پاورپوینت کامل نگاهی به اهداف ترجمه متون فلسفه یونان به عربی ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نگاهی به اهداف ترجمه متون فلسفه یونان به عربی ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نگاهی به اهداف ترجمه متون فلسفه یونان به عربی ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نگاهی به اهداف ترجمه متون فلسفه یونان به عربی ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

در اروپای قدیم اغلب فلاسفه به زبان لاتین می‌نوشتند؛ حتی پس از فتح مناطق حاشی دریای مدیترانه توسط امپراتوری روم و از بین رفتن الحاد، همچنان، فلسفه در پیوندی سترگ با فرهنگ هلنی قرار داشت.

مترجمان عرب، کاری فراتر از نگهداری صرف از فلسف یونانی انجام دادند

ترجمه: علیرضا فدایی‌پور / در اروپای قدیم اغلب فلاسفه به زبان لاتین می‌نوشتند؛ حتی پس از فتح مناطق حاشی دریای مدیترانه توسط امپراتوری روم و از بین رفتن الحاد، همچنان، فلسفه در پیوندی سترگ با فرهنگ هلنی قرار داشت. اندیشمندان پیشرو جهان رومی همچون سیسرو و سنکا در ادبیات یونانی ریشه داشتند، سیسرو حتی به آتن رفت تا به تجلیل از موطن قهرمانان فلسفی‌اش بپردازد. قابل ذکر اینکه دامن این امر تا آنجا پیش رفت که امپراتور روم، مارکوس اورلیوس تأملاتش را به زبان لاتین به رشت تحریر درآورد. سیسرو و بعدها بوئتیوس تلاش کردند سنتی فلسفی در قالب زبان لاتین بنا کنند، اما در ابتدای قرون‌وسطی تنها قسمت کوچکی از تفکر یونانی به زبان لاتین و آن هم به‌صورت غیرمستقیم در دسترس بود.

اما در نقطه‌ای دیگر اوضاع کمی بهتر بود؛ در امپراتوری روم شرقی، بیزانسی‌های یونانی‌زبان همچنان قادر به خواندن آثار افلاطون و ارسطو به زبان اصلی بودند؛ فلاسف جهان اسلام از سطوح بالایی از دسترسی به میراث فکری هلنی بهره‌مند بودند؛ در بغداد قرن دهم، خوانندگان عرب‌زبان از همان سطح دسترسی به آثار ارسطو برخوردار بودند که امروزه خوانندگان انگلیسی زبان بهره‌مندند.

این امر مدیون نهضت ترجم قَدَر قدرتی بود که در دور خلافت عباسی شکوفا شد و آغازش به اوایل نیم دوم قرن هشتم بازمی‌گشت؛ این نهضت که از بالاترین سطوح در حد مقام خلیفه و خانواده‌اش مورد حمایت قرار داشت، در صدد تزریق فلسفه و علم یونانی به فرهنگ اسلامی بود؛ امپراتوری اسلامی دارای منابع کافی جهت چنین حمایتی اعم از حمایت مالی و فرهنگی بود. از اواخر دور باستان تا اوان ظهور اسلام، یونانی به‌مثابه زبان فعالیت علمی در میان مسیحیان بالاخص در سوریه به حیات خود ادامه داد؛ بنابراین، هنگامی که نخبگان مسلمان تصمیم به ترجم علم و فلسف یونانی به عربی گرفتند، این وظیفه بر دوش همین مسیحیان قرار گرفت. در برخی از مواقع یک اثر یونانی نخست به سریانی و سپس به عربی برگردانده می‌شد، این امر چالشی بزرگ به شمار می‌رفت، یونانی از جرگ زبان‌های سامی نبود؛ بنابراین، اندیشه‌ها می‌بایستی که از یک دست زبانی به دست زبانی کلاً متفاوتی انتقال می‌یافت؛ و در اینجا هم در وهل نخست، ترمینولوژی مستقری جهت بیان اندیشه‌های فلسفی به زبان عربی وجود نداشت.

چه چیز محرک طبق سیاسی جامع عباسیان برای حمایت از این کار دشوار و عظیم گردید؟ بی‌تردید بخشی از پاسخ این سؤال به سودمندی محض مکتوبات علمی بازمی‌گردد: متون کلیدی در رشته‌هایی چون مهندسی و پزشکی حائز کاربرد عملی مشخص هستند؛ اما این امر توضیح نمی‌دهد که چرا مترجمان وقت زیادی را صرف برگرداندن متافیزیک ارسطو یا کتاب

Enneads

افلوطین به عربی نمودند. تحقیقات صورت‌گرفته توسط برخی از پژوهشگران برجست حوز نهضت ترجمه، به‌ویژه دیمیتری گوتاس در قالب کتاب «اندیشه یونانی، فرهنگ عربی» (۱۹۹۸) حاکی از آن است که دلایل این امر عمیقاً سیاسی بوده است. خلفا گرایش داشتند که در رقابت با فرهنگ پارسی و نیز فرهنگ همسایه بیزانسی، هژمونی فرهنگی مختص به خود را تأسیس نمایند. عباسیان می‌خواستند نشان دهند که در قیاس با بیزانسی‌های یونانی‌زبان، حاملان بهتری برای فرهنگ هلنی محسوب می‌شوند، چراکه بیزانسی‌ها بر اثر ناعقلانیت حاکم بر الهیات مسیحی در تاریکی و جهالت به سر می‌برند.

همچنین متفکران مسلمان در متون یونانی به دنبال منابعی جهت درک بهتر و دفاع از اصول اعتقادی مذهبشان بودند؛ یکی از نخستین افراد ازاین‌دست متفکران، الکندی بود که بنا بر سنت غالب، وی را به‌عنوان اولین فیلسوفی که به عربی قلم زد، می‌شناسند