پاورپوینت کامل مشروطه با لهجه خارجی ۴۷ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل مشروطه با لهجه خارجی ۴۷ اسلاید در PowerPoint دارای ۴۷ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل مشروطه با لهجه خارجی ۴۷ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل مشروطه با لهجه خارجی ۴۷ اسلاید در PowerPoint :

در تاریخ ۱۴ مردادماه ۱۲۸۵ خورشیدی مظفرالدین شاه قاجار فرمان مشروطیت را که در اصل، فرمان تشکیل مجلس شورای ملی بود امضا کرد؛ این امضا که بر اثر فشار متحصنین مشروطه‌خواه بود، شاه را وادار به مشارکت با مردم در امر حکومت کرد و بدین ترتیب در سرزمین ایران برای نخستین بار حکومت مشروطه تأسیس گردید.

درنگی در تحلیل های نویسندگان خارجی از جنبش مشروطه خواهی ایرانیان

در تاریخ ۱۴ مردادماه ۱۲۸۵ خورشیدی مظفرالدین شاه قاجار فرمان مشروطیت را که در اصل، فرمان تشکیل مجلس شورای ملی بود امضا کرد؛ این امضا که بر اثر فشار متحصنین مشروطه‌خواه بود، شاه را وادار به مشارکت با مردم در امر حکومت کرد و بدین ترتیب در سرزمین ایران برای نخستین بار حکومت مشروطه تأسیس گردید. جنبش مشروطه‌خواهی که درنهایت به انقلاب مشروطه منجر شد حاصل تلاش و کوشش‌های مشروطه‌خواهانی بود که در این راه از جان و مال خود دریغ نکردند و تا آخرین لحظه برای برقراری حکومتی مشروطه ایستادگی کردند. این انقلاب حاصل ازخودگذشتگی مجاهدین مشروطه‌خواه و مردان بزرگ‌اندیش و بلندنظری بود که وصف آنان بارها در نوشته‌ها به‌تفصیل آمده است.

از انقلاب مشروطه و چگونگی تشکیل آن و پیروزی مشروطه خواهان و در ادامه کودتای محمدعلی شاه و رشادت دلیران تبریز و شهامت سرداران گیلان و بختیاری‌ها به‌کرات در منابع و مآخذ و نشریات و مقالات متعدد به تفسیر آمده، اما در این نوشتار سعی بر این است که به بررسی بعد دیگری از مشروطیت ایران توجه شود.

مشروطه خواهان و مخالفان استقرار مشروطیت در ایران، نظراتشان را در نوشته‌های خود عنوان کرده‌اند، اما نظرات اروپاییانی که در زمان قاجار در ایران می‌زیستند می‌تواند حائز اهمیت بسیاری باشد، آنان به واقعه نزدیک بوده و گزارش ملموس‌تری را می‌توانند انتقال دهند، درواقع می‌توان نگاه آنان را نگاهی از دریچه بیرونی به مشروطیت دانست و اهمیت نوشته‌های آنان در گزارش از دیدگاه و تفکرات عمده عوام و توده مردم از مشروطه است که شاید در نوشته‌های نویسندگان ایرانی کمتر بدان توجه شده باشد. در این نوشته سعی شده میزان آگاهی طبقات مختلف اجتماعی مردم ایران از مفهوم مشروطه و مشروطیت در نوشته‌ها و گزارش‌های اروپاییان عهد قاجار مورد بررسی قرار گیرد.

ادوارد براون (۱۹۲۶ – ۱۸۶۲) خاورشناس و ایران‌شناس مشهور بریتانیایی است که سال ۱۲۶۷ خورشیدی برای تحقیق و مطالعه راهی ایران شد. وی از طرفداران مشروطه بود و همکاری نزدیکی با مشروطه خواهان داشت. براون در کتاب «انقلاب مشروطیت ایران» به نقل از یک شاهد عینی چنین می‌نویسد: «پرسشی که برای تمامی مردم مطرح است، این است که شاهد طلوع آزادی در ایران هستیم یا نظاره‌گر آغاز نمایشی مضحک و اسفبار؟ تصور می‌کنم بعید باشد مردم صاحب قدرتی واقعی در این مجلس شوند. حکومت مطمئن است مجلس را به‌گونه‌ای خواهد ساخت که تنها ابزار تصویب نظرات دربار سلطنت باشد؛ اما من بر آنم که در پایان مردم پیروز خواهند بود. البته ایشان مطلقاً، محتمل به‌غیراز تعدادی معدود از سران، از اصول کشورداری بی‌خبر هستند. آنگاه‌ که در مقر سفارت بریتانیا در تهران بودم، آنها به دیدارم آمده و از کیفیت پیدایش قانون اساسی ما می‌پرسیدند و آنچنان ساده‌لوحی بروز می‌دادند که تقریباً رقت‌آور بود. ایشان هدف خود را به‌روشنی فراروی دارند، اما در مورد شیوه اکتساب آن سخت گیج و سردرگم هستند. بی‌تردید سنوات بسیار طول خواهد کشید تا این مجلس بتواند بواقع مؤثر افتد؛ اما بسیاری از رهبران قیام، واقعاً درک روشنی ازآنچه نیاز است، دارند. به نظر من باید زمان وقوع تغییراتی در شرق فرارسیده باشد. چنان‌که می‌نماید پیروزی ژاپن تأثیر بسزایی در تمامی مشرق داشته و حتی در اینجا، در ایران، هم بی‌اثر نبوده است… تقریباً چنین به‌نظر می‌آید که شرق دستخوش تلاطم افکار گشته است. در چین نهضت برجسته‌ای علیه بیگانگان وجود دارد و نیز تمایلی به‌سوی ایده آل «چین برای چینی» در ایران، به یمن قرابت با روسیه، به نظر می‌رسد این بیداری به شکل نهضتی جهت اصلاحات دموکراتیک بروز کند. یکی از جنبه‌های بارز انقلاب ایران آن است که روحانیون خود را در طرفی قرار داده‌اند که پیشرو و آزادیخواه است. فکر می‌کنم این امر تقریباً در تاریخ جهان بی‌بدیل باشد. اگر اصلاحاتی که مردم با مدد ایشان در راه کسب آن جنگیدند تحقق یابد، تقریباً تمامی اقتدار روحانیون از بین خواهد رفت. علل این پدیده قابل‌توجه توجیهات خاص خود را داراست و گرچه بسیار جالب، اما بحثی طویل است و احساس می‌کنم تا به همین‌جا هم از حد مجاز فراتر رفته و کلام را به درازا کشاندم…» (براون، ص ۱۲۷، ۱۲۸) نکته‌ای که در این نوشته مهم جلوه می‌کند، این است که گویا اطلاع‌رسانی و شفاف‌سازی خوبی از مشروطه و عواقب آن در بین عوام و توده مردم نشده و تصور عوام تنها محدود به شنیده‌ها و شایعات کوچه‌بازار می‌شده است.

نظر ادوارد براون در پیشگفتار کتاب خود (تاریخ مشروطیت ایران) درباره مشروطه ایران چنین است: «بسیاری از روزنامه‌نگاران و سایر نویسندگان اروپایی اندیشه‌ یک مجلس ایرانی را به سخره گرفته و همچون بسیاری طوطی صفتان عبارت «اپرای مضحک» را تقریباً در هر یک از صفحات آثار خود تکرار کرده‌اند. باوجود این، به جرأت می‌گویم که به‌زعم من در مبارزه مردم ایران نسبت به سیاست‌های انگلیس خود ما، با آن فقدان اصول راهنمایش، کنفرانس‌ها، ائتلاف‌ها و برخوردهای ساختگی‌اش، عزم راسخ و واقعیت بیشتری وجود داشت. در سراسر مبارزه، ایرانیان آگاهانه برای موجودیت خود به‌عنوان یک «ملت» جنگیده‌اند و بدین لحاظ حزب مشروطه یا مردمی را به‌درستی می‌توان «ملی‌گرا» نامید. مع‌هذا، با توجه به تعصبات موجود در انگلستان، خاصه در زمان حاضر، این واژه روی‌هم‌رفته واژه‌ای خوشایند نیست و بی‌تردید تأثیر زیادی در خلق تعصب در بخش اعظم عقیده‌ مردم انگلیس علیه موارد اطلاق این واژه داشته است. اکثر مردم تحت تأثیر اسامی هستند تا عقاید؛ تردید ندارم که اکثر طرفداران اتحادیه‌ها و بسیاری از مقامات انگلیسی- مصری یا انگلیسی- هندی تمامی تعصبات را که این واژه در اذهان ایشان برمی‌انگیزد به ایرانیان به‌اصطلاح «ملی‌گرا» نسبت داده‌اند. باوجود این، نکته‌ اصلی که می‌خواهم بر آن تأکید کنم این است که در ایران آن حزبی که با واژگان گوناگون «ملی‌گرا»، «مشروطه‌خواه» و «مردمی» نامیده می‌شود، اساساً حزبی میهن‌پرست و خواستار پیشرفت، آزادی، تساهل و برتر از همه استقلال ملی و «ایران برای ایرانی» است» (براون، ص ۱۸ و ۱۹)

سرپرسی سایکس ( ۱۹۴۵ – ۱۸۶۷) یک ژنرال انگلیسی بود که در سال ۱۲۷۳ خورشیدی به ایران آمد، سایکس از سال ۱۲۷۱ خورشیدی پیش از مشروطه تا سال ۱۲۹۷ خورشیدی در ایران بوده و اطلاعات گرانبهایی از این دوران را در کتاب «تاریخ ایران» آورده است، وی در اظهارنظری پیرامون مشروطه ایران چنین می‌نویسد: «شاید عده محدودی از ایرانیان مفهوم مشروطه را درک می‌نمودند. هنگام مشروطیت یک نفر ایرانی یک افسر انگلیسی را ملامت کرده بود که «ما سه روز تمام بست نشسته‌ایم و شما هنوز به ما مشروطه را نداده‌اید!» (سایکس، ج ۲، ص ۵۶۴) بازهم در اینجا می‌توان ادعای نا‌آگاهی طبقات پایین جامعه از مفهوم مشروطه را مطرح ساخت، اما نکته جال