پاورپوینت کامل تأثیر ابن‌سینا برجنبش‌های علمی و عقلی هند ۴۱ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل تأثیر ابن‌سینا برجنبش‌های علمی و عقلی هند ۴۱ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۱ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل تأثیر ابن‌سینا برجنبش‌های علمی و عقلی هند ۴۱ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل تأثیر ابن‌سینا برجنبش‌های علمی و عقلی هند ۴۱ اسلاید در PowerPoint :

با ورود حکیم فتح‌الله شیرازی به دربار اکبرشاه در سال ۹۹۰قر ۱۵۸۲م، بُعد جدیدی به جنبش فکری او افزود. ملا عبدالقادر بدائونی که از منتقدان سرسخت اطرافیان محبوب اکبر بود، درباره او می‌گوید: «از سادات شیراز بود. اعلم العلمای زمان است.

ترجمه: سید مهدی حسینی اسفیدواجانی

با ورود حکیم فتح‌الله شیرازی به دربار اکبرشاه در سال ۹۹۰قر ۱۵۸۲م، بُعد جدیدی به جنبش فکری او افزود. ملا عبدالقادر بدائونی که از منتقدان سرسخت اطرافیان محبوب اکبر بود، درباره او می‌گوید: «از سادات شیراز بود. اعلم العلمای زمان است. مدتها مقتدای حکام و اکابر فارس بود. جمیع علوم عقلی از حکمت و هیئت و هندسه و نجوم و رمل و حساب و طلسمات و نیرنجات و جرّ اثقال نیکو می‌دانست و در این فن آنقدر حالت داشت که اگر پادشاه متوجه می‌شدند، رصد می‌توانست بست و در علوم عربیت و حدیث و تفسیر و کلام نیز نسبت او مساوی است و تصانیف خوب دارد؛ اما نه در برابر مولانا میرزاجان شیرازی که در ماوراءالنهر مدرس متفرد متورع یگانه روزگار بود.»

اگرچه منابع ادبی تنها درباره تغییراتی که او در ضرابخانه اکبر، تنظیم تقویم شمسی «الهی»۲۲ و برخی اصلاحات در درآمدها پیشنهاد داده بود سخن گفته‌اند، ولی نفوذ او را می‌توان در اختراع بسیاری از تجهیزات مکانیکی از جمله اصلاح و تغییر اسلحه و نظام جدید آبیاری مشاهده کرد. اکبر پس از مرگ حکیم فتح‌الله شیرازی در سال ۹۹۷قر۱۵۸۹م در سرینگر (کشمیر) با این عبارات نسبت به وی تجلیل به عمل آورد: «اگر او به دست اهل فرنگ (فرانک‌ها) افتاده بود و آنها در قبال بازگرداندنش تمام خزانه مرا طلب می‌کردند، با کمال مسرت چنین معامله پرمنفعتی را انجام می‌دادم و این گوهر ارزشمند را به بهای ارزان می‌خریدم.»

تمام منابع عصر شاه فتح‌الله و منابع پس از آن، نشان می‌دهند که او مرید واقعی مکتب ابن‌سینا بود و علاوه بر آن، هم در حکمت اشراق و هم در عرفان ابن‌عربی تبحر داشت. اظهار نظر بدائونی که می‌گوید «شاگردی رشید هم از دامن او برنخاست»، مقرون به صحت نیست. اگرچه هیچ یک از شاگردان فتح‌الله شیرازی چه در معقول و چه در تحقیقات علمی همتراز او نبودند، مع ذلک سنت آمیختن کلام با اندیشه‌های ابن‌سینا تا عصر حاضر پا بر جاست و این ارتباط و اتصال به دست عبدالسلام لاهوری (وفات ۱۰۳۷ق ر۱۶۲۷ یا ۱۶۲۸م) شاگرد فتح‌الله شیرازی انجام گرفته است و در «درس نظامی»۲۳ به کمال خود رسیده است. از لحاظ فکری نیاکان «درس نظامی» به شرح زیر می‌باشد:

ـ میر فتح‌الله شیرازی۲۴

ـ عبدالسلام دیوه‌ای۲۵

ـ ملا دانیال چوراسی

ـ ملا قطب‌الدین سهالوی۲۶

ـ ملا نظام‌الدین بنیانگذار «درس نظامی» (و: ۱۱۶۱قر۱۷۴۸م).

سایر جریان‌های عقلی و جریان‌های مخالف آن نیز در دوران مغولهای هند پدیدار گشتند و مطالعه ‌اندیشه‌های ابن‌سینا را برانگیختند.

معروف‌ترین اساتید علم کلام؛ قاضی محمد اسلم هروی (و: ۱۰۶۱ق ر۱۶۵۰ یا ۱۶۵۰م) و فرزند با استعدادش میرمحمد زاهد (و: ۱۱۱۱ق ر۱۶۹۹ یا ۱۷۰۰م) بودند.۲۷ این دو اساسا جزو اساتید علم کلام شمرده می‌شدند، ولی در حکمت مشّاء و اشراق نیز تبحر داشتند.

ملا عبدالحکیم (و: ۱۰۶۷ق ر۱۶۵۶م) فیلسوف و متکلم دربار شاه‌جهان (۱۰۳۷ ـ ۱۰۶۸ق ر۱۶۲۸ـ ۱۶۵۷م) بود که کتاب «دره الثامنه»۲۸ را برای تبری و توجیه نظرات غزالی و ابن‌سینا نوشت.

اما درخشان‌ترین دانشمند و استاد معقول دوره شاه‌جهان، ملا محمود فاروقی جونپوری (و: ۱۰۶۲ق ر۱۶۵۲م) بود. استاد او شیخ محمد افضل جونپوری نیز در معقول و منقول تبحر داشت.

کتاب «شمس البازغه» ملا محمود شرح «شفا»ی ابن‌سینا نیست، بلکه در تفسیر مفاهیمی از قبیل متناهی و نامتناهی، مکان، حرکت و مابقی امور طابق النعل بالنعل از «شفا» تبعیت می‌کند. علاوه بر آن، این کتاب به تفصیل در باب جهان و آفرینش بحث می‌کند. ملا محمود با شیخ عبدالرشید (و: ۱۰۸۳ق ر۱۶۷۲ یا ۱۶۷۳م) صوفی قادری که آثار ابن‌عربی را به‌خوبی می‌شناخت نیز روابط بسیار دوستانه‌ای داشت. هم ملا محمود و هم شیخ عبدالرشید به‌ندرت شبها می‌خوابیدند. شیخ به دعا می‌پرداخت و ملا به ستارگان چشم می‌دوخت و سعی می‌کرد تا مشکلات اختر شناسی را حل نماید. او نیز همچون ابن‌سینا رصدخانه‌ای نداشت. شاه‌جهان مایل بود که برای او رصدخانه‌ای بسازد، ولی این خواسته به دلیل مخالفت وزیر اعظم تحقق نیافت. ۲۹

دانشمندخان اهل یزد در ایران و نامش ملاشفیعا بود. وی پس از تحصیل علوم متداول عقلیه و نقلیه به همراه تجار ایرانی به هند عزیمت کرد و چندی در اردوی پادشاهی به سر برد و سپس برای بازگشت به وطن به بندر «سورت» رفت. کسانی که ملاشفیعا را تحسین می‌کردند، مراتب دانش و فضل و کمال دوست خود را به شاه‌جهان معروض داشتند به نحوی که پادشاه تحت تأثیر قرار گرفت و او را از سورت فراخواند. وی پس از ورود به درگاه معلی در سال ۱۰۶۱ق (۱۶۵۱م) به‌سرعت ارتقای مقام یافت، به گونه‌ای که هفت سال بعد به منصب فرمانداری دهلی منصوب شد. به نظر می‌رسد که به دلیل اختلاف با داراشکوه مجبور به استعفا گردید؛ اما در دومین سال سلطنت اورنگ‌زیب دوباره به خدمت پذیرفته شد و به مقام چهارهزاری دوهزار سوار و فرمانداری و نظم دار الخلافه منصوب گردید. دانشمندخان به‌رغم اختلافاتش با داراشکوه، به تعدادی از اشرافیان و درباریان پیوست که طالب نجات جان داراشکوه بودند و تنها حبس او را در گوالیور می‌خواستند. اورنگ‌زیب دانشمندخان را به مناصب عالی‌تر نیز گماشت و در دهمین سال سلطنتش او را به مقام «میر بخشیگری» منصوب کرد. دانشمندخان در ۱۳ربیع‌الاول ۱۰۸۱ق (۱۰ اوت ۱۶۷۰م) وفات نمود.

اشتیاق دانشمندخان به تحقیق بی‌نظیر بود. وی علاوه بر پشتیبانی از علمای ابن‌سیناشناس و محققان سنسکریت، فرانسوا برنیه۳۰ را نیز به خدمت خود درآورد. برنیه آثار گاسندی (۱۵۹۲ـ ۱۶۵۵م) و دکارت (۱۵۹۶ـ۱۶۵۰م) را برای او ترجمه کرد. مطالعه کتاب «قانون» ابن‌سینا میل به خواندن آثار ویلیام هاروی (۱۵۷۸ـ۱۶۵۷م) و ژان پکوئه (۱۶۲۲ـ۱۶۷۴م)را در دانشمندخان برانگیخت. برنیه می‌گوید: «وی روزها وقت خود را به وظایف سنگینش به عنوان وزیر خارجه و مسئولیت امور سواران [چهارهزاری دوهزار سوار] سپری می‌کرد؛ اما این مانع از آن نمی‌شد که بعد از ظهرها خود را از مطالعات فلسفی معاف نماید. نجوم، جغرافیا و علم تشریح جزو مطالعات مورد علاقه او بودند و با حرص و ولع آثار گاسندی و دکارت را می‌خواند.»

از قرن هفدهم‌ ب