پاورپوینت کامل تفسیر قرآن از نگاه مولانا ۳۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تفسیر قرآن از نگاه مولانا ۳۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تفسیر قرآن از نگاه مولانا ۳۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تفسیر قرآن از نگاه مولانا ۳۵ اسلاید در PowerPoint :

آنچه بر حسب ظاهر، از این بیت استنباط می‌شود، این است که مولانا دو کس را قادر به تفسیر معانی آیات قرآنی دانسته است؛ نخست خود قرآن کریم که در مصرع اول نیز بدان اشاره می‌کند و در این راستا، ذهن را به سمت سخن قدما می‌برد. آنجا که می‌گفتند: «بخشی از قرآن بخش دیگری از آن را تفسیر می‌کند.»

جالب این است که این سخن اختصاص به قرآن ندارد. هر کتابی و متنی چه مقدس و چه غیرمقدس، عرفانی، الهیاتی، فلسفی و… همه متون از آن حیث که «متن» هستند، تفسیرشان از رهگذر تفسیر بخش‌های دیگری از آن میسر می‌شود.

مولانا جلال‌الدین محمد بلخی در دفتر پنجم، بیت ۳۱۲۸ خود آورده است:

معنی قرآن ز قرآن پرس و بس

وز کسی که آتش زدست اندر هوس

آنچه بر حسب ظاهر، از این بیت استنباط می‌شود، این است که مولانا دو کس را قادر به تفسیر معانی آیات قرآنی دانسته است؛ نخست خود قرآن کریم که در مصرع اول نیز بدان اشاره می‌کند و در این راستا، ذهن را به سمت سخن قدما می‌برد. آنجا که می‌گفتند: «بخشی از قرآن بخش دیگری از آن را تفسیر می‌کند.»

جالب این است که این سخن اختصاص به قرآن ندارد. هر کتابی و متنی چه مقدس و چه غیرمقدس، عرفانی، الهیاتی، فلسفی و… همه متون از آن حیث که «متن» هستند، تفسیرشان از رهگذر تفسیر بخش‌های دیگری از آن میسر می‌شود.

ظاهراً مصرع اول بیت به همین موضوع دلالت دارد که باید معنای قرآن را از خود قرآن طلب کنیم. مولانا گویا در این مصرع «و بس» را بنا بر ضرورت شعری آورده است چراکه در مصرع بعد می‌گوید: همچنین معنای قرآن را از کسی که آتش در هوس خود زده بپرس.

حال این پرسش مطرح می‌شود که آیا «هوس» همان «هوی» است و مراد از آن محبت به امور زودگذر است؟ به هر حال، کسی که آتش در هوس خود زده باشد فردی است که آتش هوس را در وجود خود خاموش کرده است که البته اینجا محل بحث ما نیست.

مولانا همچنین در دفتر ششم، بیت ۲۲۹۲ نیز مجدد آورده است که:

قول حق را هم ز حق تفسیر جو

هین مگو ژاژ از گمان ای سخت روی

او در مصرع دوم به این نکته اشاره می‌کند که «اصحاب رأی» تخطئه شده‌اند؛ «اصحاب رأی» یعنی کسانی که قرآن را تأویل به رأی می‌کنند و گمان و ظن خود را مبنای تفسیر قرآن می‌گیرند. بنابراین مقصود او از این بیت آن است که تفسیر قول خدا را از خود خدا بجوی و از گمان و رأی خود در تفسیر قرآن پیروی نکن.

بر این اساس، ماحصل این دو بیت این خواهد بود که اولاً نباید قرآن را تفسیر به رأی کرد عقیده و معلومات خود را در تفسیر قرآن دخالت ندهیم. البته این سخن تنها اختصاص به قرآن ندارد.

نکته دوم اینکه، برای تفسیر قرآن دو راه وجود دارد؛ یکی تفسیر قرآن به قرآن و دیگری تفسیر قرآن از طریق پرسیدن از کسی که آتش در هوس خود زده است و ظاهراً آنها که آتش اندر هوس خود زده‌اند در نظر مولانا، انبیا و اولیا هستند.

معنی قرآن را از قرآن پرسیدن مقدمه‌ای دارد و آن، این است که زبان و ادبیات عرب بدانیم تا بتوانیم به وسیله بخشی از قرآن بفهمیم که مرادش از بخش دیگر چه بوده است. بنابراین باید لغت، صرف، نحو، معانی، بیان، بدیع و… بدانیم؛ به تعبیری، آشنایی با علومی که از آن با عنوان «علوم ادبی زبان عرب» یاد می‌شود.

در این راستا، زبانشناسی جدید نیز تأکید می‌کند که برای فهم یک متن باید ساختار زبانی آن را همچون لغت، معانی، بیان و… نیز بدانید. براساس زبانشناسی جدید، تفسیر یک متن، مستلزم دانستن سه چیز است؛ نخست

syntax

؛ یعنی همان «نحو» در معنای وسیع‌تر و مراد از آن شناخت همه ساختارهای یک زبان، اعم از ساختار صرفی یا نحوی است، دوم،

semantics

یا «معناشناسی» است که البته معنایی وسیع‌تر از «فقه‌اللغه» قدما دارد. سوم،

pragmatics

است که آن را به «مرادشناسی» تعریف می‌کنم هر چند که برخی آن را «کارکردشناسی» تعریف کرده‌اند.

معتقدم، «مرادشناسی» وسیع تر از «معناشناسی» است. برای مثال، به پوشاک فروشی می‌روید و می‌پرسید «جنس» رسید؟ اینجا مراد شما از «جنس»، پوشاک است این در حالی است که در هیچ یک از کتاب‌های معنی لغت، «جنس»، مترادف پوشاک در نظر گرفته نشده است. بنابراین، مجاز، استعاره، تشبیه، تمثیل، کنایه و… همه به بحث

pragmatics

ربط پیدا می‌کند.

بنابراین، برای فهم قرآن دو راه داریم؛ نخست آنکه نحو، معنا‌شناسی و مرادشناسی خاص زبان عربی یا به تعبیری علوم ادبی آن زبان را بدانیم تا بتوانیم معنای قرآن را از خود قرآن دریافت کنیم و راه دیگر این است که از انسانی که «هوی» را در خود کشته است، معنای قرآن را بپرسیم.

اما اینجا این پرسش مطرح می‌شود که آیا دانستن علم زبانشناسی برای دریافت معنای قرآن از خودش، می‌تواند بدیلی برای پرسیدن از کسی که آتش در هوس خود زده، باشد؟ واقعیت این است که این دو، دو چیز کاملاً متفاوت هستند و نمی‌توانند بدیل هم باشند.

برای شناخت امور در عالم، ما به یک تقسیم‌بندی به لحاظ شناختی نیاز داریم؛ از این رو معتقدم هر چیزی که در جهان از آن باخبر شویم در یکی از این دو دسته قرار می‌گیرد؛ یا چیزی است که «خود نمون» است یا اینکه هم «خود نمون» و هم «دیگرنمون» است؛ بر این اساس، وقتی به یک میکروفون نگاه می‌کنیم و به رنگ، اندازه و ابعاد آن پی می‌بریم، میکروفون برای ما «خود نمون» است چراکه صرفاً