پاورپوینت کامل امام موسی صدر و گفتمان مشترک ادیان ۵۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل امام موسی صدر و گفتمان مشترک ادیان ۵۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل امام موسی صدر و گفتمان مشترک ادیان ۵۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل امام موسی صدر و گفتمان مشترک ادیان ۵۶ اسلاید در PowerPoint :

چهل سال قبل در سی بهمن ۱۳۵۳ امام موسی صدر رهبر شیعیان لبنان، در «موعظه روزه مسیحیان» در بیروت، در کلیسایی حضور یافت و به سخنرانی پرداخت. امسال به مناسبت چهلمین سال ایراد آن سخنرانی، «انجمن علمی ادیان حوزه علمیه قم» همایشی در تالار اجتماعاتش برگزار نمود که گروهی از فضلا و طلاب در آن حضور یافتند و اساتید محترم به ایراد سخنرانی پرداختند و بانوی مکرمه «حورا صدر» دختر امام موسی صدر هم مطالبی در این باره بیان داشت. آنچه در پی می‌آید، متن سخنرانی استاد خسروشاهی است.

اشاره: چهل سال قبل در سی بهمن ۱۳۵۳ امام موسی صدر رهبر شیعیان لبنان، در «موعظه روزه مسیحیان» در بیروت، در کلیسایی حضور یافت و به سخنرانی پرداخت. امسال به مناسبت چهلمین سال ایراد آن سخنرانی، «انجمن علمی ادیان حوزه علمیه قم» همایشی در تالار اجتماعاتش برگزار نمود که گروهی از فضلا و طلاب در آن حضور یافتند و اساتید محترم به ایراد سخنرانی پرداختند و بانوی مکرمه «حورا صدر» دختر امام موسی صدر هم مطالبی در این باره بیان داشت. آنچه در پی می‌آید، متن سخنرانی استاد خسروشاهی است.

موضوع این همایش، است. در تبیین این موضوع، مهمترین مستند ما آیه شریفه‌ای می‌تواند باشد که در آن اهل کتاب به گرایش به سوی کلمه‌ای مشترک که همان عبادت و پرستش خداوند است، دعوت می‌شوند: «قل یا أهل الکتاب تعالوا إلى کلمه سواءٌ بیننا و بینکُم ألّا نعبُد إلّا الله و لا نُشرک به شیئا و لا یتّخذ بعضُنا بعضا أربابًا من دُون الله». البته همه پیروان ادیان ابراهیمی مدعی هستند و یا بر این باورند که خداوند یکتا را می‌پرستند و بدین ترتیب این نقطه و محور اساسی مورد خواست قرآنی، می‌تواند سرآغاز گفتمان مشترک ادیان به شمار آید.

امام موسی صدر پس از هجرت از قم و استقرار در لبنان، که مرکز مسیحیت در خاورمیانه به شمار می‌آمد، با استناد به این آیه شریفه، روابط صمیمانه‌ای با همه فرق مسیحی که تجسم اصلی اهل کتاب هستند، برقرار ساخت. سخنرانی چهل سال قبل ایشان در کلیسای کبوشپین بیروت در همین راستا بود. مراسمی که در آغاز ایام روزه مسیحیان بر پا می‌گردد و خطبه موعظه در آن ایراد می‌شود. آن سال، شخصیت‌های برجسته در بالاترین سطوح مذهبی و سیاسی در مراسم شرکت داشتند و از امام موسی صدر به عنوان نماد واقعی گفتگو و همزیستی تجلیل به عمل آوردند و شارل حلو ـ رئیس جمهور مسیحی لبنان ـ در این باره گفت: «من برای نخستین بار در تاریخ مسیحیت می‌بینم که یک روحانی غیر کاتولیک در یک کلیسای کاتولیک و برای جمعی از مؤمنان مسیحی در جایگاه موعظه سخن می‌گوید و این اتفاق نه تنها اعجاب‌انگیز، بلکه موجب تأمل و تفکر عمیق تواند بود.»

سخنرانی یا «موعظه» امام صدر در آن روز تاریخی، با توجه به محتوای آن تحت عنوان «ادیان در خدمت انسان» ثبت شد که در آغاز ایشان پس از نیایش به پیشگاه خداوند، به علت بسترسازی برای قرار گرفتن مسلمانان و اهل کتاب در کنار یکدیگر در راستای خدمت به خلق و تکیه بر «کلمه سواء»، برای خوشبختی انسانها، شکر و سپاس فراوان به جای آورد و پس از مقدمه‌ای کوتاه گفت: «برای انسان گرد آمده‌ایم؛ انسانی که ادیان برای او آمده‌اند، ادیانی که یکی بوده‌اند و هر کدام ظهور دیگری را بشارت می‌داده است و یکدیگر را تصدیق و تأیید می‌کرده‌اند و خداوند به وسیله همین ادیان، توده‌های مردم را از تاریکی به سوی نور هدایت رهنمون گردید.»

امام صدر سپس به اصل مسئله که وحدت اهداف همه ادیان الهی است، می‌پردازد و می‌گوید: «در اصل، ادیان یکی بودند؛ زیرا نقطه آغاز همه آنها، یعنی خداوند متعال یکی است؛ هدف آنها، یعنی نجات انسان، یکی است و بستر زندگی و تکامل آنها، یعنی جهان هستی هم یکی است. پس با این وحدت فراگیر، چرا پیروان آنها در کنار هم نباشند؟»

بعد به عامل اصلی تفرقه و تضاد میان انسانها و صاحبان ادیان اشاره می‌کند: «آنگاه که هدف را فراموش کردیم و از خدمت به انسان دور شدیم، خداوند هم از ما دور شد و در واقع ما را به خاطر اعمال خودمان، رها کرد. در نتیجه به راههای گوناگون رفتیم و به بخشهای مختلف بدل شدیم و جهان واحد را پاره‌پاره کردیم و به خاطر منافع خصوصی خود، معبودهای دیگری به جز خدا، انتخاب کردیم و در نتیجه انسان را به نابودی کشاندیم.»

امام پس از توضیح در این کجروی انسان و دوری از خدای یگانه، راه نجات و اصلاح را بیان می‌کند که بازگشت به خدای یکتاست: «برای نجات از عذاب و کیفر طبیعی اعمال ناشایست خود، و برای خدمت به انسان مستضعف رو به نابودی، باید به خویشتن خویش برگردیم که هدف ادیان و خواست الهی در مورد بشر، همین بازگشت به اصل و وحدت و تعایش مبارک است…»

من قصد ندارم که همه مطالب سخنرانی ایشان را نقل کنم، اما بی‌مناسبت نیست سطوری که در باره علت حضور در کلیسا بیان داشته‌اند، عیناً نقل شود تا هدف نهایی وی از این اقدام روشن گردد: «در این لحظه در کلیسا، در ایام روزه، در مراسم وعظ دینی و بنا به دعوت مسئولان متعهد حاضر شده‌ام. اینک خود را در کنار شما می‌یابم. هم اندرزگو و هم اندرزپذیر. با زبان خود سخن می‌گویم و با قلب خود می‌شنوم. تاریخ گواه ماست بدان گوش فرا می‌دهیم…تاریخ گواه لبنان است، شهر دیدار، شهر انسان، وطن رنج‌دیدگان و پناهگاه ترسیدگان. در این افق بلند می‌توانیم شنوای پیامهای اصیل آسمان باشیم؛ زیرا که اکنون ما همه به سرچشمه‌ها نزدیک شده‌ایم.

این عیسی مسیح است که فریاد می‌زند: هرگز، هرگز محبت خدا با دوست نداشتن انسان جمع نمی‌شود. و ندائی دیگر از پیامبر رحمت ما اوج می‌گیرد که: به من ایمان نیاورده است کسی که سیر بر بستر خواب رود، اما همسایه‌اش گرسنه باشد. و اینک هر دو صدا در بستر زمان هماوا بوده‌اند.»

سپس ایشان عباراتی از پاپ ژان پل دوم نقل می‌کند و بعد به مسئله اصلی یعنی انسان و نیازمندی‌ها و توانمندی‌های آن می‌پردازد و راه رهائی را در همزیستی و اعتدال می‌داند و آن را حاصل درک وضعیت دیگران می‌خواند که باعث می‌گردد انسان درد دیگران را درد خود بداند و همین دعوت است که انسان را به روزه‌داری می‌خواند و این اعتدال است که ضامن صحت رشد هماهنگ فرد و جوامع بشری تواند بود. این خلاصه سخنرانی ایشان در کلیسای بیروت بود، ولی باید دید که آیا فقط به همین یک سخنرانی بسنده کرد و یا هدف را در جاهای دیگر نیز پیگیری نمود؟

حضور در مجامع مسیحی لبنان

آری، تنها کلیسای بیروت نبود که امام صدر در آن حضور یافت و به موعظه پرداخت، بلکه در شهرهای دیگر لبنان و یا کشورهای آفریقائی و عربی که به آنها سفر می‌کرد، همواره برای تقریب بین ادیان ابراهیمی، در کلیساها و مراکز فرهنگی مسیحیان حضور می‌یافت و با آنها تماس می‌گرفت، برای آنها سخنرانی می‌کرد که در دو سه موردش این جانب هم حضور داشتم:

یک بار در بیروت، همراه ایشان به دانشکده‌ای رفتیم که مربوط به آبای کلیسا بود و چند صدنفر از مردان و زنان و دختران اغلب بی‌حجاب در آن حضور داشتند و امام صدر، حدود یک ساعت برایشان سخنرانی کرد و در تبیین مطالب مطرح شده، به فرموده‌های حضرت عیسی(ع) و محمد(ص) استناد می‌نمود.

یک بار دیگر همراه ایشان به شهر صور در جنوب لبنان رفتیم و میهمان شهید مصطفی چمران در مدرسه فنی که آن را اداره می‌کرد، بودیم و هدف از این سفر ایراد سخنرانی درباره مسئله فلسطین و آوارگان فلسطینی ساکن در اردوگاههای اطراف صور بود؛ اما یک روز پیش از آغاز برنامه اصلی، ایشان به من گفت: «اسقفی در این شهر هست که وقتی من از قم به عنوان طلبه‌ای به اینجا آمدم، به دیدن من آمد و خیلی با ما همکاری نمود. اکنون که من در بیروت و مسئول مجلس اعلای شیعیان هستم، بی‌مناسبت نیست که به دیدارش برویم.» و البته من با کمال میل آن را پذیرفتم. اتفاقاً آن روز مراسم ویژه‌ای در منزل اسقف برگزار شده بود و وقتی ما به آنجا رسیدیم، اسقف و حضار که همه مسیحی بودند، به استقبال شتافتند و از امام صدر همچون یک «قدیس مسیحی» استقبال نمودند که نشان می‌داد اعتدال و همزیستی، چه آثار مثبتی می‌تواند داشته باشد.

چند سال بعد، در الجزائر ـ شهر تیزی اوزو ـ که برای شرکت در مراسم ده‌روزه کنفرانس ملتقی الفکر الاسلامی رفته بودیم، ایشان پس از پایان جلسه رسمی مؤتمر، شب به مدرسه دخترانه‌ای رفت که «مبشران مسیحی فرانسوی» ساخته بودند و اکثریت حضار، مسیحی و یا فارغ‌التحصیلان آن مدرسه بودند و ایشان برای آنها سخنرانی کرد و از حقوق زنان در نزد پیامبران آسمانی سخن گفت و زنان و دختران، با اشتیاق، خواستار استمرار این «ندوه» در شبهای دیگر شدند