پاورپوینت کامل پدیدار شناسی ذهن به زبان ساده ۱۰۶ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل پدیدار شناسی ذهن به زبان ساده ۱۰۶ اسلاید در PowerPoint دارای ۱۰۶ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل پدیدار شناسی ذهن به زبان ساده ۱۰۶ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

---

بخشی از متن پاورپوینت کامل پدیدار شناسی ذهن به زبان ساده ۱۰۶ اسلاید در PowerPoint :

بیش از ۸۱ سال است که دانشجویان از اینکه معروف ترین کتاب فلسفی هگل، پدیدارشناسی ذهن (یا پدیدارشناسی روح)، برای مطالعه خیلی مشکل است شکوه کرده اند.

عده ای سعی کرده اند که کتاب هگل را خلاصه نمایند، و اغلب خلاصه های آنها از اصل کتاب طولانی تر بوده است و همچنان برای مطالعه مشکل، در اینجا من خلاصه ای از این کتاب مشهور به شما ارائه می کنم، کتابی که از زمانی که نخستین بار در سال ۷۰۸۱ منتشر شد، الهام بخش نسل های متعدد از فیلسوفان اروپایی بوده است

بیش از ۸۱ سال است که دانشجویان از اینکه معروف ترین کتاب فلسفی هگل، پدیدارشناسی ذهن (یا پدیدارشناسی روح)، برای مطالعه خیلی مشکل است شکوه کرده اند

.

عده ای سعی کرده اند که کتاب هگل را خلاصه نمایند، و اغلب خلاصه های آنها از اصل کتاب طولانی تر بوده است و همچنان برای مطالعه مشکل، در اینجا من خلاصه ای از این کتاب مشهور به شما ارائه می کنم، کتابی که از زمانی که نخستین بار در سال ۷۰۸۱ منتشر شد، الهام بخش نسل های متعدد از فیلسوفان اروپایی بوده است

.

این خلاصه برای کسانی که در آغاز راه فلسفه پدیدارشناختی قرار دارند تدارک دیده شده است تا دانش پژوهان را بیش از پیش به درگیر شدن با این کتاب در نزد خودشان ترغیب نماید. این کتاب تاریخی رنگارنگ دارد و توسط اندیشمندانی همچون دیوید استراوس، برونو باور، مارکس، انگلس، اورتا.ی.گست، ژان پل سارتر، سیمون دوبوار، لاکان، کاموس و خیلی های دیگر مورد ستایش قرار گرفته است

.

من امیدوارم که عده ای بر آن شوند که برای مطالعه این شاهکار، سعی مجددی نمایند. اگر شما می خواهید چنین کنید پس لطفاً از ترجمه میلر (۱۷۹۱) استفاده نمایید و از ترجمه بیلی (۷۰۹۱) اجتناب کنید

.

تعریف

۱. «

پدیدار» واژه ای است که به نمودها [یا ظهورات] اطلاق می شود. این واژه ای است یونانی که توسط افلاطون برای تمییز نمودهای زمانی و محض از ذوات فناناپذیر قلمرو ایده آل به کار رفته است. دانش پژوه فلسفه باید تمثیل افلاطون درمورد سایه های افتاده در غار را بازخوانی نماید، آنجا که نمودها از واقعیت ها اخذ می شد. پدیدارها همان نمودها هستند. اما واقعیت؟ آن است که درنظر هگل، که شاید در فلسفه غرب بی همتا باشد، ما تنها هنگامی می توانیم واقعیت را بشناسیم که به طور کامل بر نمودها تسلط یابیم، از آنجایی که نمودها (پدیدارها) تا اندازه ای مخفی اند و تا اندازه ای واقعیت (ذوات) را به طرز خاصی آشکار می کنند

.

۲.

واقعیت در پدیدارهای مختلف دارای مراتب است. این اساس نظریه هگل است که مراتبی از حقیقت ممکن است در قضایا وجود داشته باشد. هم پدیدارهای مادی وجود دارد و هم پدیدارهای روحی. پدیدارهای ذهن نیز تا اندازه ای مخفی اند و تا اندازه ای حقیقت را می نمایانند. مطالعه پدیدارها پدیدارشناسی نامیده می شود. هگل بر پدیدارهای روحی متمرکز می شود و از اینجا عنوان «پدیدار شناسی ذهن» شکل می گیرد

.

نگاه کلی

.۱

«پدیدارشناسی ذهن» مطالعه ای است بر روی ظهورات، تصورات و توهمات در طول تاریخ آگاهی انسانی. به بیان دقیق تر، هگل تکامل آگاهی را ارائه می کند

.

۲.

این یک تاریخ براساس تسلسل زمانی نیست. این قرائتی از تکامل زندگی نیست. پدیدارهای ذهن هنگامی آغاز می شوند که جانور انسانی شروع به تفکر می نماید

.

۳.

آگاهی از مراحل بسیاری می گذرد. این مسأله اندکی شبیه است به نظریه بودایی مراتب وصول روحانی، از حالت های پایین تر آگاهی به سوی حالت های بالاتر آگاهی، اما در قالب کلاسیک اروپایی، ما از بسیاری از فیلسوفان اروپایی انتظار نداریم که یک طریقت روحانی را ترسیم نمایند، اما روش تفصیلی و عقلی هگل، کار او را بسیار متفاوت از کار بودا می گرداند. حال اگر هگل چیز مهمی برای گفتن دارد خودتان تصمیم بگیرید [که وارد این بحث شویم

].

I.

فرد

۱.

هگل تکامل آگاهی را از اشکال وحشیانه و همراه با بربریت پیگیری می نماید. نخستین شکل آگاهی، آگاهی حسی (کودکانه) است، یک آگاهی ساده از این قبیل که وقتی یک شیء را می بینید، گویی همه انواع آن را دیده اید. واقعیت، کودک را تحت فشار قرار می دهد، درحالی که به او می آموزد که اشیای متفاوت ارزشهای متفاوتی دارند، و معرفت نسبت به این تفاوت ها شایسته این است که ارزشمندترین نوع مالکیت بر همه آنها باشد

.

۲.

تجربه، آگاهی حسی را مجبور می کند که به آگاهی ادراکی تحول یابد. در اینجا ارسطو یک چراغ هدایت است. همه چیز، همه جانوران، همه کانی ها و همه مکان ها، در یک نظام منظم از علم طبیعی، با دقت ثبت و ملاحظه و رده بندی شده است. هنگامی که ما نگاه می کنیم، دیگر ارتباط طبیعی میان اشیا را ادراک می کنیم. ما می توانیم ارتباط علت و معلول را فراچنگ آوریم. اما در اینجا یک احساس فرساینده وجود دارد بدین مضمون که علم طبیعی کافی نیست. یک بعد از واقعیت همواره از چنگ ما می گریزد، یعنی ذهن خودمان. ما چگونه یک ذهن را رده بندی می کنیم؟ ذهن، فی نفسه و لنفسه چگونه ساخته شده است؟

۳.

علم اضافه شده، ادراک را برتری می بخشد و به آگاهی تفهمی تکامل می یابد. در اینجا کانت چراغ هدایت است. نظریه کانت درباره تفهم محض، کلید این مرحله است. کانت طرحی از پارامترهای اساسی ذهن انسان را ارائه کرد، و به آگاهی، تصویر خودش را نشان داد. هگل موفقیت کانت را بر قرار دادن آن در مرحله خودش در نظام فلسفی خود پاس داشت. آگاهی تفهمی خود را به عنوان یک اصل متحد کننده بزرگ می نگرد، آنجا که کثرت اشیای بیشمار عالم، تحت فردیت خود برتر (درک استعلایی) وحدت می یابد. کلید راهیابی به منطق کشف شد، و این کاملاً یک راز است که چرا بیشتر نظریه پردازان هوش مصنوعی در نمی یابند که عمده کار آنها پیش از این در ۰۰۲ سال قبل کامل شده است

.

۱.

در هر صورت، آگاهی تفهمی نیز محدودیت های خاص خود را دارد. علیرغم نظریه خود، نظریه کانت همچنان غیر شخصی باقی می ماند، از آنجایی که این خود هیچ شخصیتی ندارد. به عقیده هگل، این مساله نشان رئالیسم را از دست داده است، و بدین ترتیب او تکامل را یک پله بالاتر می آورد، این بار به خود آگاهی. خود آگاهی برتر از آگاهی محض ذهن است، اما آگاهی دست یافتنی یک شخص حقیقی، در مراحل فرعی تر به تکامل می رسد

.

۲.

هگل در اینجا از کانت به سوی زمان های باستان به عقب بازمی گردد. خود آگاهی مدتها قبل در قلمرو سیاست سر بر آورده بود. در آغاز، همراه با خودآگاهی خواهنده، انسانهای نخستین بشدت فقط احساس برآوردن نیازهای خود و نیازهای خانواده را داشته اند. دیگر افراد، دشمن به حساب می آمدند. پیکارها در گرفت. در مصلحت شخصی، مردم در گروههای بزرگ تری دسته دسته شدند. جنگ ها شیوع یافت. پس از قرون متمادی، آگاهی، به ۳. خودآگاهی اربابی، چارچوب فکری حکمران،بیم و امید زندگی را به عنوان انگیزه ای برای پیشرفتت موجب می شود. اما ارباب پیشرفت نمی کند، در غیر این صورت او ارباب نمی بود! کار او این است که بجنگد و ارباب بودن را حفظ کند، هرگز کسی را سپاس نمی گوید، هرگز در مقابل کسی تسلیم نمی شود، تنها به خاطر بقای این ارباب بودن، بدون هیچگونه پیشرفت بیشتر. بدین سان هر پیشرفتی متعلق به طبقه خادمان خواهد بود

.

۴.

خودآگاهی خادمی نه تنها فن آوری ها و علوم جدیدی را برای خدمت به ارباب پیش می نهد، بلکه دوزخ ها و عذاب های شخصی خود را نیز تحمل می کند، چنانکه نه فقط فن آوری که فلسفه نیز به صورت خودجوش برمی آید. خادم، همه ایده ها و ابتکارات را در محیط کار خود در اختیار دارد، اما در خانه خویش، خادم با توجیهات فلسفی برای موقعیت خویش بار می آید

.

.۵

یکی از نخستین فلسفه هایی که خادم آن را می پروراند خودآگاهی رواقی است که ایده آل کردار نیک و فضیلت می باشد. اما واقعیت به کودکان رواقی می آموزد که خیر همیشه پاداش داده نمی شود و شرارت همواره مورد مجازات قرار نمی گیرد، و کار سخت اغلب تحت استثمار است و بس. آنان نیز خودآگاهی شکاکانه را پروردند که آسودگی خاطر را تنها در بی اعتقادی، تفکر کلبی، تسلیم شدن در برابر زندگی سخت خادمی، و بیهوده انگاشتن دلرحم بودن می دانست

.

۶.

انکارناپذیر است. بنابراین ایشان شکاکیت را یک گام به پیش می آورند و عالم را نه فقط در لفظ، بلکه در واقع نیز انکار می کنند. آنان خودآگاهی ناکامی را توسعه می دهند که تعبیر هگل است برای مجموعه ای از حالات. ایشان از ابتدا به طور کامل از جهان کناره می گیرند، همانند یک راهب یا یک مرتاض. آنها تمام جهان را به خاطر نیایش ترک می گویند، در صورتی که مؤمن باشند، یا به خاطر تعمق بسیار زیاد، در صورتی که مؤمن نباشند. در هر صورت، پاداش یکسان است. اگر آنان از خلال سال های سلوک مرتاضانه هیچ چیز دیگری به دست نیاورند، لذت ارتقا دادن اراده خود به اراده ای آهنین را به دست می آورند. آنان به حقیقت اراده آزاد نائل می شوند و آن را روشن تر از هر چیز دیگری مشاهده می نمایند

.

۷.

اراده آزاد، به قدرت ذهن و ایده ها اشاره دارد، پس آگاهی ایده گرا ظاهر می شود. ایده گرایی برخلاف اربابی، بردگی و ریاضت که همگی جهان را به یک ایده خاص تنزل می دهند، خود ایده ها را، همه آنها را، به صورت واقعی درمی آورد

.

۸.

اما ایده آلیسم نیمه غیرایده ای واقعیت را طرد می کند، از این رو نشان فراگیر بودن را از دست می دهد. ایده آلیسم استعلایی شلینگ، در حالی که او با ایمان خود به ذات و طبیعت فراگیر بودن را هدف قرار داده است، به ما نه یک مقدار اندک از ایمان مدرن علمی مان را ارائه می کند. این آغاز آگاهی عقلانی است

.

۹.

برای شلینگ، ایده آلیسم باید با طبیعت به لفظ درآید، دیگر بزرگ. ابزار این اصلاح، آگاهی تجربی است که انکار می کند که عقل در سوژه قرار دارد و به سوی جهان منعکس شده است. این آگاهی، عقل را کاملاً در اوبژه می داند که تنها بوسیله ذهن درونی و به طور مبهم منعکس شده است. با مشاهده تجربی در مورد عقل ما باید به آخر خط برسیم، چنانکه این امر ادعا شده است

.

۱۰.

با آگاهی تجربی، اندیشه با استفاده از آزمایش و آمار، خود را به گونه ای نظاممند تنظیم می کند. حتی خود زندگی، به موضوعی برای علم در زیست شناسی تبدیل می شود. روانشناسی تجربی هم برای مطالعه ذهن انسان تدارک دیده شده است

.

۱۱.

اما روانشناسی همیشه کم و بیش در مرتبه روانشناسی حیوانی باز می ماند. زیرا آگاهی تجربی، عینیت مطلق را می کاود، به همین دلیل، مطالعه خودذهنی، فراتر از تحقیق علمی در نظر گرفته می شود. بنابراین روانشناسی تجربی دقیقاً به اندازه آنچه از آن احتراز دارد یعنی سوبژکتیویسم، یکجانبه است. هنگامی که ذهن با این روش مطالعه شود، همانند یک شیئ، همانند یک رفتار جسمانی، همانند یک بافت مغزی، یا (همچون روزگار هگل) همانند برآمدگی هایی بر جمجمه، مطالعه شده است

.

۱۲.

یک خودآگاهی که خود را به دیده یک جهش حتمی زانو که در زمره عکس العمل های غیرارادی حیوانی است می نگرد، ضرورتاً یقین به خود خویش را نفی کرده است. زیرا واقعیت خود را بیرون از خویش می بیند

.

۱۳.

آیا رفتارگرایان رفتار شخصی خود را با تجزیه و تحلیل رفتار دیگران می فهمند؟ آیا آنان واقعاً خود را به عنوان عکس العمل های غیرارادی انگشتان و زبان، صرفاً تجربه می کنند؟ این پاسخ پدیدار شناختی است به گردن کشی بی .اف. اسکینر در مقابل عظمت خودآگاهی

.

۱۴.

این گفته به این معنا نیست که اگزیستانسیالیست درست می گوید که ما مطلقاً آزادیم و همه انتخاب های ما اختیاری است. اینچنین نیست که یکی را بیش از اندازه واگذاریم به خاطر دیگری. ما استخوان بندی محض و عکس العمل های شرطی شده محض نیستیم. اما ذهنیت محض و غیرمرتبط به شرایط طبیعی هم نیستیم. ما در درجه ای خاص (موکداً درجه ای) از شرطیت پذیری و جبرپذیری هستیم. نیمی از حقیقت ما آزادی است و نیم دیگر این که «واقعیت ما یک تکه استخوان است

.»

۱۵.

با در یافتن محدودیت های طبیعی آگاهی تجربی، ما به دیدگاه ستوده تری می رسیم. ما از تأثیرپذیری مشاهده محض، به بیرون ره می یابیم. ذهنیت ما درست به اندازه عینیت ما معتبر است، بدین سان روانشناسی تجربی شناخت نهایی از انسان ها نمی باشد

.

۱۶.

هنگامی که ما ذهنیت خود را عینیت می بخشیم، نظر را به عمل تبدیل می کنیم. به عنوان ذهن های عینی، ما از این پس، فردهای جداگانه نیستیم. ما به عنوان خودهای به هم پیوسته در یک جامعه به هم پیوسته، از ایده ها سهم می بریم. ما پیشتر این را می دانستیم، چرا که ما از زمان کودکی همیشه از اخلاق محیطی سهم برده ایم. بدین ترتیب ما از آشفتگی و ملالت خود آگاهی تجربی به سوی خود آگاهی اخلاقی فرامی رویم

.

۱۷.

آگاهی اخلاقی با حقیقت ضروری یک خانواده آغاز می شود، که بدون آن یک خود وجود نخواهد داشت. یک فرزند خانه را ترک می گوید و معمولاً ازدواج می کند؛ آنجا که مرد و زن، با تضادی که میانشان برقرار است، در اتحادی نظام مند می پیوندند و اولادی را به وجود می آورند تا وضعیت خانوادگی را ادامه دهند. در جایی که زن حوزه قانون الهی و مرد حوزه قانون انسانی است، اختلاط، یک اخلاق عملی است که تا فراگیر شدن بر کل جامعه، گسترش می یابد. یک خانواده در اقتصاد اجتماعی مشارکت می کند، آنجا که صداقت، تدبیر معاش و قابل اعتماد بودن، فضیلت های بسیار ارزشمند می باشد

.

۱۷.

در این حیطه، ادبیات قهرمانی، تصور ما از خویش را به بهترین وجه به تصویر می کشد. امور عملی براحتی در ادبیات مورد مبالغه قرار می گیرند، به گونه ای که انسان خوب از همه نظر خوب است و انسان بد از همه نظر بد است و بسادگی و به طور کاملاً جانبدارانه تصمیم می گیرند. اما در مرحله افسانه، ممکن است از وجدان جلوگیری به عمل آید

.

۱۸.

مردم اهل وجدان برای هماهنگی اجتماعی تلاش می کنند، پاره ای از اوقات در جهت افراط در آیین «پاک دینی». ایشان اغلب خیلی ارزشی هستند، اما گاهی اوقات خیلی از مرحله دور می شوند و سعی می کنند جهان را به سمت ترشرویی هدایت کنند. فضیلت همچنین باید به طریقه های جهان آگاه باشد و به طور آسوده با تسامح و گذشت در جهان زندگی کند

.

۱۹.

ضعف آگاهی اخلاقی این است که گاهی اوقات با دنیا پرستی در مسیر افراط در سختگیری اخلاقی به مخالفت برمی خیزد. این آگاهی، درباره انسان شاد که با جهان تعامل می کند و در بازی کاردانی و شایستگی- که به جهان معنا می بخشد- جهان را به خدمت می گیرد، باخشونت قضاوت می کند. این آگاهی به علت تخلف های کمتر، به سرباز قهرمان تکیه می کند

.

۲۰.

قانون نهادی است که تکالیف ما را نسبت به یکدیگر تنظیم می نماید. حتی اهل وجدان نیز گاهی اوقات باید بیاموزند که دیگران نیز حقوقی دارند. بدین ترتیب ما به خود آگاهی حقوقی می رسیم

.

۲۱.

نمی داند، در جامعه بیشتر در درون خانه به سر می برد. بنیاد قانون برخواست اجتماعی و عینی آن و عمومیت نسبی آن، یعنی بر دموکراسی طبیعی استوار است

.

۲۲.

کسانی که چنین دیدی ندارند تصور می کنند که قوانین در موضوعاتی توسط افرادی قدرتمند که قانون را برای آسودگی شخصی خود وضع کرده اند به وجود آمده است. این ساده انگاری است، چرا که هرگز زمانی نبوده است، از دوران پیش از تاریخ تاکنون، که قانون وجود نداشته باشد

.

.۲۳

با شناخت نظام قانون، انسان اجتماعی با تمایل از یک سو و احترام از سوی دیگر به آگاهی روحی منتهی می شود، یعنی می فهمد که روح، عینی است

.

۲۴.

با روح عینی، ما به خودآگاهی واضح می رسیم. پیش از این ما تنها یک خودآگاهی کم و بیش تلویحی را تجربه می کردیم. اکنون فرد درمی یابد که خودآگاهی صرفاً فردی نیست، بلکه اجتماعی است و با این دریافت، به آگاهی مسئولیت اجتماعی دست می یابد

.

III.

جامعه و فرهنگ

۱.

روح عینی عبارت دیگری است برای فرهنگ محیطی من. به بیان هگل این روح، «منی که یک ما است و مایی که یک من است» می باشد

.

۲.

افراد دریک نظام از روابط اقتصادی، در بردارنده یک فرهنگ، یعنی یک روح عینی هستند. وقتی که من چشم های کودکانه خود را باز می کنم مردم خود را می بینم که پیوسته در یک ارتباط اجتماعی به عنوان مالک یا کارگر برای بخش تولید و صنعت درحرکتند. من در یک ارتباط اجتماعی به دنیا می آیم

.

 اشتراک گذاری در شبکه های اجتماعی، به دوستانتان معرفی کنید.