پاورپوینت کامل ادبیات تطبیقی فارسی ـ‌ عربی ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ادبیات تطبیقی فارسی ـ‌ عربی ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ادبیات تطبیقی فارسی ـ‌ عربی ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل ادبیات تطبیقی فارسی ـ‌ عربی ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

مضامین عربی در شعر فارسی

برخی از شاعران فارسی نیز از مضامین اشعار عربی در اشعار خود استفاده می‌کردند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

مضامین عربی در شعر فارسی

برخی از شاعران فارسی نیز از مضامین اشعار عربی در اشعار خود استفاده می‌کردند که از آن جمله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

فانی رأیت الحزن للحزن ماحیا

کما خط فی‌القرطاس رسم علی رسم

(ابوالعلاء معرّی)

نشاید بردن انده جز به انده

نشاید کوفت آهن جز به آهن

(خاقانی)

مصراع دوم به یاد می‌آورد مثل: «ان الحدید بالحدید یفلح».

کفی بجسمی نخولاً انّنی رجل

لولا مخاطبتی ایاک لم ترنی

(متنبی)

اگرچه گرد بالینم نشینند

چنانم از نزاری کم نبینند

(فخرالدین گرگانی)

فقلت انهم عندی و کیدهم

کالکلب اذبات یعوی صفحه القمر

(طغرایی اصفهانی)

مه فشاند نور و سنگ عوعو کند

هرکسی بر طینت خود می‌تند

(مولوی)

کم باسم لی من وراء شرّه

واللیث لایغرنی تبسمه

(مهیار دیلمی)

نباید شد از خنده شه دلیر

نه خنده است دندان نمودن ز شیر

(اسدی طوسی)

و یری التعظم ان یری متواضعا

و یری التواضع ان یری متعظما

(متنبی)

جبارتری چون متواضع‌تر باشی

باشی متواضع‌تر چون باشی جبار

(منوچهری دامغانی)

فالعیش نوم و المنیه یقظه

و المرء بینهما خیال سار

جهان خواب است و ما در وی خیالیم

چرا چندین در او ماندن سگالیم؟

(فخرالدین اسعد گرگانی)

مکر مفر مقبل مدبر معا

کجلمود صخر حطه السیل من عل

(امروالقیس)

همچنان سنگی که سیل آن را بگرداند ز کوه

گاه زان سوگاه زین سو، گه فراز و گاه باز

(منوچهری)

و انی لتعرونی لذکراک هزّه

کما انتفض العصفور بلله القطر

(ابوصخر هذلی)

بلرزم چون بیندیشم ز هجران

چو گنجشکی که تر گردد ز باران

(فخرالدین اسعد گرگانی)

السیف اصدق انباء من الکتب

فی حده الحد بین الجدّ و اللعب

(ابوتمام)

به تیغ شاه نگر، نامه گذشته مخوان

که راستگوی‌تر از نامه، تیغ شه بسیار

(عنصری)

کان مثار النفع فوق رووسنا

واسیافنا لیل تهاوی کواکبه

(بشاربن برد)

سنانهای الماس در تیره گرد

ستاره است گفتی شب لاجورد

(فردوسی)

نحن علی الشرط القدیم المشترط

لا الزق منشق ولا العیر سقط

(سکری مروزی)

مرغی انگاشتم نشست و پرید

نه خر افتاده شد نه خیک درید

(نظامی گنجوی)

ان کان من فعل الکبائر مجبرا

فعقا به ظلم علی من یفعل

(ابوالعلاء معری)

عقوبت محال است اگر بت پرست

به فرمان ایزد پرستد صنم

(ناصرخسرو)

و کان اجرام النجوم لوامعا

درر نثرن علی بساط ازرق

(ابن معتز)

تو پنداری که از گردون ستاره

همی بارید بر دیبای اخضر

(دقیقی، نک: خرمشاهی، ج۱، ص ۶۳۱ـ۶۳۴)

ترجمه شعر فارسی به عربی

بسیاری از شاعران عرب مضامین شعر فارسی را در شعر خود آورده‌اند از آن جمله عوفی در لباب‌الالباب، هنگامی که از منصور بن علی منطقی رازی ابیات زیر را نقل می‌کند:

یک موی بدزدیدم از دو زلفت

چون زلف زدی ای صنم به شانه

چونانش به سختی همی کشیدم

چون مور که گندم کشد به خانه

با موی به خانه شدم، پدر گفت:

منصور کدام است ازین دوگانه؟

گوید که صاحب بن عبّاد برای امتحان بدیع‌الزمان همدانی از او خواست که این ابیات را به تازی ترجمه کند و او بی‌تأمل گفت:

سرقتُ من طرّته شَعره

حین غذا یمشطها بالمشاط

ثم تدلحت بها مثقلا

تدلح النّمل بحب الحناط

قال ابی: «من ولدی منکما؟

کلا کما یدخل سمّ الخیاط»

(نک: عوفی، ص۲۵۵)

و همو وقتی که دو بیت زیر را از ابوشکور بلخی نقل می‌کند:

از دور به دیدار تو اندر نگرستم

مجروح شد آن چهره بر حُسن و ملاحت

وز غمزه تو خسته شد آزرده دل من

وین حکم قضایی است جراحت به جراحت

گوید که ابوالفتح بستی این ابیات را به تازی ترجمه کرده است:

رمیتک عن حکم القضاء بنظره

و مالی عن حکم القصاص مناص

فلمّا جرحت الخدّ منکم بمقلتی

جرحت فؤادی، و الجروح قصاص

(همان، ص۲۵۹)

ابومنصور ثعالبی هنگامی که از ابوالقاسم اسماعیل بن احمدالشجری یاد می‌کند، گوید از اشعار نغز او در بیت زیر است:

ان شئت تعلم فی الآداب منزلتی

واننی قد عدانی العز و النعم

فالطرف و السیف و الاوهاق تشهد لی

و العود و النرد و الشطرنج و القلم

(ثعالبی، ج۴، ص۱۷۶)

که مأخوذ از دو بیت فارسی زیر است که آغاجی گفته است:

ای آن که نداری خبری از هنر من

خواهی که بدانی که نی‌ام نعمت‌پرورد

اسب آر و کمند آر و کتاب آر و کمان آر

شعر و قلم و بربط و شطرنج و می و نرد

(عوفی، ص۳۲)

و نیز او وقتی که از ابومنصور ابن ابی علی‌الکاتب نام می‌برد، می‌گوید: وله شعر عربی کقوله فی ترجمه شعر فارسی حیث قال:

لیس کل الذی انتصی من دواه

قلما بالغ العلی بالاداه

ان حمل العصا لغیر بدیع

قلبها حیه من المعجزات

فارسیه:

نه هر کو ق