پاورپوینت کامل شیوه غیر تاریخی در نقد و بررسی احادیث ظهور و علائم آخر الزمان و فتن و ملاحم ۲۵ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل شیوه غیر تاریخی در نقد و بررسی احادیث ظهور و علائم آخر الزمان و فتن و ملاحم ۲۵ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۵ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل شیوه غیر تاریخی در نقد و بررسی احادیث ظهور و علائم آخر الزمان و فتن و ملاحم ۲۵ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل شیوه غیر تاریخی در نقد و بررسی احادیث ظهور و علائم آخر الزمان و فتن و ملاحم ۲۵ اسلاید در PowerPoint :

در سال های اخیر یکی از پدیده های شایع در میان نویسندگان شیعه و سنی و البته با گرایشاتی گاه سیاسی زده اقبال و توجه دوباره به احادیث علائم ظهور و آخر الزمان و فتن و ملاحم و اشراط الساعه است؛ سنتی که ریشه های آن به سنت ادیان کتاب مقدس می رسد. از نقطه نظر حدیث شناسی غالب روایات شیعه و سنی در این زمینه ها مشکل سندی دارد. من بحثم اینجا البته بحثی سندی و از نقطه نظر سنتی نیست.

حسن انصاری

در سال های اخیر یکی از پدیده های شایع در میان نویسندگان شیعه و سنی و البته با گرایشاتی گاه سیاسی زده اقبال و توجه دوباره به احادیث علائم ظهور و آخر الزمان و فتن و ملاحم و اشراط الساعه است؛ سنتی که ریشه های آن به سنت ادیان کتاب مقدس می رسد. از نقطه نظر حدیث شناسی غالب روایات شیعه و سنی در این زمینه ها مشکل سندی دارد. من بحثم اینجا البته بحثی سندی و از نقطه نظر سنتی نیست. منتهی از نقطه نظر تاریخی همینک روشن شده است که بسیاری از احادیث ملاحم و فتن محصول حوادث سیاسی و اجتماعی چند دوره فتنه نخستین بوده است. تعدادی از احادیث را هم بعدا البته کیسانیه و کمی بعدتر زیدیه ساخته اند. تعداد زیادی هم محصول اصل اندیشه مهدویت و البته تظاهرات آن در میان فرقه های مختلف و از جمله امامیه است. احادیث اخیر معمولاً به عنوان احادیث علائم ظهور شناخته می شوند. در این میان بعد از یکی دو قرن آغازین احادیث ملاحم و فتن تبدیل به ژانر شد. یعنی نوعی ادبی که می توانست بی ارتباط با واقعیت سیاسی و اجتماعی حیات مستقل خود را به عنوان گونه ای ادبی ادامه دهد و گسترش و تحول یابد. مقداری از آن هم مرتبط شد به میزان اطلاع بر علوم غریبه و توانایی بر پیشگویی. از آغاز هم علم بر مغیبات خود میزان مهمی بوده است برای اثبات علم گسترده شماری از پیشوایان فرق مختلف. این شد که در قرن های بعدی احادیث و روایات زیادی با ترکیب احادیث قبلی و بدون آنکه ترکیب مضامین آنها مقصود خاصی را برساند به عناوین مختلف و از جمله صرفاً به دلائل ادبی و تقاضای بازار مطالعه و کتاب خوان ها و از جمله اهتمام فرقه های صوفیانه و مدعیان کشف و مشاهده تولید شد. اینجاست که می بینیم کتاب های زیادی با احادیث کاملا ساختگی و بدون هیچ گونه اصالتی به ادبیات پیشین افزوده شد. منظورم از ساختگی بودن این احادیث این نیست که قبلی ها وضعشان خیلی بهتر بود. مقصودم این است که احادیث قبلی دست کم در چارچوب های روشن تاریخی و در واکنش به واقعیت های تاریخی ساخته و پرداخته می شد. در دوره های مختلف سیاسی و از جمله عصر صفوی از این مجموعه احادیث و روایات بهره گرفته می شد تا حوادثی را که برای آن توضیح روشنی نمی شد ارائه داد بدین ترتیب تبیین و قابل فهم کرد. کما اینکه برای مشروعیت بخشی و یا مشروعیت زدایی حکومت ها و یا جریان ها از این نوع احادیث و روایات استفاده می شد. در حقیقت احادیث و روایات ملاحم و فتن به نحوی دست خداوند را در ورای تحولات سیاسی و اجتماعی و حتی حوادث طبیعی مرگبار و عمدتا سخت و غیر قابل هضم چنان می دید که در نهایت هم برای آن حوادث زمینه فهم و درکی فراهم می کرد و هم در نهایت امر نوعی گشایشی برآمده از اراده الهی را معاینه پیشبینی می کرد. در واقع هم تضمینی بود برای تحکیم ایمان مؤمنان و تقویت امیدها و هم توجیه کننده وضعیتی بود خوف آلود که در آن زندگی می کردند و آن را پیوند میزد با آخر الزمان و اهوال آن. این وضعیت تا روزگار ما همچنان ادامه دارد. طبعاً در زمان های بحران های اجتماعی و سیاسی و جنگ ها و قحطی ها نقل این نوع احادیث توجیه بیشتری داشت و قابل فهمتر است. در واقع این روایات به نحوی هم درصدد توضیح آنچه رفته است می باشد و هم ارائه چشم اندازی معمولاً امید بخش برای آینده ای نزدیک که خواهد آمد، آینده ای که به طور طبیعی و با چشم یک معاصر معمولی قابل پیشبینی نیست.

به هرحال در یکی دو قرن اخیر به ویژه در ادبیات شیعی میزان این دست احادیث و روایات فزونی