پاورپوینت کامل دستگاه‌های مجازی زاویه‌ی دید به‌مثابه مولد سویه‌های مختلف زبان ۳۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل دستگاه‌های مجازی زاویه‌ی دید به‌مثابه مولد سویه‌های مختلف زبان ۳۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل دستگاه‌های مجازی زاویه‌ی دید به‌مثابه مولد سویه‌های مختلف زبان ۳۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل دستگاه‌های مجازی زاویه‌ی دید به‌مثابه مولد سویه‌های مختلف زبان ۳۴ اسلاید در PowerPoint :

بعضی از نویسندگان برجسته‌ی داستان‌نویسی با بداعت در نحوه‌ی خیره شدن به وقایع محتمل، زندگی انسان را عینیت می‌بخشند، به‌طوری‌که اغلب سرگشتگی منتج به پرسش از هستی را در شکل وقایع مشروح مکتوب می‌کنند تا پرسش از هستی را که موضوع اندیشه‌شان فرض می‌شود با طیف مخاطبانشان در میان بگذارند.

بعضی از نویسندگان برجسته‌ی داستان‌نویسی با بداعت در نحوه‌ی خیره شدن به وقایع محتمل، زندگی انسان را عینیت می‌بخشند، به‌طوری‌که اغلب سرگشتگی منتج به پرسش از هستی را در شکل وقایع مشروح مکتوب می‌کنند تا پرسش از هستی را که موضوع اندیشه‌شان فرض می‌شود با طیف مخاطبانشان در میان بگذارند.

زاویه‌ی دید دستگاهی است مشتمل بر تضریب نوع نگاه راوی و نحوه‌ی روایتش؛ به تعبیری نحوه‌ی نگاه راوی در شکل زبانش مستحیل شده و در ظرف زبان نمود می‌یابد. در آثار متقدم رمان زاویه‌ی دید دانای کل به‌مثابه روایت نگاهی که اشراف بر همه‌چیز داشت و با انتخاب هرآن‌کسی که در چرخه‌ی مقدرات داستانش نقش داشت رمان را بسط و توسعه می‌داد و مقدرات داستان را شکل می‌داد، هرچند که مکانیسم این نحوه روایت بر گزینشگری نویسنده مشتمل بود؛ یعنی اینکه نویسنده از طریق تعداد زیادی امکان هرآنچه که نویسنده لازم می‌دید تشریح می‌کرد و روایت می‌نمود، گذشته‌ی آدم‌ها و اشیای داستان را می‌دانست و اگر لازم می‌دانست روایت می‌کرد؛ و این بقایای نگاهی بود که انسان خود و زمین را مرکز جهان می‌پنداشت. به‌تدریج به تناسب درک انسان از موقعیتش در هستی، نحوه‌ی نگاهش تحول یافت، فی‌المثل وقتی کشف کرد که زمین مرکز هستی نیست بلکه در کلیت هستی سیاره‌ی بی‌مقداریست که در حاشیه‌ی کائنات وجود دارد، نگاه خود را آن‌طور که از منظر اِشراف نداشته نباشد، نزول داد.

فی‌الواقع شاید بتوان با نحوه‌ی تحول در اِعمال زاویه‌ی دید متون داستانی تاریخ ادبیات داستانی را نوشت، زیرا اشراف انسان بر موقعیت خود در جهان بر نحوه‌ی دیدن و روایتش در ادبیات داستانی تأثیر مستقیم می‌گذاشت. نویسنده به‌عینه می‌دید که یک ذهن و یک نگاه هرگز قادر نخواهد بود بر همه‌چیز اشراف داشته باشد. بنابراین می‌توان نحوه‌ی اعمال زاویه‌ی دید در هر داستان را ناشی از نحوه‌ی معماری اندیشیدن و نگریستن داستان‌نویس دانست، فی‌الواقع نحوه‌ی اعمال زاویه‌ی دید، به تعبیری شارح نحوه‌ی نگاره‌ی نویسنده بود. از این منظر می‌توان استنباط کرد که نحوه‌ی دیدن داستان‌نویس به هستی و موضعش نسبت به موقعیتش در هستی چگونه است. حتی نحوه‌ی زاویه‌ی دید منتج به رفتار خاص نویسنده با کلمات می‌شد که با هر تقدم و تأخر کلمه‌ای، نحوه‌ی تأویل و درک تغییر می‌کرد.

بی‌شک بازتاب و به‌کارگیری علوم در ساخت‌وساز و برافراشتن چرخه‌های صنعت منتج به ایجاد جهان نو، نقش مستقیم داشته است. انسان با کشف و یافتن رازهای علوم، جهانی بدیع را برای خود تدارک دید، قطعاً این جهان نو، نحوه‌ی دیدن و تفسیرش از هستی را تحت تأثیر قرار داد، وقتی از طریق علوم دریافت که هر جزء به نظر ناچیز چه نقش قاطعی بر چرخه و سمت‌وسو و ساخت و کار هستی دارد، نقش آن را در شکل زندگی خود نیز دریافت و همچنان‌که در دنیای علم دریافته بود، نقش جزئیات را نیز در زندگی روزمره‌ی خود دریافت و به‌عینه می‌دید که کوچک‌ترین تغییری در زمان و مکان نتیجه‌ی وقایع را تغییر می‌دهد؛ بنابراین ناگزیر شد رد جزئیات را در زندگی خود بزند و به این نتیجه رسید که جهان با همه‌ی ابعاد بزرگش متشکل از اجزای بی‌شماریست که به ساخت و کار جهان جهت می‌بخشد؛ بنابراین رد تأثیرات این جزئیات را در زندگی خود دریافت، تسری و تأثیر و نقش این جزئیات به گونه‌ای بود که حتی تأثیر آن بر مقدراتی بدیهی می‌نمود که ماقبل از آن، انسان آن‌ها را اصل و مرتبط با ماوراءالطبیعه می‌دانست و به همین دلیل نقش ماوراءالطبیعه در تاریخ انسان کم‌رنگ شد. باید در نظر داشت که بخش عمده‌ای از دیدگاه بشر در طول تاریخ ملهم از ماوراءالطبیعه بوده است.

نحوه‌ی روایت داستان‌نویس با زاویه‌ی دیدی که اعمال می‌کند عینیت می‌یابد و این عینیت یافتن متناسب با به‌کارگیری زاویه‌ی دید به اشکال متنوعی از تشکل وقایع نور می‌تاباند، همچنین همه‌ی عناصر داستان از طریق زاویه‌ی دید بازتاب می‌یابد. شاید یکی از مهم‌ترین عناصر داستان‌نویسی موقعیتی سیال داشته است، به طور مثال در زاویه‌ی دید اعمال‌شده در آثاری با زاویه‌ی دید دانای کل، روایتگر نقشی در حوادث و وقایع ندارد، فقط یک روایتگر صرف است؛ ولی در داستان‌ها و رمان‌هایی که راوی اول‌شخص است، خود در کانون همه‌ی وقایع قرار دارد و از طریق کنش و نیز نحوه‌ی روایت، نحوه‌ی رفتار شخصیت مورد نظر را بازتاب و نمود می‌دهد؛ به شکلی علاوه بر اینکه شخصیت خود را که شخصیت کانونی نیز هست، بازمی‌نماید و در مواجهه با وقایع دیگر شخصیت‌های داستان را نیز بازتاب داده و عینیت می‌بخشد.

در زاویه‌ی دید سوم‌شخص راوی ناظر منفعلی است که فقط راوی است و روایت می‌کند، روایتگری که از طریق نگاهش که موضعی حاشیه‌ای دارد داستان را روایت می‌کند و چون موضعی محدود دارد، قادر نیست شاهد همه‌ی وقایع باشد، فقط شاهد بخشی از وقایع است، ولی الباقی وقایع و قضایا را از طریق شنیده‌هایش بازتاب می‌دهد.

اگر دو زاویه‌ی دید اول‌شخص و سوم‌شخص را مقایسه کنیم، به این نتیجه می‌توانیم برسیم که ب