پاورپوینت کامل ترجمه به مثابه حرفه؛ ترجمه به مثابه رویداد ۳۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ترجمه به مثابه حرفه؛ ترجمه به مثابه رویداد ۳۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ترجمه به مثابه حرفه؛ ترجمه به مثابه رویداد ۳۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ترجمه به مثابه حرفه؛ ترجمه به مثابه رویداد ۳۸ اسلاید در PowerPoint :

در ادامه برنامه‌های پنجشنبه‌های مؤسسه مطالعات سیاسی اقتصادی پرسش، سمینار وضعیت ترجمه در ایران با سخنرانی اساتیدی چون مراد فرهادپور، محمد مالجو، سیاوش جمادی، عادل مشایخی،صالح نجفی و تایماز افسری برگزار شد. سمیناری که درابتدا به نظر می رسید به دنبال نوعی آسیب‌شناسی از وضعیت ترجمه در ایران است؛ نوعی آسیب‌شناسی که با توجه به سیل ترجمه‌های دم دستی و دست چندم در بازار نشر امروز بسیار ضروری به نظر می‌رسید. اما آنچه که در این سمینار بیان شد علی‌رغم انتظار حضار با نوعی پراکندگی موضوع همراه بود. گزارش زیر سخنان عادل مشایخی در این سمینار است. عنوان سخنرانی او «ترجمه، زبان، اندیشه» بود اما او در این سخنرانی به دو مساله ترجمه به مثابه حرفه و ترجمه به مثابه رویداد پرداخت.

معصومه آقاجانپور: در ادامه برنامه‌های پنجشنبه‌های مؤسسه مطالعات سیاسی اقتصادی پرسش، سمینار وضعیت ترجمه در ایران با سخنرانی اساتیدی چون مراد فرهادپور، محمد مالجو، سیاوش جمادی، عادل مشایخی،صالح نجفی و تایماز افسری برگزار شد. سمیناری که درابتدا به نظر می رسید به دنبال نوعی آسیب‌شناسی از وضعیت ترجمه در ایران است؛ نوعی آسیب‌شناسی که با توجه به سیل ترجمه‌های دم دستی و دست چندم در بازار نشر امروز بسیار ضروری به نظر می‌رسید. اما آنچه که در این سمینار بیان شد علی‌رغم انتظار حضار با نوعی پراکندگی موضوع همراه بود. گزارش زیر سخنان عادل مشایخی در این سمینار است. عنوان سخنرانی او «ترجمه، زبان، اندیشه» بود اما او در این سخنرانی به دو مساله ترجمه به مثابه حرفه و ترجمه به مثابه رویداد پرداخت.

ترجمه به مثابه حرفه

سعی می‌‌کنم ذیل دو عنوان به نکاتی در مورد ترجمه اشاره کنم: ترجمه به‌مثابه حرفه؛ ترجمه به‌منزله رویداد. نخست، ترجمه به‌مثابه حرفه. روز جهانی ترجمه همان‌طور که می‌دانید سالروز مرگ ژروم قدیس است؛ مترجم کتاب مقدس به زبان لاتین. به ارتباط ترجمه با ترجمه متون مقدس و نتایجی که از این ارتباط می‌توان گرفت، اشاره نمی‌کنم. درواقع، از این مناسبت می‌خواهم روزنه‌ای به ترجمه به‌‌مثابه حرفه باز کنم. در صحبت از روز جهانی ترجمه معمولا به اعلامیه جهانی یونسکو درباره «گوناگونی فرهنگی» اشاره می‌شود. در بخشی از این اعلامیه آمده: «گوناگونی فرهنگی‌‌ به‌همان اندازه برای نوع انسان ضروری است که گوناگونی زیستی [

biodiversité

] در ساحت زندگی زیست‌شناختی». اهمیت این جمله در پیوندی است که میان «فرهنگ» و «زندگی بیولوژیک» برقرار می‌کند. نقطه برخورد این دو درواقع، «نوع انسان» به‌منزله گونه‌ای زیست‌شناختی است، همان موجودی که سازماندهی و اداره حیات فردی و جمعی‌‌اش (در قالب کالبدهای مفید و جمعیت‌‌ها) دغدغه مشترک نهادهای گوناگون است. این جمله را باید این‌گونه خواند: گوناگونی فرهنگی درست به اندازه گوناگونی زیست‌شناختی در آفریدن هویتی کلی (

general

) به نام نوع بشر، برای ساخت‌بخشیدن به امکان‌‌ها و کنترل کردار‌ها و مهار جریان‌های مزاحم اهمیت دارد. ترجمه به‌منزله حرفه یکی از تکنیک‌‌ها و همچنین جایگاه‌هایی است که در این مکانیسم به کار می‌افتد. مترجم در این چارچوب‌گونه‌‌ای «دلال فرهنگی» است. کارگزاری که گردش و انباشت بخشی از کالاهای فرهنگی را تسهیل می‌کند.

ترجمه به مثابه رویداد

عنوان دوم، یعنی «ترجمه به‌منزله رویداد» کارکرد این حرفه را روشن‌‌تر می‌کند. البته برای سخن‌گفتن از ترجمه به‌منزله رویداد باید منطق تاریخی ترجمه را تحلیل کرد و این تحلیل نیز مستلزم رجوع به تاریخ ترجمه است. یعنی ابتدا باید به وضعیت کنونی ترجمه و ارتباط آن با اکنونِ ما به طور کلی پرداخت و نشان داد مثلا فرایندی به نام ترجمه جریان دارد که با وضعیت کنونی و مقتضیات‌اش سر ستیز دارد و به این معنا «نابهنگام» است. فقط به این ترتیب است که می‌توان از «حقیقت ترجمه» و «ترجمه به‌منزله رویداد» حرف زد. انجام چنین تحلیلی البته وقت و توانِ تحلیلی و داده‌‌های تاریخی بسیار می‌طلبد و نیازی به گفتن نیست که من هیچ‌کدام را ندارم. بنابراین، راه ساده‌‌تری را در پیش می‌گیرم. برای نزدیک‌شدن به «رویداد ترجمه» می‌توان با این پرسش شروع کرد: «ترجمه چه می‌تواند بکند؟» این پرسش را باید در تمایز با پرسش «ترجمه چه می‌کند؟» فهمید. پرسش دوم درواقع، ما را به‌‌ همان «ترجمه به‌مثابه حرفه» می‌رساند. اما پرسش دوم خودبه‌خود این پاسخ و بسیاری از پاسخ‌های دم‌ِدست را در پرانتز می‌گذارد: مثلا این پاسخ که ترجمه، آثار خارجی را در دسترس خوانندگانی که زبان‌های خارجی نمی‌دانند، قرار می‌دهد. نتیجه این پاسخ این است که هرچه بر شمار کسانی که زبان‌های خارجی را می‌دانند افزوده شود، ضرورت ترجمه کمتر می‌شود، تا نقطه‌‌ای حدی که سرانجام اصلا ترجمه به کاری زائد بدل می‌شود.

البته ترجمه این کار را می‌کند، اما این تنها کاری نیست که ترجمه می‌تواند بکند. برداشتی از ترجمه وجود دارد که براساس آن حتی اگر بنابر فرض همه خوانندگان احتمالی زبان «اصلی» را بدانند، باز می‌توان بر ضرورت ترجمه پافشاری کرد. برای رسیدن به چنین برداشتی باید رابطه میان ترجمه و زبان مقصد را مستقل از خواننده بررسی کرد. کاری که ترجمه می‌تواند بکند عبارت است از: «واداشتن زبان فارسی به اندیشیدن». کار ترجمه مسئله‌‌دارکردنِ زبان فارسی است نه کمک به خوانندگانی که زبان مبدأ را نمی‌دانند. این برداشت از رابطه‌ ترجمه و زبان به هیچ‌وجه بدیهی نیست و طرحش به این سرعت نه ناشی از اعتقاد به بداهت آن، بلکه برای پیشگیری از گم‌شدن‌‌اش در انبوه مقدمه‌چینی‌‌ها و توضیحات است. این برداشت از رابطه زبان و ترجمه و تعبیری که از کار مترجم براساس آن شکل می‌گیرد، وقتی ضرورت و اهمیت خود را نشان می‌دهد که «هویت خلل‌ناپذیر» و «اعتمادبه‌نفس» فارسی‌زبان‌ها را به‌منزله «واقعیتی تاریخی» در نظر بگیریم؛ اضطرار این رویکرد زمانی برجسته می‌شود که ب