پاورپوینت کامل بازگشت به سرشت انسانی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل بازگشت به سرشت انسانی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل بازگشت به سرشت انسانی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل بازگشت به سرشت انسانی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان سال گذشته آماده شدم برای شرکت در مراسم احیا.ساعت حدود یک بامداد در یکی از خیابان های تهران در حاشیه خیابان یک دستگاه وانت توقف کرده بود و انبه می فروخت. بالای انبه ها روی تکه ای مقوا قیمتی را نوشته بودکه نصف قیمت معمول بود.من نیز چون دیگران، به گمان ارزانی، سرعتم را کم کردم دیدم فروشنده هم لباس مشکی به تن دارد و هم مشغول شنیدن دعای جوشن کبیر از رادیواست.خوشحال شدم یک تیر و چند نشان،خرید میوه ارزان از فروشنده ای دین دار ومحب علی بن ابیطالب(ع).ماشین را به سختی به کناری راندم توقف کردم آمدم کنار فروشنده، دیدم زیر کلمه “کیلو” با قلمی بسیار ریز نوشته شده “نیم”. خوب طبیعی است که تعدادی از مشتری ها در حالی که ناراحت بودند رفتند و عده ای هم با اکراه خرید کردند که این معامله معلوم نیست درست باشد، چرا که شرط صحت معامله وفق فرمان قران باید با رضا و رغبت دو طرف معامله باشد[۱].

حکمت روزه داشتن بگذار/ باز هم گفته و شنیده شود
صبرت آموزد و تسلط نفس/ و ز تو شیطان رمیده شود
دیوان شهریار
شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان سال گذشته آماده شدم برای شرکت در مراسم احیا.ساعت حدود یک بامداد در یکی از خیابان های تهران در حاشیه خیابان یک دستگاه وانت توقف کرده بود و انبه می فروخت. بالای انبه ها روی تکه ای مقوا قیمتی را نوشته بودکه نصف قیمت معمول بود.من نیز چون دیگران، به گمان ارزانی، سرعتم را کم کردم دیدم فروشنده هم لباس مشکی به تن دارد و هم مشغول شنیدن دعای جوشن کبیر از رادیواست.خوشحال شدم یک تیر و چند نشان،خرید میوه ارزان از فروشنده ای دین دار ومحب علی بن ابیطالب(ع).ماشین را به سختی به کناری راندم توقف کردم آمدم کنار فروشنده، دیدم زیر کلمه “کیلو” با قلمی بسیار ریز نوشته شده “نیم”. خوب طبیعی است که تعدادی از مشتری ها در حالی که ناراحت بودند رفتند و عده ای هم با اکراه خرید کردند که این معامله معلوم نیست درست باشد، چرا که شرط صحت معامله وفق فرمان قران باید با رضا و رغبت دو طرف معامله باشد[۱].
این رخداد علاوه بر اینکه سوژه ای شد برای سخنرانی آن شبم، ذهنم را نیز تا کنون به خود مشغول کرده است که چگونه این رفتار غیر اخلاقی که مشابه آن بلکه بدتر در میان اقشار مختلف جامعه اسلامی ما به وفور یافت می شود،با آیین های عبادی و دینی که هر روز سامان یافته تر توسعه می یابد، قابل جمع است؟
ظاهر گرایی در هر چیزی به ویژه در مسایل دینی آفت تغییر و کمال است و بی توجهی به این آفت نه تنها موجب ایستایی و بی حرکتی انسان می شود بلکه ممکن است او را به ورطه هلاکت و خود شیفتگی در این هلاکت نیز قرار دهد.انحراف از قوانین نظام خلقت؛ که همانا سرشت الهی انسان است[۲]هلاکت بنیادی آدمی است.تشریع عبادات و مناسک دینی در واقع برای حفاظت از کیان الهی انسان است نه هدف نهایی.بنابر این اگر انسان عبادات و مناسک عبادی را اصل و هدف بداند و از هدف واقعی که همانا زندگی سراسر پاک الهی – انسانی است غافل شود، ممکن است همین عبادات، او را به خود شیفتگی انداخته و فاصله اش را از زیست پاک انسانی دور کند.این دست انسان ها تصور می کنند عبادات جبران تقصیر می کنند و می توانند جایگزین رفتار ناتمام و نادرست انسان باشند، تا جایی که این انحراف می تواند توجیه گر ناراستی ها هم بشود که اوج زیان و خسارت جبران ناپذیر انسان است.خداوند این انسان ها راتلاشگران در گمراهی معرفی می کند که در توهم نیک کرداری، گرفتارند[۳].
نا آگاهی نسبت به معارف الهی و مقاصد شریعت و پیروی های کورکورانه و عبادات بر اساس مصالح شخصی نیز از آفاتی است که موجب زیان انسان است و انسان را به جایگاه حقیقی خود نمی رساند.قران کریم در قوم بنی اسرائیل دو گروه را معرفی می کند که عامل عقب ماندگی و انحطاط اخلاقی جامعه بودند، یکی «تحریف کنندگان حقیقت» و دیگر «عوام و نا آگاهانی» که کور کورانه از خیالات و اوهام دیگران و خود پیروی می کنند[۴].اگر قران قوم بنی اسرائیل را مثل زده به این معنا نیست که این خطر اقوام و ادیان دیگر را تهدید نمی کند،همگان در معرض نا آگاهی و پیروی کور و نهایتا انحطاط اخلاقی هستیم. پیامبر گرامی اسلام می فرماید: دو رکعت «نماز با توجه» از شب زنده داری غافلانه بهتر است[۵]. روایاتی که توصیه به فهم و اندیشه پیش ازعمل کرده اند بسیار است و قران کریم به فراوانی، انسان را به آگاهی،تعقل،تدبر،و… دعوت کرده است و از کسانی که بدون آگاهی و یا با آگاهی اندک به امری چون عبادت پرداخته اند مذمت کرده است[۶].
بنا بر این عبادات و آیین های دینی در واقع می توانند هموار کننده راه بندگی صحیح باشند و انسان را در مسیر بندگی واقعی قرار دهند حال آنکه درک نادرست از همین عبادات می تواند موجب گمراهی شده و افراد با وجدان آسوده تری ستم کنند؛ از این رو بنده واقعی خدا کسی است که اولا از هر گونه پلیدی،پلشتی،زشتی در اندیشه و گفتار وعمل تحت هر پوشش و توجیهی دوری گزیند و ثانیا منشاء خیرات و برکات وعمل صالح باشد.
خداوند سبحان برای هر یک از عبادات هدفی را بیان می کند تا به نوعی بندگان را در مسیر نزدیک کردن به خود قرار دهد.
خداوند حج را بر بنده اش واجب کرد تا پس از استطاعت فکری و توانمندی های دیگر در جوامع مسلمین حضور یابد و از بهره مندی های آنها آگاه شود،تجربیات علمی،فرهنگی،اجتماعی،اقتصادی و…را دریافت و به کار گیرد و از طرف دیگر از تجربیات و بهره مندی های خود، دیگران را بهره مند کند تا همواره جامعه مسلمین در حرکت رو به جلو و پیشرفت باشند[۷].غرض از وجوب حج به زحمت افتادن مسلمین و تحمل هزینه های سنگین مالی،جسمی و صرف عمر به منظور یک سری اعمال نیست تا یک نفر معنون به نام حاجی شود.
تفرقه، اختلاف و تشتت در میان مسلمین و عقب ماندگی بسیاری از جوامع اسلامی با وجود سالانه میلیاردها دلار هزینه از سوی مسلمانان برای سفر به حج، در حالی که بسیاری از برادران هم وطنشان از فقر در رنج هستند، حاصل بی توجهی به حکمت و فلسفه این عبادت الهی است.
نماز از جمله عباداتی است که اگر توجه جدی به فلسفه آن شود و جامعه نمازگزاران به آن عمل کنند دیگر در میان ایشان هیچ ناپسندی دیده یا شنیده نمی شود.تصور چنین فضای معطر و نورانی ای، انسان را به وجد می آورد.اقامه صلات که خواست حضرت حق است؛ در واقع به معنای اقامت در منطقه و حوزه پاک نماز و در جوار خدای بی همتا است و با خواندن نماز متفاوت است.خداوند از انسان قرائت نماز نخواسته است بلکه اقامه آن را خواسته است.بنا بر این تصور مقیم نماز بودن[۸]هر نمازگزاری را از زشتی ها و نا پسندی ها دور می کند.آیا در جامعه مسلمین و در میان جماعت نمازگزاران عمل ناپسند یافت نمی شود؟اگر یافت می شود ناشی از چیست؟ مگر خداوند جل و اعلی نفرمود اقامه نماز کنید زیرا نماز شما را از هر زشتی باز می دارد[۹]؟یا مگر نفرمود اقامه نماز همواره یاد مرا در خاطر شما نگه خواهد داشت و منم معبود یکتا و فقط باید تابع من باشید[۱۰]؟آیا این همه دروغ،تهمت،اختلاس،بی اخلاقی،خشونت،تکفیر در میان کفار و بی نمازها است؟بنا براین باید بپذیریم که از اصل جا مانده ایم و به قالب(ظاهر) متوسل شده ایم.
بیگانگی با هدف و مقصد نماز گاهی می تواند نمازگزار را حتا در میان نماز مرتکب بزرگترین منکر و زشتی کند؛ مثل اینکه کسی مشغول خواندن نماز باشد و