پاورپوینت کامل مولوی قرن بیستم ۳۹ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مولوی قرن بیستم ۳۹ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۹ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مولوی قرن بیستم ۳۹ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مولوی قرن بیستم ۳۹ اسلاید در PowerPoint :

با وجود اینکه درباره اقبال لاهوری از حدود یک قرن پیش فراوان گفته و نوشته‌اند و حتی منتقدان بزرگ ادب فارسی او را «مولوی عصر» خوانده‌اند و از میان ستاره‌های ادبی نسل پیشین مورد ستایش دهخدا، ‌محمدتقی بهار، تقی‌زاده، ‌مینوی، معین و ‌نفیسی قرار گرفته است و به همین ترتیب در میان چهره‌های ادبی نوظهور نیز چهره‌های شاخصی مانند اخوان ثالث، نصرت رحمانی، سیمین بهبهانی، نادرپور و دیگران او را از منظر ادبی و ایران دوستی ستوده‌اند، اما همچنان اقبال آنچنان که باید و شایسته است شناخته نشده است.

نگاهی به سیر فکری اقبال لاهوری در زادروزش

با وجود اینکه درباره اقبال لاهوری از حدود یک قرن پیش فراوان گفته و نوشته‌اند و حتی منتقدان بزرگ ادب فارسی او را «مولوی عصر» خوانده‌اند و از میان ستاره‌های ادبی نسل پیشین مورد ستایش دهخدا، ‌محمدتقی بهار، تقی‌زاده، ‌مینوی، معین و ‌نفیسی قرار گرفته است و به همین ترتیب در میان چهره‌های ادبی نوظهور نیز چهره‌های شاخصی مانند اخوان ثالث، نصرت رحمانی، سیمین بهبهانی، نادرپور و دیگران او را از منظر ادبی و ایران دوستی ستوده‌اند، اما همچنان اقبال آنچنان که باید و شایسته است شناخته نشده است.

ریشه ناشناخته ماندن اقبال لاهوری را می‌توان در شخصیت چند بعدی این متفکر دید، به‌طوری‌که از سوی برخی صاحبان اندیشه، ابعاد شخصیت اقبال به دوازده وجه تفکیک شده است؛ ابعادی که در حوزه‌های اندیشه‌ای و علمی گسترده‌ای است اما در یک ترکیب به نام محمداقبال لاهوری گردآمده است. بنابراین این ابعاد متعدد شخصیت اقبال است که برای جامعه ناشناخته مانده است و هرکسی که به سمت مطالعه او رفته تنها توانسته بخشی از اندیشه اقبال را دریافت و فهم کند، چراکه فهم تمامی ابعاد اندیشه‌ او از یک شخص برنمی‌آید چرا که کمتر کسی می‌تواند به اندازه‌ای دارای اطلاعات و آگاهی‌ باشد تا بتواند اقبال را به درستی مورد تجزیه، تحلیل و تعریف قرار دهد و اگر کسی بخواهد به فهم اقبال برسد باید خود را در حوزه‌های متعدد و پراکنده علومی مانند فیزیک، فلسفه و ادبیات و زبان‌های گوناگون در سطوح عالی توانمند سازد.

اقبال علاوه بر آنکه به عنوان شاعر و فیلسوف شناخته شده است در زمینه‌هایی مانند حقوق، جامعه‌شناسی، تعلیم و تربیت، اقتصاد، ادب فارسی، تفسیر قرآن، فلسفه شرق و غرب و همچنین از چندین زبان آگاهی و سررشته داشته است. اقبال علاوه بر تبحر در حوزه‌های نظری از سوی بسیاری از اندیشمندان به عنوان یک فعال سیاسی نیز شناخته شده است و همینطور نوآوری و خلاقیت‌های ذهنی اقبال سبب شده تا آثاری بدیع با اندیشه‌های نو و غیرتکراری در حوزه‌های گوناگون از او بر جای بماند.

بدون تردید اگر کسی بخواهد به اقبال بپردازد یا اندیشه‌های او را در معنای دقیق کلمه نقد کند باید تخصص و توانایی مورد نیاز آن حوزه تخصصی را داشته باشد، برای مثال وقتی اقبال در کتاب «بازسازی اندیشه دینی» موضوعات مربوط به فیزیک نوین را به کار می‌برد یا وقتی از مفاهیم بسیار پیچیده درباره زمان و مکان سخن می‌گوید، فهم آن تنها توسط متخصصین امکان‌پذیر است و خواننده عامی، بدون داشتن زمینه‌های فکری در این امور، از درک نگاه اقبال عاجز خواهد بود.

به همین دلیل کسانی که در آثار اقبال پژوهش می‌کنند، اقبال‌شناس نامگذاری می‌شوند که به‌طور قطع عنوان نادرستی است چراکه شناخت اندیشمندی با این وجوه شخصیتی نظری و عملی گسترده و متکثر، از عهده یک تن بر نمی‌آید و اگر کسی چنین عنوانی را برای خود قائل باشد، بی‌تردید نشانه اقبال‌ناشناسی او است؛ لذا اغلب منتقدان و اقبال پژوهان تنها یکی از وجوه شخصیتی اقبال را مورد توجه و نقد خود قرار داده‌اند، علت این امر آن است که فهم آثار اقبال، به ویژه آثاری که به زبان‌های غیرفارسی نوشته شده، کسی که به آن زبان‌ها تسلط کافی ندارد از عهده‌اش بر نخواهد آمد به همین ترتیب کسی که در آثار ادبی اقبال تحقیق می‌کند، بی‌تردید توانایی لازم را برای فهم تمامی ابعاد دیدگاه‌های فلسفی او ندارد. این مساله زمانی خودنمایی می‌کند که برخی اهل ادب به سراغ اشعار فلسفی اقبال می‌روند غافل از آنکه در شعر اقبال دیدگاه‌های بسیار ظریف فلسفی مطرح می‌شود که غالبا از سوی اهل ادب به دلیل آنکه سر در مطالعات فلسفی ندارند مغفول می‌ماند.

آنچه گفته شد دلیلی بر آن است تا دریابیم چرا اقبال چنانچه باید، مورد توجه نسل جدید قرار نگرفته است. ولی مهم‌ترین عامل در این میان متوجه مونوپولیست‌هایی است که برخی از نظرات اقبال را با دیدگاه‌های خود منطبق ساخته‌اند و آن را در مناسبت‌های مختلف مطرح می‌سازند و از او شخصیتی به دست می‌دهند که تنها از دریچه‌ای خاص و عقیده‌ای معین به جهان نگاه می‌کند در حالی که به هیچ روی چنین نیست و اقبال به دلیل گستردگی اندیشه‌هایش نمی‌توانسته محدودنگر و تنها بر یک دیدگاه خاص تاکید داشته باشد.

اقبال را نمی‌توان فرقه‌گرا نامید یعنی نمی‌توان گفت او به دیدگاه خاص عقیدتی وابسته بوده است زیرا وقتی در آثار وی تامل می‌کنیم، مشاهده می‌کنیم افرادی مانند سنایی، مولوی، عطار و دیگر بزرگان تفکر عرفانی و اسلامی فراتر از فرقه‌گرایی می‌اندیشیده‌اند و از نظر او وجود شاخه‌های متنوع در درخت دین امری طبیعی می‌نمود و معتقد بود که تمامی این شاخه‌ها از یک ریشه تغذیه می‌کنند و اگر فقط یک شاخه بماند و مابقی قطع شوند چنین درختی زیبایی خود را از دست می‌دهد.

اقبال متفکری تکثرگراست و دلیل آن را می‌توان در آثارش ردیابی کرد ولی مونوپولیست مانع مطرح شدن چنین دیدگاه‌هایی می‌شود. با این حال اندیشه‌های او را می‌توان به اقیانوسی تشبیه کرد که از هر ساحلی منظر خاص خود را دارد یا به منشوری مانند کرد که انوار گوناگون از آن می‌تابد و در واقع یک بعد یا دو بعد از شخصیت او شناخته شود.

اقبال تلاشی برای شکل‌گیری پاکستان نداشت

اقبال به خلاف آنچه گفته می‌شود تلاشی برای پایه‌ریزی یک سرزمین مستقل نداشته بلکه همه سعی او بر این بوده که هند به صورت یک کشور مستقل باقی بماند و از گفت‌وگوهایی که با رهبران هند در زمانه خود داشته ک