پاورپوینت کامل گذرگاه ناگزیر ۱۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل گذرگاه ناگزیر ۱۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل گذرگاه ناگزیر ۱۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل گذرگاه ناگزیر ۱۴ اسلاید در PowerPoint :

در کاربرد استعارات در مقام شناخت، لوازم استعاره، خود تبدیل به لوازم اندیشه فلسفی می‌شوند؛ یعنی آنچه می‌باید دالان عبور ما باشد، خود به موضوع اندیشه بدل شده و لوازم خود را تحمیل می‌کند

در کاربرد استعارات در مقام شناخت، لوازم استعاره، خود تبدیل به لوازم اندیشه فلسفی می‌شوند؛ یعنی آنچه می‌باید دالان عبور ما باشد، خود به موضوع اندیشه بدل شده و لوازم خود را تحمیل می‌کند

ادبیات، فن و معانی و بیان بستر شناخت معمول ما از استعاره است. در این‌دست مباحث، استعاره در کنار تشبیه و کنایه، قسمی از اقسام مجاز است. از این منظر تا حدودی با کاربرد استعاره آشنا هستیم. بر این اساس استعاره، عمدتا در حوزه ارایه‌های کلامی کاربرد دارد. این تعبیری زیباشناختی از استعاره است. این فهم از استعاره نسبت چندانی با فلسفه ندارد؛ در سنت فلسفی نسبت به کاربرد استعاره، چون سایر مجازات، نوعی واکنش منفی وجود دارد. جالب توجه است، ملاصدرا و دکارت که تقریبا هم‌عصر هستند، در این باره موضعی مشابه دارند. در لمعات المشرقیه، مثال‌هایی از خطا در تعریف وجود دارد. ملاصدرا بر این رای است، فیلسوف با مفاهیم سر و کار دارد و مفاهیم چیزهایی هستند که به مدد حد مشخص و معین شده‌اند؛ باید از کاربست لفظ در معنای مجازی، الفاظ مشترک و اسماء غریب دوری جست؛ اگر برای معنایی اسمی وضع نشده است، می‌باید آن را ابداع کرد. کتاب الگوهایی برای استعاره‌شناسی نوشته هانس بلومبرگ است که به قول دکارت در باب استعاره و کاربرد آن اشاره می‌کند. به زعم وی‌، مطلوب می‌بود اگر در فلسفه با واژگانی سروکار می‌داشتیم که مشترک و مجاز نمی‌داشتند؛ در این‌صورت می‌توانستیم مفاهیم را به دقت منتقل کنیم. البته داوری دکارت چنین است، اگر چنین امکانی می‌بود، چه‌بسا از گستره بزرگی از مظاهر بشریت چون ادبیات محروم می‌شدیم؛ از نوعی امکان رهیافت به جانب موضوعات، حتی در عرصه اندیشه و شناخت نیز بازمی‌ماندیم. داوری این دو فیلسوف که به نوعی در یک سنت (سنت فلسفی مابعدالطبیعی) قرار دارند، جالب توجه است. بر خلاف امتناع و نفی کاربرد استعاره از جانب فلاسفه متعدد، حضور آن در آثار ایشان دیده می‌شود. مثلا در آثار ملاصدرا، استعاره‌های