پاورپوینت کامل طرح کلی حکمت متعالیه ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل طرح کلی حکمت متعالیه ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل طرح کلی حکمت متعالیه ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل طرح کلی حکمت متعالیه ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

«فلسفه» در اروپا در دوره جدید به جانب جدائی از «حکمت» رفته است، درحالی که در دوره‌مسیحیت (قرون وسطی) فلسفه با کلمه حکمت مرادف بود. بعد از دکارت، فلسفه در اروپا از مبانی حکمت جدا شد؛ اما در تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، فلسفه همیشه مرادف با حکمت بوده و معارف فلسفی در قالب حکمت عرضه شده و هیچ‌گاه بین علم و حکمت هجران نیفتاده است

۱ـ «فلسفه» در اروپا در دوره جدید به جانب جدائی از «حکمت» رفته است، درحالی که در دوره‌مسیحیت (قرون وسطی) فلسفه با کلمه حکمت مرادف بود. بعد از دکارت، فلسفه در اروپا از مبانی حکمت جدا شد؛ اما در تاریخ فرهنگ و تمدن اسلامی، فلسفه همیشه مرادف با حکمت بوده و معارف فلسفی در قالب حکمت عرضه شده و هیچ‌گاه بین علم و حکمت هجران نیفتاده است حکمت هم در تاریخ فلسفه و حکمت اسلامی به سوی حکمت متعالیه و حکمت عرشی پیش رفته است (غلامرضا اعوانی، روزنامه ایران، ۱۲ مرداد ۸۳، ص۹) چنان‌که صدرالمتألهین در قرن یازدهم هجری در دوره صفویه، حکمت متعالیه را که نوعی حکمت عالی و دارای جامعیت است، پایه‌گذاری نمود. این حکمت از دوره صفویه تا به امروز مورد توجه حکمای برجسته قرار گرفته و به تدریس و تبلیغ این حکمت در این چهار قرن مبادرت نموده‌اند.

لازم به یادآوری است که فلسفه و حکمت در تمدن اسلامی به‌ویژه حکمت متعالیه یک قالب دقیق و نظام‌مند است. «در تاریخ فلسفه اسلامی اولین فیلسوفی که فلسفه را تدوین نمود و آن را به صورت نظام‌مند بنا نهاد، نه الکندی، بلکه فارابی است» (مجموعه مقالات همایش جهانی ملاصدرا، ص۵۰) حکمت متعالیه صدرالمتألهین نیز یک فلسفه ترکیبی و التقاطی برخلاف تصور برخی نیست، بلکه یک سیستم دقیق نظام‌مند فلسفی است «حکمت متعالیه به‌ویژه کتاب عظیم اسفار تفسیر‌النفسی و بیان مقامات عروجی و اسرار و بطون آیات و روایات می‌باشد». (حسن حسن‌زاده آملی، عرفان و حکمت متعالیه، ص۵۷). روش کار صدرالمتألهین این است که کلمات برگرفته از معارف الهی و طریقت کشف و شهود مشایخ عرفان را مبرهن می‌کند.

اگر فلسفه و حکمت را در یک نگرش تطبیقی به طرزی که در دو سه قرن اخیر در اروپا معمول شده است، تبیین کنیم، معنی حکمت متعالیه را بهتر درک می‌نماییم. «قول کانت معیار خوبی است. وی می‌گوید: فلسفه اساساً نمی‌تواند به ذوات اشیا پی ببرد» (سیدحسین نصر، معارف اسلامی در جهان معاصر، ص۱۸۵)؛ اما با فلسفه‌ای که در مشرق زمین به‌ویژه حکمت اسلامی ایران که با اشراق و عرفان توأم است، خصوصا حکمت صدرالمتألهین، به قدر ظرفیت بشری می‌توان به ذوات و حقایق اشیا پی برد. در معرفی حکمت ذکر این نکته لازم است که آن از اسمای خداوند «حکیم» است. محتوای کتب ادیان آسمانی نیز حکمت است و کتاب او قرآن نیز حکمت است «یُعلّمهم ‌الکتاب و الحکمه» (سوره مبارکه جمعه، آیه۲۲) پیامبر اکرم(ص) نیز خود بزرگترین حکیم الهی است.

۲ـ «اساس انسان‌شناسی صدرالمتألهین نیز ترکیب و تلفیقی از دین، فلسفه و عرفان است. بدین معنی که وی در انسان‌شناسی شاکله‌ای چندضلعی پدید آورده که یک ضلعش انسان‌شناسی فلسفی، ضلع دیگرش انسان‌شناسی دینی و ضلع دیگر آن انسان‌شناسی عرفانی است. در انسان‌شناسی فلسفی وی انسان را چون ابن‌سینا موجود عقلانی که دارای مراتب چهارگانه عقل بالقوه، عقل بالفعل، عقل بالملکه، عقل مستفاد است». (مجموعه مقالات همایش جهان ملاصدرا، ص۵۱) از سوی دیگر درک عمیق انسان‌شناسی در حکمت صدرائی بدون درک مبانی آن حکمت مانند هستی‌شناسی، معرفت وجودشناسی اصالت وجود، تشکیک وجود، وحدت وجود، معرفت‌شناسی عرفانی امکان فقری علم حضوری سیر و سلوک روحانی میسر نیست؛ چنان‌که درک عمیق ادبیات عرفانی به‌ویژه عرفان حافظ و مولانا بدون فراگیری حکمت متعالیه و عرفان ابن‌عربی میسور نمی‌باشد.

«اثبات علم حضوری در حکمت متعالیه نیز از این جهت است که علم از مقوله ماهیت یا عرض یا کیف نفسانی نیست، بلکه از مقوله وجود (نور) است. صدرالمتألهین با نشان دادن این اصل نشان می‌دهد که در مقام علم حضوری، جدائی میان کائنات و مخلوقات هستی زائل می‌شود و همه آنها در پرتو نور علم مجتمع شده و از غیاب به حضور درمی‌آیند و علم چیزی جز حضور نور وجود بدون پرده نیست.» (خردنامه صدرا، ش۲۰، ص۴۳ـ۴۱)

می‌توان گفت بین خودشناسی و هستی‌شناسی ملاصدرا پیوندی دقیق وجود دارد. بدین معنی که خودشناسی وی براساس درک معرفت نور وجود و اصالت وجود و نور کثرت و وحدت و نیز بینش شهودی به هستی و با تهذیب نفس، ریاضت‌ها و مجاهدت‌های درونی و نیز اخلاص باطنی تحصیل می‌شود. «به بیان دقیق‌تر صدرالمتألهین حقیقت خویش را بعد از بینش شهودی و سلوک روحی با علم حضوری مشاهده کرد و آن را هستی واقعی یافت؛ بنابراین خودشناسی وی برخاسته از نوعی تعمق در هستی و