پاورپوینت کامل نکاتی در باره کتابخانه سلطنتی صفویه ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل نکاتی در باره کتابخانه سلطنتی صفویه ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل نکاتی در باره کتابخانه سلطنتی صفویه ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل نکاتی در باره کتابخانه سلطنتی صفویه ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

سال ۱۱۰۵ قمری، در آستانه سلطنت شاه سلطان حسین، کتاب‌های کتابخانه شاهی مورد وارسی مجدد قرار گرفت، و با مهر «داخل عرض شد» کنترل گردید. اسناد مربوطه نشان می‌دهد که شماری از امرا، بابت بدهی‌شان، کتابخانه خود یا برخی از آثار نفیس آن را به کتابخانه سلطنتی واگذار می‌کردند.

سال ۱۱۰۵ قمری، در آستانه سلطنت شاه سلطان حسین، کتاب‌های کتابخانه شاهی مورد وارسی مجدد قرار گرفت، و با مهر «داخل عرض شد» کنترل گردید. اسناد مربوطه نشان می‌دهد که شماری از امرا، بابت بدهی‌شان، کتابخانه خود یا برخی از آثار نفیس آن را به کتابخانه سلطنتی واگذار می‌کردند.

داخل عرض شد!

تعبیر «داخل عرض شد» اصطلاحی است که برای کتابهای کتابخانه سلطنتی، و چک کردن آنها در دوره صفوی و قاجاری به کار می رفته است. کافی است این جمله را در وبسایت

aghabozorg.ir

سرچ کنید، در آن صورت نمونه های فراوانی از آن را خواهید یافت. در واقع، زمانی که کتابخانه شاهی یا سلطنتی درست می شد، و کتابهایی در آن قرار می گرفت، چک کردن درستی آنها که ممکن بود هر از چندی صورت گیرد، با تعبیر «داخل عرض شد» به صورت یادداشتی کوتاه روی صفحه سفید اول کتاب نوشته می شد. این زمانی بود که کتاب با تعبیر «جمع شد» وارد کتابخانه شده بود و حالا کتابدار، بر آنها مرور کرده، و با تعبیر «داخل عرض شد» یا تعابیری نزدیک به آن، مانند «عرض دیده شد» یا «به عرض رسید» و… [و گاه با تعبیر «زیارت شد»] تأیید می کرد که کتاب در کتابخانه شاهی قرار دارد.

این یادداشت برای معرفی یکی از این یادداشت‌هاست که روی نسخه‌ای از لسان الخواص از آقا رضی قزوینی از علمای بزرگ و عالی مقدار شهر قزوین است. وی درگذشته ۱۰۹۶ قمری است و رساله ها و آثار فراوانی در مسائل فقهی و دینی و تاریخی برجای مانده است. یکی از رسائل او، مولودیه، در باره تعیین روز ولادت رسول اکرم است که این بنده خدا، متن آن را همراه با گزارش تفصیلی در مقالات تاریخی (دفتر ۱۹ ـ ۲۰) منتشر کرده ام. وی درباره نووزیه هم رساله ای دارد که آن هم با کوشش فقیر، منتشر شده است.

اما کتاب حاضر، لسان الخواص اوست، اثری دایره المعارف است، جز آنکه گویا فقط همین یک مجلد از حرف الف نوشته شده است. بنده توضیح مفصلی درباره این کتاب بسیار ارزشمند در مقاله «وجه دایره المعارفی بحارالانوار» نوشته ام (چاپ شده در مقالات تاریخی، دفتر دوازدهم) و توضیح داده ام که روش عالمانه او در نگارش این اثر، یک الگوی بسیار زیبا برای کار دایره المعارف نویسی در دوره صفوی بوده و صد البته که بسیار پیشرفته تر از زمان خود بوده است.

اما اکنون بحث ما مطلب دیگری است و آن یادداشتهایی است که روی نسخه ای از این کتاب که در زمان خود مولف کتابت شده است و بنابراین باید مربوط به پیش از تاریخ درگذشت وی ۱۰۹۶ باشد. نسخه مزبور ۲۸۷ صفحه و به شماره ۴۹۰۶ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران نگهداری می شود.

بر اساس یادداشتهایی که روی این نسخه نوشته شده، این اثر زمان خود آقا رضی در اختیار نعمت، مشهور به میرآصف پسر محمد باقر الحسینی قرار گرفته است. این مطلبی است که در یک یادداشت که روی صفحه نخست توسط همین میر آصف و در زمان حیات مولف نوشته شده، آمده است. متن این یادداشت را ذیلا خواهیم آورد.

این میر آصف، می تواند میرآصف قزوینی باشد که شیخ عبدالنبی قزوینی (م ۱۲۰۰) از او ذیل مدخل «میر آصف قزوینی» یاد کرده و نوشته است: «کان من سادات العلماء و من علماءالسادات، و من الفضلاء الذی فازوا بعوالی الدرجات». سپس چنان که گویی خود او را ندیده، گوید که دیده ام که عالمان قزوین از او ستایش می کنند. او به اصفهان رفت، سپس به قزوین برگشت و بعدها به تفلیس و ایروان منتقل شده، در آنجا به عنوان مدرس تعیین شد. آنگاه به اصفهان برگشت و در این شهر در جریان محاصره محمودیه (افاغنه) درگذشت: «و کان رحمه الله مع کمال الفضل مقدسا منزها زاهدا ورعا». سپس خاطره ای از او در جریان محاصره و گرسنگی عمومی نقل کرده است و از این که با زحمت همراه عده ای دیگر توانستند گوشت الاغی تهیه کرده و آن را طبخ نمایند یاد کرده و این که او سهم خود را آخر هم برداشت و این چنین ایثار کرد، یاد کرده است. (تتمیم امل الامل، ص ۴۸ ـ ۴۹ «قم، مرعشی، ۱۴۰۷ق»). عبدالنبی قزوینی دو کتاب از او دیده است. یکی شرح خطبه همام، و دیگری کتاب الکافی فی صفات المومن.

این نسخه بعدها در اموال ساروخان قورچی باشی درآمده، و این مربوط به سال ۱۱۰۲ قمری است، نکته ای که روی دو یادداشت دیگر در صفحات آغازین آمده است. این ساروخان کیست؟

واله داغستانی (م ۱۱۷۰) از مرتضی قلی خان نامی سعد لو ولد مرحوم ساروخان قورچی باشی یاد کرده و نوشته است: «اباً عن جدّ این سلسله علیّه از امرای ذوی الاقتدار قزلباش و مورد عنایت و مراحم پادشاهان ایران بوده، فرق عزت به به فلک اعظم رسانیده اند. الحق از اوایل دولت صفوی تا انقراض آن دولت علیه، از این سلسله بلکه از این طایفه، سر مویی انحراف در اخلاص مندی و جان فشانی به ظهور نیامده: این سلسله از طلای ناب است / این خانه تمام آفتاب است». (تذکره ریاض الشعراء، ۴/۲۳۵۹ «تهران، اساطیر، ۱۳۸۴»).

این نسخه سال ۱۱۰۲ با قید به این که از اموال ساروخان بوده، به کتابخانه شاهی منتقل شده است. این انتقال با عنوان «جمع شد» یا «جمع است» در این این یادداشت آمده است.

عنوان «جمع شد» را دست کم روی نسخه ای حبیب السیر که به شماره ۷۵۸۷ در کتابخانه مجلس نگهداری می شود، مشاهده می کنیم. در آنجا آمده است: «از بابت اموال مرتضی قلی وزیر سابق فارس که به تاریخ شهر شعبان ۱۰۹۰ در کتابخانه جمع شد».

تعبیر «از بابت اموال» که روی نسخه حبیب السیر مزبور آمده، روی همین لسان الخواص هم هست. آیا مقصود از آن می تواند این باشد که این امرا، بدهی به دربار داشته و مجبور شده یا خواسته اند برای پرداخت بخشی از بدهی خود، کتابهایشان را به کتابخانه شاهی بدهند؟ به هر حال از اموال آنها بوده، و به کتابخانه شاهی انتقال یافته است.

در مورد دیگری روی نسخه ای از بهجه المباهج نوشته است: «بهجه المباهج … از بابت اموال آقا محرم که به تاریخ ۲۶ شهر ربیع الثانی سنه ۱۱۰۵ داخل عرض شد». (نشریه نسخه های خطی: دفتر ۷، ص ۶۴۲ ـ ۶۴۴)

یک مورد هم به عنوان «پیشکش» از طرف امیری عنوان شده است. نسخه ای از «ترجمه منظوم