پاورپوینت کامل ادب سیاسی ۳۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ادب سیاسی ۳۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ادب سیاسی ۳۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ادب سیاسی ۳۳ اسلاید در PowerPoint :

گفته می‌شود در دربار سلطان محمود چهارصد شاعر حضور داشتند، اما لقب ملک‌الشعرایی این دربار شعرآگین از آن عنصری بلخی بود. وی نزد سلطان محمود بسیار مقرب و سخنانش تأثیرگذار بود. هدایای عنصری از سلطان به قدری زیاد شد که برخی تا چهارصد غلام و چهارصد شتر را برای حمل وسایل او برشمرده‌اند. خاقانی نیز شاید به کنایه گفته است:۲۰شنیدم که از نقره زد دیگدانر ز زر ساخت آلات خوان عنصری!

گفته می‌شود در دربار سلطان محمود چهارصد شاعر حضور داشتند، اما لقب ملک‌الشعرایی این دربار شعرآگین از آن عنصری بلخی بود. وی نزد سلطان محمود بسیار مقرب و سخنانش تأثیرگذار بود. هدایای عنصری از سلطان به قدری زیاد شد که برخی تا چهارصد غلام و چهارصد شتر را برای حمل وسایل او برشمرده‌اند. خاقانی نیز شاید به کنایه گفته است:۲۰شنیدم که از نقره زد دیگدانر ز زر ساخت آلات خوان عنصری!

دیوان عنصری شامل سی‌هزار بیت بوده که در گذر روزگار از دست رفته و نزدیک به سه هزار بیتش به دست ما رسیده است. در دیوان کنونی، عنصری هشت تن از پادشاهان، امیران و بزرگان را ستایش کرده است. نزدیک به ۴۰ قصیده به ستایش سلطان محمود غزنوی اختصاص دارد که ۳۱ سال حکومت کرد. بخش چشمگیری از قصیده‌ها در ستایش او و به‌ویژه پیروزیهایش در هند است. نخستین قصیده دیوان کنونی عنصری در مدح سلطان محمود است (عنصری، قصیده اول):۲۱

یمین دولت مجد و امین ملت صدق

امیر غازی محـمـود سیدالامرا

…بزرگی و آزادگی و نیکی را

ز هر که یاد کنی مقطع است وز او مبدا

گرش بتانی دیدن همه جهان است او

بر این سخن هنر و فضل او بس است گوا

کس از خدای ندارد عجب اگر دارد

همه جهان را اندر تنی همی تنها

ستایش از سلطان فقط به پادشاه اختصاص ندارد و شامل بستگان او نیز می‌شود؛ چنان‌که عنصری در ستایش اسب سلطان گوید:

جهنده‌ای که همی برق از او برَد جَستنر رونده‌ای کـه همـی باد از او برد رفتار

روَد چنان که روَد گوی روزگار از کفر جهَد چنان که جهد یوز شرزه روز شکار

به باد مانَد و کس باد دید ابرنهاد؟ر به ابر ماند و کس ابر دید آتشبار؟

دومین سلطان مورد ستایش عنصری، مسعود غزنوی پسر سلطان محمود است که توانست بر برادرش سلطان محمد غلبه و پادشاهی را آن خود کند. عنصری در ستایش او سروده است (عنصری، قصیده ۶۴، ابیات ۲۶۵۵ به بعد):

شهریار دادگستـر خسرو مالک رقاب

آن که دریـا هسـت پیـش دست احسانش سراب

یاد شمشیرت به ترکستان گذر کرد و ببرد

از دل خاقان درنگ و از دو چشم بال۲۲خواب

خسروا! شاها! ز قلب لشکر اندر ناگهان

حمله بردی سوی آن لشکر که بُد بیش از حساب

هر گروهی را شرابی دادی از تیغت کزان

هوش بـا ایشان نیاید تا به محشر زان شراب

دیگر کسانی که توسط عنصری ستایش شده‌اند، عبارتند از: امیر ابوالمظفر نصر بن ناصرالدین سپهسالار خراسان و برادر کوچک سلطان محمود، امیر یعقوب برادر دیگر سلطان محمود که سلطان مسعود او را زندانی کرد، خواجه ابوالقاسم احمد بن حسن میمندی وزیر سلطان محمود و سلطان مسعود، خواجه ابوالحسن برادر حسن میمندی، محمد بن ابراهیم طائی که از سرداران سلطان محمود بود و ابوجعفر محمد بن ابی‌الفضل که منصبش معلوم نیست. عنصری در سال ۴۳۱ق و در زمان سلطنت مسعود غزنوی از دنیا رفت.

کارکرد سیاسی شعر درباری

۱ـ جاودانی نام نیک: نظامی عروضی سمرقندی شعر شاعر را سبب پایداری نام پادشاه می‌داند: «پادشاه را از شاعر نیک چاره نیست که بقاء اسم او را ترتیب کند و ذکر او را در دواوین و دفاتر مُثبت گرداند؛ زیرا که چون پادشاه به امری که ناگزیر است (منظور،‌ مرگ است) مأمور شود از لشکر و گنج و خزینه او آثار نماند و نام او به سبب شعر شاعران جاویدان بماند» (نظامی سمرقندی، ۴۵:۱۳۸۸) و نیز گوید که «ممدوح به شعر نیکِ شاعر معروف شود و شاعر به صله گران پادشاه معروف شود؛ که این دو معنی متلازمانند.» این مهمترین علت حضور شاعران در دربار پادشاهان بوده است؛ از جمله نظامی در باب عنصری سروده است:

بسا کاخا که محمودش بنا کردر که از رفعت همی با مه مراء کرد

نبینی زان همه یک خشت بر پایر مدیح عنصری ماندست برجای

۲ـ مشروعیت‌سازی: از قدیم گفته‌اند که به سرنیزه می‌توان تکیه کرد، اما بر سرنیزه نمی‌توان نشست. آنچه پادشاهان را از نشستن بر سرنیزه معاف می‌کرده و به آنان قدرت می‌بخشیده، اقبال مردمان و پذیرش قلبی آنان بوده است. در این میان نقش شاعران را در گسترش و تداوم این مشروعیت نمی‌توان نادیده گرفت. عنصری در ستایش سلطان محمود در قالب رباعی گوید (عنصری، بیت۳۰۳۴و۳۰۳۵):

تو آن شاهی که اندر شرق و در غربر جهود و گبر و ترسا و مسلمان

همی گویند در تسبیح و تهلیلر که: یارب عاقبت محمود گردان

۳ـ خروج از بحرانها: ساخت نظام سلطانی در ایران بیشتر میل به خودکامگی داشته است.۲۳ همه مردمان که درباریان و حتی وزرا را هم شامل می‌شود، باید بنده سلطان و گوش به فرمان او باشند. بسیاری از این پادشاهان در این دوره ـ برخلاف