پاورپوینت کامل مسیر شعر فارسی ۷۳ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مسیر شعر فارسی ۷۳ اسلاید در PowerPoint دارای ۷۳ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مسیر شعر فارسی ۷۳ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مسیر شعر فارسی ۷۳ اسلاید در PowerPoint :

«پاورپوینت کامل مسیر شعر فارسی ۷۳ اسلاید در PowerPoint»(از دیرباز تا امروز)،عنوان کتابی تحقیقی ــ پژوهشی از دکترعبدالحسین جلالیان(جلالی) است که از سوی انتشارات«یزدان» به زیور طبع آراسته شده است. در این کتاب، سعی شده است تا سابقه و سیر تحولات شعر فارسی از دیرزمان تا به امروز، مورد شناسایی و ارزیابی قرار گیرد و ماحصل آن، به شکلی که سبب خستگی خواننده نشده و چکیده معلومات دانشمندان ما باشد؛ در اختیار علاقه مندان به مطالعه تاریخ ادبیات ایران قرار گیرد.

اشاره: «پاورپوینت کامل مسیر شعر فارسی ۷۳ اسلاید در PowerPoint»(از دیرباز تا امروز)،عنوان کتابی تحقیقی ــ پژوهشی از دکترعبدالحسین جلالیان(جلالی) است که از سوی انتشارات«یزدان» به زیور طبع آراسته شده است. در این کتاب، سعی شده است تا سابقه و سیر تحولات شعر فارسی از دیرزمان تا به امروز، مورد شناسایی و ارزیابی قرار گیرد و ماحصل آن، به شکلی که سبب خستگی خواننده نشده و چکیده معلومات دانشمندان ما باشد؛ در اختیار علاقه مندان به مطالعه تاریخ ادبیات ایران قرار گیرد.

این اثر به شما امکان می دهد تا با سیر دگرگونی های شعر فارسی در ادوار مختلف تاریخ، بیشتر آشنا شوید. بخش آغازین کتاب حاضر به موضوعاتی چون: تجانس و قرابت زبان پارسی با شعر؛ تجانس و قرابت موسیقی و شعر؛ و همچنین سابقه شعر پارسی از دیرباز تا ظهور اسلام پرداخته که آن را برای مطالعه شما در اینجا برگزیده ایم. سال ۱۳۹۳، زمان چاپ اول«پاورپوینت کامل مسیر شعر فارسی ۷۳ اسلاید در PowerPoint»است.

*****

این مطلب که برای نحوه سخن‌گویی انسان‌ها، اصطلاح و کلمه «زبان» به کار می‌رود، برای آن‌ است که این اَمْر به شکل و ترکیب زبان انسان و تناسب آن با فُرجه داخلی دهان و حرکات متنوع آن به هنگام سخن‌گفتن ارتباط پیدا می‌کند.

حیوان‌های مختلف هم هر کدام دارای صدای مخصوص به‌خود بوده که از دیرباز تاکنون به همان صورت اولیّه و بدون تغییر باقی مانده است به‌طوری‌که تنوّع صداهای آن‌ها در حالات متفاوت خشم، خوشحالی و غیره به‌گونه‌هایی محدود، مُنْحَصِرْ می‌شود و تنها در معدودی از آنها که نسبت وزن مغز سر به‌وزن بدنشان در مقایسه با سایر انواع بیشتر و بالاتر است (مانند طوطی و کاسکو) قادر هستند تا صداهای متنوّع را تقلید کنند (طوطی‌وار و بدون درک معنا).

در انسان، فضای حنجره و کام و حرکات زبان، عامل ایجاد اصوات مختلف بوده و این صداها را در اصطلاح زبان‌شناسی «حرف» می‌نامند. از ترکیب صدای حرف‌ها کلمات و از به‌هم‌‌پیوستن کلمات جمله‌ها ساخته و پرداخته شده، در نتیجه مطلبی از شخصی به شخص دیگر منتقل می‌گردد.

ایجاد صداهایی که در اصطلاح صدای «حرف» نامیده می‌شود، با به‌کارگیری قوای عقلانی در انسان حالات تنوّع به خود گرفته و این‌ وجه تمایز انسان با حیوان در ایجاد صداست که انسان قادر بر این شده است تا برای خود زبان مخصوص پدید آورده و در بین خود تفاهم متقابل پدید آورد.

این مطلب که در بَدْوِ امر چرا زبان‌های متفاوت در بین انسان‌ها پیداشده بستگی به عوامل طبیعی زیادی از قبیل درجه حرارت ـ برودت ـ ارتفاع و غیره دارد که در ایجاد و پرورش و تکامل اولیّه انسان‌های اولیه در جای‌جایی کره‌زمین مدخلیّت تامّه داشته است. به‌عنوان مثال صداهای حنجره یک فرانسوی که در منطقه معتدلّه شمالی کره‌زمین زندگی می‌کند با یک آفریقائی نزدیک خطّ استوا تفاوت فاحشی دارد و صدای خشن «خ»، «ص» و «ق» در کلمات زبان فرانسه به اندازه زبان عربی به چشم نمی‌خورد و به‌همین دلیل در بین مردم چنین شایع شده است که زبان فرانسه یادآور لطافت بدن بانوان و زبان عربی نشانه‌ای از خشونت مردان است.

قبلاً گفتیم در انسان به‌وسیله حنجره و دهان و به کمک عقل صداهای متنوّع ایجاد و از به‌هم پیوستن آنها حرف ـ کلمه ـ جمله ساخته شده و وسیله ارتباط با همنوعان فراهم می‌گردد، حال اگر این جمله‌ها به‌نحوی ادا شود که حالت موزونیّت به‌خود بگیرد بسیار گوشنوازتر بوده و در اصطلاح حالت شعر به خود خواهد گرفت. این حالت موزونیّت و موسیقی کلام بستگی تام و تمام به قواعدی دارد، همانطور که صدا در موسیقی وابسته کامل به موزونیّت نوت‌ها و از روی محاسبه‌هایی است که مغز هنرمندان موسیقی آن را پدید می‌آورند.

بنابراین، شعر عبارت از صورت کلامِ فاخر انسان‌هایی است که دارای اندیشه و تفکّر عمیق و سازنده بوده و زبانی قادر به بیان اندیشه موزون خود دارند. با این مقدمه نسبتاً طولانی به اصل موضوع که عبارتست از تجانس و قرابت زبان‌پارسی با شعر می‌پردازیم:

تحقیقات محققین اکثر خارجی ثابت کرده است که گروه آریایی پیش از هزاره دوم قبل از میلاد مسیح در کنار دریاچه آرال و شمال و شرق دریای مازندران ساکن بوده و به‌تدریج به سه شاخه بزرگ تقسیم و به شرح زیر در اطراف و اکناف قاره‌‌آسیا و اروپا پراکنده شده‌اند:

الف) شاخه‌ای به سوی مشرق یعنی هندوستان سرازیر شده و بومیان و پاره‌ای از اقوام زرد شمال آن سرزمین را تحت‌الشعاع سیطره خود قرار دادند.

ب) شاخه‌ای به سوی غرب رو آورده و تا اعماق اروپا پیشروی کردند.

ج) شاخه دیگری به سوی جنوب‌غربی یعنی سرزمین فعلی ایران سرازیر و در آب و هوای متنوّع آن گسترش یافتند و این شاخه اخیر ساکنان و صاحبان ایران‌زمین و اجداد اولیّه ایرانیان به حساب می‌آیند.

آریاها مردمی سپید‌پوست و پیش از مهاجرت سه‌گانه همه ملّتی واحد و دارای وجوه مشترک بودند. صحبت از دوهزار‌سال پیش از میلاد مسیح است یعنی زمانی که تقریباً هیچ دین توحیدی فراگیر در روی زمین به منصّه ظهور نرسیده و هیچ تمدنی بر پایه ضوابط و قوانینی اصولی و مدوّن پایه‌گزاری نشده بود. در این مقطع زمانی که بت‌پرستی و عقاید خرافی بر اجتماع این قوم بزرگ سایه افکنده بود، شخصی به نام (ZARATHUSHTRA) زرتوشتره و با نام و قبیله (SPITAMA) اسپی‌تاما از پدری به‌نام: (POURUSH, ASPA) پروش اَسَپِهْ به معنای دارنده اسب خاکستری و مادری به‌نام: (DUGHD HAV8A) دوغدهوه به معنای دوشنده شیر گاو و پا به جهان هستی گذاشت و در میان اقوام اولیّه آریایی به تبلیغ عقاید و نظریات خود پرداخته و با مبارزه با خرافات، فصل نوینی در دفتر تاریخ حیاتِ مردم آسیایی و آریایی و یشریّت گشود.

این او بود که برای اولین مرتبه اعلام کرد که آفریننده همه جهان و جهانیان یک‌قدرت فائقه ناپیداست که برای شناختن آن باید به راستی و نیکی گروید و از دروغ و بدی پرهیز نمود. او سرلوحه تبلیغ خود را کردار و گفتار و اندیشه نیک قرارداده و راه شناسایی آفریدگار را امری تحقیقی آن هم در مجرای راستی و نیکوکاری دانست و این اولین مانیفست تجلّی فکر توحیدی و عرفانی بشریت است که به مانند آتش در پنبه کهنه‌های افکار موهوم و خرافی مردم آن زمان افتاد و بیش از همه در شاخه آریایی که به طرف ایران‌زمین سرازیر شدند، رخنه و نفوذ کرد. بنابراین این اجداد ما ایرانیان بودند که پیش از همه اقوام دیگر طرفدار و پیرو اولین دین توحیدی شده‌اند.

گفته‌های زرتشت بنابر تحقیقات وسیع انجام‌شده در اصل ۷۲ فصل خلاصه می‌شده که از این میان ۱۶ فصل آن به‌نام «گاته‌ها» مشهورند. در گاته‌ها این زرتشت است که سخن می‌گوید و سخنان او که دارای مطالب عمیق و پرمغزی است، تقریباً به صورت کلام موزون و شعر سروده شده است و جای افتخار بزرگ دیگری برای ما ایرانیان است که با سربلندی تمام ادّعا کنیم که زبان پارسی در اصل و ریشه زبان شعر و تبلیغ و رسانه گویایی برای ارسال پیام صلح و دوستی برای اقوام بَشر بوده و خواهد بود، زبانی که در قرن هفتم هجری سعدی با این شعر خود به اثبات رسانید:

بنی آدم اعضای یک پیکرند

که در آفرینش ز یک گوهرند

اینکه که «تجانس و قرابت زبان پارسی با شعر» روشن شد، به شرح تجانس و قرابت موسیقی و شعر خواهیم پرداخت.

تجانس و قرابت موسیقی و شعر

در نزد اکثریت مردم عادی که فطرتاً دوستدار موسیقی و شعرند، وجوه مشترک این دو پدیده هنری و نحوه ارتباط فیمابین آنها نامشخص بوده و با اینکه در اکثر موارد تظاهرات مشترک این دو سبب شده است تا نسبت به هر دوِ این هنر احساسات مُثبت داشته باشند، اما کمتر افرادی پیدا می‌شوند که بتوانند در مقام توجیه این دو پدیده هنری برآیند.

میان جوانانی که ذوق ذاتی موسیقی دارند با آنهایی که طبعاً به شعر و کلام موزون رغبت نشان می‌دهند، یک حالت مشترک وجود دارد. این هر دو دسته دارای طبع موزونند، به این‌معنا که هر دو در بَدو از تنافر اصواتِ آهنگ‌ها و ناسلیسی کلمات در اشعار متأثر می‌شوند. از بازگو کردن علت و سبب آن عاجز می‌مانند. اما به تدریج که در رشته موسیقی یا شعر آموزش دیده و تمرین می‌کنند، درمی‌یابند که آنچه باعث ایجاد آهنگ گوشنواز می‌شود در موسیقی ضربه‌ها و در شعر کلمات متناسب گوشنواز است که بایستی طبق قاعده و روال منظمی نواخته و پرداخته شود.

این قاعده و روال منظم همان چیزی است که وجه مشترک موسیقی و شعر نامیده می‌شود که بر پایه ریاضیّات بنا شده است.

سابقه شعر پارسی از دیرباز تا ظهور اسلام

پیش از این، در فصل گفته شد که حدود دو هزار سال پیش از میلاد مسیح، گفته‌های زرتشت پیامبر به ویژه در شانزده فصل«گاته‌ها»‌کلام موزونی است. این صورت کلام موزون از ویژگی‌های نژاد آریایی که به تدریج سه شاخه شده و در هند، ایران و یونان پراکنده شدند.

کتاب‌های مقدس«ودا» و ترانه‌های «گاته‌ها» و کتاب(ایلیاد) بهترین دلیل بر این مدعاست که این سه هم نژاد هندی، ایرانی و یونانی از یک شاخه آریایی بوده و زبانشان استعداد گفتار موزون را داراست.

قدیمی‌ترین شعر ایرانی، همان سخنان موزون زرتشت است که دارای وزن هجایی است. وزن هجایی، وزنی است که بر خلاف وزن عروضی که از «سبب»و«وتد»و«فاصله» تشکیل شده، تنها از «سبب» صورت می‌پذیرد و یا به عبارت دقیق‌تر از «سبب خفیف» صورت یافته و از «سبب ثقیل» و اوتاد و فواصل بی نیاز است و ما در جای خود درباره شعر عروضی این ویژگی‌ها را توضیح خواهیم داد.

وزن هجایی در حال حاضر، درمیان اکثر ملل اروپایی رواج دارد و این وزن در دوره تمدن بشریت از زمان زرتشت تا ظهور اسلام در ایران زمین متداول و پس از آن شعر فارسی صورت عروضی به خود گرفته است.

امروزه، ما به علت از بین رفتن مدارک زبان فارسی قبل از اسلام، تنها از تعداد معدودی کلام موزون زمان ساسانیان آگاهی داریم که از کتیبه‌های باقیمانده از دوره ساسانیان، مانند کتیبه«حاجی آباد» و از کتب سنتی رسالات ادبی پهلوی، مانند«یادگار زریران» و «درخت آسوریک» اشارات مورخان اسلامی در کتاب‌هایی مانند کتاب«تاریخ سیستان»، برای ما به جا مانده است.

شادروان استاد ملک الشعرا بهار تحقیقات مفصلی بر روی اشعار قبل از اسلام نموده و در مقالات متعددی نتایج پژوهش‌های خود را منتشر کرده‌اند که در زمان خویش در مجلات مختلف به چاپ رسیده و برای جوانان امروز اگر دسترسی به آنها محال نباشد، چندان هم آسان نیست و ما در این فصل چکیده تحقیقات گرانبهای ایشان را به صورت مختصر و موجز بیان کرده و به عنوان شاهد کلام، در هر مورد نمونه‌ای از آن سروده‌ها را خواهیم آورد.

بنابر تحقیقات شادروان بهار، در ایران زمین و در زمان ساسانیان، سه گونه کلام موزون رواج داشته است:«سرود» و«داستان» و «ترانه»؛ که به ترتیب درباره هر یک توضیحاتی داده خواهد شد.

الف ـ سرود:

سرود نوعی کلام موزون است که بر مبنای هجایی تنظیم یافته و نسبتا طولانی بوده و منحصرا در حضور پادشاهان و در مراسم رسمی و در آتشکده‌ها با نواختن رود خوانده می‌شده است و سرود خسروانی یکی از آنهاست. این نوع شعر، پس از ظهور اسلام