پاورپوینت کامل حوزه فراموش‌شده اندیشه سیاسی ۳۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حوزه فراموش‌شده اندیشه سیاسی ۳۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حوزه فراموش‌شده اندیشه سیاسی ۳۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حوزه فراموش‌شده اندیشه سیاسی ۳۲ اسلاید در PowerPoint :

یکی را از ملوک عجم حکایت کنند که دست تطاول۱۵ به مال رعیت دراز کرده بود و جور و اذیت آغاز کرده تا به جایی که خلق از مکاید فعلش به جهان برفتند و از کربت۱۶ جورش راه غربت گرفتند چون رعیت کم شد، ارتفاع ولایت۱۷ نقصان پذیرفت و خزانه تهی ماند و دشمنان زور آوردند.

توجه پادشاه به قدرت رعیت (سعدی، گلستان، باب اول، ۱۹ـ ۱۸):

یکی را از ملوک عجم حکایت کنند که دست تطاول۱۵ به مال رعیت دراز کرده بود و جور و اذیت آغاز کرده تا به جایی که خلق از مکاید فعلش به جهان برفتند و از کربت۱۶ جورش راه غربت گرفتند چون رعیت کم شد، ارتفاع ولایت۱۷ نقصان پذیرفت و خزانه تهی ماند و دشمنان زور آوردند.

… باری به مجلس او در کتاب شاهنامه همی خواندند در زوال مملکت ضحاک و عهد فریدون. وزیر، ملک را پرسید: «هیچ توان دانستن که فریدون که گنج و ملک و حشَم نداشت، چگونه بر او مملکت مقرر شد؟» گفت: «آن‌چنان که شنیدی، خلقی بر او به تعصب گرد آمدند و تقویت کردند و پادشاهی یافت.» گفت: «ای ملک، چو گرد آمدن خلقی موجب پادشاهی ا‌ست، تو مر خلق را پریشان برای چه می‌کنی؟ مگر سر پادشاهی کردن نداری؟»… ملک گفت: «موجب گرد آمدن سپاه و رعیت چه باشد؟» گفت: «پادشه را کرم باید تا بر او گرد آیند و رحمت، تا در پناه دولتش ایمن نشینند و تو را این هر دو نیست.

نکند جـورپیشه سلطانی

که نیاید ز گرگ چوپانی

پادشاهی که طرح ظلم افکند

پای دیوار ملک خویش بکند»

پند وزیر موافق طبع ملک نبود. روی از این سخن در هم کشید و وزیر را به زندان فرستاد. بسی برنیامد که بنی‌عمّ سلطان به منازعت خاستند و ملک پدر خواستند. قومی که از دست تطاول او به جان آمده و پریشان شده بودند، بر ایشان گرد آمدند و از آنان پشتیبانی کردند تا ملک از تصرف این به در رفت و بر آنان مقرر شد.

پادشاهی کو روا دارد ستم بر زیردست

دوستدارش روز سختی، دشمن زورآور است

با رعیت صلح کن، وز جنگ خصم ایمن نشین

زانکه شاهنشاه عادل را رعیت لشکر است

ادب یا شعر مقاومت:

نخستین نشانه‌های ـ هرچند کمرنگ ـ از ایستادگی و ستیز در برابر هجوم خارجی را می‌توان هنگام فتح ایران به دست اعراب دانست. فردوسی مانند بسیاری از فرهیختگان، دین اسلام را جدا از رفتار و کردار اعراب در ایران دانسته و با ستایش اسلام، به نقد رفتار و کردار فرستادگان خلیفه پرداخته است. نقد رفتار اعراب در ایران و نقل ستمها و فاجعه‌هایی که روا داشتند، به‌معنای رویگردانی از اسلام نیست؛ چنان‌که ملک‌الشعرای بهار می‌سراید:

گرچه عرب زد چو حرامی به ما

داد یکی دین گرامی به ما

گرچه ز جور خلفا سوختیم

ز آل علی معرفت آموختیم

در زمانه‌ای که هر کس در برابر جفای تازیان نفس برمی‌آورد، در شمار کافران و زندیقان بود و خونش ریخته می‌شد، اگر صدایی برمی‌آمد، فریاد دردناک اما ضعیف شاعری بود که بر ویرانی شهر و دیار خویش نوحه می‌کرد و مانند ابوالینیغی ـ امیرزاده بدفرجام ـ اندوه و شکایت خود را این‌گونه فریاد می‌زد:

سمرقند کندمند ر پذینت کی اوفکند؟

از شاش تـا بهی ر همیـشه تـه خهی

یعنی: ای سمرقندِ ویران، چه کسی تو را به این روز افکند؟ تو از چاچ (شهری در ماوراءالنهر) بهتری، همیشه بهتر، آفرین!۱۸ همین‌طور است ناله جانسوز آن ایران دوستی که زیر فشار رنجها و شکنجه‌ها آرزو می‌کرد دستی از آستین غیب برآید و کشور را برهاند. او به انتظار ظهور این منجی به زبان پهلوی چنین سروده است:

کـی باشـد که پیکی آید از جانب هنـدوستان؟ر کـه آمـد آن شـاه بـهـرام از دوده کیان + کش پیل هست هزار و بر سراسر هست پیلبانر که آراسته درفش دارد به آیین خسروان + …که روَد و بگوید به هندوانر که ما چه دیدیم از دست تازیان! (زرین‌کوب،۲:۱۳۹۰ـ۱۲۱)

سیف‌الدین محمد فرغانی

دانسته‌های ما درباره زندگی و آثار سیف‌الدین فَرغانی محدود به دیوان خود اوست که جسته و گریخته نکاتی را آشکار کرده است. مهمترین علت گمنامی او، این است که سیف فرغانی پس از مهاجرت از ایران و اقامت در روم، دیگر به میهن بازنگشت و درست در روزهایی درگذشت که آسیای صغیر زیر سیطره ایلخانان و بیداد مغولان، جولانگاه فقر و پریشانی و بی‌سامانی شده و ارتباط آن شهر با ایران به ضعف گراییده بود؛ به‌ویژه آنکه سیف در شهر کوچکی چون آقسرا در ترکیه امروزی سکونت داشت که اعتبار و مرکزیتی نداشت. او در فرغانه، ناحیه‌ای در منطقه فرارود (ماوراءالنهر)، متولد شد. از آن‌رو نشانه‌های زبان فارسی فرارودی و فرغانی در شعرش زیاد است، که دست‌کم تا جوانی در این منطقه زیسته است. با توجه به توصیفات سیف از پریشانی و نابسامانی نظام ایران در پی حمله مغول، می‌توان گفت تولد او در نیمه اول سده هفتم هجری بوده است.

او نامه‌نگاریهایی با سعدی شیرازی داشته است که با توجه به وفات سعدی در ۶۹۰ق، این گمانه تقویت می‌شود شاعر در دوران میانسالی در شهر تبریز به سر برده و سرانجام به شهر آقسرا رفته و در همانجا نیز وفات یافته است. براساس محاسبات ذبیح‌الله صفا و با است