پاورپوینت کامل احیای فلسفه سیاسی هگل ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل احیای فلسفه سیاسی هگل ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل احیای فلسفه سیاسی هگل ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل احیای فلسفه سیاسی هگل ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

یکی از اهداف اصلی آثار اکسل هونت تا به امروز این بوده که دریافت‌های‌ هگل را در خصوص اهمیت به‌رسمیت شناخته‌شدن در فرایند خودتحقق‌بخشی فرد در نظریه‌ اجتماعی انتقادی معاصر به کار بندد و به ثمر بنشاند. از آنجا که هگل این دریافت‌ها را بر اندیشه‌هایی متافیزیکی درباره تاریخ و طبیعت استوار کرده بود؛ اندیشه‌هایی که امروزه توجیه آنها دشوار می‌نماید، تلاش هونت این بوده تا نظریه‌ای در خصوص به‌رسمیت شناخته‌شدن بپروراند که بر بنیادی تجربی و پسامتافیزیکی استوار باشد.

نگاهی به کتاب «حق آزادی: بنیان‌های اجتماعی زندگی دموکراتیک» اثر اکسل هونت

یکی از اهداف اصلی آثار اکسل هونت تا به امروز این بوده که دریافت‌های‌ هگل را در خصوص اهمیت به‌رسمیت شناخته‌شدن در فرایند خودتحقق‌بخشی فرد در نظریه‌ اجتماعی انتقادی معاصر به کار بندد و به ثمر بنشاند. از آنجا که هگل این دریافت‌ها را بر اندیشه‌هایی متافیزیکی درباره تاریخ و طبیعت استوار کرده بود؛ اندیشه‌هایی که امروزه توجیه آنها دشوار می‌نماید، تلاش هونت این بوده تا نظریه‌ای در خصوص به‌رسمیت شناخته‌شدن بپروراند که بر بنیادی تجربی و پسامتافیزیکی استوار باشد. حاصل این تلاش در کتاب «نزاع بر سر به‌رسمیت شناخته‌شدن» (هونت، ۱۹۹۵) تبیینی عمدتا انسان‌شناختی است ناظر بر اینکه چرا افراد به اشکال مختلف به‌رسمیت شناخته‌شدن – از جمله عشق، احترام و عزت اجتماعی- نیاز دارند تا بتوانند نسبتی سالم با خود برقرار کنند. تا به این مقطع، هونت هنوز هم پایبند تفسیر هابرماس از هگل است؛ باور هابرماس بر این بود که هگل نظریه بین‌الاذهانی به‌رسمیت شناخته‌شدن را در دوره متقدم کار خود یعنی در دوره ینا پروراند، ولی بعد‌ها در «پدیدار‌شناسی روح» آن را کنار گذاشت و به جای آن نظریه‌ای تک‌گویانه ناظر بر خودپروری روح نشاند.

ولی هونت خیلی زود به این اعتقاد رسید که آثار متاخر هگل را نیز می‌توان به دید نظریه‌ای در خصوص به‌رسمیت شناخته‌شدن قرائت کرد. در نتیجه او به پیروی از ساختار کتاب «فلسفه حق» هگل نظریه خود را از نو فرمول‌بندی کرد؛ اول به‌طور آزمایشی در درسگفتارهای اسپینوزای خود (هونت، ۲۰۰۰) و بعد طی پروژه‌ای بلندپروازانه در کتاب اخیرش «حق آزادی» (۲۰۱۴). نظریه هونت برای قرارگرفتن در این مسیر جدید دست‌کم سه‌تحول مهم از سر گذرانده است: اول اینکه او رهیافت انسان‌شناختی خود را‌‌ رها کرده و در عوض رهیافتی جامعه‌شناختی‌تر و تاریخی‌تر در پیش گرفته است؛ دوم اینکه نقش نهاد‌ها به عنوان میانجی و واسط در تبیین او اهمیتی بیشتر یافته است؛ سوم و چه‌بسا جالب توجه‌تر از همه اینکه او اکنون فلسفه خود را نظریه‌ای در خصوص عدالت معرفی می‌کند؛ نظریه‌ای که مدعی است از نظریه‌های «ساختگرا»ی کانتی درخصوص عدالت که جان راولز طرح کرد، ثمربخش‌تر است.

هونت در مقدمه مختصر و موجز «حق آزادی» مقدمات روش‌شناختی نظریه «هگلی» خود در باب عدالت را طرح می‌کند. گام اول او این است که هرنظریه‌ای در باب عدالت را باید بر مبنای تحلیلی اجتماعی پروراند. به جای آنکه اصول اخلاقی مجردی بسازیم و سپس آنها را بر جامعه موجود به کار بندیم – چنان‌که در نظریه‌های کانتی عدالت متداول است – هونت استدلال می‌کند که یک جامعه فقط می‌تواند خود را از خلال ارزش‌ها و آرمان‌های مشترک بازتولید کند و لذا هر نظریه‌ای در خصوص عدالت باید کار خود را با تحلیل همین آرمان‌های مشترک موجود در جامعه آغاز کند؛ از جمله روال‌ها و نهادهایی که تحقق این آرمان‌ها را ممکن می‌کند. از آنجا که هونت متقاعد شده آزادی فردی به آرمانی محوری در جوامع مدرن بدل شده، پیشنهاد او عبارت است از «بازساختن هنجاری» این مهم که چگونه این آرمان در بازتولید جوامع مدرن ایفای نقش کرده است و در ضمن شناسایی آن روال‌ها، نهاد‌ها و تحولات اجتماعی که در تحقق این امر سهم داشته‌اند.

هونت در بخش اول کتاب به این واقعیت مساله‌دار اشاره می‌کند که در عصر مدرن هیچ اجماعی بر سر پیش‌شرط‌های اجتماعی- هستی‌شناختی آزادی فردی وجود نداشته است. او سه‌برداشت از آزادی را در روزگار مدرن تمییز می‌دهد: آزادی منفی، آزادی بازاندیشانه و آزادی اجتماعی. هریک از برداشت‌ها در این خصوص که جامعه عادلانه به چه نیاز دارد، تبیین خاص خود را دارد. «آزادی منفی» ناظر است بر غیاب قیود بیرونی و آزادبودن فرد در پیگیری علایق و منافع بازاندیشی‌نشده خود بی‌آنکه دیگران مانع وی شوند؛ هونت این برداشت از آزادی را در فلسفه سیاسی هابز و از متاخران، در اگزیستانسیالیسم سار‌تر و نظریه عدالت نوزیک برداشت محوری می‌داند. «آزادی بازاندیشانه» مستلزم آن است که افراد اهدافی مستقل و خودآیین را پیگیری کنند؛ این مهم مستلزم بازاندیشی در آمال و امیال فرد است. هونت نشان می‌دهد این آرمان در اصل ریشه در کار روسو دارد ولی بعد دوپاره شد و پاره‌ای از آن به قالب آرمان خودآیینی اخلاقی کانت درآمد و پاره‌ای دیگر به هیئت آرمان رمانتیک خودتحقق‌بخشی اصیل؛ امروزه نماینده این دوشعبه یک طرف، آن قسم نظریه‌های عدالت است که مدلی رویه‌محور برای خودتعین‌بخشی می‌پرورانند و در طرف دیگر نظریه‌هایی که به مفصل‌بندی پیش‌شرط‌های فرهنگی خودتحقق‌بخشی کمر بسته‌اند و بالاخره، «آزادی اج