پاورپوینت کامل توسعه سیاسی، محصول توسعه اقتصادی ۵۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل توسعه سیاسی، محصول توسعه اقتصادی ۵۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل توسعه سیاسی، محصول توسعه اقتصادی ۵۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل توسعه سیاسی، محصول توسعه اقتصادی ۵۹ اسلاید در PowerPoint :

محمود سریع القلم استاد دانشگاه شهید بهشتی هفته گذشته در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور حضور یافت به طرح ایده‌های خود برای حرکت ایران به سمت توسعه پرداخت. در سازمانی که پس سال از چشیدن سال‌ها طعم انحلال، در دولت یازدهم دوباره احیاء شده است و همگان امیدوارند تا نقش خود را در تدوین برنامه‌های توسعه کشور یابد.

محمود سریع القلم استاد دانشگاه شهید بهشتی هفته گذشته در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور حضور یافت به طرح ایده‌های خود برای حرکت ایران به سمت توسعه پرداخت. در سازمانی که پس سال از چشیدن سال‌ها طعم انحلال، در دولت یازدهم دوباره احیاء شده است و همگان امیدوارند تا نقش خود را در تدوین برنامه‌های توسعه کشور یابد. مشروح سخنرانی دکتر محمود سریع‌القلم در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور که به صورت یک مقاله تدوین شده است در ادامه می‌خوانید:

‌

مقدمه

‌توسعه، مفهومی خطی و یک پارچه نیست. به عبارت دیگر، در کشورهای مختلف دنیا یک مسیر مشخص را طی نکرده است. نقش جامعه در کشورهای توسعه یافته غربی نسبت به دیگر کشورها تعیین کننده بوده است. به طور خلاصه در مورد روند حرکت جوامع غربی به سمت توسعه می‌توان گفت بحث‌های که در اروپا تحت عنوان لیبرالیسم اقتصادی و سیاسی مطرح شد ابتدا در آمریکای شمالی به صورت یک سیستم در آمد و بعداین مدل‌ها در اروپا نهادینه گردید. در کشورهای توسعه یافته غربی، اروپا و آمریکا جامعه نقش کلیدی را ایفا کرده است. جامعه در طول زمان حاکمیت‌ها را مجبور کرد که به سمت توسعه حرکت کنند. درحالی که در کشورهای غیرغربی مانند کشورهای آسیایی و آمریکای لاتین جامعه چنین نقشی نداشته است و نخبگان نقش توسعه یافتگی را ایفا کرده‌اند.

‌

الگوی جدید توسعه

توسعه در کشورهای غیر غربی محصول تحول فکری نخبگان جامعه و به خصوص نخبگان سیاسی بوده است. بنابراین باید دانست که در مقوله توسعه؛ مسیر حرکت کشورهای توسعه یافته دنیای غرب با دیگر نقاط جهان متفاوت است.

‌

الگوی مالزی

در رابطه با مالزی به عنوان مثال، مالزیایی‌ها شانس آوردند و کسی را مانند ماهاتیر داشتند. یک فرد با توجه به‌شناختی که دارد می‌تواند جامعه را متحول کند. دن شائوپینگ همین کار را در چین انجام داد. پدر توسعه سنگاپور که حدود دو هفته پیش فوت کرد دقیقا همین طور فکر می‌کرد. بنابراین، به این نتیجه می‌رسیم، که در یک توسعه نخبه گرا یک نفر می‌تواند تحولات بنیادین ایفا کند. اوزال در ترکیه چنین نقشی را ایفا کرد. یعنی ما در خارج از غرب می‌بینیم که افراد و نخبگان سیاسی کلیدی بودند. اگر بخواهیم قدری ریز شویم و تئوریک فکر کنیم ماهیت فکری و طبقاتی نخبگان سیاسی یک جامعه در حرکت آن‌ها بسیار تعیین کننده است. آیا توسعه یافتگی در چارچوب منافع آن‌ها می‌گنجد یا خیر؟

‌

الگوی توسعه جامعه محور یا نخبه محور

در حال حاضر ما دو راه برای توسعه بیشتر نداریم یا باید راه جامعه را برویم یا باید نخبگان این حرکت را رهبری کنند. من معتقدم راه یک جامعه برای کشورهای در حال توسعه یک راه طولانی است. برای حرکت جامعه به سمت توسعه یافتگی باید در کلیت جامعه، در شهر و روستا، نخبگان و مردم عادی باید به یک جمع بندی و اجماع برسند که کشور باید به سمت توسعه حرکت کند. ممکن است زمان بسیار زیادی برای آموزش همه ببرد در حالی که اگر حرکت به سمت توسعه یافتگی در سطح نخبگان جامعه صورت بگیرد کشور می‌تواند خیلی سریع‌تر به سمت توسعه یافتگی گام بردارد.

‌

الگوی چین

چین امروز با چین ۲۰ سال گذشته متفاوت است البته نه به خاطر آن‌که در جامعه چین مردم تصمیم گرفتند این کار را انجام دهند. بلکه تحولی در درون حزب کمونیست چین رخ داد. چینی‌ها متوجه شدند که رهبر حزب جهان سوم بودن در این کنفرانس‌های بین المللی برای مردم چین هیچ فایده‌ای ندارد. دن شائوپینگ گفت، سخنرانی کردن در این کنفرانس‌ها برای فایده‌ای نداشته است.

ما باید برویم به سمت تولید اگر قرار باشد که ملت چین برای سال‌ها برنج و لوبیا بکارند ما نمی‌توانیم جایگاه خود را در آسیا حفظ کنیم. ما همسایه‌ای داریم با نام ژاپن که با جمعیت کم و مساحت بسیار محدود اقتصاد دوم جهان است. این تشبیه میان نخبگان سیاسی چین باعث شد تا اتفاق بزرگی در این کشور رخ دهد. به تعبیری بهتر اجماع سازی درون نخبگان رخ داد و آن‌ها توانستند جامعه را با خود همراه کنند. من این نکته را با جمله بندی محتاطانه بیان می‌کنم «من در مطالعاتی که داشته‌ام سراغ ندارم جامعه جهان سومی در دنیا علاقه‌ای به توسعه داشته باشد. شما یک نمونه را نام ببرید؛ این نخبگان سیاسی بودند که جامعه را به دنبال خودشان حرکت دادند این مسئله در چین و دیگر کشورهای آسیایی، ترکیه و امارات قابل مثال زدن است. باید ادعا کنم که این عزم نخبگان هست که می‌تواند جامعه را اقناع کند تا آن‌ها مسیر کارکردن و مسیر زندگی را تغییر دهند.

‌

نقش راس یک هرم در نظام‌های سیاسی

مسئولیت راس یک هرم در نظام سیاسی بسیار تعیین کننده است که چگونه فکر می‌کند؟ از کدام طبقه نشات گرفته و در ‌‌نهایت چه تلقی از کشورش دارد و شاید از همه مهم‌تر فهم نخبگان سیاسی از نظام بین الملل است. اکنون ما در دوره‌ای زندگی می‌کنیم که اگر نیمی از وقت خود را بگذاریم تا ببینیم در نظام بین الملل چه اتفاقی روی خواهد داد به‌‌ همان میزان کیفیت کار ما افزایش پیدا می‌کند. مهم‌ترین بخش به اعتقاد من در برنامه توسعه باید این باشد که آیا در میان نخبگان سیاسی ایران فهم مشترکی از نظام بین الملل وجود دارد یا نه! هیچ‌گاه کسی از فهم واحد صحبت نمی‌کند بلکه کانون بحث در فهم مشترک در میان نخبگان سیاسی است. هیچ‌گاه در کشوری که بخشی از نخبگان آن تاکید می‌کند که جهان در حال فروپاشی است وبخش دیگری به جهان به عنوان فرصت رشد نگاه کند، اجماع صورت نمی‌گیرد. این دو نگاه قطبی و دو تعبیر متفاوت از جهان است. ما تا زمانی که به یک فهم مشترک نرسیم نمی‌توانیم در مدیریت کشور و در پروسه‌های حکم‌رانی مطلوب و در افزایش کارآمدی کار جدی انجام دهیم. با این مقدمه وارد بحث توسعه یافتگی می‌شویم.

‌

توسعه یافتگی مانند علم پزشکی است

بحث توسعه یافتگی مانند علم پزشکی است. اگر یک پزشک ایرانی، یک پزشک آلمانی و یک پزشک تانزانیایی با هم بنشینند می‌توانند به یک فهم مشترک از یک بیماری؛ برسند. دانش پزشکی دانش جهانی است. احتمالا به درمان‌ها به صورت مشترک فکر می‌کنند حتی ممکن است به یک درمان واحدی برسند. بنابراین، بحث توسعه یافتگی در اصول یک بحث جهانی است و یک بحث بومی نیست. توسعه یافتگی امری است جهان شمول، اصول توسعه یافتگی قابلیت گوگل کردن را دارد. هم‌چنان که برای خیلی از بحث‌ها شما می‌توانید گوگل کنید و به دنبال راه حل باشید برای توسعه یافتگی هم می‌شود گوگل کرد. پس ما خیلی نیازی به کنفرانس‌ها و بحث‌های طولانی نداریم.

‌

امروز توسعه یافتگی جنبه ریاضی دارد

امروز توسعه یافتگی جنبه ریاضی و فرمولی پیدا کرده است. به عنوان مثال شما یک نمونه در غرب، شمال آمریکا، اروپا و آسیا نمی‌توانید پیدا کنید که توسعه اقتصادی و تورمی یک رقمی را بدون ارتباطات بین المللی ایجاد کند. رقابت یک بحث داخلی نیست بلکه یک بحث بین المللی است. یعنی یک کارآفرین ایرانی، یک مهندس ایرانی و یک دانشگاهی زمانی کیفیت کارش بالا می‌رود که در فضای بین المللی قرار بگیرد. اگر یک دانشگاهی فقط در فضای داخلی فعالیت کند چه بسا ما از خودمان هم راضی باشیم. باید بدانیم ما از نظر فرمول‌های توسعه یافتگی هیچ کشوری را نداریم که ادعا کند ما در فضاهای داخلی خود فکر، تولید و رقابت می‌کنم و ادعا کنم که توسعه یافته هم باشم. تصمیم‌گیری در مورد حرکت به سمت توسعه یافتگی در سطح نخبگان صورت می‌گیرد. باید درنظر داشت که توسعه یافتگی اصول مشخصی داردکه این‌ها جهانی هستند، هر کشوری، با هر مساحتی، با هرنوع فرهنگ تاریخچه و ادبیات باید اصولی را رعایت کند.

‌

اصول توسعه یافتگی

۱- بدون صنعتی شدن نمی‌تواند توسعه پیدا کرد

۲- بدون داشتن بروکراسی کارآمد نمی‌توان توسعه پیدا کرد

۳- بدون شایسته سالاری حرکت به سمت توسعه یافتگی امکان پذیر نیست

۴- بدون هماهنگی میان سه قوه توسعه امکان پذیر نیست

۵- بدون توزیع عادلانه امکانات توسعه محقق نمی‌شود

۶- برای حرکت به سمت توسعه نیازمند ایجاد دانشگاه‌های حل المسائلی هستیم

۷- نیازمند محوریت تولید و فن‌آوری هستیم

۸- تصمیم گیری اقتصادی غیرسیاسی از ابزارهای حرکت به سمت توسعه است.

‌

الگوی بومی برای توسعه یافتگی

کشور‌ها می‌توانند الگوی توسعه یافتگی را بومی کنند و به توانمندی‌های داخلی خود به این الگو دست پیدا کنند. الگوی توسعه یافتگی می‌تواند بومی باشد و اصول توسعه یافتگی جهانی باشد. باید در نظر داشت که تولید ثروت کلیدی‌ترین شاخص برای استخراج الگوی بومی مناسب برای توسعه کشور است. به طور مثال چینی‌ها با توجه به نیروی کار ارزان خود صنایع سبک را ب