پاورپوینت کامل آرای زبان‌شناختی فارابی ۵۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل آرای زبان‌شناختی فارابی ۵۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل آرای زبان‌شناختی فارابی ۵۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل آرای زبان‌شناختی فارابی ۵۰ اسلاید در PowerPoint :

«کتاب الحروف» فارابی که بسیاری آن را تفسیری بر «مابعدالطبیعه» ارسطو می‌دانند، متضمن برخی آرای زبان‌شناختی اوست که در میان زبان‌شناسان به طور دقیق شناخته و معرفی نشده نیست. از میان زبان‌شناسان ایرانی، فرخنده (‏‎۱۳۷۸‎‏)، ارکان (‏‎۱۳۸۰‎‏)، افراشی (‏‎۱۳۸۰)، حق‌بین (‏‎۱۳۸۰‎، ‏‎۱۳۹۲‎‏)، بشیرنژاد (‏‎۱۳۸۳‎‏) و ناصح به معرفی اجمالی در مقالات یا کتابهایی تحت عناوین کلی‌تر زبان‌شناسان و یا دانشمندان ایرانی پرداخته اند؛ اما اثری که اختصاصاً به شرح و بسط بپردازد، تا کنون زبان‌شناسان ننگاشته‌اند. این کتاب برای اولین بار پس از تذکر پدر در جریان برگزاری «نخستین همایش تبادلات فرهنگی و تمدنی ایران و قزاقستان» توسط دو تن از همکاران (دکتر طیبه سیفی و خانم فراهانی) در دانشگاه شهید بهشتی به فارسی ترجمه شده است‎.

‎

«کتاب الحروف» فارابی که بسیاری آن را تفسیری بر «مابعدالطبیعه» ارسطو می‌دانند، متضمن برخی آرای زبان‌شناختی اوست که در میان زبان‌شناسان به طور دقیق شناخته و معرفی نشده نیست. از میان زبان‌شناسان ایرانی، فرخنده (‏

‎

۱۳۷۸

‎

‏)، ارکان (‏

‎

۱۳۸۰

‎

‏)، افراشی (‏

‎

۱۳۸۰)، حق‌بین (‏

‎

۱۳۸۰

‎

، ‏

‎

۱۳۹۲

‎

‏)، بشیرنژاد (‏

‎

۱۳۸۳

‎

‏) و ناصح به معرفی اجمالی در مقالات یا کتابهایی تحت عناوین کلی‌تر زبان‌شناسان و یا دانشمندان ایرانی پرداخته اند؛ اما اثری که اختصاصاً به شرح و بسط بپردازد، تا کنون زبان‌شناسان ننگاشته‌اند. این کتاب برای اولین بار پس از تذکر پدر در جریان برگزاری «نخستین همایش تبادلات فرهنگی و تمدنی ایران و قزاقستان» توسط دو تن از همکاران (دکتر طیبه سیفی و خانم فراهانی) در دانشگاه شهید بهشتی به فارسی ترجمه شده است

‎

.

‎

طباطبایی (‏

‎

۱۳۵۴) نیز مقاله‌ای درباره زبان فارسی در آثار فارابی می‌نویسد که اگرچه اثری ارزشمند در ترسیم جایگاه و شأن زبان فارسی در نزد فارابی است، به بیان آرای زبان‌شناختی او معطوف نیست. در خصوص معرفی کتاب الحروف، کمالی‌زاده (‏

‎

۱۳۸۴) و مهدی (‏

‎

۱۳۸۷) کوششهای مؤثری انجام داده‌اند که البته عمدتاً معطوف به مباحث فلسفی این اثر است. آن‌چنان که مهدی توضیح می‌دهد، کلمه «حروف» در آن کتاب ایهام دارد: هم به معنای حروف الفباست و هم بخش بزرگی از اقسام کلمه و الفاظ داله است؛ همان که نحویان یونان آن را ادوات و نحویان عرب آن را حروف معنی می‌نامند.

کتاب الحروف دارای سه فصل تحت عناوین «حروف، اسماء و مقولات»، «ظهور الفاظ، فلسفه و دین» و «حروف پرسشی» است. فصل اول کتاب در واقع نوعی دستور زبان فلسفی است. در این رویکرد تناظر صورتهای زبانی و معانی آنها و ارائه تحلیل‏های فلسفی در تبیین این تناظر از اهمیت ویژه‏ای برخوردار است. سه حرف «اِنَّ»، «متی» و «عن» در فصل اول تحلیل شده‏اند و مفاهیم اساسی چون «مقولات»، «معقولات»، «نسبت»، «اضافه»، «عرض»، «جوهر»، «ذات»، «موجود» و «شیء» در ارتباط با صورتهای زبانی آنها شرح و بسط داده شده‏اند. این فصل مشتمل بر ۱۸ بخش است که تنها ۵ بخش آن با عناوین زبان‌شناختی مشخص شده‌اند و بقیه بخشها اگر چه موضوع زبان را در زیرساخت خود دارند، مباحث معنی شناسی فلسفی و منطقی هستند.

موضوع اصلی فصل دوم چگونگی شکل‌گیری و تکامل زبانر زبانهاست. دراین فصل، موضوع تقدم و تأخر فلسفه و دین و چگونگی ظهور الفاظ به تفکیک در زبان روزمره و زبان علم بررسی می‏شود. به‏این‏ترتیب فارابی تصویر واقع‏گرایانه‏ای از ظهور و تکامل زبانها مرتبط با شکل‌گیری علوم به ‏دست می‏دهد؛ تصویری که طبیعت‌گرایی و قراردادی بودن زبان را هر دو با هم در بر دارد. این فصل مشتمل بر ۷ بخش است که همه فصول صبغه‌ای زبان‌شناختی دارند.

فصل سوم کتاب باتوجه به گفتمانهای علم، فلسفه و گفتگو، چگونگی طرح پرسش در این سه بافت را مطرح نموده و در این میان حروف پرسشی «ما»، «کیف» و «هل» بررسی می‏شود.

از جمله ملاحظات اساسی در کتاب الحروف فارابی، می‏توان به موارد ذیل اشاره کرد: معنی‏شناسی فارابی عمدتاً معنی‏شناسی فلسفی، منطقی و مبتنی بر مفهوم شمایل‏گونگی ‏ زبان و معنی است؛ چرا که فارابی مبداً و منشأ زبان را ندا و سپس اشاره به اشیا و تقلید می‏داند و قائل به فرایند پرورش زبان پس از تولید است. فارابی پس از تبیین رویکردش به معنی در زبان، بحث خود را از منشأ زبان آغاز می‏کند. اشاره مختصری به آواشناسی و اندامهای گفتاری می‏نماید؛ او برای توجیه شباهتهای تلفظی به نوعی منشأ زیست‌شناختی (بیولوژیکی) قائل است، ضمن اینکه تأثیر همزیستی افراد با یکدیگر را نیز مورد توجه قرار می‏دهد.

در ادامه به دلیل تفاوت زبانها می‏پردازد و تکامل زبانها را مرهون اصلاحات کاربردی نخبگان می‏داند. او درباره ترتیب ظهور مقولات زبانی سه‏گانه « اسم، فعل و صفت»، اسم را مقدم بر فعل و فعل را مقدم بر صفت می‏داند. فارابی زبان علم و زبان عامه را به یکدیگر مرتبط می‌داند، اما ساخت تحلیلی آنها را متفاوت قلمداد می‏کند. او به روابط معنایی و معنایی صوری و نحوه شکل‏گیری و ظهور واژه‏های مترادف، متضاد، هم‏آوا و… نیز می‏پردازد. او درباره تقدم و تأخر وجودی و شناختی ظهور هم‌آواها نیز اظهار نظر می‌کند و به فرایندهای معنایی چون گسترش یا بسط معنی و استعاره، به ویژه با اشاره به کاملترین گونه زبانی (که همانا از نظر او خطابه و شعر است) نیز می‌پردازد. فارابی فصاحت زبان را مشخصه‏ای مربوط به کاربرد زبان توسط نخبگان می‏داند. و اسامی مرکب را دال بر مفاهیم متأخرتر و جانبی تلقی می‏نماید.

حفظ و آموزش زبانها

معلم ثانی به «برنامه‏ریزی زبان» نیز می‏پردازد و به تمایل گویشوران به حفظ زبان اشاره می‏کند و دلیل ظهور کتابت را همین تمایل می‏داند. با این نگاه او ظهور زبان را ظهوری از جزء به کل تلقی می‏کند که این نگاه همراستا با نگاه امروز زبان‌شناسان به سطوح زبانی است. فارابی در بحث حفظ زبانها به موضوع جلوگیری از تأثیر زبانهای خارجی، قرض‏گیری، تداخل، رمزگردانی و… نیز اشاراتی دارد و در همین ارتباط به موضوع فراگیری زبان به طور کلی و به ویژه زبانهای خارجی نیز می‏پردازد. وی به ترتیب در فراگیری زبان قائل است و می‏گوید: ابتدا الفاظ مفرد، سپس الفاظ مشهور و بیگانه و سرانجام الفاظ مرکب آموخته می‏شوند و منبع الفاظ مرکب را اشعار و خطابه‏ها می‏داند.

آموزش زبان را آموزشی دستور محور می‏داند؛ چرا که زبانی را قابل آموزش می‏داند که قوانینش نام‏گذاری شده باشد. نامگذاری و نوع تخصصی آن، اصطلاح‏گزینی را شرح می‏دهد و به طور کلی اساس واژه‏گزینی و واژه‏سازی را شباهت معنی با لفظ می‏داند

‎

.

فارابی فنون و صناعات زبانی را بر شش قسم تقسیم‏بندی می‏کند: فن خطابه، فن شعر، فن حفظ و بازگویی اخبار و اشعار، دانش زبان‏شناسی، فن نگارش و کتابت. او دانش را به دانش مطلق و دانش اصلی تقسیم می‏کند و در کنار آن دسته‏ای از امور را امور نظری می‏نامد. از نظر او دانشهای اصلی، دانشهای کاربردی هستند که به وسیله آنها، تدبیر امور آسان می‏شود. لازم است گفته شود فارابی در احصاء العلوم علم را در ۸ قسم تقسیم می‌کند: علم زبان، منطق، علم التعالیم، علم طبیعی، علم الهی، علم مدنی، علم فقه و علم کلام‏

‎

.

‎

فارابی برهان را مقدم بر خطابه، و خطابه را مقدم بر جدل و س