پاورپوینت کامل تأملی در معنای ترجمه پهناور ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تأملی در معنای ترجمه پهناور ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تأملی در معنای ترجمه پهناور ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تأملی در معنای ترجمه پهناور ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

روح نو در تن حرف کهن، در واقع جان صاحب سخن است که هرگز از آن برگرفته نمی‌شود.

در مکتب مولانا، عشق، ترجمه پهناور خواست در ضمیر آدمی است که هر اندازه در ترجمه نهاد خواهنده در وجود، مهارت و بساطت و حدت‌نظر و پهناوری به کار رود، معرکه عاشقی به عنوان عالی ترین ترجمه به عرصه ظهور خواهد آمد. عاشق در واقع ضمیر بالنده و جان ناآرام و روح شیدای خود را با بازیگریهای ذوفنون عاشقی ترجمه می‌کند.

اشاره: در بخش نخست این مقاله خواندیم که: ترکیب «ترجمه پهناور» از نوادر مصطلحات ادیبان و عارفان است که جلال‌الدین مولوی در کتاب شریف «مثنوی» خود،آن را به کار برده و مفهومی ژرف و پردامنه و رهگشا برای حوزه‌های فرهنگی و معرفتی ارائه داده است.

مولانا این واژه را در شؤون مختلف حیات بشری و درعرصه تعاملات اجتماعی و گزاره کردن رموز مستتر در متن طبیعت و منویات نانموده آدمیان و حتی مقصود و منظور نهفته در متن از جانب صاحبش به کار برده و بدین وسیله باب مبسوطی از معرفت را در برابر کاوشگران مفتوح کرده است. اینک ادامه این مبحث را پی می گیریم.

***

روح نو در تن حرف کهن، در واقع جان صاحب سخن است که هرگز از آن برگرفته نمی‌شود.

در مکتب مولانا، عشق، ترجمه پهناور خواست در ضمیر آدمی است که هر اندازه در ترجمه نهاد خواهنده در وجود، مهارت و بساطت و حدت‌نظر و پهناوری به کار رود، معرکه عاشقی به عنوان عالی ترین ترجمه به عرصه ظهور خواهد آمد. عاشق در واقع ضمیر بالنده و جان ناآرام و روح شیدای خود را با بازیگریهای ذوفنون عاشقی ترجمه می‌کند.

همین فن شریف از مو، پیچش آن را دریافته و از ابرو اشارتش را می‌بیند و روح عریان معشوق را از متن اعتباری او استخراج می‌کند.

تو مو می‌بینی و من پیچش مو

تو ابرو، من اشارتهای ابرو

ترجمه پهناور همان اشارت روحانیه و لطیفه سبحانیه است که از نمودهای متن به بودش و از بودش به بایدش توجه دارد. «بود» و «باید» از خلال عبارات توسط مترجم فرزانه کشف می‌گردد.کشف جاذبه کیهانی و قانون عمومی جاذبه از مشاهده سقوط یک سیب از درخت، خود ترجمه‌ای گویا و مفصلی از حوادث بدیهی طبیعت است که امروزه، قانون جاذبه خود از ابزارهای مهم ترجمه بسیاری از متون طبیعت واقع شده است. جهان امروز ابزارهای تازه و متدهای بالنده و تئوریهای مدرن برای ترجمه متن طبیعت در دست دارد که پاسخ متن، به این تئوریها کاملاً متفاوت و عمیق، نسبت به قدیم است که ابزارها ابتدائی بود. برخی متون متشابه که تفسیر و ترجمه نمی‌پذیرفت، در اثر دست یازی انسان به ابزارهای نوین و متدهای پیشرفته، به ترجمه مسلم و محکم درآمده است. با این بیان شاید بتوان گفت که متشابه، محکم را در بطن خود دارد که در طی زمان و مکان با دست یازی به تئوری های و بالندگی‌های علمی و ابزارهای مترقی، آن را عینیت می‌بخشد. متشابهات حامل محکمات متون‌اند. مترجم با تجربه‌های امروزین و با استفاده از معلومات مکشوفه عصر، محکمات را از متشابهات استخراج می‌کند. لذا متشابه در محدوده زمانی خاص و موقعیت مکانی و اقلیمی و حوزه فرهنگی معینی از تفسیر ابا می‌ورزد اما با شکستن این محدوده‌ها به ترجمه روشن و صریح تن می‌دهد.

اینکه در متون، موارد غیرقابل ترجمه مطرح گردد خلاف عقلانیت و حکمت است چرا که متن وضعیت نزولی اراده است و نزول در حوزه کلام و مصادیق، مشمولیت آن، در مسیر تفحص و ترجمه بشری است. آنانکه ترجمه پهناور قرآن را مجاز ندانسته و باب تأویل بشری را مسدود بیان می‌کنند، در واقع منکر نزول قرآنند. چرا که قرآن در صورت نزول به حوزه فهم بشری باید که در معرض ترجمه آنان قرار گیرد، ورنه مسئله نزول مورد تردید و انکار قرار می گیرد.

اگر مورد خطاب قرآن انسانها هستند و از طرفی این متن در متشابهات مفهوم و روشن نیست و از تأویل و تفسیر امتناع می‌ورزد و مفهومش واضح و قابل درک نیست. در این صورت صاحب متن را از تبیین منظور خود عاجز و ناتوان معرفی کرده است. بنابراین هیچ متنی وجود ندارد که در مسیر تاریخ و طی زمان و تحولات زمانی و مکانی از ترجمه امتناع ورزد، مقتضیات زمانی ابزارهای جدیدی رابرای بدست آوردن مفاهیم تازه ودرخور، از متن می‌طلبد.

یک نوع ترجمه بازگرداندن و فرودن معقول و مجرد به محسوس است که ترجمه وحی که اکنون بصورت یک مجموعه مکتوب از این نوع می‌باشد. ترجمه متافیزیک و جهان فوقانی و مقولات مجرده به کلام و لفظ و به عبارت دیگر بازگرداندن جلوه‌های لاهوتی به ناسوتی، از این صنف است که این نوع ترجمه نزول نام دارد که نوعی سکولاریته در متن آسمانی محسوب است.

نزول به معنی فرود آمدن و انزال یعنی فرود آوردن، در حیطه فرهنگ. نزول، فرود آمدن معانی در قالب عبارت و موافق فهم مخاطب است. نزول در واقع لباس عبارت بر اندام معانی می‌پوشاند و آرایه‌های عرفی و اقلیمی و زمانی بر مجردات و معقولات می‌بندد تا در حوزه اشتراک عموم و در عرصه تحقیق مخاطبین قرارگیرد. آن عده متشابهات قرآن را از تأویل بشری مبری کرده‌اند در واقع، منکر نزول قرآنند.

نوع دیگر ترجمه، تصاعد بخشیدن و بالابردن و ارتقاء متن به اول و خواستگاه آغازین آن است که درست نقطه مقابل نزول است و به ترجمه تأویلی معروف است. در نزول، معقول و مجرد به محسوس نقل و تحویل می‌شد، اما در تأویل حرکت از محسوس به معقول و فراتر رفتن از ظاهر کلام و درک باطنی آن است. تأویل در لغت به معنی ارجاع هر چیزی به اول آن است.

متون آسمانی ترجمه‌های از نوع اولند که وجهه آسمانی به کسوت زمینی درآمده و پیرایه‌های طبیعی بر آن بسته شده و در واقع حقیقت بی‌عنوان تحت عناوین معروف بشری فرود آمده است. اما همین متون که توسط دانایان و پرعلمان به ترجمه نوع دوم درمی‌آید؛ یعنی از عنوان های طبیعی به ماوراء طبیعت بازمی‌گردد و مفاهیم انتزاعی و پهناوری از آن متون دریافت می‌شود که از ظاهر متن قابل ملاحظه نیست.

ترجمه پهناور از نوع دوم محسوب می شود که از متون مجمل معانی مفصل را استخراج کند نوع اول اختصار تفاصیل است و نوع دوم تفصیل اجمال می‌باشد. مولوی این دو نوع ترجمه را به دو صنف از مردم انتساب کرده و می‌گوید:

بر اهل معنی شد سخن اجمال ها تفصیل ها

بر اهل صورت شد سخن تفصیل ها اجمال ها

اهل معنی از ملاحظات مجمل معانی پهناوری را به ترجمه می‌کشند و این تفصیل مسیر فوقانی دارد؛ چرا که تفصیل، جهت عرشی و آسمانی و فراز را طی می‌کند اما اجمال سیر نزولی و طبیعی دارد.

معانی تا آنجا که ممکن است، به فن ترجمه تنزیل یافته و در حوزه تفاهم بشری قرار می‌گیرد؛ اما تنزیل صرفاً برای توجه و تحریک آدمیان به معالی و بلند جایگاه معنی، معمول می‌گردد. یعنی بوستان با گشاد معنا، چندین نمود و ثمره از حاصل خود را به شهر می‌فرستد