پاورپوینت کامل الگوی اعتدال ۳۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل الگوی اعتدال ۳۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل الگوی اعتدال ۳۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل الگوی اعتدال ۳۱ اسلاید در PowerPoint :

نام امیرمؤمنان علی(ع) و یاد او و حکومت وی یادآور زیبایی‌ها و کمالات انسانی و اخلاقی و توفیق‌های بی‌مانند در عرصه حکومتداری است. از جمله شاخصه‌هاى برجسته در زندگی و حکومت على(ع) اعتدال و میانه‌روى در همه‌ امور و پرهیز از افراط و تفریط است و از این‌رو زندگی و حکومت آن حضرت، زندگی و حکومتى نمونه و معیار است.

تأملی بر سیره عملی امام علی(ع) در آستانه سالروز ولادت آن حضرت

نام امیرمؤمنان علی(ع) و یاد او و حکومت وی یادآور زیبایی‌ها و کمالات انسانی و اخلاقی و توفیق‌های بی‌مانند در عرصه حکومتداری است. از جمله شاخصه‌هاى برجسته در زندگی و حکومت على(ع) اعتدال و میانه‌روى در همه‌ امور و پرهیز از افراط و تفریط است و از این‌رو زندگی و حکومت آن حضرت، زندگی و حکومتى نمونه و معیار است. امیرمؤمنان على(ع) هرگونه افراط و تفریط و انحراف به راست و چپ را گمراهى مى‌دانست و در زندگی و حکومت خود جز بر اعتدال و میانه‌روى راه نپیمود که باور او این بود که جاده‌ حق و مسیر الهى و سنت نبوى از افراط و تفریط به دور است و نمى‌توان جز براساس اعتدال و میانه‌روى به عاقبتى نیکو دست یافت.

آن حضرت پس از بیعت مردم با وى در مدینه، در نخستین خطبه‌ حکومتى خود این امر را اعلام کرد و در عمل نیز پایبندى خویش را بدان نشان داد. سخن والاى امام(ع) در این‌باره چنین بود:«انحراف به راست و چپ گمراهى است و راه مستقیم و میانه جاده‌ وسیع حق است، کتاب باقى ابدى و آثار نبوت بر این راه پرتوافکن است و از همین راه است پیشرفت سنت و به سوى همین مقصد است گردیدن عاقبت.» (نهج‌البلاغه، خطبه ۱۶)

على(ع) حکومت را در همان مسیرى مى‌خواست که سیره و راه و رسم پیامبر اکرم(ص) بر آن بود، یعنى اعتدال و میانه‌روى، چنانکه آن حضرت در توصیف سیره و راه و رسم رسول خدا(ص) فرموده است: سیره و راه و رسم پیامبر میانه‌روى و سنت او رشد بود.» (همان، خطبه ۹۴)

على(ع) در سیاست و حکومت نیز پا جاى پاى پیام‌آور حق گذاشت و همان راهى را رفت که پیامبر(ص) ترسیم کرده بود؛ و اعتدال و میانه‌روى را به جد پاس داشت. رسول خدا(ص) مردمان را براساس اعتدال و میانه‌روى راه برد و رشد داد و به همین فرمان داد. على(ع) در این‌باره فرموده است:«و شهادت مى‌دهم که محمد(ص) بنده و فرستاده‌ او است… مردمان را به رشد هدایت نمود و به اعتدال و میانه‌روى فرمان داد که درود خدا بر او و خاندانش باد.» (همان، خطبه ۱۹۵)

اعتدال و میانه‌روى شاخص رفتار پیشوایان دین است، چنانکه على(ع) فرموده است:«راه و روش ما میانه‌روى است.» (آمدی، غررالحکم، ج ۱، ص ۱۹۸)

امیرمؤمنان على(ع) خود را تکیه‌گاه میانه‌اى معرفى کرده است که همه بدو توجه کنند و از افراط و تفریط دورى نمایند و در مسیر اعتدال و میانه‌روى قرار گیرند، چنان‌که فرمود:«ما همان تکیه‌گاه میانه‌ایم، کندرو [باید] به آن بپیوندد و تندرو به سوى آن برگردد.» (نهج‌البلاغه، حکمت ۱۰۹)

نمونه‌ اعلاء اعتدال، على(ع)، تأکید داشت که پیروانش آن بلنداى اعتدال را در نظر گیرند و بدو تأسى نمایند. شیخ مفید از قول اصبغ بن نباته نقل کرده است که حارث همدانى با گروهى از شیعیان که من نیز در زمره آنان بودم بر امیرمؤمنان على(ع) وارد شد. در آن زمان حارث بیمار بود و خمیده گام برمى‌داشت و عصا بر زمین مى‌کوفت. امیرمؤمنان(ع) به سوى او آمد، که حارث نزد حضرت منزلتى داشت. پس حضرت احوال او را پرسید و فرمود: «چگونه‌اى حارث؟» حارث گفت: «روزگار بر من چیره شده و سلامتى را از من گرفته است و علاوه بر این درگیرى یارانت در آستان تو مرا بیشتر ناراحت ساخته و آتشى در درونم افروخته و بى‌تابم نموده است.» حضرت فرمود: «درگیرى آنان بر سر چیست؟» گفت: «درباره تو و سه خلیفه‌ پیشین. گروهى افراطى و غلو کننده‌اند، گروهى میانه‌رو و همراه شما هستند و گروهى در حیرت و تردید مانده‌اند و نمى‌دانند به پیش روند یا باز گردند.» حضرت فرمود:«بدان که بهترین پیرو من گروه میانه‌اند که اهل غلو به آنان برمى‌گردند و عقب ماندگان به ایشان مى‌رسند» (المفید، الامالی، ص ۴ – ۵)

آن حضرت بهترین مردمان را نیز اهل اعتدال و میانه‌روى معرفى کرده و فرموده است:«بهترین مردمان، گروه میانه‌اند که کندروان و عقب‌ماندگان [باید] به آنان بپیوندند و تندروان و غلوکنندگان [باید] به سوى ایشان برگردند.» (ابن أبی شیبه، المصنف فی الاحادیث و الآثار، ج ۸، ص ۱۵۵)

سلوک سیاسى على(ع) در همه‌ وجوه مبتنى بر اعتدال و میانه‌روى بود و آن حضرت در رفتار خود نسبت به دوست و دشمن، خویش و بیگانه، موافق و مخالف کاملاً معتدل عمل مى‌کرد. در ماجراى شورش بر عثمان، اوضاع به گونه‌اى پیش رفت که شورشیان به افراط و تندروى کشیده شدند، ولى در تمام آن احوال على(ع) کاملاً معتدل رفتار کرد و نه گام در افراط نهاد و نه به تفریط میل نمود. آن حضرت در تحل