ـ هیچ مرزی میان صورت ازلی و انسان، ثروتمند و فقیر، فرهیخته و ساده، تماشاگر و بازیگر باقی نمی‌گذارد، بلکه هر یک شریک و غنابخش دیگری است.

هسته اصلی تعزیه، شهادت قهرمانه امام حس

این عنوان یقیناً بحث‌انگیز است؛ اما شاید صحیح‌ترین توصیف از تنها نمایش (درام) بومی ارائه‌شده دنیای اسلام باشد. «تعزیه» نمایشی آیینی است که قالب و مضمون آن از سنتی مذهبی ریشه‌دار متأثر است. این نمایش، اگرچه در ظاهر اسلامی، اما قویاً ایرانی است که در اصل از میراث خاص سیاسی و فرهنگی خود ملهم است. ویژگی این نمایش آن است که صراحت و انعطاف را با حقایق کلی درهم می‌آمیزد و با یگانه ساختن هنر عامیانه روستایی و شهری ـ تفنن درباری ـ هیچ مرزی میان صورت ازلی و انسان، ثروتمند و فقیر، فرهیخته و ساده، تماشاگر و بازیگر باقی نمی‌گذارد، بلکه هر یک شریک و غنابخش دیگری است.

هسته اصلی تعزیه، شهادت قهرمانه امام حسین(ع)، پسر دختر پیامبر(ص) است. او از سوی شیعیان کوفه دعوت شد تا عهده‌دار رهبری آنان گردد. پس همراه خانواده و هفتاد تن از یارانش از مکه آهنگ کوفه کرد؛ ولی در دشت کربلا در دامگاه خلیفه یزید گرفتار آمدند. با آنکه شکست محتوم می‌نمود، حسین(ع) از کرنش به یزید سرباز زد. در محاصره لشکر بزرگ اشقیا، حسین و یارانش، بدون آب در دشت سوزان کربلا تاب آوردند و عاقبت با همراهان و چند تن از اولادش از دم‌ نیزه‌ها و شمشیرها گذشتند، زنان و کودکان بر جای مانده را به دمشق به اسارت بردند. ابوریحان بیرونی می‌گوید: «… او و یارانش را از راه بستن آب بر آنان، گذراندن از دم شمشیر، آتش زدن در خیمه‌های حرم، بر نیزه کردن سرها، اسب دوانیدن بر اجساد که در هیچ امتی (حتی) با اشرار چنین نکرده‌اند، از میان بردند.» این واقعه سال ۶۱ هجری، برابر با ۶۸۰ میلادی رخ داد. دیری نگذشت که کربلا زیارتگاه مقدس شیعیان شد.

تعزیه از نظر لغوی به معنی اظهار همدردی، سوگواری و تسلیت است؛ ولی به عنوان شکلی از نمایش، ریشه در اجتماعات و مراسم یاد کرد شهادت امام حسین(ع) در ایام محرم دارد و در طول تکاملش، بازنمایی محاصره و کشتار صحرای کربلا محور اصلی آن بوده است. از آنجا که شیعیان شهادت حسین(ع) را عملی مقدس و رهایی‌بخش می‌دانند، اجرای مراسم محرم را نوعی تلاش به سوی نجات و رستگاری به حساب می‌آورند.

مردم فلات ایران به طرز خاصی پذیرای مذهب تشیع بوده‌اند. بنا به یک افسانه ایرانی، دختر آخرین پادشاه سلسله ساسانی، در تهاجم مسلمانان به اسارت برده شد و به همسری حسین (ع) درآمد. مراسم سالانه سوگواری ماه محرم، از دیرباز در ایران باشکوه و تأثیر عظیم برگزار می‌شد. ذکر قهرمانان از دست رفته، مدتهای مدید جزء مهمی از فرهنگ ایرانی را تشکیل می‌داد؛ پیام رهایی از طریق فدا شدن به گونه‌ای همسان در افسانه‌های ماقبل اسلامی، چون «سوگ سیاوش» و نیز مراسم آیینی آدونیس و تموز در فرهنگ بین‌النهرین باستان وجود داشت.

در سده دهم میلادی اجتماعات ماه محرم به خوبی تثبیت شد. ا‌بن اثیر ـ مورخ معتبر ـ از شمار عظیم شرکت‌کنندگان، با چهره‌های سیاه شده و موهای پریشیده سخن می‌گوید که گرداگرد بغداد می‌گشتند و در مراسم ماه محرم بر سینه می‌زدند و اشعار حزن‌انگیز می‌خواندند. این در زمانی بود که سلسله ایرانی آل‌بویه بر بغداد حکومت داشت.

در نخستین سالهای سده شانزدهم، در عهد سلسله صفوی، ایران که در گذشته همواره نیروی فرهنگی قدرتمندی بود، بار دیگر به قدرتی سیاسی تبدیل گردید و تشیع مذهب رسمی کشور شناخته شد و از آن برای متحد و یکپارچه کردن کشور، به ویژه در برابر عثمانیهای متجاوز و ازبکها استفاده شد. مراسم محرم حمایت و تشویق دربار را جلب کرد؛ یادکرد شهادت حسینی به صورت عملی میهن‌پرستانه درآمد.

در گزارشهای متعددی از اجتماعات مزبور، که غالباً توسط فرستادگان سیاسی اروپا، مبلغان، بازرگانان و سیاحان به ثبت رسیده‌اند، از اشخاصی سخن گفته می