پاورپوینت کامل تکیه بر عقل نقاد ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تکیه بر عقل نقاد ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تکیه بر عقل نقاد ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تکیه بر عقل نقاد ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

نو اندیشان دین ورز به دنبال آن هستند تا نسبت بین «سنت» و «مدرنیته» را یافته و کارکردهای اندیشه دینی را در عصر کنونی روشن نمایند. جریان فکری اسلامی جدید قصد دارد پارادایم‌های درون سنت را به منظور هم نشینی با مفاهیم مدرنیته ترسیم کند و شیوه‌های نوسازی در اندیشیدن را با پشتوانه‌های بومی بیابد. آنان در پی آن هستند تا نگاه سنت را به مفاهیمی چون آزادی و حقوق عمومی، حق اختلاف و حقوق بشر، جهانی شدن و رابطه با دیگری، رابطه بین دولت و ملت، توسعه و حاکمیت، فقه سیاسی و مسائلی از این دست را روشن نمایند و در نهایت به تعریفی جدید از دین ورزی به مقتضای زمان، دست یابند.

«سودای احیای ابن‌رشد» در نظر عابدالجابری

نو اندیشان دین ورز به دنبال آن هستند تا نسبت بین «سنت» و «مدرنیته» را یافته و کارکردهای اندیشه دینی را در عصر کنونی روشن نمایند. جریان فکری اسلامی جدید قصد دارد پارادایم‌های درون سنت را به منظور هم نشینی با مفاهیم مدرنیته ترسیم کند و شیوه‌های نوسازی در اندیشیدن را با پشتوانه‌های بومی بیابد. آنان در پی آن هستند تا نگاه سنت را به مفاهیمی چون آزادی و حقوق عمومی، حق اختلاف و حقوق بشر، جهانی شدن و رابطه با دیگری، رابطه بین دولت و ملت، توسعه و حاکمیت، فقه سیاسی و مسائلی از این دست را روشن نمایند و در نهایت به تعریفی جدید از دین ورزی به مقتضای زمان، دست یابند.

اندیشه ورزان معاصر برای تبیین مؤلفه‌های جدید از درون سنت به گفتمان انتقادی در حوزه کلام روی آورده‌اند و برای یافتن مفاهیم مناسب با مدرنیته به سنت‌های فراموش شده معتزلیان کهن، توجه کرده‌اند. گوهر اصلی سخن نومعتزلیان در آن است که می‌خواهند «عقل» در کنار «متن» بر منبر استدلال و استفتاء بنشیند و حقیقت دین، یا شریعت، از زبان هردو، یعنی «عقل و متن» شنیده شود. آنان با «نقل گرایی» صرف مخالف و معتقد هستند «متن گرایان» آن‌چنان در رفتار خود افراط کرده‌اند، که «خبر واحد» را «حجت شرعی» می‌دانند و با این کار فهم از شریعت را به فضایی «آنارشی» تبدیل ساخته‌اند و در این فضا امیال خود را می‌جویند، نه شریعت را.

اندیشه ورزان معاصر عرب، گاه از جای گرفتن زیر عنوان «نومعتزلیان» گریزان هستند، هرچند پنهانی، دل در گرو اعتزال داشته باشند. همچون «محمدعابدالجابری» از کشور مغرب و «محمد ارکون» الجزایری الاصل.

عابدالجابری یکی از مطرح‌ترین متفکران جهان اسلام در دوران معاصر است. او در نقادی خود دنیای اسلام یا به تعبیر او «دنیای عرب» را با دو فرایند تمدنی معرفی می‌کند. فرایندی که در غرب دنیای اسلام یا به تعبیر او، «مغرب عربی» پدیدار شد. او خصوصیات این دو حوزه فکری را این‌گونه باز می‌شناساند؛ «مشرق عربی» حامل اندیشه‌ای آمیخته با افکار گنوسی، هرمسی و ماورایی است و «مغرب عربی» مبانی افکارش متعلق به این جهان است و غیب‌گرا نیست.

عابدالجابری نماینده اصلی اندیشه در مغرب عربی را «ابن رشد» می‌داند و نماینده اندیشه در مشرق عربی یا اسلامی را «ابن سینا» و «غزالی». او مشرق اسلامی را حامل «عقل شهودی» می‌داند و مغرب اسلامی را حامل «عقل تجربی».

مهمترین کار علمی عابدالجابری، طی سه دهه گذشته، «نقد سنت» یا آنچه او «عقل عربی» می‌نامد بوده است، هرچند احیای «اندیشه ابن رشد» را در دستور کار جدی داشته است. شاید بتوان او را یک ساختارگرا نامید. ساختارگرایی که می‌خواهد سنت را با نقدی دوباره به آشتی با مدرنیته در آورد. الجابری معتقد است اندیشه اسلامی در حال حاضر در بن‌بست و گسست به سر می‌برد؛ اما راه برون رفتی هم برای آن قایل است و آن نقد و تفکیک اندیشه و بازگشت به میراث خردورزی در اسلام است. او معرفت شناسی غرب و تطبیق آن بر جهان اسلام را نامناسب و داشتن خصوصیتی فرهنگی و مخصوص به هویت خود را برای بقا لازم می‌داند. هرچند الجابری معتقد است، سنت گذشته امکان بازتولید خود را از دست داده است اما معتقد است با پیراستن آن در ارزیابی انتقادی می‌توان صورتی جدید از سنت خردورزی برخاسته از سنت آفرید.

الجابری توجه خاصی بر مفهوم هویت دارد. او نخبگان دنیای اسلام را به دو گروه تقسیم می‌کند؛ گروهی که به تمدن غرب می‌تازند و غرب را عامل عقب ماندگی دنیای شرق و اسلام می‌دانند و گروه دیگر که سنت را عامل عقب ماندگی دانسته و شعار پشت کردن به آن را به عنوان راه نجات مطرح می‌کنند. الجابری در مقابل این دو طیف، گروه سومی را هم معرفی می‌کند که خواهان آشتی بین غرب و شرق یا سنت و مدرنیته هستند اما او خودش را از گروه سوم هم نمی‌داند و نقد خود را تنها به ساختارگرایی و ساز و کاری معطوف می‌کند که بتواند بار دیگر به «تولید معرفت بومی» یاری رساند.

او در قرائت انتقادی خود از سنت به بنیان‌های عقل معرفتی، عقل سیاسی و اخلاقی پرداخته است، اما این سنت را «عقل عربی» می‌نامد. او معتقد است عقل در دوران‌های مختلف دچار دگرگونی می‌شود و در بین اشخاص و ملت‌های مختلف شکل‌های گوناگونی می‌یابد. الجابری با همین باور حوزه فرهنگی مغرب عربی و اسلامی را از مشرق آن جدا می‌کند. او عقل مورد نظرش را در تعامل با سرشت و دگرگونی‌های تاریخ می‌داند. به تعبیر دیگر می‌توان گفت آنچه را که او عقل عربی نامیده و نقد می‌کند، هویتی است در تبیین ارزش‌های پیرامون و نظامی ارزشی در سنجش پدیدارها. نتیجه آنکه این عقل استدلالگر نیست و ارزش‌گذاری و رفتاری ایدئولوژیک بر عهده گرفته است.

الجابری عقل عربی را برآمده از سه ساختار «بیان»، «عرفان» و «برهان» می‌داند. ساختار «بیان» از خصوصیت ناپیوستگی و نداشتن رابطه علی و قیاس برخوردار است. او زبان و واژگان عربی را قابل «تأویل» بر معانی گوناگون می‌یابد و معتقد است رابطه «لفظ» و «معنی» بر پایه مشابهت احتمالی بنا شده است و اصل «تشابه» و «قیاس» ریشه در ساختار زبان و علوم پیش از اسلام دارد. الجابری در نقد ساختار دوم یعنی «عرفان»، آن را متعلق به دنیای «گنوسی»، «هرمسی»، «تصوف ایرانی» و «هندی» می‌داند.

در نهایت او «برهان» را هم مربوط به دنیای یونان می‌داند و حضور و ترکیب دو ساختار نخست را در فرهنگ عربی خیلی مشکل نمی‌یابد. او معتقد است «بیان» و «عرفان» در سیر تاریخ در مقابل «برهان» مقاومت سختی از خود نشان داده است.

او برای درک مبانی «بیان»، شناخت جامعه عربی پیش و