پاورپوینت کامل رها در معرکه تاریخ ۴۲ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل رها در معرکه تاریخ ۴۲ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۲ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل رها در معرکه تاریخ ۴۲ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل رها در معرکه تاریخ ۴۲ اسلاید در PowerPoint :

درباره محمدابراهیم باستانى پاریزى

– متولد ۱۳۰۴ روستاى کوچک پاریز(امروزه شهر است) بین سیرجان و رفسنجان.

– ۱۳۲۵عزیمت به تهران و ادامه تحصیل در دانشسراى عالى تهران

– پایان سال ششم ادبى در دبیرستان رشدیه تهران و همکارى با مطبوعات

– از سال ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۳۷ معلم و مدیر در دبیرستان‌های کرمان

درباره محمدابراهیم باستانى پاریزى

– متولد ۱۳۰۴ روستاى کوچک پاریز(امروزه شهر است) بین سیرجان و رفسنجان.

– ۱۳۲۵عزیمت به تهران و ادامه تحصیل در دانشسراى عالى تهران

– پایان سال ششم ادبى در دبیرستان رشدیه تهران و همکارى با مطبوعات

– از سال ۱۳۳۰ تا سال ۱۳۳۷ معلم و مدیر در دبیرستان‌های کرمان

– سال ۱۳۳۷ بازگشت به تهران و شروع دوره دکترى تاریخ در دانشگاه تهران

– سال ۱۳۴۹ عزیمت به اروپا (چندین کتاب از او در همین سال منتشر می‌شود.)

– باستانی پاریزی صبح روز سه‌شنبه پنجم فروردین ۱۳۹۳ پس از یک ماه بیماری کبد در بیمارستان مهر تهران دیده از جهان فروبست و طبق وصیت خود در قطعه ۲۵۰ بهشت‌زهرا در کنار همسرش به خاک سپرده شد.

برخى از مهم‌ترین آثار او عبارتند از:

پیغمبر دزدان (۱۷ بار تجدید چاپ شده است) حماسه کویر، ناى هفت‌بند، سیاست و اقتصاد صفوى، آسیاى هفت‌سنگ و…

با آوردن نامش در هر محفل و نقلى حتماً حضار یاد کرمان می‌افتند. مثل همین حالا! بااین‌حال او تنها عاشق کرمان و مردم آن منطقه نیست. به گواهى مرحوم دکتر زریاب، مدرس فلسفه تاریخ و مدیر گروه سال‌های نه‌چندان دور گروه تاریخ دانشگاه تهران، دکتر محمدابراهیم باستانى پاریزى علاوه بر کرمان عاشق ایران و مردم آن نیز هست. «کسى نمی‌داند که در ذهن باستانى، ایران اصل است یا کرمان؟ پاریز فرع است یا کرمان؟ و اگر کسى به اوضاع جهان واقف نباشد و فقط نوشته‌های باستانى پاریزى را بخواند، خیال خواهد کرد که کرمان دل ایران است و پاریز دل کرمان.»

پس اگر بگوییم که باستانى پاریزى تاریخ را از «برج عاج» و گوشه انزوایش بیرون کشانده و آن را در دسترس مردمى که مایه‌ای از سواد دارند گذاشته است و به تعبیر دیگر مسائل و مباحثى که مرده و بی‌جان پنداشته می‌شدند با نفس مسیحایى نویسندگى خود، جان بخشیده و جزو مسائل «عام البلواى» روزانه کرده است، سخنى به گزاف نگفته‌ایم. خود دکتر باستانى در جایى می‌نویسد: «تمام هنر من این است که تاریخ را از قصرهاى مجلل پادشاهان به خرابه‌های کاهگلى مردم آوردم.» (نقل به مضمون) و راست می‌گوید. به قول همان مرحوم دکتر عباس زریاب پر غلط نیست اگر بگوییم که او تاریخ را از صورت دارویى تلخ به شکل گوارشى مطبوع و لذت‌بخش درآورده است و همین عمل را به‌طور خاص درباره تاریخ کرمان انجام داده است.»

و به همت اوست که مردم ایران به‌وسیله او نه تنها کرمان و تاریخ اش را می‌شناسند بلکه با مصائب و مسائل کرمان در طول تاریخ و در حال حاضر آشنا شده‌اند و نام عده زیادى از مردم کرمان که از محدوده شهر و تاریخ آن پاى بیرون ننهاده بودند به همت قلم تواناى باستانى پاریزى شهرتى جهانگیر پیدا کرده‌اند و یکى از توانایی‌های نویسندگان بزرگ همین است که اشخاص گمنام را از گوشه گمنامى درآورند و لباس شهرت و نام‌آوری بر آن‌ها بپوشانند.

باستانى پاریزى خود علت علاقه و نگارش همیشگى و دائمى از نام وطن را این چنین توضیح می‌دهد: «این البته علتش روشن است. حب دیار است که قلب مرا لبریز از شعف و شوق ساخته است ـ که کرمان است و خاکش دامن‌گیر.»

محمدابراهیم باستانى پاریزى کیست؟ استاد درباره خود چنین می‌نویسد: «من تاکنون بیش از ۵۵ کتاب نوشته‌ام و بعضى از آن‌ها پنج، شش بار و یکى از آن‌ها ـ پیغمبر دزدان ـ ۱۷ بار تجدید چاپ شده است ـ و بنابراین دیگر اگر کتابى هم چاپ می‌کنم احتمالاً عقده‌ای در خود نخواهم داشت.» و سؤال بعدى با خواندن این عبارات مسلماً این خواهد بود که چطور کسى می‌تواند این مقدار اثر تألیفى و تحقیقى داشته باشد. یکى از یکى شیرین‌تر و خواندنی‌تر؟

دکتر پاریزى خود می‌نویسد: «بعضى از کتاب‌های جدید من، از شکم کتاب‌های گذشته خارج شده است. ـ یا به‌عبارت‌دیگر بعضى از کتاب‌های من زایمان کرده‌اند ـ کتاب تازه از شکم درآورده‌اند. مثلاً کتاب «خود مشت‌مالی» اول یک مقاله بود در کتاب «اژدهاى هفت‌سر» و بعد از شکم آن کتاب درآمد و خود کتاب جداگانه شد. هم چنانکه «شاهنامه آخرش خوش است» اول فصلى بود از کتاب ناى هفت‌بند. یا کاسه کوزه تمدن ـ مقاله‌ای گمنام بود ـ در گوشه مار در بتکده کهنه، آن مار تخم گذاشت و کاسه کوزه تمدن از دنباله‌اش از پوست بیرون آمد.

دکتر محمدابراهیم باستانى پاریزى، حالا ۷۸ ساله است. گرچه خودش دریکى از مقدمه‌های کتاب‌هایش به بهانه ۷۷ سالگی‌اش می‌نویسد: «من درواقع یک جوان ۱۴ ساله‌ام. زیرا در ۱۳۰۴ شمسى به دنیا آمده‌ام و اینک درست ۷۷ سال دارم که برابر است با دو هفت = ۷+۷ که می‌شود چهارده و امسال اگر این قران دو هفته را پشت سر بگذارم، به قول پاریزی‌ها «سک مت» (معجزه) کرده‌ام. من اکنون یک جوان دو هفته شده‌ام ـ آن‌طور که سعدى گفته: «دو هفته می‌گذرد، کان مه دو هفته ندیدم

‎

/ به جان رسیدم از آن تا به خدمتش برسیدم.»

و اما زندگى استاد. چیز چندانى نمی‌توان نوشت الا اینکه به نوشته‌های خودش بسنده کنیم. چون ایشان نه مثل خیلی‌ها، «عشق مصاحبه» اند و دائماً با روزنامه‌ها کلنجار می‌روند و نه خیلى اهل شهرت و نام.

با این حال در مقدمه کتاب «گذر زن در گدار تاریخ» که یکى از آخرین آثارش هم هست می‌نویسد «من اینک ۷۷ ساله شده‌ام و اتفاق است که ۵۵ کتاب نیز تا امروز چاپ کرده‌ام: دو عدد دورقمی مشابه مزدوج…»

همان‌طور که پیش‌ازاین نوشته شد پاریزى متولد سال ۱۳۰۴ در روستاى کوچک پاریز که حالا براى خودش شهرى است، بین سیرجان و رفسنجان به دنیا آمد تا پنجم ابتدایى را در همان روستا خواند. درباره کلاس پنجم و یازده‌سالگی‌اش می‌نویسد «سال پنجم دبستان را در مدرسه پاریز می‌خواندم. سال خشک‌سالی بود. قطعه شعرى گفته بودم که: «بیا اى برف و باران خداوند

‎

/که تا خلق خدا باشند خرسند.» و آخر آن اظهار معلومات ادبى و تاریخى و جغرافیایى کرده بودم که: «بیا تا آب‌ها از کوه درآید

‎

/ ولو طوفان قوم نوح آید.» لازم به تذکر نیست که به خاطر غلط بودن قافیه ـ لابد ـ آن سال خدا بارانى نفرستاد و کوه و