پاورپوینت کامل ترجمه؛ مهم‌تر از تالیف ۵۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل ترجمه؛ مهم‌تر از تالیف ۵۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۵۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل ترجمه؛ مهم‌تر از تالیف ۵۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل ترجمه؛ مهم‌تر از تالیف ۵۷ اسلاید در PowerPoint :

ترجمه همیشه یک فعالیت خلاق فرهنگی است، به همان اندازه تالیف. هر آن چیزی که به ترجمه مربوط می‌شود ربط و مناسبت و معنایی برای فرهنگ‌گیرنده (فرهنگ مقصد) دارد که با فرهنگ اهدا‌کننده (فرهنگ مبدأ) متفاوت است. تصمیم به ترجمه چیزی و زمان ترجمه که در چه مقطع زمانی صورت بگیرد، تصمیمات مبنی بر چه ترجمه کردن و چگونگی ترجمه و استقبال از قطعه ترجمه شده، همه اینها توسط فرهنگ‌گیرنده و مقصد تعیین شده است. بنابراین برای آن فرهنگ واجد معناست. مثالی افراطی در این مورد، اما به همان دلیل نشان‌دهنده منظور، ترجمه گالان از هزار و یک شب، یا ترجمه فیتزجرالد از رباعیات عمر خیام است.

نگاهی به نهضت ترجمه در قرن سوم و چهارم هجری

ترجمه همیشه یک فعالیت خلاق فرهنگی است، به همان اندازه تالیف. هر آن چیزی که به ترجمه مربوط می‌شود ربط و مناسبت و معنایی برای فرهنگ‌گیرنده (فرهنگ مقصد) دارد که با فرهنگ اهدا‌کننده (فرهنگ مبدأ) متفاوت است. تصمیم به ترجمه چیزی و زمان ترجمه که در چه مقطع زمانی صورت بگیرد، تصمیمات مبنی بر چه ترجمه کردن و چگونگی ترجمه و استقبال از قطعه ترجمه شده، همه اینها توسط فرهنگ‌گیرنده و مقصد تعیین شده است. بنابراین برای آن فرهنگ واجد معناست. مثالی افراطی در این مورد، اما به همان دلیل نشان‌دهنده منظور، ترجمه گالان از هزار و یک شب، یا ترجمه فیتزجرالد از رباعیات عمر خیام است.

این ترجمه‌ها لحظاتی خلاق را در ادبیات فرانسوی و انگلیسی ایجاد می‌کنند که نه در ادبیات عربی وجود دارد و نه درادبیات فارسی. (دیمیتری گوتاس، اندیشه یونانی، فرهنگ اسلامی، ترجمه عبدالرضا سالاربهزادی، نشر فرزان روز، چ اول ۱۳۹۰، ص,۳۳۵)ترجمه یک فعالیت فرهنگی مولد و ابداعی است به همان اندازه که تالیف چنین است.

ترجمه مهم‌تر از تالیف

نقش ترجمه در توسعه و نشر فرهنگ بشری شاید از تالیف نیز بیشتر و موثرتر بوده است و باشد. ترجمه فرهنگ را از مرزهای قومی و زبانی عبور داده و آن را در خزانه فرهنگ بشری جای می‌دهد. در آنجا توان رشد در محیط‌های فرهنگی متفاوت با زادگاه نخست آن را می‌یابد و توان شاخ و برگ زدن در جهاتی دیگر را. امروزه به برکت گستردگی و سهولت ارتباطات جهانی، وسایل نقلیه و عوامل دیگر، آشنایی با فرهنگ‌های دیگر و برخورداری از بر و بار آنها به امری روزمره و عادی برای همه مردم جهان تبدیل شده است. ولی این امری بالنسبه تازه و جدید در تاریخ جوامع بشری است. هنوز زمان چندانی از دورانی نمی‌گذرد که جوامعی به هر دلیل، از جمله به خواست حاکمان‌شان، می‌توانستند گرد خود دیوار کشیده و هر فرهنگی را اگر با معیارهای‌شان مغایر بود و «خودی» نبود، از دسترس مردمان خود دور نگه دارند. برای نسل امروز اصطلاح «ممنوعیت فرهنگی» به یک شوخی مهجور و بی‌مزه می‌ماند، ولی نسل ما هنوز دورانی را به یاد دارد که تهیه و مطالعه بسیاری کتاب‌ها، مخصوصا اگر به زبانی دیگر نوشته شده بودند، امری بود که از عهده هر کسی بر نمی‌آمد! دیگر آثار فرهنگی، از جمله فیلم و تئاتر که دیگر کار قهرمانان فرهنگی بود فقط!

نهضت ترجمه در امپراتوری نوپای اسلامی

در تاریخ فرهنگ بشری شاهد چند دوره رواج ترجمه به عنوان فعالیت غالب و جهت‌دهنده فرهنگی بوده‌ایم. اما شاید بزرگ‌ترین و تاثیرگذارترین این ادوار دوره بین قرن دوم تا چهارم هجری (هشتم تا دهم میلادی) است و نهضتی که در امپراتوری نوپای اسلامی تحت خلافت نوپای عباسیان آغاز شد و نضج یافت، رشد کرد و سرانجام به عللی که در ادامه به اختصار به آنها اشاره خواهد شد فرو مرد. برای شناخت این نهضت و اهمیت آن بهتر است نگاهی گذرا داشته باشیم به شرایط آن دوره حساس در تاریخ منطقه و جهان.

نهضت ترجمه در دوران اموی

هنوز چند سالی بیشتر از رحلت رسول اکرم اسلام(ص) نگذشته بود که در دوران خلافت خلیفه دوم سپاهیان اسلام مرزهای عربستان را در نوردیده و به تدریج، طی دوران خلافت خلفای راشدین و سپس خلفای اموی، شاهنشاهی ساسانی را به سیطره اسلام درآوردند و آنگاه با تداوم این فتوحات، بخش‌های وسیعی از سرزمین‌های روم شرقی و مصر و دیگر نواحی شمال آفریقا را نیز به تصرف درآوردند. امپراتوری روم غربی که زمانی بخش عظیمی از جهان شناخته شده آن زمان را زیر فرمان داشت در اواخر سده پنجم میلادی به دست اقوام شمال اروپا تومارش برچیده شده بود. در روم شرقی یا بیزانس، پس از آنکه کنستانتین اول، امپراتور روم مسیحیت را در سده چهارم میلادی دین رسمی امپراتوری اعلام کرد، به تدریج دورانی از تاریکی و جهالت و خشک‌مغزی مذهبی آغاز شده بود و در نتیجه آن میراث عظیم علمی و فکری و فرهنگی یونان باستان و امپراتوری روم به دست فراموشی و نهی و انکار سپرده شده بود. جنگ‌های طولانی با شاهنشاهی ساسانی هر دو امپراتوری ایرانی و رومی (بیزانسی) را فرسوده بود. فتح سرزمین‌های شاهنشاهی ساسانی و سرزمین‌های آسیایی و بخش عمده سرزمین‌های شمال آفریقای امپراتوری بیزانس در دوران خلفای راشدین و نیز در خلافت اموی اتفاق افتاد. اینک اعراب بر امپراتوری وسیعی حکم می‌راندند بی‌آنکه کوچک‌ترین علم و اطلاعی از امر حکومت بر چنین وسعت ارضی و بر مردمانی که تا آن زمان تحت حاکمیت بزرگ‌ترین امپراتوری‌های زمانه با پیچیده‌ترین دیوان سالاری‌های تکامل یافته طی قرون زندگی می‌کردند داشته باشند. از این رو لازم بود تا نه فقط اسناد اداری و مالی، بلکه مقررات و شیوه‌های اداری و مالی نیز از زبان‌های فارسی، یونانی (زبان بیزانس)، سریانی و مصری (قبطی) به عربی ترجمه شوند. دامنه ترجمه‌ها در دوران اموی به ندرت از اینگونه موارد فراتر می‌رفت و اگر گهگاه متنی به جز از گونه موارد ذکر شده ترجمه می‌شد یک امر استثنایی و بر حسب نیاز موردی فردی صاحب قدرت بود. از معروف‌ترین این موارد می‌توان از جمله به ترجمه یکی دو کتاب علمی که معروف‌ترین آنها دانشنامه‌ای پزشکی، یا آن طور که آن زمان خوانده می‌شد «کنّاش»، بود که به فرمان خلیفه عمربن عبدالعزیز از زبان یونانی به عربی ترجمه شد و معروف است که وی اجازه استنساخ و نشر آن را تنها پس از فشار زیاد از سوی درباریان متنفذ و پس از استخاره‌های فراوان صادر کرد.

آنچه از آن با عنوان «انقلاب عباسی» در تاریخ یاد می‌شود نه فقط جهان نگری متفاوتی از جهان نگری اموی و خلفای راشدین داشت، بلکه اقتضائات سیاسی و اجتماعی و لاجرم فرهنگی دگرگونی آن را موجب شده و بقایش در گرو برآورده شدن و بالندگی آن شرایط بود. سیاست کلی امویان در امر حکومت‌مداری و کشورداری مبتنی بر عرب‌سالاری و قبیله‌محوری بود. حال آنکه نیروی محرکه و پیش برنده انقلاب عباسی همان موالی عجم، یا غیرعرب و مشخصا ایرانیان نه فقط به دین اسلام در آمده، که آیین و شیوه زندگی اعراب پذیرفته به ویژه در خراسان بودند. تاثیرگذارترین شخصیت در پیروزی نهضت عباسی، همانطور که در تمام کتب تاریخ دبستانی هم آمده است، ابومسلم خراسانی و حرکت سیاه‌جامگان خراسان بود.

نهضت ترجمه در عصر عباسیان

اما معمار واقعی خلافت عباسی ابو منصور دوانیقی، دومین خلیفه عباسی بود. او بغداد را به عنوان پایتخت و مرکز خلافت اسلامی بنا نهاد. بسیاری از صاحب نظران تاریخ عباسی، از جمله گوتاس، بر این باورند که منصور نقشه شهر بغداد را مطابق با نقشی که برای این پایتخت جدید در این امپراتوری جدید در سر داشت، ریخت: جهان شهری- در مقیاس‌های زمان خودش- با مرکزیتی واحد و مشرف بر کل شهر و محلاتی که از اطراف مقر حکومت در کنار هم و در همزیستی با هم‌زیست‌بوم جمعیتی متشکل از نژادها، ملل، اقوام، اصناف، و طبقات مختلف را در خود مأوا می‌دادند. گوتاس بر آن است که الگویی که منصور برای امپراتوری عباسی از آن الهام گرفت، شاهنشاهی ساسانی یا بهتر است بگوییم، آن طور که گوتاس آن را می‌خواند، «ایدئولوژی زرتشتی» بود. گوتاس دلایل مبسوطی برای این تفکر منصور ذکر می‌کند که عمدتا به تفکرات سیاسی و راهبردی او برای استحکام پایه‌های دولتی جدید باوجود مخالفت‌های گوناگون از سوی پایگاه‌های قدرت اموی و نیز جذب و ایجاد پایگاه‌های پشتیبانی تازه برای دولتش بازمی‌گردد. اما یکی از مهم‌ترین نکات محوری در باورهای زرتشتی به ارث رسیده به منصور، عمدتا از طریق متونی چون دینکرد (یا دینکرت) و کتاب النهمطان ابوسهل ابن نوبخت و دیگر متونی که عمدتا از زبان اوستایی و پهلوی به فارسی میانه یا عربی یا قبل از آن به سریانی ترجمه شده بودند، مساله ترجمه و اهمیت آن بود. مخلص کلام آن که: ساسانیان از دو طریق در پی اثبات مشروعیت سلطنت خود بر ایران بودند: میراث‌داری هخامنشیان و پاسداری آیین زرتشتی. (کمابیش همان دو دستاویزی که قاجاریه برای مشروعیت بخشیدن به سلطنت خود، قریب ۱۵۰۰ سال پس از آغاز شاهنشاهی ساسانی،