پاورپوینت کامل کیش شخصیت و وسوسه‌های قدرت از دیدگاه مولانا ۲۴ اسلاید در PowerPoint

توجه : این فایل به صورت فایل power point (پاور پوینت) ارائه میگردد

 پاورپوینت کامل کیش شخصیت و وسوسه‌های قدرت از دیدگاه مولانا ۲۴ اسلاید در PowerPoint دارای ۲۴ اسلاید می باشد و دارای تنظیمات کامل در PowerPoint می باشد و آماده ارائه یا چاپ است

شما با استفاده ازاین پاورپوینت میتوانید یک ارائه بسیارعالی و با شکوهی داشته باشید و همه حاضرین با اشتیاق به مطالب شما گوش خواهند داد.

لطفا نگران مطالب داخل پاورپوینت نباشید، مطالب داخل اسلاید ها بسیار ساده و قابل درک برای شما می باشد، ما عالی بودن این فایل رو تضمین می کنیم.

توجه : در صورت  مشاهده  بهم ریختگی احتمالی در متون زیر ،دلیل ان کپی کردن این مطالب از داخل فایل می باشد و در فایل اصلی پاورپوینت کامل کیش شخصیت و وسوسه‌های قدرت از دیدگاه مولانا ۲۴ اسلاید در PowerPoint،به هیچ وجه بهم ریختگی وجود ندارد

بخشی از متن پاورپوینت کامل کیش شخصیت و وسوسه‌های قدرت از دیدگاه مولانا ۲۴ اسلاید در PowerPoint :

مهمترین زیان و پیامد مدح و ثنا، تحریک و تقویت احساس خودپسندی و خودبرتربینی در آدمی است. این احساس رفته‏ رفته قوّت می‏گیرد و منشأ آثار و عواقب خطرناکی در شخصیت ممدوح می‏گردد تا آنجا که به گفته یکی از مثنوی‌پژوهان، نفس را که در آغاز به مثابه موری ضعیف است، به فیلی قوی جثه تبدیل می‏کند

مهمترین زیان و پیامد مدح و ثنا، تحریک و تقویت احساس خودپسندی و خودبرتربینی در آدمی است. این احساس رفته‏ رفته قوّت می ‏گیرد و منشأ آثار و عواقب خطرناکی در شخصیت ممدوح می‏گردد تا آنجا که به گفته یکی از مثنوی‌پژوهان، نفس را که در آغاز به مثابه موری ضعیف است، به فیلی قوی جثه تبدیل می‏ کند؛ چنان‌که ابتدا ممکن است مدح را با تردد خاطر تلقی کند، ولی به مرور زمان و در صورت تداوم مدح، کم‏کم امر برخود وی نیز مشتبه می‏شود و عاقبت ‏الامر چنان به فضیلت و برتری خود متقاعد می‏شود که اگر وی را ستایش نکنند، رنجیده‌ خاطر می‏گردد و مدح را به منزله وظیفه‏ ای برای مردم تصور می‏کند که اهمال در ادای آن، نشانه مخالفت و دشمنی آنها، و در صورت برخورداری از قدرت، موجب استحقاق مجازات شمرده می‏شود!

مولانا هوشمندانه انسان‏ها را اندرز می‏دهد که نفس را باید به خواری عادت داد و جهات منفی و نقاط ضعف آن را پیوسته به رخ آن کشید تا ستایش موجب گمراهی نشود. (فروزانفر، ۱۳۴۵، ص۷۳۹ـ۷۳۸)

نفس از بس مدحها فرعون شد‌‌‌‌

کُن‌ ذلیل النفس‌ هوناً لا تسُدّ

(دفتر اول: ۱۸۶۷)

مقایسه تأثیر مدح و ذم در روحیه انسان‏ها

نکته بسیار مهمی که مولانا هوشمندانه بدان توجه یافته، اطمینان خاطر بی ‏اساسی است که بسیاری از ممدوحان، از سر غفلت و یا براثر خودفریبی، بدان دچارند و تصور می‏کنند که حمد و ثنا در آنها بی‏ تأثیر است. مولانا بطلان این تصور را از طریق مقایسه تأثیر مدح (ستایش) و ذم (سرزنش) در روحیه آدمیان به اثبات می‏رساند: بنا به استدلال مولانا، هجو نوعاً موجب رنجیدگی و دل‏شکستگی مخاطب آن می‏شود و آزردگی و فشار روحی ناشی از آن، ایام متمادی باقی می‏ماند و به این سادگی‏ ها فراموش نمی‏شود. مدح هم دقیقا واجد همین خصیصه است و آثارش از نظر برانگیختن و تقویت احساس تکبر و ایجاد زمینه خودفریبی در ممدوح، تا مدتها برجای می‏ ماند:

تو مگو آن مدح را من کی خورم؟

‌‌

از طمع می‏گوید ‌او: ‌پی ‌می‏برم

مادحت ‌گر‌ هجو‌ گوید ‌برملا

روزها‌ سوزد‌ دلت ‌زان سوزها

گرچه دانی کو ز حرمان گفت آن

‌‌‌کان طمع که داشت از تو، شد زیان

آن ‌اثر ‌می‏ماندت ‌در‌ اندرون‌‌‌

در مدیح ‌این حالتت هست آزمون

آن‌ اثر‌ هم ‌روزها‌ باقی بود‌‌‌

مایه کبر و خداع‌ جان شود

(همان‌جا: ۱۸۶۱ـ۱۸۵۷)‌

ملخص کلام: افراد ستایش‏ جو و تملق‌دوست، ساده‏ اندیشانه تصور می‏کنند که فریب نمی‏ خورند و چاپلوسی راه پیشرفت و دستیابی به حقایق و واقعیات جهان خارج و شناخت ماهیت اطرافیان ستایشگر را به روی آنها نمی‏بندد و حال آنکه این، اشتباهی بزرگ و پنداری یکسره نادرست است. معیاری که این اشتباه و توهم را آشکار می‏کند، هجو و مذمت است. این مدعیان خرد و هوش که خود را در برابر مدح و ثنا آسیب ‏ناپذیر می ‏دانند، همین که کسی زبان به مذمت آنها بگشاید، یکباره آزرده و آشفته‏ خاطر و خشمگین می‏شوند. پس معلوم می‏شود که احساس خودخواهی و خود برتربینی در آنها قوی و مؤثر است، و گرنه می ‏باید که از سرزنش و نکوهش هم دلتنگ نشوند.

باری! آدمی ممکن نیست فریب تملق را نخورد و اگر عنایت الهی دستگیری نکند، فرشتگان هم از لغزش مصون نمی‏ مانند تا چه رسد به انسان که پیوسته زندانی غرایز و عادات و محصور در شهوات و تلقین‏ها و وسوسه‏ های اطرافیان خود است. (فروزانفر، ۱۳۴۵، ص۶۰۶)

تشبیه مدح و ذم به حلوا و مطبوخ

مولانا در مقام توجیه مضار مدح و