پاورپوینت کامل حافظ و قرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل حافظ و قرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل حافظ و قرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل حافظ و قرآن ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

انس حافظ با قرآن کریم و تأثیر قرآن از جهات گوناگون، امری مسلم و مسأله‌ای است که جمله حافظ‌شناسان در آن اتفاق نظر دارند و برآنند که بی‌گمان یکی از عوامل، یا مهمترین عامل انتخاب واژه «حافظ» به عنوان نام شعری یا تخلص خواجه از سوی وی، حافظ قرآن بودن و انس این شاعر با قرآن کریم بوده است. تأثیر قرآن بر شعر حافظ و تأثّر خواجه از کلام وحی، به‌ طورکلی از دو دیدگاه قابل بررسی است:

انس حافظ با قرآن کریم و تأثیر قرآن از جهات گوناگون، امری مسلم و مسأله‌ای است که جمله حافظ‌شناسان در آن اتفاق نظر دارند و برآنند که بی‌گمان یکی از عوامل، یا مهمترین عامل انتخاب واژه «حافظ» به عنوان نام شعری یا تخلص خواجه از سوی وی، حافظ قرآن بودن و انس این شاعر با قرآن کریم بوده است. تأثیر قرآن بر شعر حافظ و تأثّر خواجه از کلام وحی، به‌ طورکلی از دو دیدگاه قابل بررسی است:

۱ـ از لحاظ صورت یا ساختار: ساختار یا ساختمان غزلهای حافظ که ابیاتش بیش از هر غزل‌سرای دیگر، استقلال، یعنی تنوع و تباعد دارد، بیش از آنچه متأثر از سنت غزل‌سرایی فارسی باشد، متأثر از ساختمان سُور و آیات قرآن است. غزل در زبان فارسی، از بابت انسجام یا پراکندگی معنایی دو گونه است:

الف) غزل منسجم یا پیوسته، غزلی است که ابیات آن همانند قصیده انسجام معنایی دارند. تا پیش از ظهور حافظ، غزل غزل‌سرایان از انوری، سنایی، عطار و مولوی تا سعدی دارای پیوستگی و انسجام معنایی است.

ب) غزل پاشان یا نامسنجم و غیرپیوسته، غزلی است که ابیات آن به ظاهر دارای انسجام معنایی نیستند، بلکه در هر بیت مضمونی دیگر و مسأله‌ای متفاوت با مسأله طرح‌شده در بیتهای دیگر مطرح می‌شود. غزل حافظ چنین است و این به تعبیر آربری ـ قرآن‌شناس و حافظ‌شناس انگلیسی ـ انقلابی است که حافظ در غزل کرده است. حافظ دریافت که ضمن حفظ وحدت غزل، می‌توان در یک غزل به طرح چند مضمون بپردازد؛ مضامینی که ظاهراً با یکدیگر بی‌ارتباطند؛ اما پرداخت کلی آنها به گونه‌ای است که در نهایت یک هماهنگی هنرمندانه و دلپذیر می‌یابند.

این مسأله چنان‌که برخی گمان کرده‌اند، ربطی به عملکرد کاتبان در برهم زدن ترتیب و توالی منطقی ابیات غزلها ندارد، بلکه بدان سبب است که سبک شعر حافظ چونان قرآن کریم خطی و تک‌مضمونی نیست؛ یعنی حافظ اسیر یک خط باریک معنایی نیست که ملزم باشد آن ‌را از آغاز تا پایان غزل دنبال کند؛ بلکه سبک وی حجمی ـ حلقوی است و سیری دوری و دایره‌ای دارد و در همه سو می‌گسترد ؛ یعنی در عین حفظ وحدت، به مضامین مختلف می‌پردازد و سراپا حضور و هشیاری است، درست مثل نفس آدمی با تداعی معانی غریب آن که بسیار چیزها را در فیضان خویش می‌گنجاند و همه چیز را در خود حل می‌کند، ولی وحدت و هویت خود را از دست نمی‌دهد.

پیش از آربری، گوته بـا سیال خـواندن شعر حافظ، و هامر ـ پورگشتال با تشبیه آن به گردن‌بند مروارید که دانه‌های [= ابیات] آن را رشته‌ای نامرئی به هم می‌پیوندد، به گسستگی ظاهری غزل حافظ توجه کرده بودند و آربری در واقع، بار دیگر از این معنا سخن گفت.

سنجش غزلهای حافظ با قصاید و مثنویهای او که نسبت به غزلها منسجم‌ترند، این حقیقت را روشن می‌سازد که به‌هیچ روی قصاید و مثنویها هنری‌تر و مؤثرتر از غزلهای این شاعر نیستند و این بدان معناست که گسستگی ظاهری غزلها و پیوستگی باطنی آنها و در یک کلام، قرآن‌گونگی آنها موجب بی‌مانندی‌شان شده است، درست همان‌گونه که سوره یوسف(ع) با انسجام معنایی آن، به هیچ روی هنری‌تر و مؤثرتر از سوره‌های دیگر قرآن کریم نیست. از سوره‌های کوتاه چند آیه‌ای قرآن کریم گرفته تا یک مورد مشهور یعنی آیه «دینر تداینر مداینه» (بقرهر۲ر۲۸۲)، که یک صفحه منسجم است در سایر سوره‌ها، که ۸۰ تا ۹۰درصد قرآن کریم را تشکیل می‌دهد، از مسائل گوناگون، اعم از احکام، اخلاق، آیات الهی، زندگی پیامبران و صالحان، ایمان و اسلام، کفر و زندقه و نفاق، مرگ و زندگی و مسائل مختلف دیگر سخن در میان آمده است؛ چنان‌که در بلندترین سوره قرآن کریم، سوره بقره، که در حدود دو جزء و نیم قرآن است، و در کتابت مشهور عثمان طه ۴۸ صفحه، افزون بر ۵۰ موضوع طرح شده است، غزلهای حافظ نیز درست و راست به همین صورت، یعنی قرآن‌گونه‌اند و حافظ یک جهان حرف و حکمت و معنا را در یک غزل چندبیتی، غزلهایی غالباً مشتمل بر ۷ تا ۹ بیت، گنجانده، و به تعبیر خودش «لطایف حکمی [را] با کتاب قرآنی» جمع کرده است.

حافظ آن همه حرف را فقط به شرطی و در هیأتی می‌توانسته است باز گوید که شیوه قرآنی در پیش گیرد؛ یعنی بتواند در هر بیت یا هر چند بیت از یک غزل، ساز و سرودی دیگر سر کند و از مسائل گوناگون چون: عشق‌و رندی و رند، زهد ریا، وعظ و واعظ، خرابات و میکده، صومعه و خانقاه، تسبیح و خرقه، شریعت و طریقت، بهار و باغ و گل و خوشباشی و شادخواری و اغتنام فرصت، درس و دعا، وصل و فراق و هجران، پیر مغان و جام‌جم، کیخسرو و سیاوش و همانند آن سخن در میان آورد. این گسستگی ظاهری و پیوستگی باطنی، چه نسبت به قرآن کریم و چه نسبت به غزلهای حافظ، از آغاز نزول وحی و ظهور سخن آسمانی خواجه، پرسش برانگیز و بحث‌برانگیز بوده است و نشان‌دهنده این معنا که اولاً پدیده، پدیده‌ای است تازه و بدیع و با آنچه تا آن زمان ظاهراً با آن همانندی داشته، متفاوت است؛ ثانیاً امری است تأمل برانگیز و جالب توجه که اذهان جستجوگر را به خود می‌خواند و به شگفتی وا می‌دارد، حتى اگر این شگفتی منشأ نقد و انتقاد گردد، چنان‌که در عصر پیامبر(ص) و در زمان نزول وحی، یهودیان در اعتراض به اسلام از تناسق (انسجام) تورات و عدم تناسق قرآن کریم سخن گفتند تا در اصالت قرآن و سرانجام در اصالت و اعتبار آیین اسلام القای شک کنند و خطاب به پیامبر(ص) گفتند: ما نیز همانند آنچه تو آورده‌ای، می‌توانیم فراهم آوریم و در نتیجه آیه «قُل لئن اجتمعت الانسُ و الجنُّ على ان یأتوا بمثل هذا القرآن لا یأتون بمثله» (اسراءر۱۷ر ۸۸) نازل شد. بعدها نیز این پرسش به صورتهای گوناگون طرح شد و این سخن در میان آمد که اگر قرآن جزء جزء و قسمت به قسمت می‌بود، یعنی طبقه‌بندی موضوعی می‌داشت و هر دانش در جای خود قرار می‌گرفت، نظم آن بهتر و فایده آن افزون‌تر می‌شد و قرآن‌شناسان چنین پاسخ آوردند که: اولاً جمع مسائل مختلف در سوره‌ای واحد و در یک گروه از آیات، دارای