پاورپوینت کامل جلوه‌هایی از عزت نفس در کلام سخنوران نامی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل جلوه‌هایی از عزت نفس در کلام سخنوران نامی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل جلوه‌هایی از عزت نفس در کلام سخنوران نامی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل جلوه‌هایی از عزت نفس در کلام سخنوران نامی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

در طول تاریخ ادبی کشور، شاعرانی نیز بوده‌اند که مناعت طبع خود را زیر پا گذاشته و از شعر به عنوان نردبانی برای کسب جاه و مال بهره گرفته‌اند. خاقانی در یکی از قطعات خود به عنصری ـ ملک الشعرای دربار محمود غزنوی ـ اشاراتی داشته و یادآور شده است که وی شاعری صاحبقرای بود و مدح نیکو می‌گفت و در جریان فتح هندوستان، در قبال سرودن دو بیت شعر، صدبدره(کیسه) زرّ و یکصد غلام، صله گرفت.

در طول تاریخ ادبی کشور، شاعرانی نیز بوده‌اند که مناعت طبع خود را زیر پا گذاشته و از شعر به عنوان نردبانی برای کسب جاه و مال بهره گرفته‌اند. خاقانی در یکی از قطعات خود به عنصری ـ ملک الشعرای دربار محمود غزنوی ـ اشاراتی داشته و یادآور شده است که وی شاعری صاحبقرای بود و مدح نیکو می‌گفت و در جریان فتح هندوستان، در قبال سرودن دو بیت شعر، صدبدره(کیسه) زرّ و یکصد غلام، صله گرفت. به هر حال، عنصری تجمل‌گرایی را ارزش می‌پنداشت و علْوِ طبع را در آن می‌دید، به گونه‌ای که ظروف آشپزخانه خود را از سیم و زر ساخته بود:

شنیدم که از نقره زد دیگدِان

ز زر ساخت آلاتِ خوان عنصری

به دانش توان عنصری شد و لیک

به دولت شدن چون توان عنصری۳۰

«ناصر خسرو قبادیانی» ـ شاعر بلند طبع خّطه خراسان بزرگ ـ مدح افرادی را که در خورِ ستودن نیستند سَرزنش می‌کند و در قصیده‌ای به مطلع

«نکوهش مکن چرخ نیلوفری را ر برون کن ز سر بادِ خیره سری را» ارزشِ فرا گرِفتن دانش را به انسانها گوشزد می‌کند. از آنجا که آدمی نمی‌تواند «فرشته صورت» شود باید برای «فرشته سیرت شدن» کوشش کند و سپس سخنوری را که به قلب حقایق می‌پردازد مخاطب قرار می‌دهد و می‌گوید:

صفت چندگویی به شمشاد و لاله

رخِ چون مه و زلفک عنبری را؟

به علم و به گوهر کنی مِدْحت آن را

که مایه ست مَر جهل و بدگوهری را

به نظم اندر آری دروغ و طمع را

دروغ است سرمایه مَر کافری را

و سرانجام علّوِ طبع خود را در این می‌داند که ارزش شعر را ـ که گوهری پُر بهاست ـ پاس دارَد و آنرا نثار ناپاکان نکند.

من آنم که در پایِ خوکان نریزم

مر این قیمتی دُرّ نغز دری را۳۱

باید یادآور شویم که عزّت نفس از صفاتی نیست که منحصر به انسانها باشد و برخی از موجودات دیگر(مانند مورچه، عقاب و بازشکاری) جلوه‌هایی از علّو طبع یا عزت نفس را در رفتار خود نشان می‌دهند. در شعر زیر «پروین اعتصامی» شاعر نکته سنج: باریک بین و توانای معاصر، بلندی طبع یک مور را در گفتگو با حضرت سلیمان(ع) به تصویر کشیده است:

به راهی در سلیمان دید موری

که با پای ملخ می‌کرد زوری

به زحمت، خویش را هر سو کشیدی

وزان بار گران، هر دم خمیدی

ز هر گردی، برون افتادی از راه

ز هر بادی، پریدی چون پرِکاه

چنان بگرفته راهِ سعی در پیش

که فارغ گشته از هر کس جز از خویش

به تندی گفت: کای مسکینِ نادان

چرایی فارغ از ملکِ سلیمان

مرا دربارگاه عدل، خوانهاست

به هر خوانِ سعادت، میهمانهاست

بیا زین ره به قصرِ پادشاهی

بخور در سفره‌ی ما هر چه خواهی

بگفت از سور کمتر گوی با مور

که موران را قناعت خوشتر از سور

چو اندر لانه‌ی خود پادشاهند

نوالِ پادشاهان را نخواهند

نیفتد با کسی ما را سروکار

که خود، هم توشه داریم و هم انبار

چو ما خود خادمِ خویشیم و مخدوم

به حکم کس نمی‌گردیم محکوم

مرا امیدِ را حتها ست زین رنج

من این پای ملخ نَدْهم به صد گنج

مرا یک دانه‌ی پوسیده خوشتر

زدیهیم و خراج هفت کشور۳۲

(نوال: بخشش، دیهیم: تاج شاهی، سور: مهمانی)

***

«میر زین‌العابدین اصفهانی» که عارفی وارسته در دوره صفویان بوده است، در قطعه شعر زیر گفتگوی دو باز شکاری را نقل کرده است که از زندگی در کوه و صحرا به ستوه آمده بودند. یکی از آنها به دیگری پیشنهاد می‌کند که بیا به شهر برویم و در یکی از کاخ‌های شاهی اقامت کنیم تا در ناز و نعمت بسر بریم، اما همتای او این پیشنهاد را نمی‌پذیرد، زیرا با آزادگی و عزت نفس آنها منافات داشته است:

یکی ب