پاورپوینت کامل مشیرالدوله در ادامه راه امیرکبیر ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشیرالدوله در ادامه راه امیرکبیر ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشیرالدوله در ادامه راه امیرکبیر ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشیرالدوله در ادامه راه امیرکبیر ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

«مدرسه سیاسی» در سال ۱۲۷۸ شمسی در آخرین سال قرن نوزدهم در زمان مظفرالدین‌شاه افتتاح شد. افتتاح مدرسه سیاسی پنجاه سال پس از «دارالفنون» امیرکبیر بود؛ گرچه خود امیر شاهد افتتاحش نبود، اما ناصرالدین‌شاه به این یادگار امیر احترام گذاشت و آن را پایدار نگاه داشت.

«مدرسه سیاسی» در سال ۱۲۷۸ شمسی در آخرین سال قرن نوزدهم در زمان مظفرالدین‌شاه افتتاح شد. افتتاح مدرسه سیاسی پنجاه سال پس از «دارالفنون» امیرکبیر بود؛ گرچه خود امیر شاهد افتتاحش نبود، اما ناصرالدین‌شاه به این یادگار امیر احترام گذاشت و آن را پایدار نگاه داشت.

افتتاح مدرسه سیاسی که بعداً با گشودن «مدرسه حقوق» و سپس «مدرسه تجارت»، مجموعه‌ای از رشته‌های علوم انسانی حکومتی را تشکیل دادند، بی‌ارتباط با منطق گشایش دارالفنون نبود. این سه مدرسه هنگام تأسیس دانشگاه تهران زیر نام «دانشکده حقوق و علوم سیاسی و اقتصادی» ترکیب شدند؛ یعنی دانشکده حقوق سابقه‌اش از خود دانشگاه تهران قدیم‌تر است.

در باره تاریخچه تأسیس مدرسه سیاسی در سالهای اخیر چندین یادداشت و مقاله نوشته‌اند که نیازی به تکرار آن مطالب نمی‌بینم، بلکه بیشتر به دلیل وجودی و تأثیرگذاری بعدی آن می‌پردازم.

گفتیم که بی‌ارتباط با دارالفنون نبود. پس باید اشاره‌ای هم به دارالفنون بکنیم. بارها تکرار شده است که عباس‌میرزا قاجار که خود سرداری دلیر بود، نزد سفیری فرنگی ابراز شگفتی می‌کند که: «سربازان ایرانی خوب می‌جنگند، حتی بهتر از سربازان روس، پس چرا ما شکست می‌خوریم؟» و ظاهراً آن سفیر تذکر داده بود که: آنها جنگیدنشان نیز بر مبنای آموزشهای علمی است. که ریشه در شیوه‌های باستانی جنگ دارد، چه در ایران به صورت جناح‌بندی چپ و راست و قلب سپاه و جلودار و عقب‌دار و سواره نظام و جنگ و گریز، یا شیوه‌های رومی فالانژها یا کتائب شطرنجی و پیاده‌نظام و سواره‌نظام سنگین اسلحه و سبک اسلحه، که با پدیداری اسلحه آتشین بسیار پیچیده‌تر هم شده است.

عباس میرزا که خود بارها با فرماندهان روس ملاقات کرده و جلسات مکرر داشت، به فکر اعزام دانشجو به فرنگ افتاد و آن را عملی کرد. البته این کار مؤثر بود؛ اما مشکل این کویر با یک گل و دو گل درمان نمی‌شد. امیرکبیر که محضر عباس‌میرزا و دلمشغولی‌های او را درک کرده و خود به عثمانی رفته و سپس در خدمت خسرومیرزا قاجار برای پوزش‌خواهی از ماجرای قتل گریبایدوف ـ سفیر روسیه ـ تا سن پترزبورگ رفته و تفاوتهایی را به چشم دیده بود، درصدد رفع آن نقیصه علمی برآمد؛ زیرا مدارس و حوزه‌های سنتی ایران دیگر پاسخگوی نیازهای علمی آن نوع آموزشها نبودند.

دارالفنون

از این رو وقتی امیرکبیر ناصرالدین شاه بسیار جوان را بر تخت نشاند، یکی از نخستین کارهایش، برنامه‌ریزی تأسیس دارالفنون بود و این اعتقاد را به ناصرالدین شاه نیز تلقین کرد و آن پادشاه نیز تا پایان، و به‌رغم مشکلاتی که فرهیختگان همان مدرسه برایش پدید می‌آوردند، بر آن اعتقاد باقی ماند و دارالفنون را ادامه داد و تقویت کرد.

دارالفنون با توجه به احساس نیاز آن روز کشور دارای سه رشته بود که هر سه رشته نهایتاً به رفع نیاز‌های نظامی مرتبط بودند: نخست علوم نظامی؛ یعنی چیزی مانند «دانشکده افسری» بود که مستقیماً به نظام و استراتژی و تاکتیک یا به قول آن روزی‌ها علوم سوق‌الجیشی و تعبیه‌الجیشی و به قول امروزی‌ها با مسائل راهبردی و راهکاری مربوط می‌شد.

دیگر رشته مهندسی (بیشتر مرتبط با ساخت راه و پل و ابنیه) بود که در زمان جنگ در خدمت نظام قرار می‌گیرد.

و سوم رشته طب بود که در خدمت مردم بود، اما درمان زخمی‌های جنگ نیز به آن نیازمند بود؛ یعنی دارالفنون دقیقاً برآورنده برنامه‌ای بود که آن مشورت در ذهن عباس‌میرزا پدید آورده بود. و به همین د