پاورپوینت کامل نشر مخفی با حروف ریز ۳۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نشر مخفی با حروف ریز ۳۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نشر مخفی با حروف ریز ۳۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نشر مخفی با حروف ریز ۳۷ اسلاید در PowerPoint :

رژیمی که به سراشیب سقوط یا فروپاشی بیافتد، با هم جنبه هایش در روان سقوط و فروپاشی قرار می گیرد.کتاب و نشر، از اساسی ترین جلوه های فرهنگی جامعه، و از آسیب پذیرترین آن جنبه هاست. نگاهی به آمارها بیاندازیم و اجمالاً ببینیم کتاب در سال های منتهی به انقلاب چه وضعیتی داشت.

رژیمی که به سراشیب سقوط یا فروپاشی بیافتد، با هم جنبه هایش در روان سقوط و فروپاشی قرار می گیرد.کتاب و نشر، از اساسی ترین جلوه های فرهنگی جامعه، و از آسیب پذیرترین آن جنبه هاست. نگاهی به آمارها بیاندازیم و اجمالاً ببینیم کتاب در سال های منتهی به انقلاب چه وضعیتی داشت.

تا ۱۳۳۳ش در ایران کتاب شناسی رسمی منتشر نمی شد و از این رو، هر آماری که در بار انتشار کتاب چاپی، اعم از سنگی و سربی، از دور قاجاریه تا آن سال ارائه شود، تخمینی، تقریبی، و نادقیق است؛ مگر آنکه روزی روزگاری هم کتاب های چاپ شده در ایران شناسایی، سال شماری و فهرست شود تا بر آن پایه بتوان با دقت بیشتری سخن گفت. همین جا بیفزایم که از ۱۳۳۳ به بعد هم کتاب هایی، به ویژه کتاب های دولتی، انتشار یافته که مشخصات آنها در صورت رسمی نیامده است.

بنا به برآوردها، سرجمع کتاب هایی که در دور پهلوی اول در ایران طی یک سال منتشر می شد، اعم از تالیف و ترجمه، هیچ گاه به ۳۰۰ عنوان در سال نمی رسید. در ۱۳۲۰، پس از آزادی بیان و نوشتار بعد از شهریور ماه ، برکناری رضاشاه، برداشته شدن سانسور و متوقف شدن اختناق پلیسی، شمار کتاب های منتشر شده به بیش از ۳۲۰ عنوان افزایش یافت. در ۱۳۳۰، به سبب آزادی های آن دوره و نیز ایجاد انگیزه های تازه، این شمار به بیش از ۵۳۰ عنوان، در ۱۳۴۰، که اوضاع اقتصادی کشور رو به بهبود گذاشته بود، به بیش از ۵۸۷ عنوان و در ۱۳۴۹ به رقم بی سابقه در تاریخ نشر ایران تا آن زمان، یعنی به ۴۳۵۹ عنوان ارتقا یافت. از ۱۳۴۹ به بعد تا انقلاب، روند نزولی انتشار کتاب آغاز شد، در ۱۳۵۰ به ۳۴۷۴، در ۱۳۵۳ به ۱۸۷۲، و در ۱۳۵۵ به رقم تعجب برانگیز ۱۶۸۹ عنوان کاهش یافت، یعنی ، ۲۶۷۰ عنوان کم تر از آمار شش سال پیش از خود. هر کسی با اندکی تجربه اگر منحنی نزولی را می دید، درمی یافت که رویدادی در جامعه در حال وقوع است.

ارقام کتاب در سال های ۱۳۵۶ و ۱۳۵۷ش فعلاً قابل محاسب دقیق نیست، چون پایه های نظارت دولتی سست شد وکتاب های بسیاری بدون سانسور، و بی آنکه در جایی رسماً ثبت شود، انتشار یافت. شمار زیادی کتاب، که اصطلاحاً به آنها«کتاب های جلد سفید» می گویند، در آن دو سال منتهی به انقلاب صفح شناسنامه و حقوق نداشتند و حتی اگر امروز هم آن کتاب ها را در اختیار داشته باشیم، باز هم نمی توانیم تشخیص بدهیم که این کتاب ها کجا و در چه زمانی چاپ شده اند و ناشران و چاپ گران آنها چه کسانی بوده اند. تنی چند از ناشران و کتابفروشان بساطی، که در آن سال ها با این گونه کتاب ها سر و کار داشتند، و نیز شماری از حروفچین های با سابقه، که در آن سال ها حروفچین آن کتاب ها بوده اند، و خوشبختانه حیات دارند، می توانند در بازشناسی این گونه منابع، و البته نه هم آنها، کمک کنند.

سانسور، که ناکارآمدترین و بدتاثیرترین روش مقابله با فکر و نظر است، به خشن ترین و در عین حال مبتذل ترین صورت، از سوی مشتی مامور جاهل کوته بین، که ذره ای دوراندیشی و آینده نگری نداشتند، در نیم نخست ده ۱۳۵۰ش ، اعمال می شد. دراین باره مطالب فراوانی منتشر شده است و حتی اشاره به آن در اینجا زاید است.

به سبب شدت سانسور در آن سال ها، عده ای گمان برده اند که تنها علت تنزل انتشار کتاب پیش از انقلاب سانسور بوده است. این تصور را آثاری باطل می کند که پس از برداشته شدن سانسور در اواخر عمر رژیم سابق و رفع شدن ممنوعیت ها، منتشر شدند. بسیاری می پنداشتند اگر سانسور برداشته شود، سیلی از کتاب به جامعه سرازیر خواهد شد. سانسور بر اثر فشار انقلاب برداشته شد، اما سیلی سرازیر نشد و شمار آثاری که پشت سد سانسور مانده بود، در حقیقت رقم قابل توجهی نبود؛ از این گذشته، بسیاری از کتاب های پشت سد سانسور هم آثار مهم، تاثیر گذار یا ماندگاری از کار در نیامد. فروکاستن مشکل کتاب و نشر به سانسور، ساده انگاری محض است. علت افول نشر را در مجموع عامل هایی سراغ باید گرفت که کشور را به سمت انقلاب سوق می داد. در عرص نشر علت را در زمینه هایی جست و جو باید کرد که انگیزه های متنوع و متعدد تحقیق و تالیف کردن، آفریدن، نوشتن، ترجمه کردن، انتشار دادن و حتی خواندن را از میان می برد.

تجربه های مکرر از جامعه های مختلف نشان می دهد که به هنگام بروز بحران های سیاسی ـ اجتماعی، شمار خوانندگان معمول کتاب کاهش، و شمار خوانندگان نوظهور نشریه ها به طرزی محسوس افزایش می یابد. ایرانِ در آستان انقلاب هم تولیدکنندگان و خوانندگان معمول کتاب را از دست داد، و خوانندگان نوظهوری پیدا شدند، یا ناگهان جوشیدند، که روزنامه ها و فقط کتاب های سابقاً ممنوع را می بلعیدند.

محل کار من در آن سال ها در خیابان شاهرضا(انقلاب کنونی) بود. هر روز عصر که از سر کار بر می گشتم، اول از همه سری به راست رو به روی دانشگاه می زدم. مردم بسیاری را می دیدم که در کتابفروشی های بساطی آن راسته، دنبال کتاب های تازه ای بودند، کتاب هایی که به یاری «نشر مخفی» و با قیمت های ارزان، به بازار سرازیر شده بود. روزی نبود که کیف بسیاری از این مردم از انواع کتاب ها پر نشود. کیف ها صبح از خانه ها خالی بیرون می آمد و شب از کتاب های سابقاً ممنوع و مخفی پر بر می گشت. از شما چه پنهان، گاهی دلم برای این کیف ها می سوخت و به خودم می گفتم: ای بدتر از اتوبوس های لبالب از جمعیت، می توانید نفس بکشید؟ البته به ندرت ممکن بود کسی آن قدر وقت داشته باشد که بتواند این همه کتاب