پاورپوینت کامل پوشاک زنان در دوره ماد و هخامنشی ۵۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پوشاک زنان در دوره ماد و هخامنشی ۵۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پوشاک زنان در دوره ماد و هخامنشی ۵۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل پوشاک زنان در دوره ماد و هخامنشی ۵۴ اسلاید در PowerPoint :

آخرین مهاجرانی که در هزاره­ اول ق.م از استپ­های روسیه هنگام یک یخبندان شدید از راه ­های مختلف به فلات ایران روی آوردند اقوام ماد و پارس بودند. فرانسوا بوشه در کتاب «تاریخ لباس غرب» به این مطلب اشاره می­ کند: در ابتدای هزاره­ دوم، مردم استپ که قدمتشان در عین سادگی پیشرفته بود خانه ­های آسیایی و روسی ­شان را ترک نموده مجهز به سلاح­های جدید به کشورهای خاور میانه سرازیر شدند و ساکنان بومی را از سرزمین­شان راندند.

آخرین مهاجرانی که در هزاره­ اول ق.م از استپ­های روسیه هنگام یک یخبندان شدید از راه ­های مختلف به فلات ایران روی آوردند اقوام ماد و پارس بودند. فرانسوا بوشه در کتاب «تاریخ لباس غرب» به این مطلب اشاره می­ کند: در ابتدای هزاره­ دوم، مردم استپ که قدمتشان در عین سادگی پیشرفته بود خانه ­های آسیایی و روسی ­شان را ترک نموده مجهز به سلاح­های جدید به کشورهای خاور میانه سرازیر شدند و ساکنان بومی را از سرزمین­شان راندند.

آخرین مهاجرانی که در هزاره­ اول ق.م از استپ­های روسیه هنگام یک یخبندان شدید از راه ­های مختلف به فلات ایران روی آوردند اقوام ماد و پارس بودند. فرانسوا بوشه[۱] در کتاب «تاریخ لباس غرب» به این مطلب اشاره می­ کند: در ابتدای هزاره­ دوم، مردم استپ که قدمتشان در عین سادگی پیشرفته بود خانه ­های آسیایی و روسی ­شان را ترک نموده مجهز به سلاح­های جدید به کشورهای خاور میانه سرازیر شدند و ساکنان بومی را از سرزمین­شان راندند. از مطالعه­ اوضاع و احوال این اقوام مهاجر پی می ­بریم که مادها و پارس ­ها در سرزمین خوش آب و هوایی می ­زیستند و به علت یخبندان ناگهانی مجبور به مهاجرت شده و به همین دلیل نیز از پوشاک گرم استفاده می ­کردند. جیمز لیور[۲] در کتاب تاریخ لباس[۳] می ­نویسد:

«پارسیان در سده ششم ق.م. بر تمدن بابلیان پیروز شدند. از آن جا که در شرایط اقلیمی سرد می ­زیستند لباس های گرم بر تن داشتند. اما به زودی این لباس ­های گرم را با پیراهن­ های (تونیک) حاشیه ­دار و رداهای نژاد مغلوب عوض کردند و اکنون علاوه بر پشم به ابریشم دسترسی داشتند که در چین تهیه می ­گردید و از طریق جاده­ طولانی ابریشم وارد فلات ایران می ­شد. ولی پوشش ویژه سر خود را حفظ کردند و آن عبارت بود از کلاه نرمی که یونانیان آن را فریجین می ­نامیدند و حدود دو هزار سال بعد انقلابیون فرانسه آن را به عنوان کلاه سرخ آزادی بر سر نهادند»..

مادها بخش قابل توجهی از فرهنگ پوشش آشوریان بویژه پوشش زنان را اخذ نمودند. سر پرسی سایکس[۴] درباره­ تجمل پرستی و شکوه دربار ماد نوشته است: «تفصیلی که درباره­­ ماد نقل شده، تشریفات مفصل و هزاران خادم و البسه­ی سر و ارغوانی درباریان، و زنجیرها و گردن بندهای طلا و تجملات وافره­ آنها معلوم می ­دارد که تزئیناتی به تقلید دربار آشوریان داشته­ اند». در کتاب «پوشاک باستانی ایرانیان[۵]» درباره لباس زنان در دوره­ مادها آمده است: «اصلی که باید در نظر داشت، این است که طبق نقوش برجسته و مجسمه­ های ما قبل میلاد، پوشاک زنان آن دوره (مادها) از لحاظ شکل (با کمی تفاوت) با پوشاک مردان یکسان است». زنان ماد نیز مانند مردانشان از پیراهن، شلوار، شنل، کفش و کمربند استفاده می ­کرده ­اند. گزنفون[۶] رنگ لباس مادها را بیشتر ارغوانی می ­داند. البته آثاری هم از این دوره به دست آمده است که مبین نوع دیگری از پوشاک در میان زنان مادی می ­باشد و آن نقش برجسته ­ای در کورنگان بهبهان است که زنان با تن ­پوشی ساده نشان داده شده ­اند. با این که این نقش برجسته مربوط به دوره­ ایلامی میانه می ­باشد، ولی نمایش الهه­ زن و مرد و نوع پوشش سرشان مبین آن است که این تن ­پوش ­ها باید مربوط به دوره­ پیش از هخامنشیان باشد و زنانی هم که در نزدیکی این صخره نقش شده ­اند همگی دامن ­هایی بر تن دارند که کوتاه ­تر از نقوش پهلویی است و به گفته­ آقای ضیاء پور یادآور زنان مادی در نقش ­های آشوری در نینوا است . در نقش برجسته­ دیگری نیز زنی در تن پوشی با آستین کوتاه و دامنی که بلندی آن تا مچ پا نمی رسد نشان داده شده است که در پایین دامنش شرابه­ هایی دیده می شود.

به گفته آقای ضیاء­پور، در کتاب «هگمتانه» از حفریاتی که در همدان شده و آثاری که از طلاکاری­ های مادها بدست آمده به تفصیل یاد شده است، از جمله درباره­­ زنگوله­های تزئینی، شرحی جامع دارد و مورد استعمال آن نیز احتمال داده شده است:

«۳۳ عدد زنگ کوچک طلا ظاهراً در طرف داخل و پایین دامن لباس یا در نزدیک لبه­ شلوار یا در محل ­های دیگر لباس بانوان می­ دوخته اند. و هنگام راه رفتن صدای آهسته­ آن­ها بر تجمل و زینت صاحب لباس می ­افزوده است. تنها یکی از ۳۳ زنگ دارای آویز است و با حرکت دادن زنگ، صدای خفیف و مطبوعی شنیده می ­شود و بالای دو عدد آن­ها هم جای دوختن زنگ را به لباس، دارد. آویز و حلقه­ بقیه­ زنگ ­ها از بین رفته است».

پارس ­ها توسط کوروش، دولت ماد را از میان برداشته و سلسله­ هخامنشی را تأسیس کردند. آنها از نظر لباس همانند مادها بودند. در دوران هخامنشی ابنیه­ی شناخته شده­ ایرانی، تصویری از زنان ارائه نمی ­دهند. بدین لحاظ، شناخت بسیار کمی از جامه­ آنان در دوران مادها و هخامنشیان وجود دارد. با وجود این، تصاویر قلیلی از آنان در آثاری نظیر : پارچه ­ای در پازیریک، مهرهای یونانی- ایرانی، یادبنای ساتراپ، ابنیه­ ارگیلی[۷] در شمال غربی آناتولی و گلدان­ های فلزی کوچک به چشم می­ خورد. برخی اشارات نیز از سوی نویسند­گان عهد کهن صورت گرفته، از جمله­ آنها، اشاره­ کتزیاس[۸] پزشک یونانی، به جامه­ «ساراپیس»[۹] پریزاد، مادر اردشیر دوم می باشد. در مورد پوشاک خاص زنان این دوره آمده است: «از روی برخی نقوش باقی مانده از آن زمان، به زنان بومی بر می ­خوریم که پوششی جالب دارند. پیراهن آنان پوششی ساده و بلند، یا دارای راسته چین و آستین کوتاه است. به زنان دیگری در آن دوره نیز بر می ­خوریم که بر اسب سوارند. اینان چادری مستطیل بر روی همه­ لباس خود افکنده و در زیر آن، یک پیراهن با دامن بلند و در زیر آن نیز، پیراهن بلند دیگری تا به مچ پا نمایان است». نقوش زنان مبین آن است که آنها معمولاً لباس درباری چین دار و کیتون پر حجم «ایونی»[۱۰] به تن می کردند. گاهی مواقع چنانچه در مجسمه ­های ارگیلی و «یادبنای ساتراپ» دیده می شود، زنان بالاپوشی چون چادر امروزی که سر و گردن را می ­پو شانید به سر می ­کردند. صورت در هر حال باز باقی گذاشته می شد. موها اغلب به صورت یک گیس بافته در پشت، رها می ­گردید. شایان توجه ­ترین مدرک به دست آمده در مورد لباس زنان در دوره­ هخامنشی، البسه­ واقعی پیدا شده در مقبره­ پازیریک است. البسه­ بیرون آمده از زیر خاک، شامل شنل یا خفتانی است کوتاه از پوست سنجاب که داخلش با خز مفروش و لبه ­هایش با نواری از پوست سیاه کره اسب، درست شده است و آستین ­های باریکی دارد که با تکه ­های موزون چرم دباغی شده، آراسته شده ­اند. از دیگر موارد، باشلقی است دو لایه از چرم ظریف که با پوست سیاه کره اسب، پوشانده شده و توسط قطعات چرمی متوازی الاضلاع، تزیین شده است که بر روی شانه­ ها قرار می­ گیرد، و سرانجام اینکه دو جفت چکمه نیز پیدا شده است. یکی از آن دو، لبه و رویه ­ای از چرم ظریف و قرمز رنگ دارد که به زیره دوخته شده و سطح زیرین آن با نقوشی فوق ­العاده تزیین شده است. دیگری چکمه ­ای است تا زانو با لبه ­ای پهن از پوست پلنگ، رویه ­ای چرمی و زیره ­ای سفت و کلفت از چرم، که سطح زیرین آن مزین می ­باشد. این تزیینات شگفت انگیز از آن جهت که شخص به صورت چهار زانو نشسته و پاشنه ­هایش معلوم می­ شد، چنانچه هنوز هم در آسیای مرکزی مرسوم است، بسیار به کار می ­آمدند. ظاهراً در سراسر امپراطوری هخامنشی از مد واحدی پیروی می ­شده­است و زنان اشراف، چشم به دربار تخت جمشید داشته ­اند و می­کوشیده ­اند از لباس پر­بهای درباری تقلید کنند. برای نمونه به نگاره­ای از سنگ آهک که از مصر به دست آمده و امروزه در موزه بروکلین نگه­داری می ­شود نظری می ­افکنیم؛ این نگاره، زنی را با لباس چین ­دار هخامنشی نشان می­ دهد. چین ­های افقی جلوی لباس و پارچه­ ای که به خورد چین­ها داده شده و تشکیل قوس ­های مکرر را داده است، به وضوح همانی است که در لباس هخامنشی و در نگاره­های تخت جمشید می ­بینیم. این لباس برش زیبایی دارد و در قسمت پشت تا زمین آویخته است. آستین­