پاورپوینت کامل اخلاق و بینش نظامی ۲۸ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل اخلاق و بینش نظامی ۲۸ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۸ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل اخلاق و بینش نظامی ۲۸ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل اخلاق و بینش نظامی ۲۸ اسلاید در PowerPoint :

می‌‌توان گفت که مردم روس یا سَقلاب در آثار نظامی،‌ به علّت نزدیکی جغرافیایی شاعر به سرزمین آنها، به نسبت جای بیشتری دارند تا دیگر آثار ادب فارسی. «ترکان» زیبارویند(هفت پیکر). یک‌جا آمده است: «ترکِ عجمی به دل ربودن» (لیلی و مجنون) که در اینجا ترک به معنی مطلق «زیبارو» است، مانند «ترک شیرازی» و «ترکان پارسی‌گو» در شعر حافظ. همچنین غارتگر(خسرو و شیرین، ص ۲۷۳، بیت ۱۶۷، ص ۴۸۸، بیت ۲۳)؛ عامی: «نه آن ترکم که من تازی ندانم» (همان، ص ۵۹۰، بیت ۳۲)؛ بی‌وفا و دارای نژاد و زبانی کم‌پایه (لیلی و مجنون، ص ۴۲، بیت ۳۴ـ۳۵) و فتنه‌گرند

می‌‌توان گفت که مردم روس یا سَقلاب در آثار نظامی،‌ به علّت نزدیکی جغرافیایی شاعر به سرزمین آنها، به نسبت جای بیشتری دارند تا دیگر آثار ادب فارسی. «ترکان» زیبارویند(هفت پیکر). یک‌جا آمده است: «ترکِ عجمی به دل ربودن» (لیلی و مجنون) که در اینجا ترک به معنی مطلق «زیبارو» است، مانند «ترک شیرازی» و «ترکان پارسی‌گو» در شعر حافظ. همچنین غارتگر(خسرو و شیرین، ص ۲۷۳، بیت ۱۶۷، ص ۴۸۸، بیت ۲۳)؛ عامی: «نه آن ترکم که من تازی ندانم» (همان، ص ۵۹۰، بیت ۳۲)؛ بی‌وفا و دارای نژاد و زبانی کم‌پایه (لیلی و مجنون، ص ۴۲، بیت ۳۴ـ۳۵) و فتنه‌گرند: «که بی‌فتنه ترکی ز مادر نزاد» (ص ۳۷۲، بیت ۲۵۹). «هندوان» به‌ویژه در موی و چشم و خال زیبایند(خسرو و شیرین) شغل آنها بازیگری و معلّق‌زنی و گوی‌بازی و شعبده‌بازی و دزدی و پاسبانی است(شرفنامه، ص ۱۰۲، بیت ۲۵۷؛ خسرو و شیرین، ص ۲۷۳، بیت ۱۶۷، ص ۵۳۴، بیت ۸، ص ۵۳۷، بیت ۳۱، ص ۵۹۸، بیت ۳۶، ص ۶۳۵، بیت ۱۷؛ مخزن‌الاسرار،‌ ص ۱۱۳،‌ بیت ۲۲)؛ از هر دو هندو یکی پاسبان است و دیگری دزد(شرفنامه)؛ دین آنها آفتاب‌پرستی است (هفت پیکر). مردمی جادوگرند و سرزمین آنها چون بابل جادوستان است(خسرو و شیرین، شرفنامه). «یهودیان» مردمانی کین‌سرشت‌اند(هفت پیکر، ص ۱۷۵، بیت ۲۱۲)، به عیسی ستم کردند(لیلی و مجنون، ص ۷۸، بیت ۵۳) و سکّه مسین را زراندود می‌کنند(شرفنامه، ص ۳۷، بیت ۹۶). «ختن» و «ارمن» و «کشمیر» سرزمین زیبارویان است(خسرو و شیرین، ص ۴۸۶ بیت ۸ـ۱۱).

شاعر بالاترین نفرت خود را نثار زردشتیان کرده است. در ادب فارسی، گذشته از شاهنامه و اشعار دقیقی و بهرام پژدو، زردشتیان، که عموماً «گبر» نامیده می‌شوند، به‌سبب نسبت آتش‌پرستی به آنها، هدف سرزنش و نکوهش‌اند. ولی از سوی دیگر، در اشعار برخی از شاعران و عرفای ما، زردشت و مغان نماد آزاداندیشی و رهایی از تعصب مذهبی و زهد خشک و روی و ریا نیز به شمار می‌روند. در اشعار نظامی مثال چنین نظریاتی کمتر یافت می‌شود، بلکه شاعر در هر فرصتی از حمله و نیش و کنایه فروگذار نکرده است؛ مثلاً یک‌جا ایرانیان قدیم را به سبب دین آنها «یاوگیان عجمی» می‌نامد (مخزن‌الاسرار). اسکندر همه آیینهای ایرانیان را پاس می‌دارد، مگر رسم زردشت آتش‌پرست (شرفنامه) و شاعر سفارش می‌کند که به خورشید نیز باید پشت کرد که زردشتی است (مخزن‌الاسرار) اسکندر حتّی دختران ایرانی را از تجاوز مغان نجات می‌دهد و به ایرانیان فرمان می‌دهد که از آتش‌پرستی و پیروی از مغان دست بکشند (شرفنامه). در ستایش اسکندر آمده است:

همه نقش نیرنگها پاره کرد

مغان را ز میخانه آواره کرد

جهان را ز دینهای آلوده شست

نگه‌داشت بر خلق دین درست

(همان)

اسکندر به یک‌یک شهرهای ایران، همچون نیشابور و گیلان و ری و بلخ می‌تازد و مغان و موبدان و هیربدان را می‌کشد و آتشکده‌ها را ویران می‌کند:

بفرمود تا آتش موبدی

کُشند، از هنرمندی و بخردی…

به هرجا که او آتشی دید، چُست

هم آتش فروکشت و هم زند شُست…

بسی آتش هیربد را بکشت

بسی هیربد را دوتا کرد پشت

(همان)

هر آتشگهی کامد آنجا به دست

چو یخ سرد کردش بر آتش‌پرست

چو بشکست بر هیربد پشت را

برانداخت آیین زردشت را

(همان)

با این همه، در چند جا نیز سخن به ستایش رفته است و از جمله کتاب زردشت بهشتی نامیده شده:

زندواف از بهشت‌نامه زند

در شب آورد و خواند حرفی چند

(هفت‌پیکر)

و یک جا کتاب زردشت را «روشن‌نامه خداوند گیتی» (خسرو و شیرین) می‌نامد و آواز موبدان زندخوان را می‌ستاید (دیوان، ص۲۵۶، بیت۶۴). این نکته نیز درخور توجّه است که شاعر از هیچ‌یک از جشن‌های ایرانی چون نوروز و مهرگان و حتی سده به بدی یاد نکرده است، محتملاً از این‌رو که در این زمان، و حتی دیری پیش از آن و صد و اندی سال پس از ظهور اسلام، ریشه مذهبی این جشنها فراموش شده بود و جزو آیینهای ملّی درآمده ب