پاورپوینت کامل وضعیت دوگانه ۳۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل وضعیت دوگانه ۳۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل وضعیت دوگانه ۳۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل وضعیت دوگانه ۳۶ اسلاید در PowerPoint :

احساس دوگانه جهانگردان تاریخی از واکنش مردم ایران نسبت به حضورشان در آیین‌های سوگواری سالارشهیدان

یادداشت‌ها و نوشتارهای سفرنامه‌نویسان غیرمسلمان شرق و غرب عالم در دوره‌های گوناگون تاریخ ایران جدید و معاصر درباره باورمندی ایرانیان به نهضت امام‌حسین(ع) و مناسک مذهبی مرتبط با قیام و سرانجام شهیدان و اسیران آن رخداد بزرگ، بخشی مهم از رویکرد و نگاه بیرونی به اعتقاد شیعه را پیش‌چشمان ما قرار می‌دهند که به‌گونه‌ای تأمل‌برانگیز از پیچیدگی‌ها و درآمیختن شرح مستندگونه و دقیق وقایع با بیان اغراق‌آمیز و پیشداوری‌های ناموجه سرشار است. با یک مطالعه کلی، بیشترین چیزی که از این نوشتارها درک می‌شود، صورتی از دوگانگی است؛ از سویی برخی محدودیت ها برای حضور بیگانگان در آیین‌های مذهبی شیعیان در روزهای عزاداری محرم است و از سوی دیگر یادآوری همه جزییات آنچه در این مراسم مذهبی سالیانه می‌گذرد و خود این سیاحت‌نامه‌نویسان شاهد همه آن تشریفات و رسوم بوده‌اند. خانم کلارا کولیور رایس درباره بزرگداشت یاد و نام امام‌حسین(ع) و یاران ارجمندش در ایران چنین روایت می‌کند، «همه‌ساله، در سیزده روز نخست ماه محرم، شیعیان خاطره و یاد این رویداد را زنده نگاه می‌دارند».

احساس دوگانه جهانگردان تاریخی از واکنش مردم ایران نسبت به حضورشان در آیین‌های سوگواری سالارشهیدان

یادداشت‌ها و نوشتارهای سفرنامه‌نویسان غیرمسلمان شرق و غرب عالم در دوره‌های گوناگون تاریخ ایران جدید و معاصر درباره باورمندی ایرانیان به نهضت امام‌حسین(ع) و مناسک مذهبی مرتبط با قیام و سرانجام شهیدان و اسیران آن رخداد بزرگ، بخشی مهم از رویکرد و نگاه بیرونی به اعتقاد شیعه را پیش‌چشمان ما قرار می‌دهند که به‌گونه‌ای تأمل‌برانگیز از پیچیدگی‌ها و درآمیختن شرح مستندگونه و دقیق وقایع با بیان اغراق‌آمیز و پیشداوری‌های ناموجه سرشار است. با یک مطالعه کلی، بیشترین چیزی که از این نوشتارها درک می‌شود، صورتی از دوگانگی است؛ از سویی برخی محدودیت ها برای حضور بیگانگان در آیین‌های مذهبی شیعیان در روزهای عزاداری محرم است و از سوی دیگر یادآوری همه جزییات آنچه در این مراسم مذهبی سالیانه می‌گذرد و خود این سیاحت‌نامه‌نویسان شاهد همه آن تشریفات و رسوم بوده‌اند. خانم کلارا کولیور رایس درباره بزرگداشت یاد و نام امام‌حسین(ع) و یاران ارجمندش در ایران چنین روایت می‌کند، «همه‌ساله، در سیزده روز نخست ماه محرم، شیعیان خاطره و یاد این رویداد را زنده نگاه می‌دارند».

استقرار رسمی تشیع و تصویرسفرنامه‌ها از سوگواری محرم

«… می‌گویند زمانی که امام‌حسین(ع) می‌خواستند از مدینه به‌کوفه مسافرت کنند، دشمن، ایشان را ۱۰روز تمام تعقیب کرد و تا لحظه شهادت دنبالشان بوده است. در طول مدت سوگواری، ایرانی‌ها لباس عزاداری می‌پوشند، مکدر و غمگین هستند، موی سر خود را اصلاح نمی‌کنند و این خلاف کردار روزانه آنهاست. با قناعت زندگی می‌کنند. …در تمام شهر اردبیل، جنبشی زیاد و مداوم به چشم می‌خورد و مراسم کم‌نظیری در آن‌جا اجرا می‌شود. قبل از روز دهم به این مراسم با یک عزاداری همگانی پایان می‌دهند ولی در شب همان روز مراسم کم‌نظیری برپا می‌شود. مراسم مزبور در حیاط جلوئی مزار شیخ صفی درحالی‌که پرچم بلندی در کنار منبر برافراشته شده است انجام می‌گیرد. …ظهر آن روز خان به سفرا گفت که امشب (بیست‌وچهارم ماه‌می) ایرانی‌ها طی مراسمی، عاشورا را به پایان می‌برند و چنانچه آقایان سفرا مایل به‌دیدن باشند او از آنها دعوت می‌کند تا در این مراسم شرکت کنند…»در کمتر سفرنامه‌ای از دوره‌صفوی مشاهده می‌شود که سفرنامه‌نویسان، به ماجراهای مربوط به آیین‌های عزاداری سیدالشهدا توجهی چندان نشان دهند. برای نمونه در آثاری مشهور مانند سیاحت‌نامه‌های کروشنسکی، فیگوئروا و حتی سفرنامه شاردن، گاه تنها در اندازه اشارتی به این مسأله پرداخته شده‌است. دلیل چنین رویکرد شاید ناشناخته بودن این پدیده برای خارجی‌ها تا آن زمان و تداوم نداشتن حضور ایشان برای پوشش ریزبینانه رخدادها باشد، یا شاید هم اینگونه مراسم در آن روزگار در همه لایه‌های جامعه ایرانی هنوز گستردگی کافی نیافته‌بود. چند روایت مانند سفرنامه دلاواله و سفرنامه اولئاریوس سفیر و سیاح آلمانی که در دوران آخرین پادشاهان آن سلسله به ایران رسید و متن پیشین از وی روایت شده است، را شاید بتوان از نمونه‌های متفاوت در این‌باره یاد کرد که با مطالعه آنها شکوه برگزاری آن آیین‌ها دست‌کم در برخی شهرهای مهم آن دوران را درمی‌یابیم. آنچه در این سفرنامه‌ها به چشم می‌آید، آن است که منع جدی برای حضور خارجی‌ها در آن برنامه‌ها وجود نداشته، حتی از ایشان برای تماشای این مراسم هم دعوت می‌شده است.

خوف کنسول روسی از آیینی‌هزار و دویست ساله

زمانی که سفیران و گردشگران خارجی در کتاب‌ها و گزارش‌هایشان به موضوع مذهب ایرانیان اشاره می‌کنند، در نخستین فرصت و معمولا کمی پس از معرفی امام‌علی(ع) به‌عنوان نقش محوری و اصلی در ماجرای شکل‌گیری تشیع، به مسأله قیام امام‌حسین(ع) و اهمیت آن نزد ایرانیان و جایگاهش در تفکر دینی آنان می‌پردازند؛ درست از همین‌جا هم شرح اتفاقات رخ‌داده در سوگواری‌ها را نشر می‌دهند. نمونه‌هایی برای این ماجرا در چند اثر می‌توان یافت. برای مثال، ‌کلنل یِیت (

Yate

)، کنسول بریتانیا در مشهد در کتاب «سفر به ایران و افغانستان» مربوط به دوره قاجاریه می‌