پاورپوینت کامل خشونت و کارآیی گفتگو ۵۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل خشونت و کارآیی گفتگو ۵۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل خشونت و کارآیی گفتگو ۵۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل خشونت و کارآیی گفتگو ۵۱ اسلاید در PowerPoint :

در دنیایی پر از خشونت زندگی می‌کنیم و مرتباً از دشمن و دشمنی و مقاومت‌کردن در برابر دشمن و تلافی‌کردن، داد سخن می‌دهیم. فراموش می‌کنیم که انسانها به هم وابسته‌اند و سرنوشت مشترکی دارند. پیشرفت علوم مختلف و تجربیات جامعه ارتباطی، این بستگی و انسجام را بیش از هر زمان و به طور روشن جلوه‌گر کرده است. دنیای زندگی موجودات این جهان یکی است و همه در تاثیر و تاثر متقابل قرار دارند و هرگونه اعمال خشونت در یک گوشه، تاثیری فراگیر در ارتباطات انسانها در جهان دارد و تاثیر آن به محدوده‌ای که خشونت صورت گرفته محدود نمی‌ماند و آثار سوء آن همه را در برمی‌گیرد.

در دنیایی پر از خشونت زندگی می‌کنیم و مرتباً از دشمن و دشمنی و مقاومت‌کردن در برابر دشمن و تلافی‌کردن، داد سخن می‌دهیم. فراموش می‌کنیم که انسانها به هم وابسته‌اند و سرنوشت مشترکی دارند. پیشرفت علوم مختلف و تجربیات جامعه ارتباطی، این بستگی و انسجام را بیش از هر زمان و به طور روشن جلوه‌گر کرده است. دنیای زندگی موجودات این جهان یکی است و همه در تاثیر و تاثر متقابل قرار دارند و هرگونه اعمال خشونت در یک گوشه، تاثیری فراگیر در ارتباطات انسانها در جهان دارد و تاثیر آن به محدوده‌ای که خشونت صورت گرفته محدود نمی‌ماند و آثار سوء آن همه را در برمی‌گیرد. همان طور که نظریه‌های حفاظت از محیط زیست به این موضوع توجه دارد که عدم توجه به سیستم طبیعت و تخریب یکی از عناصر آن، آثار تخریبی بر کل نظام هستی دارد، خدشه‌دار کردن کرامت یک انسان هم تاثیرات فراگیر بر روابط انسانهای دیگر دارد.

خشونت ابعاد و شکل‌های مختلف دارد. اما بطور کلی زمینه اصلی خشونت شکست ارتباط انسانی و بی‌حرمتی بین افراد است. متاسفانه در جهانی پر از خشونت زندگی می‌کنیم و همه با هم سقوط کرده‌ایم. به جای تفاهم و همدلی و گفتگو با یکدیگر به فکر دفاع در برابر یکدیگر هستیم. عدم گفتگو و نارسایی‌های ارتباط انسانی جوامع را متشنج می‌کند. دفاع‌کردن به گفته «دیوید بوهم» کاری متناسب با زندگی در جنگل است و با زندگی انسانی تناسبی ندارد. درباره موضوعات مورد اختلاف گفتگو چاره‌ساز است تا ریشه‌های خشونت کشف و رفع شود.

تنها با بررسی و تجزیه و تحلیل عوامل مورد اختلاف علل تشنجات مطرح می‌شود و به بیان می‌آید و قابل برطرف‌شدن می‌شود. در چنین حالی متوجه می‌شویم که مطلب خود را به طور دقیق به زبان نیاورده‌ایم. در ضمن، خشونت تنها شامل فرم فیزیکی نیست بلکه هر نوع قضاوت بیجا برچسب‌زدن و بدگویی نسبت به حرمت و شخصیت دیگران نوعی زورگویی و اعمال سلطه است. خشونت وقتی ایجاد می‌شود که به خود شک داریم و جایگاه خود را در زندگی پیدا نکرده‌ایم.

با توجه به مساله ترور که حد نهایی خشونت است و بررسی جوانب مختلف آن روشن می‌شود که تنها فقر عامل ترور نبوده است.

بسیاری از افرادی که دست به ترور زده‌اند افرادی توانا و تحصیل‌کرده هستند. سوال این است که چه شده که این افراد به چنین کارهایی دست می‌زنند. اگرچه تفاوت بین فقیر و غنی و بی‌عدالتی مواد خامی برای خشونت گروه‌های اجتماعی هستند ولی به تنهایی افراد را به شورش وانمی‌دارند… بلکه عوامل روانشناختی و احساسی در آن نقش دارد.

تروریست‌ها وابستگی خاصی هم به عادات و سنت‌های مذهبی نداشته‌اند بلکه خود تصمیم می‌گیرند یک گروه سرسپرده تشکیل دهند و بطور سر سپرده خود را در اختیار اوامر آن گروه قرار دهند. زیرا آنان خود را متعلق به جامعه‌ای که در آن هستند نمی‌بینند. یکی از عواملی که افراد خود را متعلق به جامعه نمی‌بینند آن است که جامعه به آنان اهمیت نمی‌دهد. و این احساس برای آنان بوجود آمده است که اگر در این جا “ما” گفته می‌شود آنان منظور نظر نیستند و در مورد آنان تصمیم گرفته می‌شود و «نه با آنان». چنین وضعیتی می‌تواند زمینه‌ساز خشونت شود. نوعی تحقیر و پست‌انگاری است که باعث برانگیختن شورش می‌شود.

متاسفانه ارگان‌هایی هم هستند که از طریق ماهواره‌ها و شبکه‌های اجتماعی و ارتباطاتی هر روز به گسترش خشونت دامن می‌زنند و طعمه خود را از میان جوانان انتخاب می‌کنند و در نتیجه جوانان قربانی این تبلیغات به شبکه جهانی افراطی می‌پیوندند و «وابستگی به گروه» آنان را به اعمال خشونت می‌کشاند.

تاثیر گروه بر اعمال فرد را روانشناسان از جنبه‌های مختلف بررسی کرده‌اند و معمولاً چنین است که فرد تحت تاثیر گروه قرار می‌گیرد و خود فکر نمی‌کند! احساس و دید این افراد در اثر تجاربشان در جامعه شکل گرفته است و ایجاد چنین گروه‌هایی به اسلام ربطی ندارد. اما ما برای روشن‌شدن زمینه‌های این بلا در قرن بیست و یکم به گفتگو نیاز داریم تا این مسایل را از جنبه‌های مختلف بررسی کنیم و بفهمیم وگرنه مشکلی رفع نخواهد شد. لازم است بفهمیم با چه مشکلی سروکار داریم و لازم است بدانیم که ریشه‌های آن کدام است؟ ظواهر این پدیده خشونت و ترور است. بایستی بررسی کنیم و عمق آنرا بفهمیم. این کار جز با گفتگو در مورد مساله و ریشه‌یابی آن مسیر دیگری ندارد.

انسان از فرهنگ خود نمی‌تواند جدا شود همان‌طور که از بدن خود و از زبان خود جداشدنی نیست. بدون توجه به این امر بین فرهنگ‌ها ارتباط واقعی و همزیستی شکل نمی‌گیرد. در بعضی مواقع در برابر جهانی‌سازی، محله‌گرایی قد علم می‌کند تا حدی که ایدئولوژی از آن ساخته می‌شود و افراد آن قوم با خون خود از آن حمایت می‌کنند. دفاع خشونت‌آمیز از «خودیتِ خود» معمولاً از یک شک و تردید نسبت به خود و از زخمی‌شدن نتیجه گرفته می‌شود. تصویر نیرنگ‌آمیز هستی‌شناسی بیگانه که بر دیگری برچسب می‌زند که کیست؟ و چیست؟ و جامعیت‌دادن به اینکه چه کس دوست است و چه کسی دشمن؟ و چه کسی خودی است و چه کسی بیگانه؟ راهی برای فرار از این طبقه‌بندی‌ها نمی‌گذارد. در چنین مشاجره‌ای زور و خشونت بروز می‌کند که تکنیک‌های بسیار پیشرفته در اختیار دارد. صنعتی‌شدن بدانجا رسیده است که هر دو نوع زور به هم نزدیک شده است. خود کشی‌های بمب‌گذار خود را به ابزار زور تبدیل کرده است. برای برطرف کردن زمینه خشونت باید فضای گفتگو را آماده کرد تا با تعمیق ارتباطات و «فهم از دیگری»، جایی برای فهم مشترکات ایجاد شود.

گفتگو و دیالوگ از مباحثی است که ضرورت آن در دنیای امروز برای ایجاد همزیستی مسالمت‌آمیز و صلح بر کسی بوشیده نیست. ریشه بسیاری از بحران‌ها در سوء‌تفاهمات و شکست گفتگوی واقعی است. در مورد دیالوگ سخن بسیار گفته‌اند و در قرن بیستم رویکرد آن قوت و قدرت یافته است اما سابقه آن به آغاز تاریخ فلسفه بر می‌گردد. سقراط شیوه محاوره و دیالوگ را برای طرح مباحث فلسفی به کار می‌گرفت. امروزه ارتباط بین انسانها و گفتگوی بین آنها را لایه‌های مختلفی پوشانده و تفاهم بین افراد را مشکل کرده است. رویکرد جدید به گفتگو برای کنارزدن این لایه‌ها و برداشت و فهم دیگران متناسب با واقعیت است.

گفتگو بین مردم مشکل شده است. کسی درست به حرف کسی گوش نمی‌دهد. یک نفر یک چیزی می‌گوید اما منظورش آن چیزی نیست که می‌گوید! دیگری آن حرف را معنی می‌کند که معنی حقیقی آن نیست و در جواب چیزی می‌گوید که جواب آن مطلب نیست. ارتباط کلامی ما پر از سوء‌تفاهم است. زبان وسیله تفاهم است و اگر در فرم ظاهری آن باقی بماند بلای اجتماعی به بار می‌آورد. پس باید به بازآفرینی توان گفتگو فکر کرد و آن را یاد گرفت و یاد داد.

هدف اصلی، بهبود وضعیت تعامل و تفاهم و گفتگو و همفکری و همکاری بین افراد جامعه و اگاهی یافتن نسبت به نارسایی‌ها است تا زمینه برطرف کردن بسترهای سوء‌تفاهمات ایجاد شود. بدون بر طرف کردن این نارسایی‌ها توسعه اجتماعی صورت نمی‌گیرد و ساختار اجتماعی که لازمه بیشرفت اجتماعی است غیرممکن می‌شود.

مقصودمان از گفتگو چیست

گفتگو مهمترین وجه مدنیت است. گفتگو تنها به معنی رد و بدل کردن اطلاعات نیست بلکه گفتگو