پاورپوینت کامل ضحاک کیست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ضحاک کیست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint دارای ۳۰ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ضحاک کیست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ضحاک کیست؟ ۳۰ اسلاید در PowerPoint :

در جایی فردی گفت که مهرداد بهار معتقد است که مراد از ضحاک در شاهنامه یک سلسله است که همان سلوکیان باشد. اشاره‌ای به ادله‌ او نکرد و جستجویی کردم چیزی نیافتم. به نظر می‌رسد که آقای بهار اگر چنین گفته باشد خواسته است در مقابل یک فرضیه‌ دیگر بیایستد که ضحاک را آستیاک، پادشاه مادیِ معاصر کورش، قلمداد می‌کند. فرضیه‌ای که از جمله آقای قطب‌الدین صادقی بدان باور دارد و معتقد است که این دروغ هخامنشیان بوده است.

نقدی بر فرضیه‌های موجود در مورد ضحاک

در جایی فردی گفت که مهرداد بهار معتقد است که مراد از ضحاک در شاهنامه یک سلسله است که همان سلوکیان باشد. اشاره‌ای به ادله‌ او نکرد و جستجویی کردم چیزی نیافتم. به نظر می‌رسد که آقای بهار اگر چنین گفته باشد خواسته است در مقابل یک فرضیه‌ دیگر بیایستد که ضحاک را آستیاک، پادشاه مادیِ معاصر کورش، قلمداد می‌کند. فرضیه‌ای که از جمله آقای قطب‌الدین صادقی بدان باور دارد و معتقد است که این دروغ هخامنشیان بوده است.

طبعاً فرضیه‌ی مهرداد بهار چند نقص اساسی دارد و قابل دفاع نیست. زیرا اگر با تسامح، تاریخی دیدنِ متن پهلوانی و حماسی و تا حدودی اسطوره‌ایِ شاهنامه را به‌رغم خطاهای روش‌شناختی بپذیریم، به وضوح می‌بینیم که شاهنامه فردوسی از اسکندر به بعد وجه تاریخی قابل انطباقی می‌یابد. و ضحاک مدتها قبل است. همچنین جهت‌گیری ناسیونالیستی نیز در این فرضیه بسیار چشم‌آزار است.

حال اگر ما نشانه‌های شاهنامه را با دستاوردهای تاریخی امروزین کدشکافی کنیم من به یک فرضیه‌ی دیگر می‌رسم. که ضحاک نه آستیاک پادشاه مادی است و نه سلوکیان، بلکه تصویری داستانی‌شده از یکی از پادشاهان بابل کهن است در حدود ۹۰۰ الی ۱۲۰۰ قبل از میلاد. و در واقع فرضیه من از حیث تاریخی با دیدگاهی که جهانگیر اوشیدری در کتاب “دانشنامه‌ی مزدیسنا” بنا به منابع اوستایی می‌آورد منطبق است.

اما چرا چنین می‌گویم؟ در یکی از متون کهن بابلی که منطقی شبیه به منطق منشور کورش دارد، یکی از شاهان بابلی از آزاد ساختن شهرهای بابلی از سیطره‌ی اَنشان سخن می‌گوید درست همان‌طور که منشور کورش از آزاد ساختن مردمانی از دست بابل سخن می‌گوید. این نشان می‌دهد از اعصار بسیار دور بابل و انشان دو رقیب دیرینه بوده‌اند که شرح غلبه‌های‌شان بر یکدیگر را بسا کتابت کرده‌اند و قصه‌ها گفته‌اند. همچنین نژاد بابلیان سامی است و این امر، این فرضیه را تقویت می‌کند که تم ضحاک تازی می‌تواند در آغازگاه‌هایش ناظر به حاکمی در بابل باشد، چراکه تم ضحاک به دوره‌های نخست پیشافریدونی قبل از شکل‌گیری ایران‌شهرِ ایرجی اشاره دارد.

اساساً دوره‌ی پیشدادیان آنگونه که در شاهنامه فردوسی قوام یافته است تمهای مختلفی دارد تا به هیأت آنچه در آید که در شاهنامه می‌بینیم. که به ترتیب تم‌هایی اَنشانی و سپس پارسی-مادی و آنگاه پارتی و شاید دیگر جاها در آن روایت تزریق می‌شود که در دوره آخر به دلیل هلنیستی بودن پارتیان، ممکن است الحانی هومری-هزیودی نیز در نحوه‌ی پردازش داستانی آغازگاه‌های پیشدادی قابل تشخیص باشد. تفکیک اینها طبعا کار ناممکنی است و حتی اثبات‌شان همواره جای تردید دارد. اما تم ضحاک بیشتر به نظر می‌رسد اساسش تمی اَنشانی باشد که حال به صور مختلفی از کتبی و شفاهی دست به دست شده باشد و سپس در دوره‌ای که ارسطو در کتاب سیاست دوران اُستراسیستیِ داریوش می‌نامد به نظر می‌رسد که شاید در وجهی اسمی، تمی از پادشاه ماد که معاصر کورش بود یعنی “ایشتوویگو” که یونانی شده‌ی آن “آستیاک” است در این روایت تزریق شده باشد. مراد از اُستراسیسم به بیان ارسطو، اقدام داریوش “برای قلع و قمع بزرگان ماد و بابل است که به فکر بازگشت به دوران اوج خود نیافتند”. ارسطو می‌گوید که “کورش مردمان خود (یعنی انشان) را آزاد کرد”. این آزادسازی مشخص نیست از زیر سیطره‌ی ماد مراد است یا بابل. اما مشخص است که کورش با هردو وارد نبرد شده و هردو را شکست داده است. با این حال از آنجاکه در متون مختلف یونانی دوران کورش را همچنان «مادها» می‌نامند، به نظر می‌رسد که جنگ بین کورش و ایشتوویگو – که متون یونانی او را پدربزرگ مادری کورش قلمداد کرده‌اند – جنگی جدی نبوده باشد طوری که نتیجه‌ی این جنگ اتحاد و حتی ادغام دو سرزمین برای حمله به بابل بوده است که صدالبته بنا به متون موثق ظاهراً طی کودتایی در هنگام جنگِ بین کورش و ایشتوویگو، ایشتوویگو توسط سرداران خودش دستگیر و به کورش تحویل داده شده و کورش را فرمانده و شاه کرده‌اند. نشانه‌ها حکایت دارند که ماد تخریب نشده است و همچنان حکومت‌اش را داشته است که بعضا گفته می‌شود کورش فرمانداری از عموزادگان پارسی‌اش را بر هگمتانه گماشت.