پاورپوینت کامل نام ها و نشان ها ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نام ها و نشان ها ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نام ها و نشان ها ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نام ها و نشان ها ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

سفری به قلمرو خیال‌انگیز «ذهن لقب‌گذار» ایرانیان در تاریخ
اصطلاحات عامیانه مردمان هر سرزمین یکی از منابع مهم برای جست‌وجو و کنکاش در تاریخ اجتماعی به‌شمار می‌رود. از دریچه بررسی این اصطلاحات می‌توان به رفتارها، کنش‌ها و واکنش‌های شخصی و اجتماعی آن مردمان در دوره‌های گوناگون تاریخی پی برد. «لقب» و «لقب‌گذاری» در فرهنگ ایرانی، به یکی از ویژگی‌های مهم رفتاری مردمان این سرزمین بدل شده است. شاید تاکنون کمتر به این مسأله توجه کرده باشیم که لقب‌گذاری روی یکدیگر در میان ایرانیان، از گذشته‌های دور تا امروز، رواج فراوان داشته است. زمانی هم که موضوع «لقب در تاریخ» مطرح می‌شود، ذهن‌ها به‌سوی القابی می‌رود که شاهان از گذشته‌های دور بر خود و نیز بر درباریان به‌ویژه در سده‌های اخیر و مشخصا در دوره قاجار می‌گذاشته‌اند.

سفری به قلمرو خیال‌انگیز «ذهن لقب‌گذار» ایرانیان در تاریخ
اصطلاحات عامیانه مردمان هر سرزمین یکی از منابع مهم برای جست‌وجو و کنکاش در تاریخ اجتماعی به‌شمار می‌رود. از دریچه بررسی این اصطلاحات می‌توان به رفتارها، کنش‌ها و واکنش‌های شخصی و اجتماعی آن مردمان در دوره‌های گوناگون تاریخی پی برد. «لقب» و «لقب‌گذاری» در فرهنگ ایرانی، به یکی از ویژگی‌های مهم رفتاری مردمان این سرزمین بدل شده است. شاید تاکنون کمتر به این مسأله توجه کرده باشیم که لقب‌گذاری روی یکدیگر در میان ایرانیان، از گذشته‌های دور تا امروز، رواج فراوان داشته است. زمانی هم که موضوع «لقب در تاریخ» مطرح می‌شود، ذهن‌ها به‌سوی القابی می‌رود که شاهان از گذشته‌های دور بر خود و نیز بر درباریان به‌ویژه در سده‌های اخیر و مشخصا در دوره قاجار می‌گذاشته‌اند. این مسأله نیز بیشتر توجه را جلب می‌کند که لقب‌های یادشده در دوره قاجار، «فروشی» بوده‌اند و ماجرا تا آن‌جا پیش می‌رود که فروختن و خریدن لقب، به تعبیر تاریخ‌نگاران به یکی از امراض اعیانی در میانه‌ها و نیمه پایانی دوره قاجار بدل می‌شود. لقب‌های شاهانه و درباری اما در این‌جا از گستره بررسی‌مان بیرون است. آنچه موردنظرما است، لقب‌هایی بوده که مردمان کوچه و بازار در زندگی روزمره بر یکدیگر می‌گذاشته‌اند. لقب‌گذاری مردم روی یکدیگر در تاریخ ایران، به سنتی پاینده و البته قابل‌تامل در فرهنگ ساکنان این سرزمین بدل شده است. گسترش این لقب‌گذاری‌ها به اندازه‌ای بوده که آن را به‌عنوان یک سوژه مهم رفتار شخصی و اجتماعی ایرانیان در تاریخ، قابل مطالعه و بررسی کرده است.

شعبان بی‌مخ،
رضا یه‌وری و مصطفی دیوونه!
این بخش از گفت‌وگوی شعبان جعفری که در کتاب «خاطرات وی» آمده است، به زبانی ساده، رواج لقب و لقب‌گذاری در میان مردمان جامعه ایرانی را نشان می‌دهد.
«چرا این لقب «شعبان بی‌مخ» را به شما دادند؟» لا‌اله‌الا‌الله، شروع شد! [خنده] خدمت شما عرض کنم، ما مدرسه که می‌رفتیم، با همین تیمسار مهدی رحیمی خدابیامرز و اون تیمسار رضا عظیمی که گردنش اینجوری [سر را به سمت راست کج می‌کند] بود، تو یه کلاس بودیم. بعد که معلم میومد و بچه‌ها می‌خواستن برن دستشویی، اینجوری می‌کردن [انگشت سبابه را به نشان اجازه گرفتن بالا می‌برد] اونوقت معلم می‌گفت: «برو! من اینکارو نمی‌کردم، هر وقت می‌خواستم راهمو می‌کشیدم می‌رفتم بیرون. اونوقت معلمه با انگشت میزد به شقیقه‌ش و به بچه‌ها می‌گفت: «مخش خرابه! مخ نداره!» از همونجا اینا اسم مارو گذاشتن «بی‌مخ». همون سپهبد عظیمی، اونم یه‌وری بود دیگه. همه بهش میگفتن «رضا یه‌وری» چون گردنش کج بود دیگه.
«پس آن دوره لقب گذاشتن رایج بود؟»
می‌گفتن دیگه. هرکسی تو محل یه لقبی داشت. اون‌وقت‌ها مرسوم بود از بچگی وقتی یه لقب‌ رو کسی می‌ذاشتن، روش می‌موند.
«گمانم لقب شما مشهورترین لقب ایران باشد، کسی نیست که آن را نشنیده باشد».
می‌خوام یه‌چیزی براتون تعریف کنم. تو باشگاه هر وقت ورزش داشتم، بعدش صحبت می‌کردم. یه روز مصطفی دیوونه اون بالا نشسته بود. منم تو گود داشتم صحبت می‌کردم. هرچی ما می‌گفتیم این تصدیق می‌کرد، سرشو تکون می‌داد و می‌گفت: «درسته!» زورخونه‌م حالا شلوغ! منم یه‌وقت گفتم: «بالاخره حرفای یه بی‌مخو یه دیوونه باید تصدیق کنه دیگه! اینهمه آدم این‌جا نشسته هیشکی حرف نمیزنه، تو هی کله‌تو تکون میدی!» [خنده]».
این یاسمن لطیف‌اندام!
بخشی از این لقب‌گذاری‌ها می‌تواند برگرفته از فرهنگ و سنت‌های عربی باشد. اعراب از گذشته‌های دور، افزون بر نام هر فرد، لقب یا کنیه‌ای برای او برمی‌گزیدند که بیشتر بدان نامیده می‌شود. نام هر فرد درواقع در حاشیه لقب و کنیه او قرار می‌گرفت.
پیچیدگی‌های رفتاری جامعه ایرانی می‌تواند یکی از عوامل لقب‌گذاری بر دیگران به‌ویژه نزدیکان و پیرامونیان قلمداد شود. سرزمین ایران از نظر جغرافیای سیاسی، از هزاره‌های دور در یک منطقه حساس و در مسیر حرکتی اقوام گوناگون قرار داشته است. رخداد جنگ‌ها، لشکرکشی‌های بزرگ و کوچ قبایل صحراگرد در مسیری که ایران امروز در آن جای گرفته، تغییرات بزرگ تمدنی، سیاسی و اجتماعی را درمیان ایرانیان موجب شده است. توصیف این شرایط از سخن امروزمان بیرون است. این دگرگونی‌های بزرگ اما به‌ویژه در حوزه اجتماعی، بر رفتارها و خلقیات ایرانیان تاثیرهایی شگرف برجای گذاشته است. مهم‌ترین اثر آن را می‌توان در پیچیدگی‌ها